Oratio 54

καὶ τἀπὶ τούτοις πάλιν πιστοῦταί μοι τὸ ῥηθέν, ὡς ἄρα ἣν ὁ γράψας Ἡρά- κλειος. οὐχ ὑπακούσαντος γάρ τοῦ Κίμωνος δυνη- θέντος μαθεῖν ὅπως τοῦτο ἐπράχθη, οὔτε λύπην οὔτε ὀργὴν ἔδειξεν οὔτε ὡς οὐκ ἀνέξεται πεπλασμένης νόσου. χρῆν δὲ καλεῖν τε ἰατροὺς | καὶ πέμπειν [*](R III 133) ὧς τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν, εἴθ’ ἑκὼν εἴτ᾿ ἄκων ἀπέστη [*](1 Plat. Phaedr. p. 230 D 3 Plat. Leg. III p. 686 D. Eur. Or. 1173 8 cf. t. III 51, 3; 52, 14 15 cf. t. III 384,4 R) [*](1 προσείων ἀντὶ τοῦ ἔμπροσθεν σείων Α ἡ πρὸ τὸ ἔμ- προσθεν κατά τόπον ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν προερχομένων καὶ δεικνύντων θαλλὸν τοῖς προβάτοις, ἴνα προθύμως ἀκολουθοῖεν P 4 cf. Plat. l. l.) [*](1 θαλόν I 5 λόγον ἔχω I 6 ταυτὶ om Mor 7 δέ Re 8 τοὺ Ρ sed ~ sed m 2 et ᾿ supra υ eras 9 κείνου reliqui libri edd 11 τινὶ om CA 13 ἐξέβαλεν reposui e libris ἐξέβαλλεν edd 14 τἀπὶ reposui e libris sed ᾿ in ras P 2 τὰ ἐπὶ edd 18 οὔτε inserui οὔτ᾿ Mor οὔθ᾿ Re om libri | ὡς om Mor)

τῶν δικῶν. καλὸν δὲ ἦν, οἶμαι, καὶ καταβοῆσαι καὶ ἀπειλῆσαι καὶ πληγῶν ἐγγύς. ἀπειλήσας γὰρ ἑκάστῳ ὁ φίλος ἐδείκνυτ’ ἂν καὶ ὁ δείσας ἐξ αὐτῶν τούτων κἄν ἔχαιρε τὴν εὔνοιαν τοῦ δικάζοντος θεώμενος ἐν οἷς ἐθορυβήθη. ἀλλ᾿, οἶμαι, καλῶν εὔχετο μάταιον γενέσθαι τὴν κλῆσιν καὶ τοὺς ἀπεσταλμένους ἀπρά- κτους ἐπανελθεῖν, ὅπως τῷ μὲν καλεῖν χρηστὸς εἶναι δοκοῖ, κερδαίνοι αἶνοι δὲ καὶ διὰ τῶν δευτέρων οὐχ ὁρῶν ὃν οὐδὲ ἐβούλετο.