Declamatio 5

κεφά- ’λαιον δέ, βάρβαρος Ἀγαμέμνων τὸ ἐξ ἀρχῆς, ἐγὼ δὲ Αἰγινήτης. γίνεται οὖν ἡ μίξις τοῖν γενοῖν ὄνειδος [*](1 Ovid. Met. XII 366 sq. [Apollod.] bibl. III 13, 3 5 cf. t. IV 338, 19 Ι Soph. El. 508 c. schol. Eur. Or. 989 sq. Hyg. fab. 84. Tzetz. Lyc. 157 6 Chrysippum cf. Hyg. fab. 85. Schol. ad Il. β 105 7 Tantalum et Plisthenem cf. Hyg. fab. 88 | Soph. Ant. 1293 11 Soph. Ant. 1292) [*](6 ἀδελφὸν] ἤτοι τὸν Χρύσιππον suprascr Ma 2 7 ἀδελ- φοῦ] τοῦ Θυέστου suprascr Ma 2 11 βάρβαρος] Τάνταλος γὰρ ὁ πρόγονος τούτου Λυδὸς ἦν Ma 2 12 Αἰγινήτης] ἀπὸ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ ποταμοῦ Θηβῶν Αἰακός, Αἰακοῦ δὲ Τελαμὼν καὶ Πήλευς, Πηλέως δὲ Ἀχιλεύς Ma2) [*](1 ἀρετῆς τρόπον La sed ῆς in ras n, ViMaLaur | τῆς ante Θέτιδος Vi 4 τ’ ἀπόρρητα Re 5 δ’ Β | τὴν ante γῆν Laur 6 μυρτῖλον LaMaBLaurCan | πρὸς Can πρὸς Laur πρὸς τῶ Β | Γεραιστῷ scripsi e La sed ι inser n, ViMaB γεραίστω Laur γεραστῶ Can edd γεράστω HV cf. t. I 89, 8 κατεπόντωσεν Β Ι δὲ post ἀτρεὺς Laur 7 ἀδελφοῦ Mor sed γρ Θυέστου in marg 8 Ἀπόλλω reposui e libris Ἀπόλλωνα edd) [*](9 ἀσελγής reposui e HVLa sed in hoc e ~ corr n, Ma sed in hoc βὴς supra λγὴς m 2, BLaurCan ἀσεβὴς Vi ἠσέλγησεν edd Ι ὥστε La Ι οἶδα Laur Ι ἢν Can 10 τοῦ cum Wolf del Re 11 τὸ ἐξαρχῆς VCan τοεξαρχῆς ViMaB Ι δ’ Ma δέ γε La Vi δέ τε HV 12 γίγνεται VLaLaur edd γίνηται Can Ι δυοῖν ante γενοῖν Πα)

μὲν τοῖς Αἰακίδαις, κόσμος δὲ τοῖς Πελοπίδαις. οὔκουν ἐκεῖνος θεραπεύσει τὴν ὕβριν τῷ γάμῳ, ἀλλ’ αὐτὸς ἁμαρτὼν οὕτ’ ὡς ἂν ᾤμην τὴν ἁμαρτίαν λύσειν φάσκων αὐτῷ κηδεύσειν ἐπὶ ταῖς διαλλαγαῖς.

55. Εἰ δ’ ὥσπερ Ὀρέστην με τιμήσει, τῷ μὴ μᾶλλον ἐμὲ τιμᾶν ἀδικήσει. πῶς γὰρ οὐκ ἄτοπον παρ’ ἐμοῦ μὲν ἔχειν τὸ τὸν Ὀρέστην αὖθις ἰδεῖν, τῆς δ’ αὐτῆς ἄγειν ἐκείνῳ τιμῆς; Ὀρέστῃ τε γὰρ τοῦ πατρὸς ἐντι- [*](R IV 66) μότερος ἐγώ, δι’ ὃν οὐκ ὀρφανὸς | ἐκεῖνος, τούτῳ τε Ὀρέστου, δι’ ὅν ἕξει τοῦ παιδὸς ἀπολαύειν. οὕτω τῶν ὑποσχέσεων αἶ μὲν ἐλάττους τοῦ δέοντος, αἰ δὲ δωρεῶν ἀφεστᾶσιν, ἐν δὲ ταῖς ἐκεῖνος πλεονεκτεῖ. ἀλλ’ ἔστων καὶ μεγάλαι καὶ καλαὶ καὶ θαυμασταί, ἐχθροῦ δέ γέ εἰσι καὶ οὐ πεφύκασιν εὐφραίνειν.

