Declamatio 11

ἀληθὲς ἦν ἄρα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸ [*](RIV 335) λεγόμενον τοῦτο τὸ μηδὲν ἀνάγκης εἶναι δυνατώτερον. ἔγωγ’ οὖν νέος τε ὤν, ὧς ὁρᾶτε, καὶ πραγμάτων ἄπει- ρος ἀπὸ τοῦ δεσμωτηρίου δεῦρ’ ἥκω καταλιπὼν αὐτόθι τὸν ταλαίπωρον Μιλτιάδην νόσῳ τε καὶ δεσμῷ πιεζό- μενον καὶ δεῖσθαι τολμῶ δήμου τοσούτου πρᾳότερόν τε ἡμῶν ἢ πρότερον ἀκοῦσαι καὶ δοῦναι χάριν ἢ τὸ μὲν τίμημα τῆς | πόλεως φυλάξει, τῷ δὲ ἠτυχη- [*](RIV 336) κότι παραμυθίαν οἴσει τινά.

τὸ μὲν οὖν βέλτιον ἦν ἐν τῇ πρὸς τοὺς βαρβάρους μάχῃ τὸν πατέρα μοι [*](Vi = Codex Vindobonensis Philos. et Philol. IV 82) [*](Β = Barberinus 11 41) [*](L = Laurentianus LVII 23) [*](I = Hierosolymitanus S. Sepulcri 79) [*](Lau = Laurentianus LIX 30) [*](3 Her. I 91, 1; IX 16, 3. cf. VH 172. Parmen. 8, 30 ed. Diels. Callim. h. IV 122) [*](1 Ἄλλη μελέτη et ὑπόθεσις ante Ὁ Κίμων Κίμων post ῆναι edd delevi 2 ἄρα om Vi ἱρ’ Lau 4 ἔγωγε BLau | γοῦν e γ’ οὖν corr ras L | ὧς om Mor sed inserendum coni Not f VI e Μο inser Re 5 δεῦρο Vi | ἥκω scripsi ἥκων LLau sed in utroque ’ν eras, Ι edd sed ,,malim ἥκω“ Re ἧκον ViB 6 δεσμῷ πιεζόμενον lacuna indicata om Mor sed γήρᾳ πιεζόμενον coni Not 1.1. 7 καὶ om LJLaii Mor | πραότερον libri edd 8 τε om I | ἡμῖν Mor | ἢ πρότερον inserui e BLJLau om Vi Re ἢ πρό* Mor sed πρότερον vel πρὸ τοῦ coni Not 10 τότε Vi)

3. Ἴσως μὲν οὖν τινες ὑμῶν, ὧς ὤφθην ἐπὶ τοῦ βήματος ἐφ’ οὗ ποτε ἔλεγε Μιλτιάδης καὶ ἐδημηγόρει καὶ μετὰ τοῦ πρώτου ῥήματος ἀφῆκα δάκρυον, εἶπον ἂν] πρὸς ἀλλήλους· Κίμων οὗτος ἥκει νῦν ἱκε- τείαις τε καὶ θρήνῳ λύσων τῷ πατρὶ τὴν συμ- φοράν, οἶδε δὲ Ἀθηναίους ἐλεήμονας οὐ πρὸς τοὺς αὑτῶν πολίτας μόνον οἶς ἱερῶν καὶ πολ- λῶν ἑτέρων μεγάλων τε καὶ σεμνῶν κεκοινή- κάσιν, ἀλλὰ καὶ πρὸς ξένους οἶς ἓν μόνον ὑπάρ- χει δίκαιον τὸ πεπραγέναι κακῶς, ἥκει τοὺς [*](1 cf. t. IV 451, 25 R. Her. VI 114 | cf. ad t. II 358, 17 21 Dem. c. Aphob. I p. 835, 6) [*](3 τρόπαιον στήσας Vi | τὸ inserui e BL sed iu hoc eras, Ι Lau om Vi edd | ἠδυνήθη Β 4 ἐπενόει L sed εἰ suprascr m 2 cf. libell. de constr. verb. cod. August. ed. G. Hermann de emend. rat. gramm. graec. p. 384,20 ἐπινοῶ αἰτιατικῇ, ὧς καὶ Λιβάνιος I χρῆν Vi 5 γοῦν om LI Mor 7 δεῖξαι scripsi e VilLau et γρ in marg Mor θέσθαι BL sed in hoc γρ δεῖξαι in marg, edd 9 co ἄνδρες co Vi 11 ἐμέ om Vi 13 οὐ scripsi ᾧ libri edd | ἔλεγε om Β 14 βήματος Vi Vi ἂν canceilavi αὖ Vi 17 οἶδε reposui e libris sed οἶδεν La εἶδε edd sed „malim οἶδε γάρ Re οἶδεν Ἀθηναίους lacobs Ach T 814 18 αὑτῶν scripsi αὐτῶν libri edd 20 πρὸς L sed ὃς in ras 21 πεπραχέναι Vi | καλῶς ViB)

