Oratio 57

Libanius

Libanius, Oratio 57, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

150
[*](R III 227)

πάρεισι μὲν οἱ δικάσοντες ἡμῖν καὶ ὑπή- κουσαν εὖ ποιοῦντες ἀνίσχοντι τῷ θεῷ, δεῖ δὲ οὐδὲν ὅρκου πρὸς ἡμᾶς ἦ μὴν φυλάξειν ὑμᾶς τὸ δίκαιον. ἐν γὰρ δὴ τῷ τά δίκαια αἰδεῖσθαι καὶ φυλάττειν ἅπαντα βεβιώκατε τὸν χρόνον καὶ γίγνοιτ’ ἂν ὑμῖν ἀνθ’ ὅρ- κων ὁ τρόπος, ὥστε με καὶ πάνυ προσδοκᾶν δόξειν ὑμῖν μηδὲν ἀδικεῖν, εἰ καὶ μὴ τὸ τῆς Τύχης παρ’ ἐμοί τε καὶ τοῖς ἀντιδίκοις ἴσον.

2. Ἠξίουν μὲν οὖν ἔγωγε τὸν χρηστὸν Ἀντίοχον, εἰ καὶ μὴ κατηγορεῖν ἐξῆν αὐτῷ τῶν πεπραγμένων διὰ

  • C = codex Chisianus
  • Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus)
  • Ρ = Palatinus gr. 282
  • Ι = Marcianus append. XCi 2
  • Par = Parisinus gr. 3016
  • [*](3 cf. p. 95, 8) [*](1 ξ ante κατά C 2 A 2 | κατά Σευήρου A 2 om Par τοῦ πρὸς ἀντἰοχον κατά σεβήρου: λόγ λδ Macar fol. 92 πρὸς τὴν βουλὴν Mor | Σευήρου scripsi e CA 2 σεβήρου ΡΙ Bong Re | οα΄ post σευήρου in marg C 2, λόγος λγ΄ I 2 2 άρεισι Par Ἄρα εἰσὶ Mor 4 ἡμὰς scripsi ὑμᾶς libri edd | ἡμᾶς Par Mor 5 δὴ om Bong 7 μοι Par Mor 8 ὑμᾶς Bong 9 ἴσον Ρ sed in ras m 4 ἶσον Ι Bong 10 οὖν om 1 Bong 11 εἰ om Re)
    151
    τὸ ζῆν | ὑπὸ Σευήρῳ καὶ δύνασθαι ῥᾳδίως κακῶς [*](R III 228) παθεῖν, ἔν γε τῷ σίγαν μένειν καὶ ταύτῃ γε, εἰ καὶ μη- δενὶ τῶν ἄλλων, νέμειν τι τοῖς δικαίοις· ἐπεὶ δὲ καὶ λέγει καὶ] πολλὰ καὶ μέμφεται καὶ βούλοιτ’ ἄν με μετα- πεισθῆναι καὶ εἶναι ἐν ᾧπερ ἣν, εὔχομαι μὲν αὐτὸν ὑπ᾿ ἐμοῦ μεταπεισθῆναι μηδενὶ τῶν νυνὶ τούτων βλαβεί- σὴς τῆς οὔσης ἡμῖν φιλίας· εἰ δ’ οὖν καὶ ἄχθοιτο τῷ μὴ λαβών με παρὰ τὸν Σευῆρον ἄγειν, ἀξιώσω μοι συγγνώμην ἔχειν, εἰ τὴν σπουδὴν αὐτοῦ τὴν ὑπὲρ ἄλλων ἐν τοῖς ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μιμήσομαι.

    3. Μικρὸν δὲ ἄνωθεν ἀνάσχεσθέ μου λέγοντος, ὦ ἄνδρες δικασταί. γνώσεσθε γάρ, ὡς οὐδ’ ἐν οἷς ποιῶ νῦν ἀδικῶ.

    Τοῦτόν μοι παρέδωκεν ὁ πατὴρ ἐπαινέσας μου τὴν περὶ μισθοὺς μεγαλοψυχίαν καὶ πιστεύων ἐν ἴσῳ τὸν οὐ δώσοντα τοῖς διδοῦσιν ἔσεσθαι. δευτέρῳ | δὲ [*](R III 229) ἔτει θορυβήσας τι περὶ τὰς θύρας καὶ εἰσδραμὼν καὶ λαβόμενος τοῦ παιδὸς εἷλκεν ἐπ’ ἀγῶνας καὶ δικαστή- ριον καὶ δίκας.

    ὁρῶν δὲ ταῦτα ἐγώ, τοῦτον, ἔφην, τὸν τηλικοῦτον; τὸν ἐν προοιμίῳ τῆς τέχνης; πῶς μὲν οἴσοντα τοῦ δικάζοντος τὸ πρόσωπον; πῶς δὲ τῶν συνηγόρων τὰς τόλμας; πῶς δ’ αὐτοῦ [*](5 cf. p. 157, 8 11 cf. t. III 463, 5; II 309, 9) [*](1 Σευήρῳ scripsi σεβήρῳ libri edd 2 γε scripsi auctore Re τε libri edd | καὶ (2) CAPI Re 3 τι in ras P 4 ἐπὶ Par Mor 4 καὶ cancellavi cum Mor 6 τούτωι A Mor τούτω CP sed in hoc ν add m 4, Par 7 ἔχθοιτο Mor | τὸ I Bong 8 Σευῆρον reposui ex AP Σεβῆρον reliqui libri edd) [*](9 ὑπὲρ ἄλλων ἐν] ὑπερβάλλουσαν Par Mor 10 αὐτοῦ I Bong 16 δοῦσιν I Bong δώσουσιν Mor | δ’ Re 18 παι- δὸς des. Par fol. 34 v post quod duo folia exciderunt quibus continebantur verba sequentia usque ad πέπομφεν Ἀντί[οχον] p. 157, 8 20 προοιμίος Μορ)

    152
    τοῦ δικαστηρίου τὸ σχῆμα; ταῦτα ἀκούων οὐδὲν ἔφη με λέγειν οὐδὲ πείσεσθαι. κρατῆσαι δὲ οὐ δυνη- θεὶς ἐγὼ τοῦ πατρὸς ᾔτουν παρὰ τῶν θεῶν μὴ γε- νέσθαι τι κακὸν ἀπὸ τῆς δυσβουλίας ἢ τὸν νέον ἀπῆγε.