Oratio 62

Libanius

Libanius, Oratio 62, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

μὴ δὴ [*](19 Aesop. fab. 420 et 420 b Η. Babr. 177 cf. t. IV 853 fab 2 R; t. I 138,6; ep. 72. Choric. dial. Philol. LX 193,14 sq.) [*](1 εἰς πράξεις Ath 2 μίν ταῖς ΒΜ 3 τῷ Μ τό BUIL sed ὸ ex ῶ corr m 2, K Re Monn 4 μήκει et κάλλει UIAth) [*](5 τὸ om UIL sed in hoc inser m 2, Ath Ι τὸ τοῦ] τοῦ τὸ CMoP Mor Ι τοῦ U sed ῦ eras om K | ὡσαληθῶς Β | ὄ λον cum ras 1 litt U ἄλλον Ι ἄλλως post ὄχλον Μ 6 ἐπαι- νέσηται UI et γρ in marg Μ 7 δὲ in ras P 2 γὰρ Β 10 τοῦτο Monn at cf. ρ. 46,11; 351,3; t. II 16,15; 130,4; 332,17 Ι εἰ δὲ] οὐδὲ Μor 12 τὸν reposui e libris cum Monnerio τὸ Mor Re 13 διδασκάλους K Re Monn πάντως CPBM 18 ἐντεῦθεν — 20 νικῶσαι citat Plan fol. 103v 19 ἀλλὰ Μ 20 αὐτὸ τὸ Κ αὐτὰς τώ Plan αὐτῇ τῇ κτήσει Mor)

369
τῷ μέτρῳ τῶν μισθῶν κρινέτω μοί τις τὸν ῤητορικώ- τατον, ἀλλ’ αὐτῇ τῇ | κτήσει τῆς τέχνης, κἂν οὐτῶ [*](R III 450) ποιῇ, τοὺς μικρὰ καρπουμένους τουτουσὶ τῶν εὖ πρατ- τόντων ἐκείνων εὑρήσει βελτίους. εἰ δὲ πρὸς τἀργύ- ριόν με τὸ γιγνόμενον ἐκείνοις ἀξιοῖς ἀποβλέπειν, εἰς τὰς ψυχὰς ἐγὼ τὰς ἐκβεβαρβαρωμένας ἀξιῶ σε βλέπειν. οὖς γὰρ ἐποιούμεθα γέλωτας παρὰ τοῖς διδασκάλοις, οὔτοι δοκοῦσιν εἶναι δικῶν τεχνῖται καὶ ἐμπλήσαντες χρυσοῦ τὰς χεῖρας ἀπέρχονται καθ’ ἑκάστην ἡμέραν.

46. Ἀλλ᾿ οὗτοι μὲν εἰ καὶ τῆς τῶν λόγων ἀπελεί- φθησαν ἰσχύος, ἀλλ’ ἐζήτησάν γε κτήσασθαι καὶ μι- σθὸν πρὶν λαβεῖν ἔδωκαν καὶ μέρος ἐγένοντο χοροῦ καὶ προσηγορίας βελτίονος ἐκοινώνησαν· ἄνθρωπος δέ τις γάρου κάπηλος καὶ τοῦτο ποιῶν διὰ τῆς θαλάττης, Ἡλιόδωρος ὄνομα αὐτῷ, κὰτ αὐτὴν τὴν ἐμπορίαν ἥκων ποτὲ καὶ εἰς Κόρινθον δίκης τινὸς οὔσης φίλῳ παρ’ ᾧ κατέλυε νοσοῦντος ἐκείνου τάξιν εἰσῆλθε λα- βὼν καὶ ἠκροᾶτο τῶν συνηγόρων, ἐλπίδος δὲ αὐτῷ [*](6 Isocr. Euag. p i 198 b. Plat. ep. 8 p.353 A) [*](1 τὸν μισθὸν UIL sed in τῶν μισθῶν corr I 3 L 2, KAth Ι μοί om UIK | τίς BLK Ι ῥητορικώτερον CPUI et in marg Μο) [*](2 ἀλλ᾿ — κτήσει om Mor 3 καρπωμένους UI 4 τἀργύ- ριον scripsi e BL ἀργύριον UIK τ᾿ ἀργύριον reliqui libri edd) [*](5 με om Κ μέν LAth et in marg Μο 6 ἐκβαρβαρωμένας UIK ι ἀξιῶ σε] ἀξιῶσαι Μο 7 οὐ] — 8 τεχνῖται citat Plan fol. 103v Ι γέλωτα PBMUI Plan et coni Cobetus Coll. 277 at cf. Aesch. ου fals. leg. p. i 42,43 8 τεχνίται I 9 χρυ(??)ν Κ | καθεκάστην 11 ἐζήτησάν scripsi e CPB ἐξεζήτησαν reliqui libri edd οὖν ἐζήτησαν Cobet Coll. 277 Ι γε scripsi cum Cobeto et Sinteni τε libri edd Ι χρήσασθαι UI (??)σασθαι Μ 13 δέ τις om UI 15 κατά τὴν coni Re Anim)

370
πρὸς τὴν ἀκοὴν γενομένης, ὧς ἄρα καὶ αὐτὸς ἔσται τῶν [*](R III 451) βοηθούντων, εἰ προσέχοι ταῖς δίκαις τὸν | νοῦν, μερίζει τὴν ἐπιμέλειαν εἴς τε τοῦ γάρου τὴν πρᾶσιν εἴς τε τὴν ἀκρόασιν τῶν δικῶν, καὶ χρόνος βραχὺς καὶ ῥήτωρ ἐξαίφνης Ἡλιόδωρος.

