Oratio 64

φέρε γάρ, οὐ κίνησιν τῶν μελῶν σύντονον μετά τινων σχημάτων καὶ ῥυθμῶν τὴν ὄρχησιν εἶναι λέγεις; οὐκοῦν τὸν μὲν ἀργότερον ἐν τούτοις φαυλότερον ὀρχηστὴν τίθης, τὸν δὲ ὀξύτερον ἀμείνω; πᾶσα ἀνάγκη. πότερον οὖν οἵδε ἐκείνων ἧττον κινοῦνται; καὶ τίς ἂν εἰπεῖν τοῦτο τολμήσειεν; ἀλλὰ

κατηγόρει δὴ καὶ τῶν νῦν ἡνιόχων διὰ τὴν πολυπειρίαν καὶ τόλμαν καὶ μηχανὰς καὶ τὸ μηδὲν ὀκνεῖν, οἱ πρὸς τῷ τά αὐτῶν [*](R III 368) εὐθύνειν ἄρματα καὶ | τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβάλ- λουσι τὰς χεῖρας τῶν πρὸ τούτων τάχει τῶν ἵππων ὡς τὰ πολλὰ θαρρούντων καὶ οὐκ ἀπείρων μὲν ὄντων τῆς τέχνης, οὐ τοσοῦτον δὲ κεκτημένων. κατηγόρει καὶ Πυρρίχου δείξαντος ὄρχησιν ἔχουσάν τι τῆς πρε- [*](7 II κ 483; Od. ω 184 15 [Luc.] salt. 9) [*](1 τοσούτῳ scripsi e PaMMaClBV τοσοῦτο U τοσοῦτον Μο Ρ sed in hoc ν eras, Va edd cf. p. 466, 11 ; t. IV p. 30, 3; 55, 3 R πλέον scripsi e MV coll. t. III 309, 2 πλεῖον MoPPaUMa sed in hoc ε supra εῖ m 2, ClB edd | ὅσῳ scripsi e BV ὅσον reliqui libri edd | ἐκεῖνοι Μα sed ι (2) add m 2, Va sed (2) add m 2 et ων suprascr alia m secundae proxima | ὥστε Va 2 θήσωμεν Va | κρατοῦσιν Va 3 δόξουσι· Va δόξωσι. Β | ἃ om τὰ PaUBV ὃ PRe et olim ego 4 ὀρχήσεως Ρ sed σεως in ras m 4 | ἐστιν inserui e MMaCl om reliqui libri edd | ὅτε V ἐστὶ Va | μάλιστα Ρ sed στ in ras m 4 | τῷ κινεῖσθαι Va sed τῆ κινήσει in marg m 2 6 δευτέρους Μ 8 τινὰς Cl | κατηγορεῖ Mo Mor | δὴ scripsi e PaMMaClBVVa δὲ reliqui libri edd 10 ὀκνεῖν (oἳ om) πρὸς Va | τῶ Μα sed ῶ in ras m 2 om Cl τὸ Va | τὰ] ταῦτα Cl | αὐτῶν scripsi e PaVVa ἀυτῶν U αὐτῶν MoMMaClB Mor ἑαυτῶν P Re) [*](11 εὐθύνειν Μα sed ἰ supra εὑ m 2 εὐθήνειν Μο Re (sed „malim ἰθύνειν“) ἰθύνειν Μ 12 τούτου Μα sed ων supra ου m 2 | ἵππων Ρ sed ω in ras m 2 13 ταπολλὰ ΜΒ 15 δὲ ante καὶ MMaB | πυρρίχου Ρ sed ρ alterum suprascr πυρίχου Μο Mor)

ὠρχοῦντο ἑτέρως. πάλαι τοῦτο εὐδοκίμει. νῦν ἐπέδωκεν ἡ κίνησις. τοῦτο κρατείτω. ἢ ταῖς μὲν ἄλλαις τέχναις δώσομεν προβαίνειν κατὰ τὴν εὕρεσιν, ταύτην δέ, εἴ τι σοφώτερον εὗρε, μισήσομεν; καὶ οὐκ ἀκουσόμεθα τοῦ λέγοντος ὡς ἐν ταῖς τέχναις τά ἐπι- γιγνόμενα κρατεῖ;

