Declamatio 9

ἀναμνήσθητι τοίνυν ὡς οὐκ εὐθὺς | συνῆψα ταῖς πρώταις αἰτίαις τὴν ἀποκήρυξιν, [*](RIV 382) ἀλλ’ ἠρξάμην μὲν ἐκ δεήσεων, προὔβην δὲ εἰς βλέμμα χαλεπόν, ἔπειτα εἰς ῥῆμα, τρίτον ἐπὶ τούτοις, οὐκ ἐκοινώνησα τραπέζης, οὐ προσεφθεγξάμην, εἶθ’ ὧς ἄν τις ἀπειπών, παρέδωκα τοῖς οἰκείοις τὰς νουθεσίας. τοῦ πράγματος δ’ οὐ λήγοντος ἦλθον ἐπὶ τὸ μόνον δυνάμενον κωλύσαι τὴν νόσον, οὐχ ἴνα ἀποστερήσαιμι τῶν πατρῴων τοῦτον, ἀλλ’ ἵνα ἀγαθὸς κληρονόμος φανείη.

καὶ οὐκ ἔδοξα τοῖς δικασταῖς ληρεῖν οὐδ’ ἀδικεῖν ἐν τῷ μιμεῖσθαι τοὺς ἰατρούς. τί οὖν ἐστι τὸ ἐκείνων; ὅταν μὲν εἴκῃ τὰ πάθη τοῖς φαρμάκοις, οὕτως ἀπίασι καὶ πλέον οὐδὲν ἐνοχλοῦσιν· ἐπειδὰν δὲ μεῖζον ᾖ τὸ κακὸν τῆς ἀπ’ ἐκείνων βοηθείας, ἔκαυσαν, ἔτε- μον, οὐδὲν ὤκνησαν τῶν ἀλγεῖν μὲν ποιούντων, τοῦ δεινοῦ δὲ κρατούντων. καὶ ἡμῖν τοίνυν εἰ μὲν ἀπέχρη τὰ ἄλλα, τοῖς προτέροις ἂν ἐχρώμεθα μόνοις· καλού- μενοι δὲ ἐπὶ μείζω τί ἐμέλλομεν ποιεῖν; οὐχ ὧν ἐμε- μνήμην ἰατρῶν ἄρτι, τούτοις ἀκολουθεῖν, ὧν τοῖς ἀρρωστοῦσιν οὐδὲν οὔτε λυπηρότερον οὔτε χρησιμώ- τερον;

ὁρῶ δέ τι παραπλήσιον καὶ περὶ τοὺς [*](1 διαλλαγῶν Ma sed 7)5 supra cbv | ante ἀναμνήσθητι ras 4—5 liti Lau 7 δ’ inserui δὲ ante πράγματος Gasda om libri edd 8 κωλῦσαι CMaBLLau edd at cf. 1. 1 272.5; 402, 3; 487, 12; t. II 260, 8; 411, 5; t. III 211, 8; 285, 18; t. V 116, 12 κωλύσαιμι I sed γρ ἀποστερήσαιμι suprascr m 2 9 τοῦτον τῶν πατρῴων I | τούτων B 10 οὐκ C 11 ἔστι C | τὸ scripsi e CBILau τὰ Ma L edd 12 οὕτως scripsi οὕτω libri edd 13 ἀπίασι scripsi cum Gasda coll Soph. Phil. 1067. Ant. 315. Eur. Alc. 680. Soph. Oed. Col. 1279 ποιοῦσι ποιοῦσιν B) libri edd I καὶ — ἐνοχλοῦσιν om B | πάλιν I 15 voce ἀλγεῖν inci- pit Cr fol. 15 r sed pauca dispici queunt 16 ἀπέχρη Ma sed ε corr m 4 17 πραοτέροις Ma 20 λυπηρότερον L Bed ρότε- ρον e ρὸν corr m 2 λυπηρὸν CMaBILau 21 τι cum ras ὃ litt C)

