Oratio 64
Libanius
Libanius, Oratio 64, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
ἀλλ’ ἔστιν ὅστις Ἀριστείδῃ πείθεται τὸν [*](1 δεῖ om BV 3 ποιήσειεν Va ποιήσει Mo Mor, quod Iacobsius tuetur 4 τῶν om Mor 5 τῶν Ρ sed ῶ in ras m 4 om MMaClBVVa τ(??) Μο | προσόντων Μο sed σὰν supra τῶν Ρ sed ante σ ras 3 litt et ο in ras m 4 προσοῦσαν MMa sed in hoc ῦσαν in ras m 2 | τῶν inser Re om libri Mor 6 τοῖς inserui e libris sed in ras 3 litt P 4 om edd μηδέν post μηδαμοῦ Μο sed ∴ suprascr, PU edd delevi ut glossam cf. p. 96, 10 | τἄλλ' MoPaU et olim ego scripsi 8 καὶ ante ὁ Μο edd ras 3 litt Ρ delevi | ὅλος ante γενό- μενος inserendum coni Cobetus Coll 269 at cf. p. 486, 15 sq.) [*](9 καὶ ante τὸ inser Ma 2 | δὲ om MaCl | ἐξεώσθη Cobet at cf. t. Ι 174, 8; 278, 8; t. II 165, 12 10 συγχωρῆσαι BVa) [*](11 ὅσα παρ’] „malim ὅσαπιρ“ Re 12 μὲν post τούτους, non post μετά MaCl | μὲν om Μ 13 δ’ Re | ἀυτῶν U αὐτῶν ΜοΡΜΒ ἑαυτῶν MaCl om Mor 14 ἐδείξαντο Μα sed πε inser m 2, ClVa ἔδειξαν V 15 δὴ Μα | τῶν om MaCl | τάττειν MaCl 16 ἀλλ' ἔστιν ὅστις] ἀλλὰ τίς Va | ἀριστείδη MoUVa)
ὁρᾷς ταυτὶ τὰ δεσμωτήρια; ταῦτα ἐκ] τίνων ἐμπέπλησται; τῶν ἐκεῖνα κακουργούν- των ἢ τῶν ὀρχουμένων; καίτοι τίνα ἔχει λόγον τὰς πόλεις πὰρ ὧν μὲν ἀδικοῦνται τὰ μείζω, τούτους μὲν ἐᾶν ὀρχεῖσθαι, τοὺς δὲ τὰ μικρὰ λυποῦντας εἰς τὸ δεσμωτήριον ἕλκειν καὶ τοῖς μὲν ἀργύριον συλλέγειν καὶ πορίζειν ἀφορμάς, τοὺς δὲ τἀς ψυχὰς ἀφαιρεῖσθαι καὶ συνθεῖν, ἡνίκα ἂν ἀποτέμνωνται τἀς κεφαλάς; [*](2 cf. t. III 92, 1 sq.) [*](1 τῶν om Ρα | ἔδη ClVa ἕδη Ma a sed ' m 2 | Μα sed μι supra τι m 2 2 ἀνασπώντων Ρ sed ω (1) in ras m 4 3 ἀναθήματα — κατακαιόντων om Va | κατακοπτόντων Μα sed in κατασκαπτόντων corr m 2, Cl 4 τίς Va | αὐ- τῶν scripsi e PaUB sed in hoc ‘e’ corr, VVa αὐτῶν reli- qui libri edd 6 τὸ BV 7 δηλητήρια Va sed η (1) ex εἰ corr m 4 11 ἀποκτείναντες reposui e libris sed ον supra αν scr Ma 2 κτείναντες edd 12 πάντα] „malim τὸν πάντα“ Re) [*](13 ὀρχηστοῦ om BV 14 ταύτα om Va fortasse recte | ἐκ cancellavi | ἔκ τινων Va 16 τὰ inser Re om libri Mor | μείζω Μα sed in μεῖζον corr m 2 19 κεφαλὰς Μ 20 συν- θεῖν Μα sed υν in ras m 2 | ἡνίκ' Re)
πόθεν οὑν οὐ κρίνονται; πόθεν οὐ κολάζονται πάντας ἀπολιπόντες κακίᾳ; φράσον. ἀλλ’ οὐκ ἂν ἔχοις. εἰ μή, νὴ Δία γε, τὴν Ἄιδος κυνῆν ἢ τὸν Γύγου δακτύλιον ἔχοντες ἀδικοῦσιν, ὑφ’ ὧν λανθάνουσι. καὶ μὴν οὐ σέ γε λελήθασιν, ὃς οὕτω λαμπρῶς τἀκείνων τραγῳδεῖς, εἰ δὴ τἀκείνων.
