Oratio 58

Libanius

Libanius, Oratio 58, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

τὸ δὲ νῦν [καὶ τὸ] καινόν [*](10) τε καὶ οὔπω πρότερον ἐν μουσείῳ φανέν. ἐπεστρα- τεύσατε τοῖς παιδαγωγοῖς, οὓς αἰδεῖσθαι νόμος ἣν. καὶ τοὺς μὲν ὑβρίκατε, τοῖς δὲ ἀπειλεῖτε καὶ ταπεινὸν πε- ποιήκατε τὸ μετὰ φρονήματος διάγον ἔθνος τῶν μέν οἶς ἔπαθον καταπεσόντων, τῶν δὲ τῇ τῶν ἴσων ἐλπίδι.

7. Ἦν δὲ οὐ ταῦτα αὐτοῖς, ἡνίκα ἐφοίτων ἐγώ, ἀλλ’ ἐν τιμαῖς οὗτοι μετὰ τούς διδασκάλους μιμου- μένων τῶν νέων τοὺς διδασκάλους, παρ’ ὧν καὶ αὐτῶν ὑπῆρχον τιμαὶ τοῖς παιδαγωγοῖς τὸ δίκαιον ἔχουσαι. μεγάλα γάρ, ὧς ἀληθῶς μεγάλα τὰ παρὰ τούτων εἰς τοὺς νέους, ἀνάγκαι τε ὧν τὸ μανθάνειν δεῖται καὶ τὸ πολὺ κάλλιον, ἡ σωφροσύνη. οὔτοι γὰρ φρουροὶ [*](1 καθεκάστην Ι 3 τὸν ὁδὸν Ath τὸ(??)ν οὐ(??)δὸν Μ τὴν οὐδὸν Ι τὴν ὁδὸν CLKMo et γρ in marg Mor 4 γινέσθω CA sed in hoc γρ γενέθαι in marg γιγνέσσθω ΒΜΑth γε- νέσθαι PVaILKMo Mor | „malim γινέσθω, ἀσεβὲς οὐκ ἀνεκτὸν μέν“ Re | συμπεσὸν LK sed in hoc o ex το ras corr, Ath 5 νέος νέω BMLKAth | μὲν om Mo | δὲ ΒΜ 7 γένοιτο re- posui e CAPVaBMLMo γένοιτ᾿ reliqui libri edd 8 ὑμῖν ILKMo Mo | ἡ LKAthMo Mor | τα P 9 τα PI | δ᾿ Re | καὶ τὸ cancellavi auctore Re 12 τους Ρ |τοις Ρ | ἠπειλεῖτε Mor sed γρ ἀπειλεῖτε in marg 13 των PI 14 τῶν (1) P) [*](15 Ἦν δὲ οὐ] ἥν δὲ ὡς Αth 17 αὐτοῖς Β 19 ὡσαλη- ως ΡΒ | ἐς ΒΜ 20 τε om K 21 τὸ om K)

185
τῆς ἀνθούσης ἡλικίας, οὗτοι φύλακες, οὗτοι τεῖχος, ἀπελαύνοντες τοὺς κακῶς ἐρῶντας, ἀπωθοῦντες, εἴργον- τες, οὐκ ἐῶντες ὁμιλεῖν, ἀποκρουόμενοι τὰς προσβολάς, ὑλακτοῦντες κύνες πρὸς λύκους γιγνόμενοι.

<ἃ> οὔτε παρά πατρὸς παιδὶ γένοιτ’ ἂν οὔτε μαθητῇ παρὰ τοῦ διδασκάλου. ὁ μὲν γὰρ ἐπιστήσας τῷ υἱεῖ τὸν ἄνθρωπον ἐν ἄλλοις ἐστίν, ἐν ἐπιμελείᾳ μὲν πόλεως, ἐν φροντίδι δὲ ἀγρῶν καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς καὶ] θερα- πόντων τε καὶ θεραπαινῶν, πολλάκις τε συνέβη τι τοιοῦτον, δι’ ὃ κατέτριψεν ἐπ’ ἀγορᾶς ἅπασαν τὴν ἡμέραν· τῷ δ’ αὐτὸ τοῦτο ἓν ἕργον, ὁ νέος καὶ τὸ τούτου συμφέρον. καὶ νυκτὸς ἡκούσης τῷ πατρὶ μὲν ἔξεστιν ἐν ὕπνῳ κεῖσθαι καὶ προστιθέναι τι καὶ τῆς ἡμέρας, | εἰ δόξειεν· ὁ δὲ αὐτόν τε καὶ τὸν νέον [*](R III 256) ὑπάγει τῷ λύχνῳ καὶ πρῶτον αὑτὸν ἀφυπνίσας ἐπ’ ἐκεῖνον ἔρχεται πλέον τι τῶν ἀλεκτρυόνων ποιῶν, ἐγεί- ρων τῇ χειρί.

