Declamatio 10

φέρε, εἴ τις ἁλοίη τῶν πρεσβυτέρων μεθύων καὶ παροινῶν καὶ μαχόμενος ὑπὲρ ἑταίρας καὶ τύπτων καὶ πληγὰς λαμβάνων, ἆρ’ οὐκ ἂν τοῦτο μείζω ποιοῖ τὴν κατηγορίαν, ὅτι σωφρονεῖν δέον καὶ τῆς ἡλικίας ῥᾷστον αὐτῷ | τὸ σωφρονεῖν ποιούσης RIV 394 ἔξωρος ὢν τὰ τῶν νέων πλημμελεῖ; εἶτα τοῖς πρεσβυ- τέροις οὐ μεταδώσομεν συγγνώμης ὧς τῶν νέων τοῦτο ὄν, πάλιν δ’ αὖ τοῖς νεωτέροις ἀσυγγνώμονες ἐσόμεθα [*](20 Luc. Tim. § 22 22 Dem. p. 547, 8) [*](1 νέων om I | ταῦτ’ — 15 χρόνος praemissis τῆς θεμι- στοκλέους ἐκ τοῦ ἐναντίου μελέτ. κθ citat Macar tbl 85 v 2 ἀγνοεῖς ἔτι C | τέ inserui om libri edd 3 οὐ — 4 ἕτοιμος om Macar | πᾶσιν I 5 καὶ cancellavi cum Gasda | τῶν ante ξένων | 9 ἔχειν B 10 ἔοικε — 11 ἡσυχίᾳ citat floril. Nea- pol. fol 285 I μὲν γὰρ ἡ I 11 κεκινημένῃ L sed κινημένῃ in ras m 2 16 ἑτεῥας Lau 17 οὐ τοῦτο I 18 ποιοῖ scripsi e Lau ποιῇ CL sed in hoc fj in ras m2, i edd ποιεῖ BI vel ποιοίη scribendum coni Gasda 20 μὲν post τοῖς inserendum coni Gasda 21 συγγνώμονες BILau 22 οὐκ ante ἐσόμεθα I)

19. Νεοκλῆς μὲν οὖν, ὦ ξ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἔστω τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, πάσης αἰτίας καθαρὸς καὶ ὅσων βούλεται παῖς· ὑμεῖς δὲ ὑμᾶς αὐτοὺς ἀναμνή- σατε τῶν ἐπὶ τῆς νεότητος ἕργων. ἀλλ’ οὐκ ἐμισεῖσθε ὑπὸ τῶν γονέων οὐδ’ ἐξηλαύνεσθε τῶν πατρῴων οὐδ’ ἐγίγνεσθε ῥᾳδίως τῶν γεγεννηκότων ἀλλότριοι. θαυ- μάζω δὲ εἰ μεθύουσι μὲν ἀνθρώποις καὶ λυπουμένοις] καὶ θυμουμένοις ἔσται συγγνώμη πλημμελοῦσι διὰ τούτων ἕκαστον, τῇ νεότητι δὲ οὐκ ἱστᾶι <ἐν> s γε οὔσῃ μέθῃ καὶ ἰσχυροτάτῃ κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγον.