παρ’ ὑμῶν μὲν ἴσως τισὶ τοιαύτη δόξα περὶ τῆς ἐκεῖσε σπουδῆς, ἐγὼ δ’ ἕνεκα μὲν τοῦ τῆς πόλεως ἤθους ἐχρησάμην ἂν ἐπὶ τούτῳ καὶ τούτοις καὶ ἔτι πλείοσι λόγοις, ἐστι γὰρ ἡμῖν τοι- ούτων ἀφθονία δικαίων· ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀξιοῦμεν ἡμᾶς αὐτοὺς τοσούτου γινώσκοντες ἐξ οἵων οἶοι γεγόναμεν, τὸ μὲν τίμημα μενέτω, δότε δὲ ἡμῖν τὸ σῶμα ἀντὶ τοῦ σώματος δεθῆναι τοὐμὸν τοῦτο ἀντ’ ἐκείνου τοῦ νυνὶ δεδεμένου.

5. Καὶ βραδέως μὲν ’ίσως, ὦ σ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, [*](2 Her. VI 34 et 103, 1 5 Her. VI 140 10 cf. p. 499, 6) [*](1 αὑτοῦ scripsi e ViB αὐτοῦ LILau edd | οὑτωσὶ L sed ὢ in ὁ corr ras, Lau sed ὢ corr m 2 2 Στησαγόρας scripsi e Lau. ut coni Re, coll p. 526,3. Her. 1. 1. στησισαγόρας Β τισαγόρας reliqui libri sed τι in ras L 2, edd 3 πεπίστευκας Γέ I χερόνησον Vi cf. p. 312, 7 4 τὴν scripsi e ViBILau δὲ καὶ L edd καὶ τὴν lacobs Lect 111 5 καὶ ante πελασγοὺς Vi) [*](8 ἐν om Β 11 ,,malim μὲν οὖν ἴσως“ Re 12 ἐκεῖθε L sed θ’ in ras et ’ν add m 2 ἐκεῖ Gasda | δὲ Lau edd 14 τούτων Vi | ὑμῖν Γέ 16 τοσοῦτον L sed in τοσούτου corr m 2, Lau Mor „possit quoque τοσούτων legi“ s Re | scripsi e ViLau γιγνώσκοντες BLI edd I οἶδα Mor sed quales vertit cf. lacobs Antb Pal III 889)

ᾧ παρεκαθήμην μὲν δακρύοντι δακρύων, σιωπῶντι λαλῶν, ἔλεγον δέ· ὦ πάτερ, οἶδα μέν σοι χάριτας ὀφείλων τοῦ φῦναι, τοῦ τραφῆναι, τῆς ἄλλης ἐπιμελείας οὐδὲν φαυλοτέρας τῆς παρὰ τῶν ἄλλων εἰς τοὺς ἐξ ἑαυτῶν, ἀπορῶ δὲ ὅπως ἄν ἐπαμύνοιμί σοι. παρὰ τίνα γὰρ ἔλθω; παρὰ τίνος αἰτήσω; τίς δώσει πεντήκοντα τάλαντα; πόσην ἄν τις καταθείη τοὐμοῦ σώματος τιμήν; ὧς ἔμοιγε καὶ πεπρᾶσθαι κέρδος, εἴ τι τῶν σῶν δύναιτο τοῦτο ἐπανορθῶσαι· τί λέγω πεπρᾶ- [*](RIV 338) σθαι; | τεθνάναι μυριάκις δεξαίμην ἂν ἐπὶ τοιούτῳ μισθῷ. καὶ ἅμα τε ὀδυρόμενος ἐνενόησα τοῦτο ὃ νῦν ποιῶ καὶ πρὸς αὐτὸν εἶπον ὧς ἐφ’ ὑμᾶς καταφεύξομαι καὶ περὶ δεσμῶν διαλέξομαι, καὶ οἶμαι πείσειν ἔφην.