Oratio 58

Libanius

Libanius, Oratio 58, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

181

ὧνπερ αὖ πρότερον, καὶ νῦν ἔοικέ μοι δεῖν [*](R III 252) φαρμάκων νόσου πάλιν καταλαβούσης τοὺς ὁμιλοῦντας ἡμῖν πολὺ χαλεπωτέρας ἧς πρόσθεν τινὲς ἐνόσησαν. βουλοίμην | δ’ ἂν ὑμᾶς καὶ κατὰ τὴν ἴασιν ἐκεί- [*](R III 253) νοις γενέσθαι παραπλησίους τῆς αὐτῆς καὶ νῦν θερα- πείας ταὐτὰ δυνηθείσης. ἔστι δὲ αὕτη λόγος τε καὶ παραίνεσις καὶ τὸ πεισθῆναι κάλλιον εἶναι τοῦ ζῆν ἐν

  • C = codex Chisianus
  • Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus)
  • Ρ = Palatinus gr. 282
  • Va = Vaticanus gr. 81
  • Β = Barberinus II 41
  • Μ = Marcianus gr. 437
  • Ι = Marcianus append. XCI 2
  • Par = Parisinus gr. 3016
  • L = Laurentianus LVII 20
  • Κ = Cantabrigiensis olim Kerrichii
  • Ath = Athous Laurae Ω 123
  • Μο = Monacensis gr. 101
    • [*](ξα ante πρὸς C 2 sed οβ΄ in ras in marg m 2, A, τοῦ Κ κα in marg rubr Β πρὸς — τάπητος L 2, rubr PBMIMo) [*](2 Ὅνπερ Α sed O postea inser Ὁυπερ I sed Ὁ ὥσπερ Κ Mor 3 φαρμάκου IL K Ath Mo Mor sed in hoc γρ φαρμάκων in marg | νόαωρ Ath 4 ἡμῖν Ρ sed η ex υ corr πρόσθε ΑΡ sed in hoc ν add m 2 cf. p. 73, 11 et t. III 373, 5 ἐνόησαν Κ 5 ἐκείνους Μο Mor 7 ταῦτα CAPVaK Mo Mor qui ταὐτὰ coni | αὐτὴ ΑΡΜ Ath Re αὐτῆ CB)
    182
    ῦβσει τὸ σωφσονεῖν. ἐγὼ γάρ τοι τὸ μὲν διὰ κληγῶν τε καὶ μαστίγων κειρᾶσθαι νουθετεῖν ἐφυμον ταῦτα κολλαχοῦ τοὐναντίον κοιοῦντα, τὴν δ᾿ ἀκὸ συμβουεύειν ὠφέλειαι νομίσας καὶ μᾶλλον ἔχειν ἐκανορθοῦν ἐκὶ τοῦτο ἧκον.

    δόν- τος οὖν μοι τοῦ κράγματος ἐν τοῖς οὐκέτι κλημμελή- σασιν ίκανὴν ἀκόδειξιν οὐκ ᾠήθην προσήκειν νουθετεῖν ὑμᾶς ἀφεὶς ἔτερόν τι ξητεῖν. οἷμαι ὑμᾶς οὐκ ἐθελήσειν χείρους ἐκείνων φανῆναι τῶι ἀφ᾿ ὧν ἐκείσθησαν καὶ δόξαν ἠμῖν καὶ τὴν ἀκ᾿ αὐτῆς ἠδονὴν ἐνηνοχότων.

    3. Το μὲν οὖν δίκαιον ἦν τοῖς ὗμῶν αὐτῶν ἐργοις ἀφαιρεῖν τι τῶν κακῶν ἃ χαρὰ τοῦ καιροῦ φερόμενα τῇ τῶν Ἑλλήνων φωνῇ κροσέκεσε καὶ κρὸς τὴν κνευμάτων βίαν εἰς ὅσον οἷόν τε ἀντέχειν· νῦν δ᾿ οἷς ἐξαμαρτάνετε κροστίθετε τοῖς δεινοῖς καὶ μείξω ποιεῖτε τὰ δυσχερῆ καρακλήσιον κοιοῦντες ναύταις οἳ τῆς θαλάσσης οἰδούσης καὶ τῆς νεὼς κύμασι ταραττομένης ἀντὶ τοῦ χάση τέχνῃ κειρᾶσθαι σώξειν τὸ σκάφος ἐκι- [*](8 cf. t. I 161, 6) [*](1 διαπληγῶν Κ 2 τε om BM 3 δὲ ΒΜ λειαν in marg I 3 | εἶναι inserui post ὠφέλειαν, ut post μωτέραν inserendum coni Re 5 καὶ om LKAth Mor | ἔχειν μᾶλλον LKAth | τούτω Κ | ἧκοτ Μ Mor | δόντος Β sed o (2) in ras m 2 6 αὑ LKMo Mor | ἔτι CA | πλημμελήσασιν scripsi PIVa L K Mo cf. t. III 397, 2) libri edd 7 ταύτην CK 8 ὑμάς C sed υ in ras 12 τοῖς] τε Β 13 τί Μο 14 προς Α 15 εἰσόσον LMo | οἷόντ᾿ Re | δὲ BM Μο | καὶ μείζω — p. 183, 2 φοβοῦντα citat Plan 17 τε om ILK 18 θαλάττης Β Plan | τῆς L sed η ex corr m 2 | ταρασσομένης IK 19 ἀντιτοῦ Β | κειρᾶσθε C sed) [*](7 scr m2)

