Declamatio 10
Libanius
Libanius, Declamatio 10, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
ἐγὼ μὲν οὖν [*](17 Plut. Them. 1. cf. Dem. Or οῖ XXIII § 213 1 ἐν τούτῳ ante διαφύγοιμι C et in ras 2 litt L 2 edd delevi τοῦτον (Neoclem) coni Re 2 ante ἀποκήρυξιν ras 2 litt L 4 συμβαίνοι C | καθ’ ἑκάστην L sed ’ ’ add m 2 6 τοῦ δὲ μὲν πολλὰ εἰπόντος scripsi e B τοῦδε (sed ’ supra ἑ Lau 2) μὲν (μὴν C) πολλοῦ πολοῦ Ι) ῥηθέντος CILau πολλῶν μὲν οὖν παρὰ τοῦδε ῥηθέντων L sed πολλῶν μὲν οὖν παρὰ τοῦδε in ras m 2, edd 7 ἐγίγνετο BLau 8 οὕτως Lau 11 ὑπο- δεξομένων Cobet Coll 261 coll t. IV 686, 5 R 13 ὡς om C 15 ὥστ’ edd I γένει om I 16 αὑτῶν scripsi e CI αὐτῶν BLLau edd 17 οὐκ ἔσθ’ ante ὅπως I 19 δια- φθείρω C I τοῖς υἱοῖς Lau | αὐτῶν I 20 τεθαύμακα om I)
13. Ἀλλὰ νῦν μεταβάλλεται καὶ καλεῖ με πρὸς αὑτὸν καὶ ἀγαπᾶν φησι καὶ ἔχειν βούλεται. τί ταῦτα; γέρων ἀνὴρ οὐκ ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένει; οὐδ’ ἃ καλῶς ἔκρινεν ἔχειν τηρεῖ; οὐ δείκνυσι βεβαιότητα τρόπων; οὐ δέδοικε μή τις αὐτὸν Εὔριπον ἐν σκώμματι καλέσῃ; ἀλλ’ εἰ μὲν τῶν νεωτέρων τις τοῦτ’ ἐπεπόνθει, κάκι- στος ἂν ἦν καὶ κατηγόρεις εὐθὺς καὶ ἀπεκήρυττες· αὐτὸς δὲ τοῖς δευτέροις τὰ πρότερα διαβάλλων οὐκ αἰσχύνῃ; ἔα γνῶσιν καλὴν καὶ προσήκουσάν σοι μένειν καὶ μὴ τὴν εὐδοξίαν ἣν ἐκτήσω διὰ τῆς ἀποκηρύξεως ἀνέλῃς.
14. Χάριν δὲ ἣν δίδως οὐ δέχομαι. ἧς γὰρ οὐδὲν 20 δέομαι, ταύτην οὐχ ὁρῶ διότι δεῖ λαμβάνειν. | RIV 393 [*](3 cf. ad p. 504, 19 4 Thuc. II 49, 4 13 cf. ad t. JI 566,13; t. IV 191, 29 R) [*](1 ἑαυτοῦ I 2 οὑτοσὶ C 4 κάμνει C 6 ἀπήλλακτο scripsi cum Gasda ἀπήλλακται libri edd 7 μεταταῦτα BL Mor | ὁ om CBLau 10 αὐτὸν libri edd | verbis τί ταῦτα incipit Cr fol 12 v sed pleraque abrasa sunt 12 τηρεῖν Cr | οὐ δείκνυσι] ὁ δείλαιος Cr 13 ἐν σκώμμασιν σκώμματι C ) εὔριπον CrC | καλέσῃ scripsi e CI, ut coni Re καλέσαι BLau καλέσει L edd et tuetur lacobs Lect 118 Ach Tat 973 14 τοῦτ’ ἐπε- πόνθει scripsi e CBILau ἐπεπόνθει τοῦτο L edd 15 καὶ (1)] καίτοι C 16 πρότερα scripsi e BILau τρόπαια C πρῶτα L edd 18 ante τὴν ras 2 litt I 19 ἀνέλῃς om C ἀνέλοις I 21 λαβεῖν C)
Εἰ μὲν οὖν ἐγκαλεῖ μοί τι καὶ νῦν Νεοκλῆς καὶ δίκην ἀπαιτεῖν ἐθέλει, τί τοῦτο ἔστιν εἰπάτω· εἰ δ’ οὐδὲν αἰτιᾶσθαι δύναιτ’ ἄν, μή με κολαζέτω τῷ τοῦ δοκεῖν χαρίζεσθαι σχήματι. χωρὶς δὲ τούτων, τὸ μὲν οἴκαδέ με καλεῖν τούτου, τὸ δ’ ὑπακούειν ἢ μὴ 15 τουτὶ τοῦ καλουμένου. δράσας τοίνυν ὅπερ ἦν αὐτοῦ καὶ τῆς ἐμῆς εἰς τὸ μὴ πείθεσθαι τοῖς καλοῦσιν ἐξου- σίας ἀνεχέσθω καὶ μὴ τὸ μὴ πείθεσθαί με νομιζέτω θαυμαστόν, ἀλλ’ εἰ τῆς ὕβρεως ἐκείνης οὐκ] ἐπιλελη- σμένος εἱπόμην.
16. Ἡμάρτανες σ γάρ φησι καὶ τοῦτ’ τὴν ἀποκήρυξιν. μόνος, w Νεόκλεις, ἐγώ, τῶν δ’ [*](1 οἶμαι — 2 λαβεῖν om C | γ’ L | ὅπερ scripsi ἢν libri ὃ vel ὅ τι Gasda 2 λαμβάνειν Cr in quo inde ab hac voce iam nihil legi potest 3 οἶον in marg L 2 4 τιμῆς inserui e C coll p. 552, 11 om reliqui libri edd | τινὸς omC | διδοίη scripsi διδοῖ C διδῴη αμ δᾴη X edd 6 δὲ om Lau | δοκεῖ scripsi e Lau cum Gasda δοκῆ CBIL edd 8 ἔχρηζε BLLau edd 9 τοῦτο scripsi οὑτωσὶ libri edd | κατανοῦν Lau | τῷ ILau 1 γίνεται I 10 οὖν om B | μοι καὶ νῦν τὶ 1 | νῦν om B II ἐθέλοι B 12 δύναιτ’ reposui e libris sed αἴτ’ in ras L 2 δύναιτο edd | ἄν delendum censet lacobs Lect 118 at cf. p. 447, 9 15 τουτίδε C | αὐτοῦ L sed οὐ in ras m 2 αὐτῶ B Lau 16 καὶ in ras L 2 | πεύθεσθαι L sed σθαι in ras m 2 17 μὴ(2) inser om CBILau | τοῖς καλοῦσι ante νομιζέτω edd delevi 18 οὐκ cancellavi cum Sinteni 20 ἡμάρτανες re- posui e CLILau ἡμάρτανε B edd)