εἰς ταῦτα καὶ τὰ τῆς ἀποκηρύξεως, ὦ Θεμιστόκλεις, φέρει, τὴν ἀταξίαν ἀπο- θέσθαι τὸν νέον καὶ γενέσθαι καλὸν κἀγαθόν. τοῦτο οἱ πατέρες ζητοῦσι, τοῦτο πρὸ τῶν πατέρων ὁ νόμος. οὐ γὰρ δή που κατὰ τῶν γενῶν ἐγράφη διασπῶν τε αὐτὰ καὶ τέμνων. οὐ γὰρ τοῦτ’ ἔργον νόμου βλάπτειν τοὺς θεμένους, ἀλλ’ εὖ ποιεῖν, οὐδ’ ἴνα αὐτὸς ἀντὶ τῶν ἐκβαλλομένων γίγνοιτο τῶν χρημάτων κύριος, γελοῖον γάρ, ἀλλ’ ὅπως ἐπανίοιεν εἰς τὸν πατρῷον οἶκον ὑγιαινούσαις ταῖς γνώμαις. σημεῖον δέ, οὐ γὰρ [*](RIV 383) ἄλυτον | ἔγραψεν εἶναι τὴν ἀποκήρυξιν, ἀλλ’ οἷς ἐκβάλλειν, τούτοις ἔδωκεν ἀπολαβεῖν καὶ τοῖς αὐτοῖς ἀποστῆναί τε τῆς τοῦ πατρὸς τάξεως καὶ πάλιν αὐτὴν κομίσασθαι. [*](4 Plat. Phaedr. p. 254 E) [*](1 ὁ ἱππεύων τὰς ἀταξίας | 2 τῇ ante φωνὴ | 4 ὁ δ’ scripsi cum lacobsio Lect 117 ὅδ’ libri edd | καθῄμαξε καὶ ὧδ’ lacobs Add 127 | αὐτῶν C 5 τὸ θρέμμα τούτοις λυμαίνεσθαι | 6 ἵππου reposui e libris ἵππον Cr edd ἵππων coni Re 8 τῶν νέων I sed in τὸν νέον corr m 2 10 γὰρ om C I νεῶν Ma 11 αὐτὸν Lau | καὶ γὰρ οὐ τοῦτ’ I) [*](12 χρωμένους L sed χρῶ in ras 14 ὅπως reposui e Ma BLILau, ut coni Re ὅπερ Cr edd ὧσπερ C | ἐπανίοιμεν Ma sed ὲν supra μὲν m 4 | πατρῷον I 15 ὑγιαινούσῃ Ma | οὐδὲ I) [*](16 ἔγραψεν εἷναι scripsi e CMaBLILau ἔγραψε Cr edd) [*](17 „fort. τούτοις ἔδωκε καὶ ἀπολαβεῖν scil. τοὺς παῖδας. Alias si οἶς non ad γονεῦσι referatur, sed ad ῥήμασι, tum leg. erit ἐμβάλλει [leg. ἐκβάλλει] quibiis verbis eiicit h. e. eiiciendi liberos facultatem dat patribiis, iisdem verbis etiam eos resumendi dat facultatem” Re)

Ἀλλ’ εἰσὶν οἳ παίδων κακίας εὐχερῶς ἤνεγκαν. οὐ λέγεις μοι πατέρας, ὦ Θεμιστόκλεις, ἀλλ’ ἐχθροὺς καὶ πολεμίους καὶ ὧν ἐγέννησαν ὀλέθρους καὶ οὓς ἐγὼ φαίην ἂν εἶναι τῶν ἀνδροφόνων κακίους, οὓς οὐδὲ τὰ δίκαια τῆς φύσεως ἠνάγκασε γενέσθαι χρηστούς. σὺ μὲν οὖν φὴς εἶναί τινας οἱ παισὶν ἐπέ- τρεψαν ὅ τι βούλονται δρᾶν, εὕροι δ’ ἄν τις ἴσως καὶ παιδὸς πατέρα προαγωγόν, εἰ καὶ μὴ παρ’ ἡμῖν, μὴ γὰρ εἴη τις τοιοῦτος Ἀθήνησιν, ἀλλ’ ἑτέρωθι.

