Oratio 62

Libanius

Libanius, Oratio 62, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

| σὺ δὲ πλουτεῖς [*](1 Zendob. II 33. Diogen. I 96. Babr. 76, 18) [*](1 ἔδακνέ Plan | τε om C 2 με om Κ | ἡγουμένην scripsi e CPBM ἡγουμένη UI ἡγούμενος L sed in ἡγου- μένην corr m 2, KAth ἡγουμένους Μο edd 3 αὐτὴ Β αὐ(??) Μ 5 αὐτὸ cum ras 1 litt Β | καθαυτὸ Μ | αὐτὸς Ath | ἔσχε scripsi e CMo sed in hoc εἶχε in marg, PBAth εἶχε Μ sed in ἔσχε corr, ILK edd sed γρ ἔσχε in marg Mor ’χε cum ras 2 litt U | ἐξ(??)ταζε L ἐξήταζε KAth 6 παῖδα et 7 ἐοικότα scripsi auctore Re cum Monnerio παῖδας et ἐοικότας libri sed ς bis eras M, Mor Re 8 ὃ scripsi e PBMUILK Ath οὑ CMo edd | τοῦ reposui e libris τοῦτο edd | μὲν τά Κ 10 ἡμῶν Ρ sed ω in ι corr m 5, ΒΜ sed in hoc ἡμῖν in marg, UIL sed in hoc ω in Ι corr m 2, KAth 11 ὧ Μο ὢ Mor Re 14 ἐπίστασθαι Mo Mor qui ἐπίσταμαι coni interpunctionem post ἐπίσταμαι sustuli, post μόνος inserui auctore Re Anim cum Monnerio et Cobeto Coll. 278 | οὐκ ante ἀδικοῦμαι inser B 2, οὐ μόνος ante τὴν inser coni Re Anim at cf. p. 382, sq.)

379
μέν, κακῶς δέ. εὐπορεῖς ἐκ τῆς ὠμότητος τῆς περὶ τούς τόκους, δι’ ὧν πολλὰς οἰκίας ἀνατέτραφας οὐ χήρας οἰκτείρων, οὐκ ὀρφανοὺς ἐλεῶν, οὐχὶ ῥοῇ δακρύων καμπτόμενος, βοῶν, κεκραγώς· πώλησον ἀγρούς, πώλησον ἀνδράποδα, πώλησον πατρῴους τά- φοὑς, ἑἰ δ’ οἷόν τε καὶ σαὐτόν. καὶ ταῦτα λέγων ἐκάθητο καὶ τὸ χρυσίον ἐλάμβανε παρὰ γυναικῶν καὶ παιδαρίων γυμνῶν. εἶθ’ οἱ μὲν ἀπῄεσαν προσαιτή- σοντες, ὁ δὲ τὸ πορισθὲν οὕτως ἔχων ἀπηλλάττετο χαίρων εὐδαίμονα καλῶν αὐτὸν ἐπὶ κέρδεσι πάσης δει- νοτεροῖς πτωχείας.

ὑπὲρ τοιούτων τόκων τὴν ἀρχὴν ἀφεὶς ἣν δεηθεὶς ἔλαβε πέντε μῆνας προσή- δρευεν ὑπάρχῳ καὶ οὐ πρότερον ᾤχετο πρὶν ἐπόρθησεν οἰκίας ὑπὲρ τὰς τριάκοντα λῃστὴς ὢν ἀντὶ δανειστοῦ μετρίου. τούτου μὲν γάρ ἐστι μηδενὸς φείδεσθαι, τοῦ δὲ εἰδέναι τι καὶ χαρίσασθαι. ὁ δὲ γελῶν πρὸς τοὺς δανειζομένους καὶ προδεικνὺς ἥμερον πρόσωπον ἐν ταῖς εἰσπράξεσιν ἀγριώτερός ἐστι τοῦ Κύκλωπος μο- νονοὺ τὰς σάρκας τῶν πενομένων ἀποσπῶν.

τοι- οῦτος ἡμῖν ὁ Κροῖσος ἀντὶ τοῦ Πακτωλοῦ τὴν ἀπαν- [*](2 Din. c. Dem. § 30 20 Strab. XIII ρ. 626) [*](1 δέ. εὐπορεῖς scripsi Auctore Re Anim δέ εὐπορεῖς libri edd | ἀλλ’ ἐκ coni Re Anim | ὠμότητος — τόκους] περὶ τούς τόκους ὠμότητος UILKAth 2 ἀναταράξας CMo sed in hoc ἀνατέτραφας in marg ἀνατρέψας Ρ sed ρέψ in ras m 5 ἀνέτρεψας ΒΜ | χήραν C 8 οὐχὶ ῥοῇ scripsi e CMoPBM οὐχ ὑπὸ UILKAth et in marg MoM, edd 6 καὶ ταῦτα scripsi e BMUILKAth τοιαῦτα CMo sed in hoc καὶ ταῦτα in marg, Ρ sed in lac 8 litt m 5 et ante τ(1) ras, edd 8 εἶτα Μ | προσαι- τήσαντες Ι 10 αὐτὸν ἁ αὐτὸν ΙΜ 14 λῃστὴς ΜοΒΙ 15 τοῦ Monn | του δέ Ι τοῦδε Μο 18 πράξεσιν UILK | μόνον οὐ ILK 19 τῶν inserui e libris om edd)