20. Κηδόμενος γὰρ σοῦ, φησιν, ἀπεκήρυττον, ὅπως γένοιό μοι βελτίων. καὶ τί δὲ ἀδίκημα σωφρονίζειν υἱόν; οὐδέν, ἀλλ’ εἰσίν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ τρόποι τοῦτο ποιοῦντες ἡμερώτεροί τε ἀποκηρύξεως καὶ μείζω τὴν ὠφέλειαν ἔχοντες. οἶς ὑμεῖς κέχρησθε πρὸς τοὺς ὑμετέρους αὐτῶν. εἰσὶ μὲν [*](2 διαγράψομεν scripsi e B διαγράφομεν CILau διαγρά- ψωμεν L sed ιαγραψωμ in ras m 2 edd | ὅλως scripsi e B ὁλωσὶ CLLau edd οὑτωσὶ I | μὲν οὐκ αἰτοῦσιν C πᾶσι τοῖς μὲν L sed πᾶσι in ras m 2, edd 3 ὧς οὐκ ἐξὸν λαμβάνειν, τοῖς δ’ in marg L 2 edd om CBILau cancellavi ὅλως τοῖς πᾶσι aut co λῷστε τοῖς πᾶσι coni Re 6 ἔσται C | ἀνθρωπείας C | καὶ ante πάσης C 7 ὅσον C ὧν B οἴων coni Gasda οἷον βού- λεται παῖδα coni lacobs Lect 119 | παῖς om I 9 οὐδὲ BLau) [*](10 ἐγίνεσθε I | θαυμάζω — 13 λόγον citat Macar fol 86 r μεθύουσιν C I μὲν om C | καὶ λυπουμένοις ἲς suspecta vel in καὶ λυποῦσι mutanda coni Gasda ut dittographiam cancellavi) [*](11 θυμουμένοις κοὶ λυπουμένοιςΙ I | πλημελοῦσι L 13 ἑκά- στων I | ἐν inserui om libri edd 15 γάρ σου B 17 σω- οἷς η φρονίζει I | υἱόν om I 19 οὓς C οὓς I 20 ὑμεῖς Lau | κέχρησθε scripsi auctore Gasda ἐκέχρησθε libri edd | αὑτῶν C)

πῶς οὖν ὑμεῖς ἐπανορθοῦτε τοὺς υἱεῖς; ὧς πατέρας εἰκός. ὁ μὲν καθήψατο ῥήμασιν, ὁ δὲ εἶρξε τραπέζης, τῷ δὲ ἱμὰς ἤρκεσεν, ὁ δ’ αὖ οὐ προσεφθέγξατο χρόνον τινά. πολλὰ ἂν δυνηθείη καὶ βλέμμα ἄγριον καὶ βοὴ μεγάλη καὶ τὸ τοῖς οἰκείοις ἐπ’ αὐτὸν χρῆσθαι δὶς καὶ τρίς. ἀλλὰ δεῖ τινος καὶ μείζονος· ἀπείλησον τοῦτο ὅ πέπονθα ἐγώ, τὴν ἀπο- κήρυξιν. αὕτη | δὲ μελλέτω. καὶ γὰρ ὁ τὸν νόμον [*](RIV 395) τεθεικὼς δοκεῖ μοι τοῖς πατράσι τὴν ἀπειλὴν τεθεικέ- ναι μόνην, εἴπερ ἦν κηδεμὼν τῆς πόλεως.

ἔπρεπε δέ, οἶμαι, νομοθέτῃ γε ὄντι. οὐ γὰρ ἠγνόει δήπου τοῦθ’ ὅτι πολλοὶ χείρους ἔσονται λαβόντες ἐλευθερίαν καὶ] τοῦ ποιεῖν ὅ τι δόξειεν αὐτοῖς, εἴπερ αὐτοὺς οὐδὲ τὸ ζῆν ὑπὸ τοῖς πατράσιν ἴσχυσε κατασχεῖν. τροφῆς μὲν γὰρ ἔμελλον εὐπορήσειν καὶ πολλοὺς ἕξειν τοὺς [*](11 cf. ad t. ni 254, 4. Plat. Phaedr. p. 235 A 13 Dem. p. 1006, 19 sq. Plat. leg. XI p. 928 D sq.) [*](1 ἀγαθοὶ παῖδες] καὶ κακοὶ παῖδες vel οὐ μόνον ἀγαθοὶ παῖδες, ἀλλὰ καὶ κακοὶ coni Gasda 2 τὸ ὄνομα I | πάντη C) [*](3 οὐ ante πόρρω I | δεῖ] οὐ I | οἶμαι] με B 4 τοῦτον C) [*](5 οἰός Re 7 πατράσιν CI πατέρες Lau | γὰρ ante καθή- ψατο I 8 εἷρξε I | ἱμὰς scripsi e CI ἡμᾶς in ἱμὰς corr Lau ἱμὰς BL edd | ὁ δ’ scripsi οὐδ’ C ὅδ’ reliqui libri edd | οὐ omC 11 καὶ(1) inser L 2 om CBILau | τις C τίς BILau) [*](12 τούτω C I πέπονθ’ C 13 μελέτω CI 16 δήπου om B 17 τοῦτο I 18 καὶ cancellavi | τοῦ scripsi τὸ libri edd I οὐδὲ τὸ ζῆν L sed τὸ ζῆν in ras m 2 οὐδὲ ζῆν B οὐδ’ ἐξῆν C sed ὧς γ’ ἐξῆν in marg, ILau 20 ἀπορήσειν C)