οἱ δὲ ἄρχοντες οἱ τῶν πόλεων φύλακες ὅταν τοὺς μὲν λῃστὰς πέμπωσιν ἐπὶ τὸ βάραθρον, τοὺς δὲ ὀρχηστὰς ἐν τῷ θεάτρῳ καθήμενοι δωρῶνται, τί σοι δοκοῦσι ποιεῖν; τέρπεσθαι τοῖς οὐδὲν ἀδικοῦσιν ἢ πονηρίαν τιμᾶν; καὶ τά αὐτὰ κολάζειν τε καὶ τιμᾶν; μᾶλλον δὲ τὰ μὲν ἐλάττω κολάζειν τῶν κακῶν, τά δὲ μείζω τιμᾶν, εἴ γε ὀρχησταὶ τῶν λῃστῶν χαλεπώτεροι;
37. Αὐτοί τε γάρ, φησίν, αἰσχρῶς βεβιώκασι [*](8 ΙΙ. ε 845. Arist. Ach. 390. 9 Plat. Rep. Χ p. 612 Β. Luc. bis acc. § 21 cf. p. 136, 10) [*](2 δ’ Re | ἂν εἴη om V εἴη om MaClBVa 3 ἢ Μα sed in ἦ corr m 2 4 πάσχοντος MaCl 6 οὖν om BVVa | πόθεν — 8 ἔχοις citat Plan fol. 104 v 7 οὑν οὐ Plan 8 ἀλλ’ οὐκ ἂν ἔχοις om MaCl | γε inserui e BVVa om re- liqui libri edd | γυναίην Va κυνέην MaCl 9 δι’ Ρα sed γρ ὑφ’ in marg 10 λανθάνουσιν PPaUMVa Re | οὔ σε MoMB Mor | γε inserui e VVa om reliqui libri edd 11 τὰ ἐκείνων V τὰ ’κείνων MaCl τὰ κείνων Ρ sed ων in ras m 2, Va | τά κείνων MoMaClV | οἶδε Mor sed γρ οἱ δὲ in marg 12 ὅτ’ ἂν Va 13 ληστὰς ΜοΒ 14 δοκοῦσιν Va) [*](15 τέρπεσθαι Μα sed αι ex ε corr m 2 17 μείξω Μα sed μεί in ras m 2 18 λnστῶυ MoB 19 βεβιώκασιν Va)
38. Ἐκ τίνος γάρ δὴ τοῦ δικαίου φὴς ἅπαντας ὀρχηστὰς ἡταιρηκέναι; πότερα παρὰ τῶν μάντεων ἀκούσας ἢ ψῆφον ὁρῶν δικαστῶν ἐνηνεγμένην ἢ λαβὼν αὐτοὺς ὁμολογοῦντας; καὶ μὴν εἰ μέλλει τις ἀναμφισβητήτως ἐν τοῖς ἠδικηκόσι τετάξεσθαι, ταῦτα ἡγήσασθαι δεῖ, γραφήν, μαρτυρίαν, ἀπολογίαν, ἔλεγχον, γνῶσιν, εἰ δὲ μὴ ταῦτα, ὁμολογίαν. οὕτω τὸν δεῖνα προσερεῖς ἀνδροφόνον, οὕτω μοιχόν, οὕτω προδότην. ἄνευ δὲ τούτων ὁ καλῶν ἐλοιδόρησε. πῶς οὖν οὐ δεινὸν ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων τὸν κριθέντα μέν, οὐχ ἁλόντα δὲ καθαρὸν δοκεῖν, οἶς δὲ οὐδὲ ἐπέστη κατή- γορος, τούτους ἐν τοῖς τῶν ἐξεληλεγμένων ὀνείδεσιν εἶναι καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις μὴ εἶναι τὴν αἰτίαν βλάβην εἰς δόξαν, τοὺς δὲ μηδὲ αἰτίαν ἐν δικαστηρίῳ λαβόν- τας ἃ τῶν ἑαλωκότων ἐστὶν ὑπομένειν;