τί οὖν; παρὰ τοῦτο τοὺς πονηροὺς μιμησόμεθα; καὶ σὺ μὲν οὐκ ἐμιμοῦ τοὺς δειλοὺς τῶν στρατηγῶν, ἐμὲ δὲ ἠξίους τοὺς κακοὺς τῶν πατέρων; καὶ μὴν τοῖς μὲν τῶν οὐκ εὖ πεφυκότων πατράσι κἂν συγγνοίη τις οὐκ ἀποκηρύττουσιν εἰδόσιν ὡς ἀμήχανον μεταστῆσαι τὴν φύσιν καὶ ποιῆσαι μεγάλην ἐκ μικρᾶς· ἡμῖν δὲ ὑπὲρ μεγίστων ἦν, ὦ Θεμιστόκλεις, ὁ λόγος τῆς σῆς φύσεως, ἣ μαντεύεσθαι παρεῖχεν ἃ δὴ δέδεικται. οὔκουν ἄξιον ἦν αὐτὴν παριδεῖν ἀπολλυμένην παρ’ ἐμοί;

πάν- τως δὲ καὶ τοὺς γεωργοὺς ὁρᾷς οὐ τὸν αὐτὸν ὑπὲρ ἁπάσης γῆς ἔχοντας λόγον, ἀλλὰ τῆς μὲν λεπτῆς ἀμε- λοῦντας, τὴν δ’ ἀγαθὴν ἐκκαθαίροντας. ἴσασι γὰρ τὴν [*](4 ἂν ἐγὼ φαίην I 5 ἠνάγκασαν C 6 φὴς libri edd cf. ad p. 33, 7 7 8 πατέρα om B | ἡμῖν reposui e libris, ut coni Re ἡμῶν edd 9 τίς Cr τὶς ILati | τοιοῦτος om Ma 10 sig- num interrogationis om CILau punctum Ma | τοῦτο inaer Ma 4 I μιμούμεθα C 12 δειλοὺς I | μὴ Ma 13 τῶν om I inser Ma 2 | κἂν inserui e C καὶ Ma om reliqai iibri edd | ἂν post τις Ma 14 vocibus εἰδόσιν ὡς deainit Cr fol 15 r quae in folio 15 v exstant erasa sunt ut dispici iam non queant 17 δὴ in- serui e MaBILau om CL edd | δέδοκται L sed ὁ in εἰ corr m2, ILau 18 ἢν αὐτὴν C ἢ ναύτην LILau | ἢ ναῦν post αὐτὴν libri edd delevi auctore lacobsio Lect 117 ut orta e dittographia duarum vocum antecedentium ᾖ ναῦν (ceu tamquam) coni Re | ἐμοὶ ex ἐμοῦ corr Lau | signum interrogationis posui colon libri edd)

ἀντὶ τούτων οὖν ἀγανακτεῖς καὶ τῶν ἔργων μοι μαρτυρούντων οὐ συγχωρεῖς ταῦτα πεπρᾶχθαι καλῶς; εἰ μὲν γὰρ μὴ συνήνεγκέ σοι τῆς παιδείας ὁ τρόπος, μάλιστα μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τί τοῦτο πρὸς τὸν ὀνῆσαι προαιρούμενον; εἰ γὰρ ὁ μὲν διδά- σκαλος ἐπιμελοῖτο τοῦ χοροῦ καὶ δι’ ὧν ἂν ὡς ἄριστ’ ἐπιδιδοῖ δεικνύοι, μαλακίζοιντο δὲ οἱ χορευταὶ καὶ μὴ προσέχοιεν ἢ καὶ νὴ Δί’ ἐρίζοιεν πρὸς ἀλλήλους ἀντὶ τοῦ συμπνεῖν, οὐ τοῦ διδάξαι βουληθέντος τοῦτο ἔγκλημα, τῶν δὲ οὐκ ἐθελησάντων μαθεῖν.