ὑμεῖς οὖν καλῶς στοχαζόμενοι τῆς γνώμης τῶν γραμμάτων τοῦ μὲν ὡς ἐκβαλεῖτε πολλάκις ἐμνήσθητε, τὸ δὲ ἔργον οὐχ ὑπεμείνατε, ἀλλ’ ἐν τῷ κεκτῆσθαι ἐπεμελήθητε τῶν τρόπων. Νεοκλῆς δὲ μόνος τὰ μὲν ἄλλα πάντα ἡγήσατο ἀσθενῆ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα καὶ πολλοῖς ἀρέσκοντα, μίαν δὲ νουθε- σίαν μόνην μηκέτ’ εἶναί μου πατήρ.

24. Καίτοι τήν γε φύσιν τὴν ἐμὴν αὐτός τε ἐπῄνει καὶ τὸν διδάσκαλον ἔφη θαυμάζειν ὡς μεγάλα πράγ- ματα ἀναιρησομένην καί τινα ἔχουσαν ἐν αὑτῇ γεν- 20 ναιότητα. ὅτι δὲ τὴν ὧδε ἔχουσαν οὐκ ἔστιν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀνάγκη ποιεῖν τὸ τῶν γενναίων πώλων, τοῦτο [*](18 cf. ῥ’. 462, 10 19 Plat. leg. XI p. 921 A et D) [*](1 φίλους om I 2 ἕνεκα BI 5 δὲ om C | οὐδενὸς] οὐδενὸς οὐδὲ CB οὐδενὸς cum ras 4 litt L οὐδενὸς ὄντος I sed τ’ suprascr m2 i οὐδὲ Lau corr Mor 8 φοβερὸν coni Re | inserui e CBILau ras 4 litt L om edd i γιγνόμενον L edd 9 διασπασθε Lau 10 ὑμεῖς <μὲν> i οὖν? 11 C 14 πάντα om C | τοσαῦτα I sed ὄντα suprascr m 2 16 ἱκανὴν post μόνην inserendum coni Gasda 17 τε om I 19 ἀναιρησομένην scripsi e CBILau ἀνευρησομένην L edd αὑτὴ scripsi ex Ι αὐτὴ CBLLau edd 20 τὲ C | τὴν in ras L 2 21 τοῦτ’ Lau)

εἶτ’ ἐπὶ μὲν τῶν ἵππων τοῦτο ποιοῦντες εὖ φρονεῖν δόξο- μεν, τοῖς δὲ υἱέσιν, ἂν ὑπὸ τῆς εὐφυίας ἐκτείνωνται, τὴν οἰκίαν ἀλλοτρίαν καταστήσομεν; καίτοι μᾶλλον ἔχει λόγον τοὺς βραδεῖς ἐκβάλλοντας τῶν ὀξέων ἔχε- σθαι ἤ ἐκείνους ἀγαπῶντας τούτοις ὧς πονηροῖς μάχε- σθαι. νῦν δὲ Μιλτιάδης μὲν στέργων διατελεῖ Κίμωνα ὃν ἴστε, καὶ οὐκ ἐποιήσατο τὴν εὐήθειαν τοῦ νεανίσκου πρὸς ἀποκήρυξιν αἰτίαν, τῶν δὲ ἐμῶν ὁ πατὴρ οὐκ ἠνέσχετο σκιρτημάτων, μᾶλλον δὲ τὰς ἄλλας νουθεσίας ἀτιμάσας ἀπεκύρυξε τῆς οἰκίας καὶ λέγει μὴ μισοῦντος [*](2 Eur. Or. 45. Eubul. com. θ’ III 242, 1, 6 M (II 1 p. 190, 75 ἡ II. i ζ 506; ο 263 sq.) [*](1 δὲ ante οὐκ C | ἠβουλήθη C | ’κείνων C 2 τὴν ζεύγλην scripsi τὸ ζεῦγλον libri sed γρ τὴν ζεύγλην suprascr I 2, ecid καταράττουσι scripsi ex ILaii καταράττουσι Β καταρράσσουσι CL edd 4 γινομένων ΒΙ 7 πόνων C 8 γε om I 11 τοῦτο ποιοῦντες in ras L 2 12 κινῶνται C ἀκταίνω Wyttenb. ep. crit. ad Ruhnk. p, 59 (lul. in Const. ed. Schaefer p. 274) et lacobs Add 70 ἐξιστῶνται Gasda ἐντείνωνται Ruhn- ken ep. ad Wyttenb. ed. Mahne p. 11 num ἐκκινῶνται? 13 καίτοι scripsi e BLILau καί τινα C καὶ τί edd καίτοι τί Gasda 15 ’κείνους C 16 δὴ Gasda | μὲν om Lau 17 ὅνπερ I 20 ἀπέρρηξε CILau num <καὶ ἐξέβαλε> adden- dum coll i p. 468, 5?)

