Oratio 54

Libanius

Libanius, Oratio 54, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

καὶ προσδοκίας οὔσης ἐμὲ κεκλήσεσθαι πὰρ αὐτοῦ διά τῶν ἡμεροδρόμων ἀλλήλοις ἀπαντώντων, <τῶν> ἡκόντων, τῶν> 1 δὲ ἀναστρεφόντων καὶ ῥήματα ρωθεν εἰς ἑκατέρους φερόντων αἰ μέν ἐλπίδες αὗται, κέκλημαι δὲ δι’ οὐδενὸς εἰς τήνδε τὴν ἡμέραν ἡμερο- δρόμου οὔτε ἀρχομένης ἡμέρας οὔτε μεσούσης, οὐ δείλης ὀψί·ας, οὐ περὶ λύχνων ἁφάς.

οὐδ’ ἀναλώ- [*](R III 128) σαμεν μέρος τι τῆς νυκτὸς | εἰς λόγους, οὐ σπου- δαίους, οὐ παιδιάν ἔχοντας. ἀλλὰ ταῦτα μὲν πρὸς τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα καθ’ ἑκάστην ἡμέραν. κἂν πολλάκις ἐπεισέλθωσι τὰ αὐτοῦ δρῶντος, τὰ μὲν εὐ- θὺς ἔρριπται καὶ κεῖται χαμαί, οἱ δέ ἐμπιμπλᾶσιν αὐτῷ τά ὧτα λόγων ἀδίκων κατὰ μὲν τῶν παροξὐνον- τες, ἐπιεικῶν ἀνθρώπων, εὔνουν δὲ ποιοῦντες τοῖς ὀφείλουσι δίκας.

7. Τὸ δὲ μέγιστον, ἐν ᾧ μάλιστ’ ἄν τις κατίδοι τὴν ὕβριν, ἔστι μοι παῖς αἰσχυνόμενος καὶ τοῦτ’ ἐκ [*](7 Cf. t. I 490,3 8 Her. VII 215 18 Cimon cf. p. 77, 16; 78,10; ep. 878) [*](3 ἀλλήλοις punctis del A f om PI | ἀπαντώντων scripsi auctoribus Re et Cobeto Coll. 267 ἀπάντων libri edd | τῶν μέν ἡκόντων, τῶν inserui τοῖς ἥκουσι inser coni Re καὶ τῶν μέν ἰὀν- των, τῶν Cobet Coll. 267 4 δέ] τῶν coni Re | καὶ om Mor 5 ἑκατέρας Ρ 6 κεκλημένος Mor | τήνδε A 7 οὐ] οὔτε Mor 8 αὐγάς Mor sed γρ ἁφάς in marg | ἀναλώσαμεν reposui 6 libris at ἀνάλώσαμεν Α ἀνηλώσαμεν edd cf. t. III 24,3; 170,3) [*](9 τί I 10 παιδιάν Α sed γρ παιδείαν in marg, e παιδείαν corr p 2 παιδείαν Mor 12 αὐτοῦ Re αὐτοῦ Mor qui τὰ αὐτὰ δρῶντες coni αὐτὰ libri 13 δ’ edd | ἐμπιμπλᾶσιν reposui ex AP ἐμπιπλᾶσιν reliqui libri edd cf. ad t. III 384,28) [*](15 ἐπιεικῶν ἀνθρώπων ante παροξύνοντες Mor at cf. p. 85, 22 17 μάλιστα ἄν τις κατίδῃ τῶν ὕβριν Mor)

75
τοῦ συνδικεῖν οὐκ ἀπολωλεκώς, ἀλλ’ οὐ κακ·ὸς μέν εἰπεῖν, ἧττον δὲ ἔχων τῶν τοῦτο οὐκ εἰδότων. τοῦτον οὗτος καὶ ᾔδει καὶ ἐπῄνει καὶ λαμπρὸν ὑπισχνεῖτο ποιήσειν, εἰ τοῦτον παραλάβοι τὸν θρόνον. ἡγούμεθ’ οὖν αὐτόν, ἐπειδὴ παρέλαβεν, ἐμπεδώσειν τε τὰς ὐπο- σχέσεις καὶ καλέσειν εὐθέως καὶ δώσειν ἐξουσίαν εἰσ- όδων καὶ τὸν κορυφαῖον τῆς στρατιᾶς κελεύσειν τοῦ- τον δάεσθαι καὶ πρὸς ἅπαντας ἐρεῖν τοὺς ῥήτορας, ὅτι βούλοιτ’ ἂν | ἕκαστον ὅ τι δύναιτο συμπράτ- [*](R III 129) τειν καὶ τοῦτο σφίσιν ἐν ἁμίλλῃ γενέσθαι.