νῦν δ’ οὐδὲ τοῦτ’ ἔστιν εἰπεῖν ὧς οὐκ ἔτυχον τοῦ σκοποῦ. τετύχηκα γὰρ τῶν θεῶν συλλαβόντων ὑπὲρ ἅπαντα τοξότην. παρὰ γὰρ τῆς λυπηρᾶς ἐκείνης ἀποκηρύξεως, [*](1 μικρὸν scripsi e CMaBLLau μικρὰν I edd 2 παρ’ C .3 τοὺς γεωργοὺς L Mor et coni Gasda, nisi αὐτοὺς scri- batur τὸν γεωργὸν CMaBILau γεωργοὺς om Re τούτους coni Sintenis | τὴν φύσιν τὴν σὴν C | σὴν om L 4 καὶ om Ma 5 συμφορᾶς C | ἂν δοθεῖεν C 7 γοῦν C 9 συνή- νεγκε I sed supra ἑ eras | σοι eras I 11 γὰρ ὁ μὲν scripsi e CMaBILau μὲν γὰρ ὁ L edd 12 ἐπεμελεῖτο B I ἂν om B I ἄριστα διδοῖ CMa sed in hoc ὃς supra α(2) m 4, BILau) [*](13 δεικνύῃ C δεικνύει B 14 καὶ om C | δία I 15 διαλάξαι I διάλλαξαι Ma διαλέξαι Lau 17 ’δε I | τοῦ reposui e libris, ut coni Re ποῦ Mor που Re 18 τετύχηκα L sed ἁ in ras m 2 | συλλαβόντων scripsi e CMaBLLau Par 3018 cum Bastio append. ep. crit. ed. Schaefer Lipsiae 1809 p. 41 coU. p. 276, 8 συμβαλόντων I συμβαλλόντων edd 19 παρὰ in ras L 2 | γὰρ inserui e CMaBILau om L edd)

σὺ τὸν νομισθέντα θεὸν τῷ πλήθει τῆς δυνάμεως ἣν ἦγε, τὸν ἀναλώσαντα πινο- μένους ποταμούς, τὸν ὑπὸ γῆν μὲν δείξαντα θάλατταν, τριήρεις δὲ πλεούσας δι’ ὀρῶν μέσων, τὸν τὰ τῶν νεφῶν πρὸς τὸν ἥλιον ἐργαζόμενον τοῖς βέλεσι, σὺ τοῦτον ἀνέστησας μὲν ἐκ τοῦ θρόνου ναυμαχῶν, ἠνάγ- κασας δὲ πλεῦσαι τὸν τοῦ τρέμοντος πλοῦν.

