Declamatio 2

Libanius

Libanius, Declamatio 2, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

ἔασον οὖν καὶ μὴ παρὰ τοῦτο ποιήσῃς. πῶς γὰρ οὐ δεινὸν Γοργίαν μὲν καὶ Πρωταγόραν λέγειν καὶ Πῶλον καὶ Πρόδικον τὸν ἀλαζόνα καὶ Ἱππίαν, τοὺς [*](Mor p. 232) σοφιστὰς καὶ καπήλους τῶν λόγων, | καὶ τούτων ἀκούειν καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τοὺς Ἕλληνας μισθοδοτοῦν- τας αὐτοῖς, ἀνθρώποις Ἠλείοις καὶ Κείοις καὶ Ἀβδη- [*](8 cf p. 29, 10; 100,10; 144, 1 et 2. Plat. Phaed. p. 59 B 13 Plat. apol. p. 34 A 16 cf p. 26,7; 114, 15 sq. 18 Plat. Prot. p. 313 D) [*](1 μὴ δὲ Β | ὅρος in ras Ma 2 φιλοσοφίας· Β 5 οὐ- δενὸ αὖ Β 6 ἑάλωκεν Ma | μηδὲ in lac 4 litt om Β μὴ δὲ Ma | τιμᾶσθαι MaB 7 τί] τὸ Ma 9 καὶ Κρίτων et καὶ Σιμμίας et 10 Ἀντισθένης et 12 λέγει om Ma 14 εἰσὶν οἱ δίκαιοι Ma 15 γὰρ ἂν οὐ Ma 17 καὶ Ἱππίαν] ἱππίαν καὶ Ma 19 ἰδ’ ία καὶ κοινὴ MaB 20 αὐτ’ οἶς ἀνθρώποις om in lac 8 litt Β αὐτοῖς τἄνοίς Ma unde olim Gepperto τανα- γροις scriptum esse testanti fidem habens Ἀκραγαντίνοις post καὶ Κείοις scribendum conieci Mus. Rhen. XXXII 96 quod iam improbo | Κείοις scripsi χίοις libri Κίοις Mor | αὐδηρἰταις Ma)

139
ρίταις καὶ Λεοντίνοις, τὸν δὲ Ἀθηναῖον Σωκράτην μηδὲ πρὸ τοῦ θανάτου λαλεῖν;

25. Ἐμφορηθήσεσθε, ὦ βάσκανοι, τῆς τοῦ Σωκρά- τους σιωπῆς. ἄφωνον μὲν ἔσται τὸ Λύκειον, ἄφωνος δὲ ἡ Ἀκαδημία, ἄλογοι δὲ αἱ παλαῖστραι. ἁπάσας δὲ τὰς διατριβὰς τῶν καλῶν ἀμουσία καθέξει καὶ σιωπή. οὐκ ἐν τοῖς γυμνασίοις ἐρεῖ Σωκράτης, οὐκ ἐν ταῖς στοαῖς, οὐκ ἐν τῇ βασιλείῳ διαλέξεταί τισιν, οὐκ ἐπὶ τῆς ποικίλης, οὐκ ἐν ταῖς | τραπέζαις, οὐκ ἐν [*](Mor p. 234) τοῖς δικαστηρίοις, οὐκ ἐν Ἀγάθωνος, οὐκ ἐν Καλλίου, οὐκ ἐν Δάμωνος, οὐκ ἐν ἄστει Σωκράτης, οὐκ ἐν Πειραιεῖ, οὐχ ὑπὲρ Ἰλισσὸν ὑπὸ τῇ πλατάνῳ τῇ καλῇ, ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν οἱ τέττιγες ᾄσονται, οὐκ ἐν Ποτιδαίᾳ | Σωκράτης, οὐκ ἐπὶ Δηλίῳ, οὐ περὶ δικαιοσύνης [*](Mor p. 236) πρὸς Θρασύμαχον, οὐ περὶ σωφροσύνης πρὸς Χαρμίδην, οὐχ ὑπὲρ ἀνδρίας πρὸς Λάχητα, οὐχ ὑπὲρ φιλαδελφίας πρὸς Χαιρεφῶντα, οὐχ ὑπὲρ ἀρετῆς πρὸς Μένωνα, οὐχ ὑπὲρ τοῦ καλοῦ πρὸς Ἱππίαν, οὐ περὶ ῥητορικῆς [*](10 Plat. conv. p. 174 A 11 Plat. Prot. p. 311 A | rep. III p. 400 B; 424 C; Axioch. p. 364 12 Plat. rep. I p. 327 A; 328 C | Plat. Phaedr. p. 229 A; 230 B 13 Plat. Phaedr. p. 230 C; 258 E 14 cf ad p. 87, 14 15 Plat. rep. I p. 336 A sq. cf. ad p. 26, 8 | Plat. Charm. p. 154 A sq. 16 Plat. Lach. p. 178 A sq. 17 Xen. comm. II 3 cf p. 101, 1 | Plat. Men. p. 70 A sq. 18 Plat. Hipp. mai. p. 286 sq. | Plat. Gorg. p. 447 sq.) [*](3 ἐμφορηθήσεσθαι Ma sed αι in ε corr m rec | τοῦ om Ma 4 μὲν om Μ 6 καθέξει Ma sed έ in ras m 2 11 Δάμωνος scripsi ἄμμωνος libri Mor qui Δάμωνος coni, sed fortasse οὐκ ἐν ἄμμωνος nihil nisi lectio varia ad οὐκ ἐν Ἀγά- θωνος fuit 14 οὐκ ἐν Ἀμφιπόλει ante οὐκ ἐπὶ Δ. excidisse coni Mor | Δηλίῳ scripsi e Ma δήλῳ ΒΜ Mor qui Δηλίῳ coni 15 Χαρώνδαν Β 16 ἀνδρείας Β)

