Declamatio 12

Libanius

Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

τὴν 15 φύσιν δὲ ὅταν λογίσωμαι πάλιν καὶ τὸ κακὸν ὅσον εἶσιν ἐπ’ ἐμαυτόν καὶ ὡς ἄνθρωπος Ἀλκιβιάδης καὶ ὧς ἀνθρώπου Τίμων ἐρῶ, μισεῖν μὲν Ἀλκιβιάδην οὐδὲ οὕτω δύναμαι, μὰ τοὺς θεούς, κατ’ ἐμαυτοῦ δὲ χρῶ- [*](12 Her. VI 94) [*](2 δ’ H | ἐπὶ τὸ scripsi auctore lacobsio Anth Pal III 250 coll p. 546,5 et 560,10 ἐπί τι libri edd | ὅσον οὔπω lacobs 1. L at cf. Luc. merc. cond. ἑ 31; Icar. § 22 7 βούλοισθε Va Ma 9 ὅλην Ma sed in ἄλλην corr m 3 ἄλλην Va | καί — 10 Ἀλκιβιάδου in marg inser Ma | καὶ om Η 13 ἑαυτὸν VaMa ἁ et γρ in marg Mor 14 προτιμώτατον D edd προτιμό- τερον Va 15 ὅτ’ ἂν Cl | πάλιν om D 16 εἶσιν scripsi auc- tore Re qui adnotat: „num εἶσιν vadat, accedat? an deest ali- quid?“ d ἐστὶν libri edd ἔστη lacobs Lect 97 | ἐμαυτὸν Ma κατ’ ἐμαυτοῦ suprascr m 2 ἐμαυτοῦ B ἐμαυτῷ coni Gasda ω) [*](17 ἐρᾷ D | οὐδὲ οὕτω om in lac 8 litt B | οὐδὲ Ma sed δὲ in ras m 3 οὔτε Πα 18 ἐμοῦ VaMa | χρῶμαι scripsi ex HD χρώμενος Β VaMaCl edd)

545
μαι τῷ τρόπῳ καὶ τὸν δήμιον ἤδη καὶ τὸ κώνειον ὥσπερ ὤνιόν τι φάρμακον καὶ ἀλεξίκακον προσδοκῶ.

20. Ὅθεν δ’ εἰς τοῦτο ἤχθην, γελάσετε μὲν οἶδ’ ὅτι πάντες ἀκούσαντες, λέξω δὲ ὅμως. τί γὰρ δεῖ τῷ λόγῳ παραιτεῖσθαι νῦν ἃ τοῖς ἔργοις ὑπέστην | [*](RIV 187) ὁ κακοδαίμων;

Ἠν ι Ἦν ἐπ᾿ ἐρημίας ἐμαυτῷ διαλεγόμενος ἡσυχίας ἀπολαύων καὶ πολλὰ καταρώμενος τῇ Τύχῃ, διότι μὴ πρὸ πολλοῦ ταύτην κατέστησέ μοι τὴν γνώ- μην καὶ τὸ μῖσος τὸ πρὸς ἀνθρώπους. ἤδη δὲ τῆς ὥρας οὔσης πρὸς ἐσπέραν ἐπέστη μεθύων Ἀλκιβιάδης καὶ μισάνθρωπον εἰπὼν καὶ Τίμωνα χαίρειν καὶ τὰ τοιαῦτα περὶ τὴν ἐσχατιὰν <ἦν> d βαλλόμενος ἐμοῦ ταῖς βώλοις καὶ τὰς προσηκούσας αὐτῷ βλασφη- μίας ἀκούων, ἴως ἦλθε πάλιν.

καὶ παρῆν Ἀλκι- βιάδης σεμνὸς ἀφ’ ἱματίου ὥσπερ πάγην τινὰ καθ’ ἡμῶν τὸ κάλλος προβεβλημένος. καὶ τί φησιν; ὁμό- τροπός σοι, Τίμων, ἴφη, καὶ κοινωνὸς τῆς ἐσχατιᾶς ἥκω. μὴ δὴ μισάνθρ|ωπος ἄγαν καὶ [*](13 cf. ῥ’. 559, 3. Luc. Tim. ’ξ 34. Alciphr. ep. III 34, 2) [*](1 δῆμον Β 4 πάντες οἷδ’ ὅτι H | δὴ et 5 παραιτεῖσθε Wolf et γρ in marg Mor qui δὴ et δεῖ παραιτεῖσθαι coni 7 αὐτῷ D 8 καταρώμενος Ma sed καταχρώμενος suprascr m3) [*](9 ὅτι VaMa | πρὸ Va sed ρὸ in ras m 2 | „malim παρέστησε“ Re I με Η 10 τὸ(2) om D U καὶ ante πρὸς VaMaCl | ὁ ante ἀλκιβιάδης Η 13 περὶ in ras ras Ma 2 περιιὼν τὴν ἐσχατιὰν ἀπῄει βαλλόμενος?“ Re περιῄει lacobs Add 301 Anth Pal III 254 παρῄει Sintenis | ἦν inserui om libri edd 14 ταῖς scripsi ex HBVaMa sed iu hoc ἁ in ras m 3 cum la- cobsio 11. 11. coll p. 559,3; t. IV 397,9 et 618,11 R τοῖς D Οἶ’ sed in hoc ὁ in ἁ corr m 2, edd 15 ἴως VaMn sed ἤτοι πρωία in marg Va 3 et suprascr Ma 3 | Ἀλκιβιάδης om D 16 ἐφ’ Wolf et γρ in marg Mor | ἱματίων D 18 ἐπὶ ante τῆς Va sed del m 2 Ma)

