Oratio 54
Libanius
Libanius, Oratio 54, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
ὡς δὴ ταῦθ’ οὕτω, σὺ κατά σαυτοῦ μάρτυς. ὧς γάρ οὐχ ὑπήκουσεν ἔχων μέν τινα καὶ παρὰ τοῦ σώματος πρό- φασιν, τὸ πλέον δὲ ἀθυμίας ποιούσης, οὐκ ἂν εἰπεῖν ἔχοις δευτέραν ἐρώτησιν ὑπὲρ τῶν αὐτῶν δι’ ἀνθρώ- που δευτέρου.
12. Καίτοι, φησί, καὶ διὰ γραμμάτων ἐκά- [*](2 cf. p. 73,11) [*](1 σὲ Mor 3 μηδενός· ἀλλ᾿ οὕ γε ταῦτα ἀξίως Mor 8 μὴ δ’ API 9 δ’ Re 11 ἐρηροτηκέναι CA Re ἐρηρωτη- κέναι ΡΙ | τὸν διδάσκαλον Re τῶν διδασκάλων libri Mor) [*](12 ἡμάρτανεν Mor | δὴ Mor 14 ἔπεμπες Ρ σεδ πες ία ras m 5 | οὐχ ἡδέως Ρ sed η in ras m 3 et ε in ras m 5) [*](16 δέ scripsi δὴ libri sed ε σθπρα η σψρ p 2, Re ἐπειδὴ Mor sed γρ δὴ in marg 16 ταῦτα Mor | οὐτῶ, σύ om Mor lacuna indicata 18 ἀθυμίαν Mor 19 ἕλοι Mor 21 καὶ om CAPI)
τίς δ’ οὗτος ἣν; Ἡράκλειος ἣν ὁ ῥήτωρ γήμας μὲν ἐκ τοῦ ’κείνου γένους, ὁρῶν δὲ ἡμᾶς ἀμελουμένους, τὴν δ’ ἀμέλειαν ἐν ἀδοξίᾳ τὸν ἀμελοῦντα καθιστᾶσαν. δια- λεχθεὶς τοίνυν τινὶ τῶν ἔνδον καὶ τὸ πλῆθος εἰπὼν τῶν τὸ πρᾶγμα αἰτιωμένων καὶ ὡς οὐκ εἴη λόγος αὐτῷ πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας, ἐξέβαλεν ἐξ αὐτοῦ τὰ μικρὰ ταῦτα ῥήματα.