τῶν αὐτῶν τοίνυν τούτων ἡττᾶται καὶ τὰ τοῦ διδασκάλου τοῦ μέχρι μὲν μεσημβρίας εἰδό- τος τὸν νέον, μετὰ ταῦτα δὲ οὐχ ὁρῶντος οὐδέ συν- όντος οὐδέ πονοῦντος περὶ αὐτόν. καὶ τὰ παρ’ αὐτοῦ [*](10 cf. Dem. p. 1301, 22) [*](4 γινόμενοι Μ sed γ post ι inser m 2, I | ἃ inserui e Va et inseruit P 2 om reliqui libri edd sed „inerponendum aut ἃ aut οἷα“ Re 6 υἱεῖ Mor sed γρ υἱῷ in marg 8 τέ I | καὶ om M | καὶ cancellavi 9 τε scripsi γε libri edd | CAP | τι Ρ sed ι in ras m 5 τί ΙΚ 10 δοὸ ΒΜΚΑth | καὶ κατέτριψεν Β 11 τῷ Α sed γρ τὸ in marg τω Ι τὸ LKMo Mor τό Ath | δ Μ δέ Re | ἓν ἔργον Α sed γρ ἐνερφῶν marg ἐνεργῶν LKMo Mor 13 τί I 14 δόξει Κ | αὐτόν Ρ sed in ‘ corr, I sed ’ ex ‘ corr, Κ 15 αὐτὸν K Mor 16 τί ΒΙΚΜο 19 μεταταῦτα ΡΒΙ 20 αὐτῶν Κ | τὰ inclusit Mor)

186
δέ τοῦδε διδόμενα τῷ παιδὶ τῷ παιδαγωγῷ φυλάττεται. δι’ ὧν γὰρ ἂν ἡ φυλακὴ γένοιτο, τῶν παιδαγωγῶν ἐστιν ἐπικειμένων, κεκραγότων, ῥάβδον δεικνύντων, σκῦτος σειόντων, εἰς μνήμην τὸ ληφθὲν ἀγόντων τοῖς περὶ αὐτὸ πόνοις τοῖς μὲν ἀνιαροῖς, τοῖς δ’ ὑπὸ τῆς μελέτης οὐκ ἔτι λυποῦσιν.

ἔν γε μὴν ταῖς ἀρρω- στίαις, καίτοι ταῦτα ἔξω τῶν λόγων ἐστί, πρὸς μέν τὰς ἁμιλλῶνται τῶν μητέρων, τὰς δὲ καὶ παρέρχονται. μικρὸν γάρ εἰπεῖν τροφούς. αἰ μέν γε ἀπ·ειποῦσαι διακενῆς εὕροντο ῥᾳστώνην, οἱ δὲ προσεδρεύουσιν ὅτου δεηθεῖεν οἱ κάμνοντες παρεχόμενοι, τὰ μὲν λέγουσιν ὑπουργοῦντες, τὰ δὲ καὶ φθάνοντες. καὶ συμβάσης | [*](R III 267) τελευτῆς οἰμωγαί τε οὐκ ἐλάττους παρά τῶν παι- δαγωγῶν ἢ τῶν τοκέων καὶ πένθη μακροτέρη ὥσθ’ οἱ μὲν εἶξαν τῷ νόμῳ μόνον, οἱ δὲ καὶ ἀφειμένοι τοῦ νόμου πενθοῦσιν ὅμως.