Oratio 57

Libanius

Libanius, Oratio 57, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

τά δὲ νῦν, τὰ δ’ ὑπὸ τού- του, τά δ’ εἰς τοῦτον τῆς Αἰσχύλου καὶ Σοφοκλέους [*](3 Od. λ 543 sq. 18 Aesch. Prom. 93 sq. Soph. Oed. R. 336) [*](2 διαλλάξεται I Bong at cf. Od. λ 561 sq. 3 τοῦ] τὴν C | ν αὐτοῦ I Mor Bong 4 δίκην CA 5 μῖσος Mor sed γρ μέσοι in marg 6—7 τίνος τοῦτο πείθοντος; scripsi τινὸς τοῦτο πεἰ- θοντες libri Mor Bong τίνος τοῦτο πείθοντος, Re sed προφέ- ροντα καὶ πυνθανόμενον τίνος coni 8 ἐδεήθην scripsi auctore Re ἐδεήθη libri edd num διελέχθην ? | πεπρᾶχθαι ΑΡ sed in hoc in corr m 4, I Bong 9 τῶν ἀγρῶν Bong τὸν ἀγρὸν libri Mor Re qui εἰς τῶν ἀγρῶν coni | ἐπελθεῖν scripsi auctore Re Anim coll. Od. π 27 ἀπελθεῖν libri edd | τῶν Bong et coni Re τὸν libri Mor Re 10 ἀπῆλθον scripsi ἀπῆλθεν libri edd 11 ἐκοίμισε Ρ sed σ in ras m 2 14 τὴν om Bong 15 εἰσάπαν C | οἳ I Bong qui οἷ coni οἱ C Mor num ᾗ? 16 οὐδὲ I Bong 17 τὰ (2) Ι τάδ Bong | δὲ Re | ὑπὀ του I) [*](18 τα Ι)

166
δεῖται ψυχῆς· ἀτελεύτητον εἶναι βούλεται τὴν ἀπέ- χθειαν. καὶ τά κεκινηκότα τοσαύτην πόλιν εἰς ὀδυρμὸν ἀποκρούσεταί με τῶν θυρῶν μονονουχὶ βοῶντα· μὴ σύ γε, μὴ κατάθῃ τὴν ἔχθραν, μὴ σβέσῃς τὸ μῖσος, μὴ θεραπεύσῃς ὄφιν, μὴ γένῃ κακὸς εἰς ἱκέτην δοῦλον οἷς ἔπαθε τῶν αὑτοῦ δούλων γεγενημένον, οὐκ ἐγκαλέσαι δυνάμενον οἰκέ- ταις, οὐ κατηγορῆσαι ῥᾳθυμίας υἱέων, οὐ μέμ- ψασθαι γυναικὸς ὕπνον, πανταχοῦ γεγυμνω- μένον φρονήματος καὶ τῆς παρρησίας ταῖς τε ῥάβδοις καὶ ἃ προσεγένετο ταύταις ἐκβεβλη- μένον.

40. Ἔλεγε δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν Ἀντίοχος καὶ δύνα- [*](R III 245) μιν | καὶ ὅση τὸ μέγεθος αὕτη καὶ ὧς οὐκ ἀκίν- δῦνον ἄρχοντος ἔχθραι. ἐγὼ δὲ τοῦτο πάλαι μὲν ἠπι- στάμην, οὐ μὴν φόβῳ γε τῆς δυνάμεως προὔδωκά ποτε τὸ δίκαιον οὐδὲ ἐκείνους ἐκολάκευσα μᾶλλον ἢ μετὰ τῶν ἠδικημένων ἔστην. καὶ ταῦτα πολὺς μέν μοι σύνοιδε χρόνος, πολλαὶ δὲ πόλεις, πολλὰ δὲ ἔθνη, πολλοὶ δὲ ἄνθρωποι, πολλοὶ δὲ τόποι καὶ τὸ δὴ μέ- γιστον ἀπάντων, οἱ θεοί, οἳ ἀνθ’ ὅπλων μοι καὶ περι- βόλων καὶ τειχῶν γεγένηνται. οὐ γὰρ ὧς οὐκ ἐπεβου- λευόμην εἴποιμ’ ἄν, ἀλλ’ ὡς τῇ τῶν θεῶν ῥοπῇ διε- σωζόμην, ὥσπερ ἐκεῖνος ὁ τὴν Τροίαν ἑλὼν τῇ τῆς Ἀθηνᾶς εὐνοίᾳ, ἢ τά τε ἄλλα αὐτῷ συνέπραξε καὶ τά [*](5 Theogn. 602. Aes. fab. 97 24 Od. α 344 sq. 88 sq.) [*](1 ψυχῆς ἢ coni Re Anim 4 κατάθες Mor sed γρ κατάθῃ 6 ἱκέτιν C 7 ἱκέταις Ι 8 υἱέων scripsi auctore Re ὑμῶν libri edd 14 αὕτη scripsi αὐτὴ libri edd οὐκ — 15 ἔχθρα)

167
οἴκοι συγκατέστησε.

πέπεικα τοίνυν ἐμαυτόν, ὧς οὐδὲν ῥᾳθυμοτέρων αὐτῶν συμμάχων τεύξομαι οὐδὲ καταγνόντες τῆς περὶ ἐμὲ σπουδῆς ἄρχοντος δυνάμει προήσονται οὐδ᾿ ὂν ἐν νεότητι προνοίας ἠξίωσαν, τοῦτον ἐν γήρᾳ προδώσουσι. μετὰ δὲ τῆς τῶν θεῶν ἐπικου- ρίας ἤδη τις ἐπίστευσε καὶ μεθ’ ἑνὸς ἑταίρου πέρας ἐπιθήσειν οἷον ἐβούλετο τῷ Τρωικῷ πολέμῳ.