40. Τούτων ἴσθι μὲν καὶ τῇ σαυτοῦ σοφίᾳ καὶ τοῖς ἀνέμοις χάριν, ἴσθι δὲ καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ὀργῇ. [*](3 Her. VII 144. Aristid. t. II p. 231, 11 4 Her. VII 143 6 Her. VIII 11 et 16. Aristid. 1. 1. p. 251, 22 6 Her. VHI 61 7 Her. VII 21 9 cf. ῥ’ 499, 2. Her. VH 21 10 cf. p. 499, 4. Her. VII 22. Aristid. p. 242,1 11 Her. VII 226. Aristid. p. 242, 3 sq. 12 cf. p. 499, 3 13 Her. VIII 90 14 Aristid. p. 239, 7 sq.) [*](1 πάντα] ταῦτα coni Gasda 2 περὶ inserui e CB ut coni Re omreliqui libri edd I λαβρίου Lau I Λαυρείου coni Re 3 οἱ ante λόγοι Ma sed del | λόγιοι I 4 ποιεῖν om C inser Ma 4 | ἐν ante μαραθῶνι MaB cf. p. 464, 17 | μαρθῶνι L sed ι inser m 2 | τρόπαιον I 6 ἡ τῶν ante ῥημάτων Gasda χρημάτων libri sed χρ in ῥ corr L2 corr Mor | αἰ ante ναυ- μαχίαι Gasda | ὑπὲρ I 6 νίκαι libri edd | καὶ ante ψήφισμα CI, τὸ Gasda ψήφισμα L sed ψη in ras m 2 ψηφίσματα B μετοικίζοντα B | θάλασσαν LI 7 καὶ ante ἡ L sed eras, I Lau 10 „ὑπὸ aut delendum aut cum ὁπλίταις permutandum” lacobs Add 354 ὑπὲρ coni Gasda | θάλατταν scripsi e MaB θάλασσαν reliqui libri edd 11 πλεούσας L sed λε in ras m 2) [*](12 τὸν om MaI 13 τοίνυν ante τοῦτον C | θρόνου L sed θ in ras m 2 χρόνου CMa sed in hoc γρ θρόνου suprascr m 4, BILau 16 ἀνέμοις scripsi e CMaB ἐμοῖς LILau edd)

ταῦτα ἔλεγον, ταῦτα ἤκουον. καί τινες προσιόντες μοι καὶ μεμνημένοι τῶν σῶν ἀντὶ τοῦ Θεμιστοκλέους τὸν παῖδα τὸν ἐμὸν ὠνόμαζον παρ’ ἐμοῦ τοῦ προσ- ῥήματος τὰς ἀρχὰς εἰληφότες. δικαστήριον δὲ ὁρᾶν καὶ δικαστὰς καθίζειν καὶ καλεῖν ἐπὶ τὸν οἶκον τῶν μικρῶν τούτων οὐκ ἐδίδου τὰ μείζω καιρόν, πυκνὴ γὰρ ἡ διαδοχὴ τῶν φροντίδων καὶ πόνων. καὶ παρε- δίδου σε τὰ βουλεύματα μὲν ἔργοις, ἔργα δὲ πάλιν [*](3 τρίτων] ἐπαύσω δηλονότι suprascr I 2 sed „aut delenda sunt vocabula καὶ τοῖς ἐμοῖς aut deest aliquid” Re θεοῖς coni lacobs Lect 118 et Sintenis ἔργοις Cobet Coll 294 I ἴσως I 1 στοργῇ L) [*](1 γεγενῆσθαι MaB 2 ἔδει om I 3 τῶν ante δευτέ- ρων L edd delevi 4 πέπαυτο Ma 5 ἠβρυνόμην MaLI Lau cf. ad t. II 265, 7 et 327, 9 6 ἐμοὶ C 7 ταῦτα CMa | νενίκηκε scripsi e CB νενίκηκεν reliqui libri edd | καὶ πάλιν inserui e C πάλιν MaB om LILau edd 8 τοὐμοῦ scripsi e CI τοῦ ἐμοῦ reliqui libri edd 9 οὖν inser Ma 4 | οὑμὸς scripsi οὑμὸς L οὑμὸς CBILau ὁ ἐμὸς Ma edd 10 πέ- πεικε reposui e libris πέπεικεν Ma) πεποίηκε edd 12 ταῦτ’ (2) I 13 μοι inserui e CMaBILau om L edd | μεμυημένοι C | τοῦ et 14 τὸν (1 et 2) om I 16 λαλεῖν Πα 19 ἔργα I sed γ inser m 2)

