Oratio 48

τί οὖν οἱ πάντα σείοντες ὑμεῖς καὶ θανά- [*](R II 532) του τὸν | ἐγγυητὴν ἄξιον εἶναι κρίνοντες; εἰρήνην ἤγετε πρὸς τὸν ἠδικηκότα καὶ διαπηδήσαντα τοσοῦτον ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐπὶ τὸν θρόνον; καὶ οὔτε βασιλεὺς τούτων ἤκουσεν οὐδὲν οὔτε ὕπαρχος οὔτε ἄλλος χόντων οὐδὲ εἷς, ἀλλ’ ὡς ἂν ὧν μάλιστ’ ἂν εὔξασθε συμβεβηκότων οὕτω διετέθητε. ἤδη δέ τις αὐτὸν καὶ νοῦν ἔχειν ἔφησε.

καὶ πρότερόν γε τούτου δρα- σμὸς ἕτερος διὰ θαλάττης, πρᾶγμα καινότατον. ἐκ Σελευκείας ἀνήγετό τις ἐπιστησόμενος Ἴωσιν, οὐκ ρῶν, οἶμαι, ζεύγους, ἀλλ’ ἐδεδίει τὴν γῆν. καὶ οὗτος τοίνυν δεινὰ ποιεῖν τότε δόξας καὶ τὴν βουλὴν ἀδι- κεῖν ἐπανῆκε φίλος οὐδὲν τῶν παρ’ ὑμῶν φοβηθείς, οὐδὲ γὰρ ἦν οὐδέν. ἀλλ’ ἐπὶ μὲν τῶν ἐργαστηρίων ὁ δρασμὸς ἤκουε κακῶς, δι’ ὧν δ’ ἄν τις ἐγένετο καὶ δίκη, παρεωρῶντο. ὁ δὲ μάλα σεμνὸς εἰς τὸ συνέδριον εἰσῄει.

14. Τοιαῦτα τὰ παρ’ ὑμῶν εἰς τὴν βουλὴν μιμου- μένων τὰ τῶν ἀστυγειτόνων. καὶ γὰρ Ἀπαμέων οἱ βουλεύοντες πολλὰ τοιαῦτά εἰσι κεχαρισμένοι, βέλτιον γὰρ οὕτως εἰπεῖν ἢ πεπρακότες. οἳ τὸν μὲν Δία φασὶν αἰδεῖσθαι καὶ προσέτι γε καὶ δεδιέναι πάντα ἐγγύθεν ὁρῶντα, τὴν δὲ τοῦ θεοῦ πόλιν οὐκ αἰσχύνονται ποι- οῦντες ἐλάττονα. ἔχω δέ τι τοιοῦτον καὶ περὶ τῶν ἐν Κύπρῳ βουλευόντων εἰπεῖν. καὶ γὰρ οὗτοι πανοῦρ- [*](1 p. 244,7 3 Dem. p. 726,5 21 cf. p. 292,9; 446,14) [*](2 ; post κρίνοντες et 4 post θρόνον inser Re 6 ὡσὰν Ι | ἂν Ρ sed ’ in ras m2 Ι ὦν inser P2 | μάλιστα εὔξεσθε Ι) [*](8 ἔφησεν Α 11 καὶ om Ι 15 ἤκουεν Α 16 num παρεώρων? at cf. ad t. Ι 476,2 22 καὶ (2) om Bong 24 τοι- ούτων Ι 25 εἰπεῖν om ΙΒΜ Bong)

15. Καὶ μὴν κἀκεῖνό γε ἀκούω πολλάκις ἐνταυθοῖ λεγόμενον, ὡς εἴη νόμος βασιλέως ἐνδοξοτάτου ὧν οἱ πάπποι βουλευταί, δεῖν ἐν τῇ βουλῇ τετάχθαι, κἂν ὦσι θυγατριδοῖ. καὶ ὄμνυτέ γε τοῦτον εἶναι τὸν νόμον καὶ παρ’ ὅτῳ κέοιτο προστίθετε, καὶ οὐκ ἀπιστῶ. διὰ τί οὖν μὴ ἧκεν εἰς μέσον; διὰ τί μὴ δέδεικται; διὰ τί μὴ ἀνέγνωσται; διὰ τί μὴ τὸ βουλευτήριον σωμάτων ἐνέπλησεν; εἰ γὰρ ἔστι μὲν ὁ νόμος, εἰσὶ δὲ ὑμῖν γλῶτται, ἔστι δὲ ὦτα τοῖς ἄρχουσι, τί τὸ κωλῦον τὴν βουλὴν τὰ αὑτῆς κομίσασθαι; ὅτι , φαίην ἄν, ἡ πενία τῆς βουλῆς τοὺς μὲν ὑμῶν οὐ λυπεῖ, τοὺς δὲ τέρπει, τοῖς δὲ καὶ λυσιτελεῖ.

