Oratio 62
Libanius
Libanius, Oratio 62, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
ἢ οἴει σύ [*](R III 460) γε λεληθέναι, τίς ποτ’ ἣν ὁ περὶ τῆς σκευῆς γεγραφώς, ἢ ποιεῖ τὸν ἱππέα τὸν ὑπ’ αὐτὴ μαχόμενον ἄτρωτον; οὐχ οὕτως ἐκεῖνος ἤδει τὰ τοιαῦτα σιγᾶν, ἀλλ’ ἔχων τοῦ λόγου τὴν τιμὴν προσεκτήσατο τὴν φιλοτιμίαν λέγων οἷς ἐπίστευεν. οἱ δὲ ἐκεῖνον μιμούμενοι πρὸς ἄλλους ἐξελάλουν, καὶ σὺ πολλάκις πρὸς τοὺς τὸ πᾶν εἰδότας ὡς οὐδὲν ἐγνωκότας διεξῄεις ἃ λεγόντων ἐκεί- νων, εἴπερ ἐτόλμων, ἤκουσας ἄν.
ὢ τῆς ἐμῆς ἀκαίρου φιλανθρωπίας. ἔναγχός τις τῶν ὑπὸ τῆς τοῦδε περὶ τοὺς τόκους ἀπληστίας ἀπολωλότων δεό- μενος ἐπιεικείας τινὸς τυχεῖν, εἶτα οὐ δυνηθεὶς ἐγνώκει [*](6 cf. ρ. 242m 13 sq. Veget. mil. c. 23. Claud. in Ruf. II 353 sq. Suid. s. v. θώραξ et ἱππική aliosque locos quos collegit Iac. Becker, Grabschrift eines roemischen Panzerreiterofficiers ρ. 29 sq.) [*](1 τἄλλα scripsi e BMIL τ’ ἄλλα ἄλλα Μο) reliqui libri edd | δ’ om Mor δὲ Β | ἂν om Β | τύχοι reposui e PBMUILKAth, ut coni Mor τύχῃ CMo edd | δὲ ΒΜ 2 στρεφόμενον reposui e CMoPBM τρεφόμενον reliqui libri edd | τῶ ante βασιλεῖ Β 3 αὑτοῦ reposui e ΡΒΜ cum Monnerio αὐτοῦ ἁ αὐτοῦ reliqui libri edd | πάλαι scripsi πάλιν libri edd sed in suspicionem vocat Re 4 καὶ ante οἴει Β 5 ποτε PBMUL 6 τὸν ὐπ’ αὐτὴ Ἱππέα μαχό- μενον ΒΜ 7 num οὗτος? | ἀλλά ΒΜ 8 τοῦ λόγου scripsi τοὺς λόγους libri Mor Re τῶν λόγων Monn | τῇ τιρῇ coni Re Anim 9 ἐπίστευεν scripsi e BUILKAth ἐπίστευσεν Μ ἐπίστατο Ρ ἠπίστατο CMo edd sed ἠπίστατό σοι ἐχθρούς coni Re Anim 10 ἀλλήλους Μ 11 ἃ] σύ δὲ Re Anim 12 ἥκου- σὰς Μ ἤκουες ILK | ὢ reposui e CMoPBMLK ὦ UIAth τῳ Mor τὸ Re Monn 13 ἔναγχός scripsi e CPBMUILK ἔναχός MoAth Ἴναχός edd 14 περὶ τῆς τοὺς Β 15 τυχεῖν τινος UIK | οὐ δυνηθεὶς scripsi e MoBMUIAth ὀδυνηθεὶς reliqui libri edd)
καὶ νῦν δι᾿ ἐμὲ τὴν παρρησίαν ἔχων, εἰ γὰρ ἐγὼ τότε μὴ τὸν ἄνθρωπον ἐπέσχον, ἐγκεκαλυμμένος [*](R III 461) ἂν | οὗτος ἔζη τὸν λοιπὸν ἄπαντα βίον τοῖς οἰκέταις ὑποπεπτωκώς, ἐμοῦ δὴ σεσωκότος αὐτῷ τὴν παρρησίαν ὁ νεανίας οὑτοσὶ κατ᾿ ἐμοῦ καὶ τῶν ἐμῶν ταύτῃ κέχρηται καί φησιν οὐδένας παρ᾿ ἐμοῦ γεγονέναι ῥήτορας, αὐτὸς δὲ εἶναι σοφώτατος. ὃς εἰς τοσοῦτον ἥκει σκαιότητος, μᾶλλον δὲ μανίας ἄκρας, ὡς οὐδέν φησι χείρων εἶναι τοῦ Διὸς καὶ προσήκειν αὑτῷ τὸν θεὸν ἀποστῆναι τῆς ἀρχῆς τῶν ὅλων.
