Declamatio 1
Libanius
Libanius, Declamatio 1, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
Οὕτως ὁ Θεμιστοκλῆς ἐκεῖνος δυοῖν ἀπάταιν [*](R III 36) | τῇ μὲν ἐτείχισε τὴν πόλιν, τῇ δ’ ἔσωσε τὴν Ἑλλάδα. καὶ μὴν καὶ τοὺς ἰατροὺς ὁρῶμεν τἀς τῶν καμνόντων ἐπιθυμίας ἀπάταις ἀναβάλλοντας. ἤδη δέ που καὶ πρὸς ὑγιαίνοντας τοῦτο ποιοῦμεν, ὅταν ᾖ κρεῖττον τοῦ τἀληθὲς ἀκοῦσαι τὸ παρακρουσθῆναι.
τί οὖν ἠδίκει Σωκράτης ἢ Μέλανθος ὧς ἐνίκησε λέγων, ἔστω γάρ τοι καὶ ψεῦδος ἐν μάχαις, δέχεται γὰρ ὁ περὶ τῆς ψυχῆς ἀγὼν τὸ κλέμμα, ἢ τὸν Ὀδυσ- σέα φάσκων ἐπὶ τῇ τοῦ Παλλαδίου τιμηθῆναι κλοπῇ; τὰ γὰρ τῶν Τρώων ἔκλεπτε τῶν τὰ τιμιώτατα τοῦ Μενελάου κεκλοφότων προτέρων.
ἀλλ’ οἴεσθε Σωκράτην. εἰ κατὰ τῶν πολιτῶν καὶ φίλων παρεκάλει τοὺς νέους, ἐχθρῶν ἂν εἰς ἐχθροὺς ἔργα παρενεγκεῖν νόμῳ πολέμου συνερρωγότων, ὥσπερ οὐχ ἥξοντος αὐτῷ παρὰ τῶν ἀκουόντων ὅτι τῆς συμβουλῆς ἀπᾴδει τὰ [*](2 Thuc. I 90 sq. cf. Busolt, Beitr. z. alten Gesch. V 255 sq. Her. VIII 75 sq. 8 t. I 119, 15. cf. Harpocr. s. v. Ἀπατούρια. schoL ad Arist. Ach. 146; ad Plat. symp. p. 61,25; ad Tim. p. 947, 16 sq. 11 Lys. contra Polycr. fr. CXIII Thalh. (schol. in Aristid. III 320, 4 et 25) cf. p. 4 12 cf. t. IV 23, 1 sq. R) [*](2 οὕτως ex οὕτος corr Ma 2 3 δὲ ἔλαβε Ma 8 ἂν Ma ὧς <εὖ> lacobs Lect 199 Not 34 | Μέλανθον? cf. p. 79, 9 τοι scripsi ex UVaB τι MaAth edd 12 τῶν ante τοῦ edd delevi τοῦ] τῶν Ma 13 προτέρων scripsi auctoribus la- cobsio Add 143 Lect 199 Not 34 Anth Pal III 328 et Hirzelio Mus. Rhen. XLII 248 προπατέρων MaAth Mor Re προπατόρων UVaB πρότερον auctore Cobeto Rog 16 συνερρωγότων scripsi e Β sed ὢ ex ὁ corr m2, cum Rog συνερρογότων Ath Mor συνερρηγότων Ma συνερρ γότων cum ras 1 litt U συνερργό- των Va Ι ὧσπερ οὐχ ἥξοντος scripsi e Ma ὧσπερ οὐχ εἵξοντος Ath ὧσπερ οὐκ εἵξοντος Β ὥσπερ οὐκ εἴξοντος Va ὧσπερ οὐκ ξοντος cum ras 1 litt ἁ ὧς οὐκ εἴξοντος Mor Re ὧς οὐχ ἥξοντος auctore Re Rog)