διὰ τοῦτο τὴν συνέχειαν ἐκείνην τῶν πραγμάτων οὐδενὶ διακόψας μετὰ τὴν βασιλέως φυγὴν τῷ καιρῷ χρῶμαι. οὐδὲ γάρ, εἰ παλαιστὴς ὢν ἐτύγχανέ μοι Θεμιστοκλῆς, εἶτ’ | ἐν τῷ τῆς ἀποκηρύξεως [*](R IV 386) ἠγωνίζετο χρόνῳ, ἐγὼ δ’ ἐθεώμην, ὁ δὲ ἐπηνεῖτο μέν, οὔπω δὲ εἶχε τὸν στέφανον. εἰσελθὼν ἂν εἰς τὸν ἀγῶνα τὴν ἀποκύρυξιν ἔλυον πρᾶγμα ἐμβαλὼν πολὺ τῶν ἐν ταῖς χερσὶ κεχωρισμένον, ἀλλὰ τοῦτ’ ἂν εἰκό- τως ἐποίουν ἐπὶ τῷ κηρύγματι. τοῦτ’ οὖν καὶ νῦν ἐπὶ τῷ στεφάνῳ ποιῶ, στέφανον γὰρ ἔγωγε καλῶ σὸν τὸν βασιλέως δρασμόν.

43. Εἶξον δή, πρὸς τῶν θεῶν, πρὸς τῶν ναυμα- χιῶν, πρὸς τοῦ Πυθίου, πρὸς Ἰάκχου, πρὸς Βορέου, πρὸς τῆς θείας Σαλαμῖνος, σβέσον τὴν ὀργήν, γνώρι- σον τὸν πατέρα. πατὴρ ἐγὼ σός, εἰ καὶ παρωξύνθην ποτέ. οὐ γὰρ τὸ παρ’ ἐμοῦ σε γεγονέναι δύναται λυ- θῆναι νόμῳ, ἀλλὰ κἂν πάντα συγχυθῇ, Νεοκλῆς σε γεγέννηκεν, ὦ παῖ, καὶ τοῦτο οὐκ ἂν ἄλλως σχοίη ποτέ.

πατέρα οὖν ἀνιῶν θεοῖς οἴει κεχαρισμένα ποιεῖν; οὐκ οἶσθ’ ὅτι μεθ’ ἡμῶν ἑστήκασιν ἐν ταῖς πρὸς τὰ τέκνα διαφοραῖς; οὐκ ἤκουσας Ὁμήρου τοι- οῦτόν τι λέγοντος; θεῶν δὲ καὶ τῆς παρ’ ἐκείνων εὐνοίας ἅπασι μὲν ἀνθρώποις οἶμαι δεῖν, μάλιστα δὲ τοῖς τὰ μέγιστα πράττουσιν ὑμῖν, ἐπεὶ καὶ νῦν συμ- μαχίαν ἴσμεν δαιμόνων Ἐλευσινόθεν ἀφικομένων τῇ πόλει. ταύτης τοίνυν μηδαμῶς σαυτὸν ἀποστερήσῃς πρὸς τὰ λοιπὰ τῶν ἔργων.

ἀλλὰ μηδὲ παρά τοῖς ἀνθρώποις τὴν χείρω δόξαν ἐνέγκῃ. τίς γὰρ οὐκ ἐρεῖ [*](2 Her. Vin 65. Plut. Them. 16. Aristid. t. II p. 282, 18 | Her. VII 189 3 Her. VII — 143. Anth. Pal. XIV 93. Aristid. L 1. p. 282, 13 11 IL ι 453 sq.; ο 204; Od. β 134; λ 280 14 cf. ad L 2 17 Plat. leg. VI p. 762 A) [*](1 ἧξον Mal sed in hoc ἧ in εἶ corr m 2 2 τοῦ ante ἰάκχου L sed eras, ILau | τοῦ ante βορέου I 4 γὰρ ante ἐγὼ C I σὸς Ma sed ς e ν corr m 2 b οὐ — 8 ποτέ praemisso κείμενον in marg L 2 6 συγχυθῇ scripsi e CMaBILau συγχοῖς in marg L 2 συγχῇς edd συγχέῃς Gasda 7 γεγέννη- κεν reposui e libris (sed scriptura in Cr incerta) cum Gasda γεγένηκεν edd 8 οἴην Ma sed γρ οἴει suprascr m 3 | κεχω- ρισμένα Ma 10 ἀκήκοας CMa 12 δεῖ L sed ν add m 2, Lnu, fortasse recte | δὲ τοῖς τὰ om C 13 τοῖς τὰ om Ma | τὴν ante νῦν C 14 δαιμόνων ἴσμεν Ma | ἔλευσιν ὅθεν CLau ἔλευσιν I | ἀφικομένων scripsi cum Gasda ἀφικνουμένων libri edd 15 τοίνυν reposui e CrCMaBILau νῦν L edd | σαυτὸν om I αὐτὸν Lau 16 μὴ δὲ BILau 17 ἐνέγκῃς CB)