140
πρὸς Γοργίαν, οὐ πρὸς Πρωταγόραν περὶ τῶν τῆς ἀρετῆς ἐπιτηδευμάτων, οὐχ ὑπὲρ <τοῦ> ὁσίου πρὸς Εὐθύφρονα, οὐ πρὸς Ξενοφῶντα <τερὶ τοῦ μὴ> φι- λεῖσθαι τὸν καλόν. ἐμφορηθήσεσθε τῆς ἐρημίας Σω- κράτους. πολλὰς ὑμῖν σιωπήσει σιωπάς.

[*](Mor p. 238)

| Νῦν οὖν ἴως ἔστι μεθ’ ἡμῶν, τὴν μίαν αὐτῷ καὶ τὰς δύο ταύτας ἡμέρας λαλῆσαι δότε. νῦν μάλιστα σοφία Σωκράτους βασανίζεται, εἰ καὶ δεδε- μένος οὐκ ἀλγεῖ καὶ τεθνηξόμενος οὐ θρηνεῖ <καὶ> τῆς τελευτῆς ἐφεστώσης φιλοσοφεῖ. λεγέτω καὶ δεδε- μένος. ἐγὼ καὶ Ξενοφῶντα ἐπῄνεσα, ὅτι κἀκεῖνος ἐν Θήβαις δεδεμένος οὐκ ἠμέλησε τῶν Προδίκου λόγων, ἀλλ’ ἐγγυητὴν καταστήσας ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν ἦλθε. σὺ δὲ ἀξιοῖς φιλοσοφώτερον εἶναι διδασκάλου τὸν μαθη- τὴν καὶ Σωκράτην σιωπᾶν ἀναγκάζεις παυσόμενον αὐτίκα; τί δ’ αὐτὸν ὅμοιον ποιεῖς λυπουμένῳ; λεγέτω μάλιστα πρὸ τῆς τελευτῆς, ὅτι καὶ ἐγγυτέρω τῆς ἀλη- θείας γίνεται.

27. Φιλοσοφείτω νῦν, ἀλλά μοι καὶ μαντευέσθω Σωκράτης· ᾄδουσι μὲν πρὸ τῆς τελευτῆς κύκνοι καὶ [*](Mor p. 240) τὴν | ψυχὴν ἀφιᾶσιν ἐν τῷ μέλει, μουσικὸς δὲ [*](1 Plat. Prot. p. 319 sq. 2 Plat. Euthyp. p. 10 C sq. 3 Xen. comm. I 3, 8 sq. 11 Philostr. vit. soph. I 12 20 Plat. Phaed. p. 84 E sq. Aesch. Ag. 1398) [*](2 τοῦ inserui coll Plat. Eutyp. l. l. om libri Mor 3 οὐ — 4 καλόν inserui e MaB om Μ Mor | περὶ τοῦ μὴ inserui om libri 4 τὸν καλόν scripsi e Ma om in lac 5 litt Β 7 αὐτῷ in ras Ma 2 8 βασανίζεται· εἰ MaB 9 καὶ (2) inserui om libri Mor 10 post δεδεμένος verba (9) οὐκ ἀλγεῖ — θρηνεῖ repetivit Ma sed del m 2 et 11 ἐγὼ — 12 λόγων in marg scr m 2 13 ἦλθεν Ma 15 καὶ om MaB | ἀνάγκαζ’ Β | παυσόμενος Β 16 τί δ’ αὐτὸν om Β 17 ὅτι καὶ in lac 7 litt om Β ὅτε τίς Ma)