    183
    τείνουσι τοῖς παρ’ ἑαυτῶν τόν τε κίνδυνον καὶ τὰ φοβοῦντα. καὶ ὑμᾶς τοίνυν ἄτοπον ἀφέντας ἀμύνειν τῷ σχήματι τῶνδε τῶν λόγων πονοῦντί τε καὶ πιεζο- μένῳ δι’ ὧν χεῖρον πράξουσιν ἐπεισάγειν.

    ἦν μὲν οὖν ἂν ἐπιτιμήσεως ἄξιον ὧς ἔχον ἡμῖν βλάβην, εἰ καί | τισι τῶν ἄλλων ἐπετίθεσθε, λέγω τῶν ἔξω [*](R III 254) τοῦ τεμένους τῶν Μουσῶν. μηδὲ γὰρ χειροτέχνης πασχέτω κακῶς ὑπὸ νέου διατρίβοντος ὲν παιδείᾳ. ἀλλ’ ἀγέτω πρὸς ἐκείνους εἰρήνην καὶ μηδὲ τῶν παρὰ τῶν ἐκεῖθεν ποιουμένων τὸν βίον ἐπαίνων αὑτὸν ἀπο- στερείτω, ἀλλὰ καὶ τὰς τοιαύτας γλώττας εἰς εὐφημίας ἑαυτοῦ προκαλείσθω καὶ τοσοῦτον ἀπεχέτω τοῦ πρός τινα τῶν τοιούτων εἰς λοιδορίαν καθίστασθαι, ὥστε, κἂν παρ’ ἐκείνων τινὸς εἰς αὐτὸν ἔλθῃ τι τοιοῦτον, ἀνέχεσθαι καὶ δεικνύναι καὶ ταύτῃ, πόσον τι τὸ μέσον πρὸς ἀγοραῖον νέῳ τῆς Ἑρμοῦ τελετῆς ἠξιωμένῳ.

    τὸ μέν ἄριστον τοῦτο ἂν ἣν, εἰ δ᾿ οὐκ ἂν ὅλως δύναιο βέλτιστος εἶναι, μέχρι τούτων γίγνου κακός, βλασφημῶν εἰς χρυσοχόον, ἀσελγαίνων εἰς σκυτοτόμον, παίων τέκτονα, λακτίζων ὑφάντην, ἕλκων κάπηλον, ἀπειλῶν ἐλαιοπώλαις. καλὸν μὲν γὰρ τούτων οὐδὲν [*](1 cf. p. 189, 7 21 cf. Dem. p. 784, 18) [*](1 αὑτῶν Κ 4 νύν Μο νῦν Mor 5 ἐπὶ τιμήσεως Ρ sed eras | ὑμῖν Ι 6 ἐπιτίθεσθε Κ 7 τοῦ τεμένους sed ου τεμεν in ras m 2 | μὴ δέ ΡΒΜΙΜο μὴ Κ 9 ἀλλὰ ΒΜ | ἀγέτω L sed et et ω in ras m 2 ἄγετε K Ath | ante πρὸς πρὸς inser p 2 | ἐκεῖνον coni Mor | μὴ 10 αὐτὸν BM 11 εὐφημίαν BMIL K Mo Mor sed in hoc γρ εὐφημίας in marg 12 ἑαυτῶ I | προσκαλείσθω LKMo 13 λοιδορίας Μ 14 ἔλθοι BIK Ath | τί I Mor 15 τί Ι) [*](16 πρὸς om Κ 17 δὲ ΒΜ 18 τούτου CILKMo Mor sed in hoc γρ τούτων in marg | γίνου Κ 21 οὐδὲν reposui e CAPVaB μηδὲν reliqui libri edd sed γρ οὐδὲν in marg Mor)

    184
    οὐδ’ ἄξιον τῶν ἱερῶν ἐφ’ δ χωρεῖτε καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ἔστω δὲ ἔξω τούτων τὰ ἀπὸ τῆς κακίας καὶ μὴ τολμάτω τὸν οὐδὸν ὑπερβαίνειν. ἀλλὰ δὴ καὶ τοῦτο γινέσθω τἀσεβές, οὐκ ἀνεκτὸν μέν, συμπεσὼν δὲ νέῳ νέος μαχέσθω νῦν μὲν ψιλαῖς ταῖς χερσί, νῦν ρ ἀντὶ λίθου τῇ διφθέρᾳ χρώμενος. καίτοι καὶ τραύματα μὲν ἐντΓυθεν γένοιτο ἄν, δμὼς δ’ ἂν ἐκ παραδειγμά- παραδειγμάτων ἡμῖν εἴη παραμυθία, ὧν τὰ μὲν ἑωράκαμεν, Ι [*](Β ΠΙ 265) τὰ δὲ ἀκηκόαμεν.