Oratio 57

Libanius

Libanius, Oratio 57, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

οὐ γάρ ἔτι κρύ- ψαι τὸ μῖσος οἷός τε γενόμενος οὐδὲ ἀντισχεῖν τῷ μεγέθει πᾶν ὅσον εἶχεν ἐν τῇ καρδίᾳ κείμενον ἐξέχεε μικρὸν ἀπέχων μανίας. καὶ γυμνούσθω τῆς χλα- μύδος, καὶ ἦν ἐκείνη χαμαί, καὶ τοῦ πρώτου χι- τῶνος, καὶ ἣν ὁ χιτὼν χαμαί, καὶ τοῦ τρίτου τοῦ λινοῦ, καὶ ἣν καὶ οὗτος μετ’ ἐκείνων.

δεινὰ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ ἣν οὐδεὶς ὃς οὐκ ἐξεπέπληκτο, στή- σεσθαι δὲ αὐτὸν ἐνταῦθα τῶν πολλῶν οἰομένων μετ- έωρος μὲν ὁ Μάλχος ταῖς ἐσομέναις πληγαῖς ὑποκεί- μένος, ῥάβδων δὲ ἐπὶ γῆς ἑωρῶντο φάκελλοι. τῶν δὲ ἀεὶ ταῖς πληγαῖς τριβομένων ἀπορριπτουμένων ἑτέρων ἀκραιφνῶν ἔδει. ταὐτὸ δ’ ἣν καὶ περὶ τοὺς τύπτοντας τὸν ἀπειπόντα ἀκμῆτος ἐκδεχομένου, καὶ δέκατος ὁ τελευταῖος ἣν. τούτων δὲ ἐξ μὲν εἰς τὰ νῶτα τὴν ἰσχὺν | ἀνάλωσαν, αἰ πλευραὶ δὲ τέτταρας εἰς [*](R III 234) αὑτὰς ἐκένωσαν τούτου τοῦτο κελεύσαντος ἀντὶ τοῦ νώτου γενέσθαι τὰς πλευρὰς τοῖς τὰς ῥάβδους ἔχουσι. καὶ πολὺ μὲν τὸ ῥέον αἷμα, πολλαὶ δὲ αἰ διασπειρό- μεναι σάρκες ὑπὸ τῶν πληγῶν ἐκτεμνόμεναι τοῦ σώ- μάτος, Μάλχος δὲ μέχρι μὲν μέσων αὐτῶν ἐβόα, τὸ δ’ [*](11 Her. IV 67, 1 19 cf. t. III 75, 2) [*](1 ὁ l Mor Bong | ἐνέτειλε Mor 2 οὐδ’ Re | ἀντισχὼν API Mor | τῷ μεγέθει] „aut interponendum aut certe subaudien- dum αὐτοῦ“ Re 3 εἶχεν Ρ sed χ in ras m 2 6 καὶ <τοῦ δευτέρου καὶ> τοῦ τρίτου, τοῦ λινοῦ coni Re 9 δέ inser A f P om I Bong δ᾿ Re 11 δ’ Re Ι φάκελοι Mor 13 δέ Re 14 ἀκμῆτος scripsi auctoribus Lobeckio Soph. Ai. p. 242 et Cobeto Coll. 262 coll. II. λ 802; o 697 ἀδμῆτος libri Bong Re ἄτμητος Mor 16 ἀνήλωσαν Bong Re 17 αὐτάς scripsi ex ΑΡ sed in hoc ‘e’ corr αὐτάς reliqui libri edd | τοῦτο τούτου C τούτου om Mor | τοῦτο fortasse delendum 18 αἵρουσι C 20 ἐκτεμνόμεναί Re ἐκπεμπόμεναι libri Mor Bong cf. t. III 75,3) [*](21 αἰτίων Mor)

156
ἐντεῦθεν ἄφωνος ἐτύπτετο τὸ καὶ δύνασθαι βοῆσαι τοῖς κακοῖς ἀφαιρεθείας.