26. Ώς τοίνυν ψεύδεται καὶ μισοῦντος ἦν, οὐ μετα- βολὴν ζητοῦντος ῥᾴδιον ὑμᾶς διδάξαι. εἰπὲ γάρ μοι· τὸ τῶν κοινῶν φροντίζειν καὶ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν ἤδη σωφρονοῦντος ἢ παροινοῦντός ἐστιν; οὐκ ἂν εἷναι φαίης τά γε τοιαῦτα μεθυόντων. ἐγὼ δὲ τὸ χθὲς τού- των ἡψάμην τῶν φροντίδων ἢ πάλαι; πῶς οὖν οὐχ ἄμα τε μετεβεβλήμην καὶ πρὸς τὸν οἶκον ἐκαλούμην;

πολλοὺς καιρούς, ὦ Νεόκλεις, διαλλαγῶν, πολλοὺς παραλέλοιπας. ἠγρύπνουν, ἐπεθύμουν ἐμαυτὸν ἐξισῶσαι τῷ Μιλτιάδῃ, σὺ δὲ ἐτήρεις τὴν ἀποκήρυξιν. τριήρεις ἑκατὸν Ἀθηναίοις ἐποίουν, σὺ δὲ οὐκ ἔλυες τὴν ἀπέ- χθειαν. διήλλαττον τοὺς Ἕλληνας πρὸς αὑτούς, σὺ δὲ οὐ διηλλάττου τι παιδί. τὴν γνώμην εὕρισκον τοῦ Πυθίου, σὺ δ’ οὔπω με σωφρονεῖν ἡγοῦ. ἀντέσχον πρὸς τὴν φήμην ἐκείνην καὶ τὸν λόγον τῆς βασιλέως στρα- τείας· Ξέρξης ἐλαύνει τοὺς τὴν Ἀσίαν οἰκούν- τας μικροῦ πάντας ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἄγων, [*](11 cf. p. 464, 16 12 Plut. Them. 4, 2. Corn. Nep. Them. 2. Polyaen. I 30,6. cf. Her. VII 144 14 Plut. Them. 6,3. Her. VII 145. Aristid. Panath. t. I p. 248 Dind. 15 cf. p. 466, 11 sq. Her. VII 143. Plut. Them. 10. Polyaen. I 30, 1 sq. 18 Isocr. paneg. § 88. Her. VII 21) [*](1 καὶ(1) om C 2 με inserui auctore Re coll p. 467,2 om libri edd με ταύτην lacobs Add 231 Lect 119 4 ὑμᾶς om I 6 signum interrogationis posui, punctum libri edd | ἄν, οἶμαι, εἷναι lacobs Add 225 AppPors 302 7 φαίης scripsi, ut coni Mor φαίη libri edd | τοχθὲς CBL ὅτι (inser) οὐ χθὲς I 8 ἢ I sed ἀλλὰ corr m 2 | ἢ πάλαι; πάλαι (an iam dudum? iam du- dum) coni Re cui obloquitur lacobs Lect 119 | δῆλον post πάλαι; inser | οὖν inser I 2 9 μεταβεβλήμην LLau 11 παραλέλοιπας I sed ἶπας in ras 6 litt m 2 παραλελοιπότας Β 14 αὑτούς scripsi e LI αὐτοὺς CBLau edd 16 δὲ I 17 ἐκστρατείας I)