141
θάνατος ὄρνιθος μουσικοῦ. ἔα δὲ ᾄδειν καὶ τὴν ἀηδό- να τὴν Ἀττικὴν καὶ τὸν κύκνον. ὁμόδουλός ἐστιν ἐκείνων Σωκράτης, καὶ οὗτος Ἀπόλλωνος ἱερός. σὺ μὲν ἀνεῖπές ποτε, ὦ Πύθιε· | ἀνδρῶν ἁπάν- [*](Mor p. 242) τῶν Σωκράτης σοφώτατος. ὁ δὲ σοφώτατος κε- λεύεται νῦν ἀσόφως ἀποθανεῖν.

28. Ἐγένοντό ποτε καὶ πρότερον ἄδικοι κρίσεις. ἔδοξέ ποτε καὶ Παλαμήδην τὸν σοφώτατον τῶν τότε Ἑλλήνων παρὰ δίκην ἀποθανεῖν, ἦσαν γὰρ κἀν Ἰλίῳ τινὲς Ἄνυτοι καὶ Μέλητοι, ἀλλ’ οὐδὲ ἐκεῖνος πρὸ τοῦ θανάτου σιωπᾶν ἐκελεύετο, ἀλλ’ ἐξῆν αὐτῷ καὶ λέγειν καὶ γράφειν, καὶ γράψας ἐπὶ τοῦ ξύλου τοῦ ναυτικοῦ τὴν ἑαυτοῦ τύχην ἔπεμψε τῷ ἑαυτοῦ πατρὶ Ναυπλίῳ τὴν ἐπιθανάτιον ἐπιστολήν.

Σωκράτης δὲ κακό- ηθες μὲν οὐδὲ ἕν οὐδὲ πικρὸν γράφει οὐδὲ μνησικα- κεῖ τῷ δικαστηρίῳ, ἀλλὰ καὶ χαίρων ἀποθνήσκει | [*](Mor p. 244) καὶ παρὰ θεοὺς ἀπιέναι πείθεται. ὥσπερ δὲ ἐν τῷ βίῳ λέγων, οὕτω καὶ νῦν ἐν λόγοις. καὶ μὴ θαυμάσῃς. αὕτη φύσις τῶν σοφῶν. οὐκ ἀπολείπεται τὸ σοφὸν αὐτῶν οὐδ’ ἐν ταῖς χαλεπαῖς τύχαις.

οὐδὲ μετὰ τὸν θάνατον ἡ μουσικὴ Ὀρφέα κατέλιπεν. ἀλλὰ κἀ- κεῖνον μὲν διέσπασαν αἱ Θρᾷτται γυναῖκες, ὥσπερ οἱ [*](1 cf ad p. 115, 9 2 Plat. Phaed. p. 85 B 4 Diog. L. II 5, 18, 37 9 sq. Eur. Palam. fr. 578 sq. N 2. Arist. Thesm. 770 c. schol. 14 cf t. IV 588, 26 R 22 cf p. 119, 13 sq.) [*](2 κατὰ Πα 5 σοφώτατος scripsi e Ma σοφώτερος ΜΒ Mor 7 ἐγένοντο καὶ πρότερόν ποτε (ε in ras m 2) Ma 8 ποτε inserui e Ma om ΜΒ Mor | τῶν Ma sed ων in ras m 2 9 κἀν scripsi ἐν libri Mor 13 τύχην in ras Ma 2 14 ἐπιθα- λάττιον Ma | καὶ post δὲ Ma 16 ἀλλὰ om Β 17 ἐπιέναι Ma | πείθεται Ma sed πειθ in ras m 2 | τῷ om Ma 18 οὕτως Ma | νῦν om M 19 τὸ om Ma 20 αὐτὸν Ma 21 τὸν om Ma 22 θράττιαι Β θρακίαι Ma)

142
συκοφάνται Σωκράτην, ὁ δὲ καὶ ἐσπασμένος ἔτι ᾖδεν. Ὀρφέως ἡ κεφαλὴ διὰ τοῦ ποταμοῦ κατέβαινε τοῦ Mor p. 246 Στρυμόνος τῶν ἑαυτῆς μελῶν μνημονεύουσα. | αὐλητὴς δὲ Φρὺξ Μαρσύας ὁ κεκολασμένος ἀμείβειν ὁ δῶρα βούλεται καὶ τοῦτο μὲν ἀδυνατεῖ, ἄλλου δὲ αὐλοῦντος ἀκούει καὶ ἀναβιώσκεται τῷ μέλει. τοιοῦτον καὶ τὸ Σωκράτους ἐστίν.

[*](Mor p. 248)