ἀλλ’, ὅ δοκεῖ σπανιώτατον εἶναι, σωφρονῶν ἐν ταῖς εὐπραξίαις φάνηθι, ὥστ’ ἀμφοτέρωθεν εὐδοκιμεῖν εἷναί σοι, τῇ τε τῶν βαρβάρων φθορᾷ τῇ τ’ ἐπιεικείᾳ τῶν τρόπων. εἰ γὰρ μέτοικος ἦν, εἰ γὰρ ξένος, εἰ γὰρ ἀπελεύθερος, ἐδεόμην δὲ οὕτω δίκαια, πατὴρ ὢν οὐκ ἂν εἰκότως ἐτύγχανον;

νῦν μέν, ὦ Θεμιστόκλεις, ἔχεις ἅπαντας ὑπιόντας καὶ θεραπεύοντας, ἄρτι γὰρ ἐκ μεγάλων | ἥκεις, νόμιζε δὲ παρὰ τοῖς αὐτοῖς [*](RIV 387) τούτοις ἀνθρώποις καὶ φθόνον εἶναι πρὸς τὸν εἰρηα- σμένον, ὅς νῦν μὲν κρύπτεται, καιρὸν δὲ ἀναμένει. παρελώμεθα δὴ τούτων τοὺς τοιούτους τῶν λόγων· τὸν σκληρόν, τὸν ἀγνώμονα, τὸν ἀδιάλλακτον, τὸν ἐχθρὸν τῆς οἰκίας. μὴ τοίνυν δεδόσθω χώρα 20 τοῖς ἀηδεστέροις τῶν λόγων, ἀλλ’ ἴστων ἅπαντες εὔφη- μοι καὶ λαβὴ μηδεμία τινὶ τῶν κακοηθεστέρων.

τοῦ- το καὶ Ξέρξην εἰς Σοῦσα κομισθὲν ἀνιάσει. νῦν μὲν 3 Her. VI 126 19 Dem. p. 100, 13; 135, 12; 702, 11 10 τῆς et φθορᾶς L sed σ bis add m2 I φορᾶ C | τε ILau 13 „fort. ἀπετύγχανον repulsam“ Re 16 πρὸς εἰργασμένον scripsi e CBILau πρὸς τὸν εἰργασμένων Ma τῶν εἰργασμένων L sed τῶν ia ras et ω ex ὁ corr m2 18 τοῦ- τον CMa I τοῖς τοιούτοις Ma 19 δὲ post τὸν(1) CBL 21 ἀκηδεστέροις Re 22 μηδεμία τινὶ] μηδενὶ LILau 23 ξέρξη I | σοῦσαν Ma ὧτα Lau LIBANIUS ed. Poerster. V 31

καὶ μήν, εἰ μὲν δι’ εὐ- τυχίας τὸν λοιπὸν πορεύσῃ βίον, καλὸν αἰτίας ἀπάσης σαυτὸν καθαρεύειν· εἰ δ’ ἀνάγκη τι καὶ προσπταῖσαι, χαλεπὸν γὰρ ἄνθρωπον διὰ τέλους εὐτυχεῖν, τὸ δοκεῖν τῆς νῦν ἀτιμίας ὑπέχειν δίκην διαφύγωμεν.