τού- των οὐδέν μου κατέσεισε τὴν γνώμην οὐδ’ ἐξέπληξεν οὐδ’ ἔπεισε καταλῦσαι τὰς ἀμείνους ἐλπίδας. οὐδ’ ἐπὶ ξένια τοὺς ἐπὶ τὴν βῶλον ἥκοντας ἐκάλεσα κήρυκας ἀλλ’ ἀπέκτεινα. καὶ οὐδὲ δι’ οὗ ταῦθ’ ὑμᾶς ἑρμηνέως ἐδίδασκον οὐδ’ οὗτος διέφυγε τὴν δίκην, ἀλλ’ ἦν μὲν ἡμέτερος ἄποικος, ὅμως δὲ ἀπέθνησκεν ἀντὶ τῆς φωνῆς αὑτοῦ.

ταῦτ’ οὐκ ἦν, ὦ Νεόκλεις, ἱκανὰ τεκμήρια τοῦ καλῶς μοι τὴν ψυχὴν ἡρμόσθαι; τούτων ἕκαστον [*](2 cf. p. 477, 9. Her. VII 21 3 cf. p. 477, 12 4 cf. p. 477, 10. t. IV 242, 27 R. Her. VII 24. Isocr. paneg. ’ξ 89 6 Her. VII 56. Gorg. apud [Longin.] subl. 3, 2 11 cf. t. IV 424, 4 R at cf. Her. VII 133. Paus. III 12, 7 12 cf. t. IV p. 821, 26 R. Plut. Them. 6,2 | Mys Samius cf. Aristid. Panath. p. 198,12 cum schol. t. m p. 125, 22 ed. Dind. (p. 47 ed. Frommel) 1 πολλῷ πεζῷ Β 2 στρατιὰ scripsi e L sed ατιὰ in ras m 2, cum Gasda στρατεία CBILau edd 3 τὰ ante βέλη I ὑπὸ L sed ὐπ’ in ras m 2 4 „Voluit, opinor, Libanius γῆν δὲ ποιεῖ ταῖς τριήρεσι θάλατταν, καὶ θάλατταν τοῖς ὁπλίταις αἷς γῆν” Wesseling ad Her. VII 56 p. 536, 33 lacunam statuit Gasda num τὴν θάλατταν post ὁπλίταις et τὴν γῆν post καὶ inserendum? | δ’ ἐποίει C 5 θάλασσαν I 1 δὲ CLau edd | C 8 ἐγνώκασι scripsi auctore Gasda ἐγνώκεσαν libri ἐγνώ- κεισαν edd 11 ξένια scripsi auctore Cobeto Misc. 153 coll Her. II 107. Xen. Anab. VII 6, 3 ξενίᾳ libri sed ν σ post ἁ add edd 12 ἡμᾶς CLau 14 ἀποθνήσκειν I et αὐτὸν ἡγούμην. δίκαιον in marg m 2 15 αὑτοῦ scripsi αὐτοῦ LILau edd οὐ αὐτῆς C αὐτῆς B | Νεόκλεις scripsi e CBILau νεόκλης L edd 16 signum interrogationis posui, comma libri edd)

ἀλλ’, ὦ πρᾳότατε πατέρων, ὁ χρηστὸς καὶ σπουδαῖος ἀνὴρ τῇ γνώμῃ καὶ οἷς προείλετο κρίνεται, κἂν μὴ τὸ πέρας ἀκολουθήσῃ τῶν βεβουλευμένων ἄξιον, οὐδὲν ἧττόν ἐστι σπουδαῖος. τοῦτο μὲν γὰρ ἐκ τῆς Τύχης ἤρτηται, τῷ δὲ δεῖ μηδὲν ὧν ἐσκέφθαι προσῆκον λελεῖφθαι.