56. Ὦι τοίνυν ἡμᾶς μάλιστα κάμψειν ἤλπισας, ὅτι τὴν κόρην ἀποπέμψει, τοῦτο τοῦ μηδενὸς ἄξιον εἰς τὴν σπουδὴν ἐστί σοι. τίς γὰρ οὕτως εὐήθης ὃς οὐ [*](5 Il. ι 284 16 Il. ι 132 et 274) [*](1 οὔκουν scripsi e LaViMaBLaurCan οὐκοῦν H οὐκ οὖν V edd 2 vocibus ἐκεῖνος θεραπεύσει incipit Cr fol. 45 v sed scriptura paene tota erasa est Ι θεραπεύει VLaVi | τῶν γάμων Η I ἀλλ’ om Can Mor 3 λύειν LaMa λύσιν Vi 5 με ὀρέστην Ma Ι τὸ Β Ι μὴ om Ma | μηδὲν Ma sed γρ μᾶλλον suprascr m 2 1 τὸ inser Ma 2 Ι δ’ αὐτῆς scripsi ex HVMaB δὲ αὐτῆς LaVi αὐτῆς δ’ Laur edd αὐτῆς Can 8 ἄγειν ἐκείνῳ τιμῆς scripsi ex HVLa ViMaB ἐκείνῳ τιμῆς ἄγειν Laur Can edd Ι τιμῆς ὀρέστη. ὀρέστη V | Ὀρέστῃ — 10 Ὀρέστου in marg Β | τε inser Ma 2 om V ὅτω Η 12 ἐκεῖνον Can πλεονεκτεῖν BCan | ἀλλ’ — 13 θαυμασταί praemisso Λιβάνιος citat Lopadiota lex. Vind. p. 64, 16 s. v. ἔστων ἀντὶ τοῦ ἔστωσαν 13 ἔστων Ma sed ’ν add m 2 ἔστωσαν Can ἔστω HV Mor | καλαὶ om Ma πολλαὶ La ViLaur et γρ in marg Mor καὶ om Ma | ἐχθροῦ δέ γε Mor sed γρ ἐχθρὰ in marg 14 γε om MaBLaurCan γ’ V 15 μάλιστα om LaurCan 16 τοῦτο τοῦ in ras Ma 3 | τοῦ om Can Mor | εἰς in ras Ma 3 17 ἔστι HVLaMa ἔστω LaurCan)

τῆς ἀφαιρέσεως ἀλγήσει μᾶλλον ἢ τῆς ἀποδόσεως εἴσεται χάριν; τὸ μὲν γὰρ ἐκ τῶν δικαίων ὑπῆρχε, τὸ τῶν αὑτοῦ κρατεῖν· ὅν δ’ ἀφῄρηταί ἀέ τις χρόνον, ἠδί- κηται. καὶ τὸ μέν ἐστιν ἔγκλημα, τὸ δὲ οὐκ ἔστιν εὐεργεσία. ὃ γὰρ ἐχρῆν συνεχῶς παρ’ ἐμοὶ μένειν, τοῦτο ἁρπάσας, εἶτ’ ἀποδούς, τῷ μὲν ἐλύπεις, τῷ δὲ οὐ χαρίζῃ. τίς γὰρ ἡ χάρις ἀποστῆναι τῶν ἀλλοτρίων;

ὅτι τοίνυν οὐχ οἷόν τε λύσιν τῶν ἀδικημάτων διὰ τῆς ἀποδόσεως γενέσθαι γνοίης ἂν ὡδί. νῦν ἐπάνεισί μοι Βρισηίς. καλῶς. πόθεν οὖν ἐπάνεισι; παρ’ Ἀγα- μέμνονος. τοῦτ’ οὖν αὐτὸ τὸ παρ’ Ἀγαμέμνονος ἐπανή- κειν τίς λύσει μηχανή; ἴως δ’ ἂν ἀπὸ τῆς ἐκείνου σκηνῆς ἐξίῃ, μένει τὸ λυποῦν ἀνίατον. χωρὶς δὲ τού- των, οὐ τὸ σῶμα τῆς ἀνθρώπου τότ’ ἀφῃρεῖτο μόνον, ἀλλὰ καὶ προσῆν ὕβρις τοῖς πραττομένοις, μᾶλλον δέ, ὅλον ὕβρις ἦν τὸ πρᾶγμα. ἡ μὲν οὖν ἄνθρωπος αὖθις ἔσται παρ’ ἡμῖν, τὸ δὲ μὴ πεπαρῳνῆσθαι πόθεν προσ- [*](2 τῶν om Vi 3 αὑτοῦ scripsi e Laur αὐτοῦ reliqui libri edd | χρόνου Can 4 τὸ δὲ scripsi ex HVLaVi cum Iacobsio Lect 93 τὸ δ’) τό δ’ reliqui libri edd 5 νουνεχῶς Mor 6 τοῦθ’ MaB | ἐλύπησας La sed ἃς in ras y, Ma sed ἤσας ex εἰς corr m 2 ἐλύπει Can ἐλύπησε Mor sed γρ ἐλύπει in marg | δ’ MaBLaur 7 χαρίζει Can χαρίζεται Mor 9 ἀποδώσεως La ἀπογνώσεως Vi Ι εἷναι HVLaMa sed in hoc γρ γενέσθαι in marg m 2 | δ’ ante ἂν Laur | ὡδί reposui e libris ὧδε edd 10 οἶν ὁ HVLaMa δ’ Vi | παρὰ Ma | Ἀγα- μέμνονος; edd 11 τοῦτο MaLaurCan Mor | γοῦν Laur Ι τὸ inserui e HVLaViMaLaurCan om Β edd 12 μοι ante μη- χανή Η edd et inser Ma 3 13 σκηνῆς Ma sed σκην in ras m 3 ἐξῆ Laur ἐξῄει Can ἔξεισι Ma | παράπαν Mor sed γρ λυποῦν in marg 14 οὐδὲ Β | τότ’ scripsi e VLaViLaur et inser Ma 2 τότε Β edd τοῦτ’ Η om Can | ἀφῄρητο Vi MaB 15 καὶ om Can | δ’ HB 16 τὸ ante ὅλον Can ὕβρις ἦν τὸ πρᾶγμα ὅλον Vi 17 πεπαρῳνεῖσθαι La παρῳνεῖσθαι Vi πεπαρῳνηκέναι Can sed γρ πεπαρωνῆσθαι in marg)

έσται μοι; εἰ τοίνυν ὑπὲρ οὗ τὴν κόρην ἀπέσπα, τοῦτο οὐκ ἀναιρήσει, σώζεται τὸ ἀδίκημα, κἂν ἀποπέμπῃ [*](R IV 67) τὴν κόρην, ἡ ὕβρις μένει.