Declamatio 1

πότερον <οὖν> σὲ μὲν δεῖ κατηγορεῖν, τοῦτον δὲ ἀποθνήσκειν, ἢ τὸν μὲν ὧν ἔβλαπτε, σὲ δὲ ὧν ἔχων ἐλέγχειν ἐπέτρεπες ἀδικεῖν ὑπέχειν δίκην; μετὰ γὰρ τοῦ κακῶς ποιοῦντος τὸν παρὸν κωλύειν οὐκ ἐθελήσαντα θετέον. ἢ οὖν οὐδὲν ἠδίκει Σωκράτης καὶ κατὰ τοῦτο ἡσυχάζων νῦν ὡς οὐ δικαίως ἐπεξέρχῃ δεικνύεις ἢ κακῶς ποιεῖν ἐπιτρέπων [*]( 4 Plat. Euthyphr. p. 2 A; Theaet. p. 210 D 5 Dem. Andr. p. 601, 25 sq. c. schol. cf. Meier-Schoemann-Lipsius, Att. Proc. p. 131 12 Thuc. II 81. Dem. p. 170, 13 15 Thuc I 69, 1 1 ἐκβάλωσιν scripsi ἐκβαλοῦσιν libri edd Ι τούτῳ reposui e libris auctore Sinteni τούτου libri edd | ταῦτ’ reposui e libris cum Rog ταῦτα Mor Re 2 τι lacobs Add 289 Not 13 | Ἄνυ- τον; scripsi auctore Re cum Rog Ἄνυτον. libri Mor Re | αὐτόν, ἢ lacobs I τὸν inserui e MaUVaB cum Sinteni om Ath edd γραψάμενον U 4 ἡμῖν] ἦν Gasda | ἀρχὴ auctore Cobeto can- cellavit Rog 7 signum interrogationis posui e Β, punctum reliqui libri edd 8 τὸ (1) inserui e libris cum Rog om Mor Re 10 διατοῦτ᾿ Β διατοῦτο Ma 12 οὖν inserui auctore Cobeto | σὲ μὲν scripsi ex UVaB auctore Re cum Rog μὲν σὲ MaAth Mor Re 13 δὲ om Ath 15 ὑπέχειν — τὸν om Ma 16 τὸ ante παρὸν Mor Re delevi auctoribus Re et Cobeto cum Rog | παρόντα Ath 17 ἡσύχαζε Va ἡσυχᾶς cum duabas litteris deletis U 18 ἐπεξέρχει Rog 3* )

41. Ἀλλ’ οὐχ ἡμάρτανεν, ὦ Ἀθηναῖοι, Σωκράτης, οὐδ’ ὀφείλει δίκην Ἄνυτος ὑμῖν τῷ συγκεχωρηκέναι τοσαῦτα τολμᾶν ἐκείνῳ, ἀλλὰ τὸν οὐδὲν ἀδικοῦντα συκοφαντεῖ νῦν. οὐ γὰρ ἀδικοῦντος ἐφείδετο πρότερον, ἀλλὰ μηδὲν ἀδικοῦντα κρίνει νῦν. οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις οὓς ἴσμεν τῶν οἰκετῶν κλέπτας ὄντας R III 15 καὶ περὶ τὰ σκεύη κακούργους, ἐφέντες | τούτοις ἀεί τι τῶν ἔνδον ὑφαιρεῖσθαι περιμένομεν ἐν γήρᾳ παρ’ αὐτῶν δίκην λαβεῖν, ἀλλ’ εὐθὺς κολάζομεν, καὶ πέδαι καὶ μάστιγες καὶ μύλων. καὶ ὅτε πρῶτον ἁλοῖεν, στρεβλοῦνται. Σωκράτους δὲ δοκεῖ τὸ πᾶν ὑμῖν ἀνασχέ- σθαι τοσοῦτον χρόνον Ἄνυτος διορύττοντος τὴν δημο- κρατίαν καὶ παρασκευάζοντος ὑμῖν ὀλέθρους πολίτας;

42. Ἀλλ’ ἐῶ τουτὶ καὶ θῶμεν Ἄνυτον ὑπὸ τοῦ μᾶλλον ἑτέροις πράγμασι προσέχειν τὸν νοῦν κεκωλύ- σθαι ταῦτα ἰδεῖν τὰ πονηρεύματα. ἔστι μὲν γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἄξιον, ὦ Ἀθηναῖοι, συγγνώμης. μὴ γὰρ ἔστω μηδενὶ τοσαύτη τῶν οἰκείων πρόνοια, δι’ ἣν ἐπὶ τὸ σχῆμα τῆς πολιτείας ὁρῶν ἰόντα κίνδυνον περιόψεται. ὅμως δ’ οὖν ἀφείσθω τῆς μέμψεως, εἰ τῶν κοινῶν ὑπ’ ἀσχολίας τῆς ἀπὸ τῶν ἰδίων ἠμέλησεν.