546
πρὸς τοὺς ὁμοίους. καὶ τὰ τοιαῦτα πρὸς ἡμᾶς διε- λέγετο μειδιῶν. ἀλλ’, ἔτι γὰρ ἐσωφρόνουν καἰ κρείτ- των ἦν ὁ λογισμὸς τοῦ κακοῦ καὶ πρὸς τὴν θέαν ἄτρωτος ἦν, οὐκ] ἠνεσχόμην, οὐκ ἐκφθαρήσῃ δὲ ἔφην, οὐκ εἰς σαυτόν, οὐκ εἰς τὸ βάραθρον χω- ρήσεις; μαλακιζόμενος πολίτης εἰς Τίμωνος ἥκεις; ἢ ἐν τοῖς Καλλίου κωμάζειν νομίζεις ἢ πρὸς Σωκράτην ἀφῖχθαι καί τινι τῶν ἐραστῶν διαλέγεσθαι.

πολὺ τὸ καθ’ Ἀλκιβιάδη, τῶν σῶν ἐπιτηδευμάτων κεχώρισται, ἡ πενία τοῦ πλούτου, τῆς μέθης ἡ σωφροσύνη, τῶν κώμων καὶ τῆς ἀσελγείας ἡ παρ’ ἐμοὶ καρτερία, τῆς πόλεως ἐν ᾗ κωμάζεις ἡ κακοδαίμων ἐσχα- τιὰ διὰ τὴν σὴν ἔφοδον. σὺ μὲν Ἀγάθωνα καὶ Σωκράτην, μᾶλλον δὲ τὸν δῆμον ὅλον ἐραστὴν [*](4 Luc. dial. mer. 15,2 7 Xen. conv. 1,2. Plat. apoL p. 20 A 14 cf. p. 558, 1) [*](2 ἐσωφρόνουν scripsi coll p. 540, 3; 544, 5 ἐγὼ ἐσωφρόνουν ἔτι Β edd ἐφρόνουν ἔτι HDVa sed in lioc ἐγὼ post ἐφρόνουν in marg add m 2, MaCl γρ ἐφρόνουν· ἔτι in marg Mor ἐγὼ ἐφρόνουν Gasda | καὶ inserui e libris et γρ in marg Mor om edd 4 οὐκ cancellavi καὶ ἠνειχόμην coni Gasda nisi ante οὐκ ἠνε- σχόμην maior lacuna statuatur | ἀποφθαρήσῃ coni Re 5 οὐκ εἰς αὑτὸν Β εἰς αὐτὸν HMa sed in hoc del, Cl om Va οὐκ εἰς σκότον coni Re cui obloquitur lacobs Lect 97 Anth Pal III 250 I vocibus οὐκ εἰς rursus inc Cr fol 47v sed pleraque abrasa sunt | χωρήσεις μαλακιζόμενος; 1) et coni Re lacobs qui σύ ὁ ante μαλακιζόμενος inser 6 πολίτης εἰς scripsi om D εἰς πολὺ HBVa sed in hoc γρ πολίτης in marg m 3, MaCl scriptura in Cr parum certa πολίτης edd sed γρ εἰς πολύ; in marg Mor „pro πολίτης malhm ὁμιλητής“ Re probante -lacobsio at cf. L 13 et p. 548,3 7 ἢ(2)] καὶ D 8 περὶ σωκράτους Β τὸν ante σωκράτην D 10 σῶν inser Ma 3 et γρ in marg Va 3 om reliqui libri sed scriptura in Cr parum certa | ὅσον ante ἡ inserendum coni Gasda ἡ om HDBMaCl 13 mgBVa sed in hoc in ἡ corr m 3, MaCl)

547
αὐχεῖς, ἐμοὶ δὲ ἀπεναντίον ὁ τρόπος. μισῶ γὰρ οὐκ Ἀθηναίους μόνον, ἀλλὰ καὶ πάντας ὅσοι τοιαύτης εἰσὶ φύσεως.