Declamatio 1

ὁ δὲ Θυέστης καὶ τὸ τοὺς Ἕλληνας ὑπὸ τῶν ὑμετέρων ἐξηπατῆσθαι πατέρων ἐμβέβληται παρὰ τῆς Ἀνύτου πονηρίας εἰδότος ὡς ἀπὸ μὲν τῶν εἰς τοὺς Τρῶας καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν Βοιωτῶν οὐκ ἂν δόξαι κακοὺς ἀπεργάζεσθαι τοὺς ἀκούοντας ὁ Σωκράτης, ἀπὸ δὲ τούτων ἃ προστέθεικεν αὐτός. ἀλλὰ καὶ Σωκράτης μέντοι καλῶς, Ἄνυτε, ἠπί- στατο μαχομένοις <ἂν> πρὸς ἄλληλα χρησάμενος δείγμασιν, εἰ τόν τε Ὀδυσσέα καὶ τὸν Θυέστην καὶ Μέλανθον καὶ τοὺς προγόνους ἀναμίξας ὡς [*](7 cf. p. 74, 8. Hyg. fab. 258. Diog. L. VI 2, 73 8 Her. VIII 75 10 Xanthum cf p. 72, 8) [*](1 οὖσαν post δεικνὺς inserendum videtur Ι ἔνεστιν UVaB) [*](3 καὶ inserui auctore Re cum Rog om libri Mor Re 4 Λακεδαιμονίοις Β Ι καὶ inserui e Β auctore lacobsio Not 34 cum Rog om MaAthUVa Mor Re 5 <τὰς> πόλεις 7 κρίνοντες reposui e libris auctore Sinteni cum Rog κρίναν- τες Mor Re 8 ἐξηπατῆσθαι scripsi ἐξαπατᾶσθαι libri edd 10 τῶν (2) inserui e libris om edd 11 δόξαι reposui e libris cum Rog δόξη Mor Re δόξειε Hirzel 12 προστέθεικτν scripsi ex AthUVaB cum Rog προσέθηκεν Ma προστέθηκεν Mor Re 13 καὶ] γὰρ coni Re | μέντοι reposui e libris cum Rog μὲν σοὶ Mor Re 14 ἂν inserui et χρησάμενος reposui e libris χρησόμενος edd 15 καὶ Μέλανθον καὶ τὸν Θυέστην trans- pos Schanz Plat. apol. comm. p. 44 16 ἀναμίξας scripsi auc- tore Re ἀναμίξειε καὶ Sintenis ἀναμίξειεν libri ἀναμὶξ lacobs Add 143 Lect 199 | ὧς — 74, 1 ἐμνήσθη pro scholio margi- nali ad τοὺς προγόνους habuit Rog)

ὥστ’ εἰ μὲν ὑπ’ εὐηθείας τοῦτο πέπονθεν ὁ Σωκράτης, πόρρω δήπου κακοτεχνίας καὶ δεινότητος ἂν εἴη καὶ τοῦ ῥᾳδίως ἔχειν ἐξαπατᾶν· εἰ δ’ ἐπὶ πλεῖστον ἥκει σοφίας, πάντως ἂν ἐφυλάξατο τὰ τὸν λόγον αὑτῷ βλάψοντα τῶν παραδειγμάτων καὶ ἢ ταῦτα ἂν ἢ ταῦτα παρέλιπε. τῷ μὲν γὰρ δικαίους βουλομένῳ ποιεῖν οὐκ εἶχε καιρὸν μνησθῆναι τῶν τοὺς οἰκείους ἠπατηκότων, τῷ δὲ ἀδίκους ἄκαιρον ἂν ἦν λέγειν ἃ πολέμιοι πολε- μίους ἔβλαψαν.

109. Ἀλλὰ τί ταῦτα θαυμάζω | ἀφεὶς ἐφ’ ᾳ ἄν τις σχετλιάσειε; διδάσκει γάρ, φησίν, ἐπιορ- κεἰν. ὁ μηδ’ ἐν οἷς εὐορκεῖν μέλλει τοὺς θεοὺς ὀμνύ- ων, ἀλλ’ ἀποχωρῶν εἰς ἕτερ’ ἄττα καὶ συνεθίζων ἐν τοῖς ὅρκοις τοὺς αὑτοῦ μὴ ῥᾳδίως προσιέναι τοῖς ὁνό- μασι τῶν θεῶν; ὥσπερ ἂν εἴ τις τὸν οὐδ’ ἀπὸ γῆς ἰδεῖν τολμῶντα τὴν θάλατταν φάσκοι τοὺς ἄλλους ἀναπείθειν χρῆσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ τῷ πλεῖν.

δεί- [*](8 t. ΙΙ 75, 20 14 Plat. apol. p. 21 E cum scholio) [*](3 δεινότ τος cum ras 1 litt U 4 δὲ Ma Ι ἐπιπλεἱστον MaB 5 τὸν λόγον reposui e libris auctore Re cum Rog τῶν λόγων Mor Re Ι αὐτῷ scripsi cum Rog αὐτῷ libri Mor Re 7 παρέλιπε scripsi ex AthB παρέλιπεν MaUVa edd 9 δὲ om Rog I ἄκαιρον reposui e libris cum Rog καιρὸς Mor Re 12 σχετλιάσειεν Rog Ι ἐπιορκεῖν ὁ Rog 13 μὴ δ’ MaB μηδ’ ἐν] μηδὲν AthUVa Ι ἐπιορκεῖν Ath 14 ἔτεράττα libri corr Mor 15 τοὺς αὑτοῦ scripsi auctore Re cum Rog τοῖς αὑτοῦ Ath Re τοῖς αὐτοῦ MaB Mor τοῖς αὐτοῦ ἁ τοι- ἀυτου Va 16 signum interrogationis posui e Β punctum reliqui libri edd 17 θάλατταν scripsi e MaB cum Rog θάλασσαν Ath UVa Mor Re Ι φάσκοι reposui ex UVaB auc- toribus lacobsio Not 35 et Sinteni cum Rog φάσκῃ Ma φάσκει Ath Mor Re 18 ἀναπείθειν Ma sed εἰν in ras m2 θαλάσσῃ Β)