43. Ἀλλὰ καὶ τούτου σιγῶντος πῶς οὐχ ἧκεν ἄλλοθεν κατηγορία καὶ κρίσις; οὐ μεστὸν μὲν τὸ βῆμα τῶν λεγόντων ἐστὶν ἐπ’ ἐκκλησίας, πλήρη δὲ τὰ δικα- στήρια τῶν γραφομένων τῶν μὲν ἐπὶ τοῖς ὄντως ἀδι- κήμασι, τῶν δὲ δι’ ἔχθραν καὶ συκοφαντίαν, ἔστι δὲ ὧν ἐπὶ τῷ ταράξαι καὶ λαβεῖν ἀργύριον; οὐ μεστοὶ γεγόναμεν τῶν πρὸ τῶν Ἐπωνύμων ἐκκειμένων ὁ [*](11 Thuc. VIII 81 15 Dem. p. 705,19; 707,13) [*](1 τουτὶ scripsi cum Gasda τουτοὶ MaUVaB τουτονὶ Ath Mor Re „τοῦτο νῦν vel τουτὶ“ Sintenis τοῦτο νῦν auc- tore Cobeto Rog 2 κεκωλῦσθαι Ma Rog at cf. ad t. IV 431, 6 3 οὐδὲ τοῦτο scripsi e Ma οὐδὲν τούτων Ἄιδα VaB Mor Re οὐδὲ τοῦτ’ auctore Re Rog 4 Ἀθηναῖοι scripsi e Ma auctore Cobeto Mnem. III 148 cum Rog θεοὶ AthUVaB Mor Re 5 τοσαύτη et πρόνοια scripsi auctoribus lacobsio Lect 194 App Pors 321 Not 14 et Sinteni ὃς τῇ et προνοίᾳ (in Ma evanuerunt) libri edd | οἰκείᾳ Ath 6 ὁρῶν ἰόντα] ἐφέρποντα Hefermehl 7 ὐπ’ reposui e libris auctore Re cum Rog ἀπ’ Mor Re 8 ἐμέλησεν Β 11 ἐπ’ inserui ex UVaB coll. Thuc l. l. ,,deest “ Re ἐπ’ ἐκ- κλησίας vel ἐν ἐκκλησίαις“ Sintenis μεστὴ δ’ ἡ ἐκκλησία auc- toribus lacobsio Add 262 Lect 194 (et sine δ’ App Pors 321 Not 15) et Cobeto Rog 12 ἀδικήσασι Sintenis 14 ὦν in ras Ma 2 15 πρὸ τῶν Ἐπωνύμων scripsi auctore Re cum Rog πρώτων ἐπωνυμιῶν libri Mor Re | κειμένω U VaB)

ἀλλ’ οἱ φιλοτιμούμενοι καὶ τὰ αὑτῶν εἰς ὑμᾶς ἀναλίσκοντες καὶ προστάται τῆς πόλεως ἐπιθυμοῦντες ἀκούειν καὶ τῷ τὰ κοινὰ θερα- πεύειν σεμνυνόμενοι καὶ τὰς ἀντὶ τούτων τιμὰς παρ’ ὑμῶν λαμβάνοντες διὰ μὲν κλοπὰς καὶ μνᾶς ὀλίγας οὐκ ὤκνουν γράφεσθαι καὶ κατηγορεῖν νομίζοντες τὴν ἐπὶ τῶν ἐλαττόνων ἀκρίβειαν τῶν μειζόνων εἶναι περι- φανῆ σωτηρίαν· ἄνθρωπον δὲ ὁρῶντες ὑποσπῶντα τὰ τῆς πόλεως ἰσχυρὰ καὶ τοσαύτη χρώμενον κατὰ τῶν νόμων τρυφῇ, ὥστε ἐν μέσῳ μηδὲν ὑποστελλόμενον πράττειν <τὴν> τῆς πολιτείας κατάλυσιν, εἴων, ἐπέτρε- πον, συνεχώρουν, μόνον οὐ δωρεῶν ἠξίουν; καὶ τίς ἂν πιστεύσειε;

καίτοι τίς ὑμῶν οὐκ οἶδε, πηλίκον τινὲς ὑμῶν παρ’ ὑμῖν δυνηθέντες ἐν εὐδαιμονούσῃ [*](2 Plat. Gorg. p. 495 D 3 Plat. leg. ΧΙ p. 919 C 13 cf. t. Ι 131, 7 | cf. t. II 166, 16 16 Plat. apol. p. 32 B sq.; Axioch. p. 368 D sq.) [*](1 ἀλλ’ Ma sed λλ’ in ras m2 3 οὐχ ὕβρεως Ma sed οὐχ ὕβρε in ras m2 5 αὑτῶν scripsi cum Rog ἀυτῶν ἁ αὐτῶν reliqui libri Mor Re | ὑμᾶς in ras Ma2 6 τὸ Mor 8 κλο- πὰς scripsi auctore Sinteni κώπας libri edd „malim δραχμὰς“ Re κώπας lacobs Lect 194, σκῶπας Anth Pal III 356 κωπέας Cobet Mnem. III 145 9 κατηγορεῖσθαι lacobs Anth l. l. 10 ἀπὸ Mor | περιφανῆ reposui e libris cum Rog πέρι Mor Re qui delendum censuit πατρίδι lacobs Not 16 περιεργίαν Sinte- nis 12 μετὰ Ma sed με in ras m2 14 τὴν inserui auctori- bus lacobsio Lect 195 App Pors 287 et Gasda cum Rog om libri Mor Re 15 μόνον οὐ scripsi e MaAthB coll. t. II 326, 18; III 152, 18 μονονοὺ UVa edd | signum interrogationis posui, punctum libri edd 16 οἶδεν πηλίκα Ma 17 ὑμῶν om VaB)