πῶς με βούλει νῦν ἀπελθεῖν ἀτιμασθέντα; καρτεροῦντα καὶ φέ- ροντα καὶ φαιδρόν; οὐκ ἂν δυναίμην. ἀλλὰ σκυθρωπὸν καὶ δακρύοντα καὶ συνεσταλμένον; εἶτ’ οὐ δεινὸν ἐμοὶ σὲ τούτων αἴτιον καταστῆναι, Νεοκλεῖ Θεμιστοκλέα; αὐτὴν οἴου τὴν οἰκίαν φωνὴν λαβοῦσαν δεῖσθαι σου καὶ ἱκε- τεύειν· ἐγώ σε ἐδεξάμην τικτόμενον, ὦ παῖ, καὶ παρ’ ἐμοὶ τὴν πρώτην ἔρρηξας φωνὴν καὶ τὸν ἥλιον εἶδες καὶ μαστοῦ μετέσχες καὶ τῆς ἄλλης τροφῆς καὶ γραμμάτων ἥψω καὶ τὴν πρώτην ἡλικίαν δ’ διεγένου. καὶ τῶν δυσχερῶν ἐκείνων [*](8 cf. t. II 143, 3. Her. III 40, 1) [*](1 ὧς om CMaBILau | λέγουσιν scripsi e CMaBILau λέγοιεν L edd γὰρ) ἂν — λέγοιεν „nisi λέγειν“ lacobs Lect 118 5 ταύτην κεκομισμένον scripsi e BLau, ut coni Re ταύτην κεκομισμένην C ταύτῃ κεκομισμένον Ma ταύτῃ κεκοσμημένον IL sed in hoc κο in ras m2, edd τοῦτο L sed e τούτω corr m 2 6 εὐτυχίας L sed εὑ in ras m 2 8 σαυτὸν scripsi e C αὐτὸν MaBLI sed in hoc in σαυτὸν corr m 2, edd αὐτὸν Lau 10 διαφύγωμεν L sed υ in ras m 2 18 καὶ(2) om Re | γε Ma 14 καταστῆναι om ILau inser L2 αὐτὴν — 16 ἱκετεύειν om I 15 οἰκείαν Ma sed ει in ι corr m 2 16 ἱκετεύειν Ma sed γρ οἰκετεύειν in marg m 3 19 τροφῆς L sed τρο in ras m 2 20 διεγένου scripsi cum Cobeto Coll 294 et Sinteni ἐγένου libri edd sed „aut deest hic)

51. Ταῦτα αἰδεσθεὶς | τὰ ῥήματα βάδιζε οἴ- [*](RIV 388) καδε μετ’ ἐμοῦ. κἂν ἐπὶ τὴν Ἀσίαν πλέῃς καὶ τοὺς αὐτοὺς ἀντεπάγῃς τῇ βαρβάρῳ κινδύνους, ἀπὸ τῆς πατρῴας ἐξελθὼν οἰκίας ἐπίβαινε τῆς νεώς, κἂν ἐπαν- ελθὼν <τὸ> ἀριστεῖον λάβῃς, ἐνταῦθα τοῦτο ἄγε.

52. Εἴθε σοι καὶ ἡ μήτηρ, ὦ Θεμιστόκλεις, περι- ῆν, ὧς οὐκ ἂν πολλῶν ἐδεόμην λόγων. νῦν δ’ ἡ τότε τοῦ καιροῦ δυσκολία καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων ἠδί- κησεν. ἀλλ’ ὅμως, εἰ τις αἴσθησις τοῖς ἀπελθοῦσι, συνησθήσεται καὶ κοινωνήσει τῆς ἑορτῆς.