καὶ δύναμις ἐξ ἀναιδείας τὸ μὲν πρῶτον οὐ πάνυ μικρά, μετὰ ταῦτα δὲ μεγάλη, χρόνου δὲ προϊόντος μεγίστη. καὶ τῶν μὲν ἐκ τοῦ γάρου σκωμμάτων οὐκ ἀπήλλακτο, τῶν δὲ σκωπτόντων περιῆν καὶ οἰκίαν ἐώνητο καὶ ἀνδράποδα καὶ γῆν. καὶ πρῶτος ἀγὼν πρὸ τῶν δικαστηρίων τοῖς ἔνδον ἀγωνιουμένοις ἣν Ἡλιοδώρου τὴν ἀσπίδα προσ- λαβεῖν. οὕτως ἀνὴρ τῷ μηδὲν ὀκνεῖν εὐδοκίμει. διεξ- ιὼν δὲ πᾶν δικαστηρίου μέτρον τελευτῶν ἐν τοῖς βασιλείοις ἔλεγεν οἷα λέγειν τὸν τοιοῦτον ἀνάγκη, τὸ νικᾶν δὲ καὶ ἀπὸ τούτων εἶχε.

μισθὸς δὲ αὐτῷ πολλαὶ μὲν ἐν Μακεδονίᾳ γεωργίαι, πλείους δὲ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ Ἀκαρνανίᾳ, χρυσός, ἄργυρος, πλῆθος ἀν- δραπόδων, ἵππων ἀγέλαι καὶ βοῶν. ὧν γὰρ ἐκ συν- ηγορίας γυναῖκά τινα κατέστησε κυρίαν, τὰ ἡμίσεα τούτων εἶχεν ἆθλον. ὁ δὲ καὶ ἦρχεν ὡς δὴ τὰ τῶν ῥητόρων πεπονηκώς.

οὕτως οὐδὲν θαυμαστόν, ὦ φιλότης, ἀμαθίαν ἐν δίκαις ἀφορμὴν εἰς πλοῦτον γε- [*](16 cf. t. II 251,17 21 sq. cf. t. I 160,16) [*](1 γεγενημένης Κ 2 τὸν νοῦν. μερίζει τὴν ἐπιμέλειαν repo- sui e libris τὸν νοῦν, μερίζει εἰς Mor δίκαις, τὸν νοῦν μερίζει εἰς Re Monn 3 πρᾶσιν reposui e CMoPBMUI ἐπιμέλειαν LKAth et in marg Μο, edd 5 ὁ ἠλιόδωρος Β 6 οὐ del Cobet Ι μεταταῦτα MoBML 11 προλαβεῖν UI sed in hoc e λαβὼν corr λαβεῖν C 12 ἁνὴρ? | τὸ Κ | εὐδοκιμεῖ LKAth Ι δεξιόν Ath 13 δέ om Κ γε Ath 16 δ᾿ CMo 17 ἀνδρῶν U sed ῶν eras, I 21 ὦ] οὐδὲν Κ)

371
νέσθαι. πολλῶν δὲ ἔχων μνησθῆναι τούτῳ παραπλη- σίων περὶ τούτου μόνου διῆλθον, ἐπειδὴ τοὺς μὲν ὀλίγοι τινὲς ἔγνωσαν καὶ τάχ᾿ ἄν τις ἠπίστησε λέ- γοντος, περὶ δὲ τοῦδε πολλούς ὑπάρχει μοι πανταχό- θεν καλεῖν μάρτυρας.

50. Ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄρξαντας συναριθμοῦνται τοῦ δεῖνος ὁμιλητὰς δέκα, τοῦ δεῖνος πλείους, | ἑτέρου [*](R III 452) δ’ εἴκοσι. σὺ δὲ ἡμῖν, ἐρωτῶσι, πόσα γένη ἐθνῶν διὰ τῶν σαυτοῦ διῴκηκας; ὥσπερ μέρος ὂν ῥητο- ρικῆς καὶ τὸ παρελθεῖν εἰς ἀρχήν. ἐγὼ δὲ δεῖν μὲν ῥητορικῆς τοῖς μέλλουσι καλῶς ἄρξειν ὁμολογῶ, οὐ μὴν τοῦ κεκτῆσθαί γε ῥητορικὴν ἀπόδειξιν εἶναι τὸ καὶ πόλεων ἀρχὰς λαβεῖν. ἔστι γὰρ καὶ λαβεῖν ἀρχὴν οὐκ ὄντα ῥήτορα καὶ μὴ λαβεῖν ὄντα. καὶ ταῦτα ἔστι δῶρα τῆς Τύχης, οὐκ ἐν τῇ φύσει τῆς τέχνης.