31. Νὴ Δία, λύμη γάρ πόλεων εἰσικαὶ οἴκων, καὶ ὅστις εἰς αὐτοὺς βλέπει, διόλωλε καὶ τὸ μὴ τούτων ἀπηλλάχθαι κακῶν ἔσχστον. ἡ μὲν κατα- δρομὴ γενναία τοῦ λόγου καὶ τοῖς χειμάρροις ἐοικυῖα πάντα τὰ χείριστα ταῖς τούτων ἀνατιθεῖσα κεφαλαῖς, ἀπόδειξις δὲ ἢ μείζων ἢ ἐλάττων οὐδαμοῦ. εἰ μὲν οὖν ἀρκεῖ καλέσαι κάκίστον καὶ τὸ ῥῆμα τὴν πίστιν ἔχει, τῶν ὀρχηστῶν οὐδὲν μιαρώτερον, ὡς οὐκ ἴσθ’ ὅ τι παραλέλοιπεν ὁ ἀνὴρ τῆς εἰς αὐτοὺς βλασφημίας· εἰ δὲ χωρὶς ἔλεγχός τε καὶ τὸ κακῶς εἰπεῖν, | ἀκη- [*](R III 359) [*](7 Thuc. Ι 71, 2 9 cf. p. 426, 8; 473, 10 11 cf. t. Ι 356, 7) [*](2 ἐκεῖνο cum ras 1 litt post ο U | τί MoBVMor | ἐκώλυε Mor sed γρ κώλυε in marg 3 ἑτέρως πάλαι, MoUMBV ἑτέ- ρως πάλαι· Μα sed comma infrascr m 2 | εὐδοκίμει Mor sed γρ εὐδοκιμεῖ in marg | δὲ post νῦν Β 4 τοῦτο e τούτω corr Ρ 5 μετά Cobet Coll 268 6 δ’ Re | τις Mor sed γρ τι in marg | εὗρεν Va | μισήσομεν Μ sed μισήσωμεν in marg m 2 7 λέ- γοντος Μα sed λεγ in ras m 2 | τά om Mor | ἐπιγινόμενα BV ἐπιγενόμενα MMaCl 10 ὅστις — 14 οὐδαμοῦ citat Plan I. I. | αὐτὸν Μα sed ὂν in οὑς corr m 2, Cl | μὲν Plan) [*](11 κακῶν reposui e MoPPaUMMa sed in hoc ῶν ex ὸν corr m 2, BVVa κακὸν Cl Plan edd | ἦ scripsi ἡ libri edd 13 ἀνατιθεῖσα — 14 ἐλάττων reposui e PPaUMMaClBVVa Plan om Μο edd 16 ὧς] καὶ Va | ἔσθ’ ὁ τι scripsi ἔσθ’ ὅτι MMaClBVVa ἔστιν ὃ reliqui libri edd 17 ὁ eras P om MMaClBVVa | αὐτὸν Mor 18 χωρὶς ἐστὶν ἔλεγχος Va | κακῶς Ρ sed κ (2) in ras m 2 καλῶς Μο sed κακῶς in marg)

ἄξιον δὲ καὶ τῶν ῥημάτων αὐτῶν ἀκοῦσαι. οἶμαι γάρ, εἴ τις δύο ποιήσειε μερίδας τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀπάντων κακῶν, τὴν μὲν τῶν τούτοις προσόντων, τὴν δὲ τῶν τοῖς ἄλλοις, μηδαμοῦ τἄλλαἂν εἶναι δόξαι πρὸς ταῦτα. ταυτὶ θυμὸν μὲν ἐμφανίζει πολύν, βέβλαπται δὲ [καὶ] ὁ λόγος τῷ θυμῷ. τῆς γὰρ ὑπερβολῆς γενό- μενος, τὸ πρᾶγμα δὲ οὐκ ἐξετάσας ἐξώσθη τοῦ πιθα- νοῦ. τίς γὰρ ἂν συγχωρήσαι τῶν ἄλλων ἀπάντων ὅσα παρ’ ἀνθρώποις τολμᾶται πλείω τὰ τούτων εἶναι καὶ μείζω; τούτους γὰρ μετά μὲν τῶν ἀρίστων θεῖναι ὧν οἱ μὲν ἐν λόγοις, οἱ δὲ ἐν ἔργοις τὰς αὑτῶν φύσεις ἐπεδείξαντο, οὔτ’ ἴσως εὐσεβὲς οὔθ’ ὅσιον, πάλιν δὲ τῶν πονηροτάτων κακίους ἄγειν οὐδὲ τοῦτο δίκαιον.