380
θρωπίαν αὐτὸς τὴν αὑτοῦ καρπούμενος, ὕπαρ ὄναρ λογιζόμενος τόκους, ὑπὸ πάντων μισούμενος, ἐν μὲν τοῖς τῶν ἄλλων κακοῖς φαιδρός, ἐν δὲ τοῖς καλοῖς περίλυπος, εὖ μὲν πάσχειν ἀξιῶν, τοῖς δ’ εὖ ποιοῦσι πολεμῶν ὧς ἂν ἠδικημένος, δεδιὼς μὴ χάριν ὁμο- λογήσας εἰς ἀμοιβῆς ἀνάγκην κατακλεισθῇ. πῶς δ’ οὐκ ἔμελλες πλουτεῖν τὰ τῶν φίλων ἀφαιρούμενος καὶ [*](R III 459) τὰς ἀκαιρίας ἐκείνων | καιρὸν σαυτῷ τῶν κλοπῶν ποιούμενος;

67. Ἀλλά, νὴ Δία, λόγους εἷπε. πάνυ γε, τοὺς ἀλλοτρίους. οὕτως ἕγημεν ἐξαπατήσας ἄνδρα λόγων ἐραστήν, τὸν πατέρα τῆς κόρης. οἶδα καὶ τῶν ἑπτὰ λόγων οὖς περιφέρεις τὸν πατέρα καὶ ὡς ὁ μὲν συνετίθει, σὺ δ’ ἐωνοῦ καὶ βιάζῃ ποιητὴς εἶναι δοκεῖν ὑποκριτὴς γεγονὼς οὐδὲν ἔχων εἰς ταῦτα πλὴν εὐφω- νίας.

καὶ τὸ μὲν δὴ νέον ὄντα λόγους ὥσπερ ἄλλο τι τῶν ὠνίων ἀγοράζειν αἰσχρὸν μέν, ὦ λόγιοι θεοί, [*](8 Dem. Ol. Ι ρ. 16, 4) [*](1 αὐτοῦ scripsi e Μο sed ‘e’ corr, PBL cum Monnerio αὐτοῦ U αὐτοῦ reliqui libri MorRe 2 μισουμένους Ρ sed e μισούμενος corr, ΒΜ 4 δ’ scripsi e MoUILK δέ reliqui libri edd 5 ὧσάν ΒΙ 6 ἀνάγκη Β I κατακλυσθῇ UIL κατακλυσθε(??)ς Κ | πλουτεῖν post κατακλεισθῇ libri del Mor | δὲ ΒΜ 7 ἔμελλες scripsi e PBMUILK ἔμελλε reliqui libri edd | πλουτεῖν om libri inser Mor 8 καιρὸν scripsi e CMoP BMUIL καὶ Κ καιροὺς Ath edd | σαυτῷ scripsi e BMUILK αὐτῷ reliqui libri Re Monn αὐτῶν Mor 10 λόγους Ρ sed υ in ras m 4 | εἷπεν Μο 11 οὕτος Mor sed γρ οὕτως in marg) [*](14 δ’ ἐωνοῦ scripsi e CP cum Cobeto Coll. 278 δὲ ἐωνοῦ ΙΒΜ δἒωνοῦ Μο sed δέ ἐῶν οὐ in marg δὲ ἐώνου ULAth δὲ ἐωνεῖ Κ δὲ ὠνοῦ edd 14 βιάζη I sed η ex εἰ corr m2) [*](17 αἰσχρὸν L sed αἰσχρο in ras m 2 | λόγοι Ath)

381
πῶς γὰρ οὔ; τἄλλα δ’ ἂν καὶ συγγνώμης τύχοι, τὸ δ’ ἐν βασιλείοις στρεφόμενον καὶ παρέχοντα βασιλεῖ τὴν αὑτοῦ γλῶτταν εἰς ἐπιστολὰς πάλαι ὠνεῖσθαι λόγους πῶς οὐκ ἐσχάτης ἀτιμίας | ἄξιον;