καὶ ταῦτα τολμῶν καὶ καταγελώμενος οὐδὲν μᾶλλον ὁ πεπαιδευμένος παύεται, ἀλλ᾿ ἀεί τι τῶν πρότερον ζητῶν ἀτοπώτερον αὐτὸς αὑτὸν οὐκ αἰσθάνεται κωμῳδῶν. ᾧ μέγα γεγένηται κέρδος τὸ μὴ γενέσθαι τέκνα, διεδείχθη γὰρ ἂν καὶ τέκνα μισῶν. νῦν δὲ οὐκ ὀλίγον λανθάνει κακὸν διὰ τὴν Τύχην, ἣ κηδομένη τῶν ἀνθρώπων ἄπαιδα τὸν ἀλιτήριον ποιεῖ ῥυομένη τὰς πόλεις πονηροῦ τινος σπέρματος.
[*](1 Luc. Asin. 21 3 Eur. Phoen. 391)[*](1 τε inserui 2 κηρῦξαι B 3 ἔχει ex ἔχων corr B 4 ἐπέσχον scripsi e PBMUILKAth, ut coni Re Anim ὑπέσχον CMo edd 6 τοῖς οἰκέταις om UI | ἱκέταις M | δὲ M 7 τὴν παρρησίαν αὐτῷ σεσωκότος UI 8 ταύταις K 11 οὐδὲ UI προσήκειν P sed ειν in ras m2 12 αὐτῷ scripsi αὐτῷ libri edd ἀρχῆς P sed ἀρ ex εὐ corr in ras m5 εὐχῆς CMo Mor qui ἀρχῆς coni 13 ὁ del Monn 14 ἀλλ᾿ ἀεί] ἀλλ᾿ εἰ ex ἀλλά τι corr P ἀλλὰ ἀεί BM ἀλλὰ εἴ UILK | πρότερον scripsi e PBMUILK Ath προτέρων CMo edd | ζητῶν scripsi auctore Re Anim („fort. ζητῶν aut si ζητημάτων servatur, deest ἐξευρών“) ζητημάτων ibri edd 15 καὶ ante αὐτὸς inser Monn | αὐτὸν Mo K Mor Re αυτο U αὐτῶ I 19 γε ante τὰς I, σοι LK 20 πονηροῦ P sed οῦ supraser m5 | τινος om PBMUILKAth | σπέρματος P sed σπερ in ras m5 σώματος BM sed in hoc κόμματος in marg)73. Ὁρᾷς ὡς οὐ καλὸν ἐπιλαμβάνεσθαι ῥᾳδίως; σὺ γοῦν ἐξόν σοι βελτίω τῆς προσηκούσης δόξαν ἔχειν ἐπὶ σαυτὸν ἄνδρα κινήσας τὴν προσήκουσαν μετ- είληφας.
[*](1 οὐ inserui e PBMUILKAth om CMo edd 2 γοῦν scripsi e BMUILKAth γ’ οὖν Ρ γὰρ CMo edd | ἐξόν L sed ό in ras paulo maiore m 2 ἐξο ν U sed ο in ras paulo maiore ἐξ ὧν IKAth | σοι om UIK | τὸ ante βελτίω Ι, ras 2 litt U | δόξ cum ras 2 litt U)