Oratio 53
Libanius
Libanius, Oratio 53, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
ἀλλά καὶ τοῖς νέοις [*](3 cf. t. II 411, 13 et t. III p. LVIII sq. 4 cf. ad t. III 483,20) [*](1 προσεξετάσομεν Ρ sed o (2) in ras m 5 4 num λέγοιεν ἄν? 6 ταῖσδε? 8 sq. μὴ δέ ΑΡΙ 16 δ’ Re 17 ἐκεί- νης Ι 19 δ’ Re 25 τῷ συμποσίῳ scripsi τοῦ συμποσίου libri Re 26 ἀναισθησίας Ρ sed σί ιν ras m 2)
66
λύπη τὸ πρᾶγμα; συμφέρουσά γε καὶ πολλῶν ἐκπω- μάτων ἀμείνων. ἀλλὰ λυπούμενος τήμερον ὕστερόν με ἐπαινέσεται, ὅταν ἐν τοῖς ὑπὲρ ἀρετῆς [ἐν τὼς] αὑτοῦ λόγοις καὶ τοῦτο ἔχη λέγειν, ὅτι παῖς ὢν [*](R III 122) ὑέ οὐδενὸς | ὀφθείη τῶν ἔξω οὔτε πίνων οὔτε ἐσθίων οὐτ’ ἄλλοτε οὔτε ἐν Ὀλυμπίοις. τοὺτ᾿ ἀὐτῷ φυλάξει τὴν παρρησίαν ὅλην. διὰ τοῦτο ἀνύποπτα ὑπὲρ τῶν δικαίων πρὸς τὰς ἀρχὰς διαλέξεται οὐδέν τῇ ψυχῇ πάσχων, οἷον εἰκὸς τὸν ὁρῶντά τινας τῶν τότε συγκατακειμένων.