διὰ τοῦτο νέοι πολλοὶ τήνδε ἀφέντες παρ’ ἄλλοις λειτουργοῦσιν, εἶτα ἀναστρέφουσι τὴν ἀσφάλειαν τὴν περὶ ταῦτα παρὰ τῆς [*](8 De Iuliano cogitavit Re et ante eum Zosimus III 11 ὁ δὲ βασιλεὺς (’Ιουλιανὸς) βοηθήσας τὰ εἰκότα τῇ πόλει καὶ πλῆθος πολὺ παραδοὺς βουλευτῶν ἐκ πατρὸς εἰς τοῦτο καταγομένων καὶ ἔτι ὅσους ἔτυχον τεκοῦσαι βουλευτῶν θυγατέρες, at obloquuntur ρ. 436, 12 sq.; 453, 21 sq.; t. II 299, 17 sq. Iul. Mis. ρ. 367 D Amm. XXV 4,21. De Theodosio cogitandum videtur; cf. p. 455, 14 sq.) [*](4 ἐπιδιδόντα Β 5 ’κείνοις Β 7 ἐνταυθὶ Ι 10 θυγα- τριδοῖ Ρ sed ~ in ras m3, Ι θυγατριδοῖ reliqui libri edd | ὤμνυτε Μ Bong 11 ἀπιστῶ Ρ sed ι et ~ in ras m2 ἀπέστω ΑΜ sed in utroque γρ ἀπιστῶ in marg 12 et 13 διὰ τί Re διατί libri Bong 14 ἀνέπλησεν Β 15 κωλῦον? cf. ad t. Ι 166,13 16 αὑτῆς Ρ sed ῾ in ras m2 Μῆς ΑΙΒΜ Bong) [*](18 <καῖ> τέρπει Re Ι τοῖς Ρ Ι καὶ om Bong Ι διὰ τοῦτο Re διατοῦτο libri Bong 19 λειτουργοῦσι Ι)

17. Ὑμεῖς δὲ ἔσεσθαί τινά φατε χρόνον ἀποδιδόντα ταῖς βουλαῖς τὰ ὀφειλόμενα. καὶ τὶ τοῦτ’ ἀναμένειν ἔδει παρὸν ἔχειν; καίτοι τινὲς ἀπολογοῦνται τῆς λιανοῦ μεμνημένοι βασιλείας ἐν ᾗ τινας εἰς βουλὴν ἐνέγραφον. καὶ οὐκ ἠλεγχόμεθα, φασὶν, ἐπὶ τῆς ἐξουσίς ἀργοί. ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν καὶ τότε ἐκράτουν [*](R II 535) αἱ | ἄδικοι χάριτες καὶ διεκλάπησαν οὐκ ὀλίγοι τῶν. δικαίως ἂν ἐγγραφέντων, ἐάσω. ἀλλ’ ἐκεῖνό γε τίς οὐκ οἶδεν, ὡς οὐδ’ εἰ σφόδρα τινὲς ἐβούλοντο μηδένα ἐγγράφειν, ἐξῆν ἄν. εἰ γὰρ ὁ μὲν ὡς μεγάλα εὐεργετῶν τοῦτο ἐδίδου. δέχεσθαι δὲ οὐδεὶς ἠξίου, πονηρόν τ’ ἂν ἦν καὶ δίκης ἄξιον, καὶ σαφὴς ἡ προ- δοσία καὶ κεκολάσθαι χρῆν.

μὴ οὖν ἃ τοῦ τῆς [*](2 Plat. Rep. X ρ. 600 D. Themist. or. XXI p. 254a 12 cf. t. II 299, 16 sq.) [*](1 μονονοὺκ Re 5 μικρά; Re μικρά. Ρ μικρὰ reliqui libri Bong | δεσπότην Μο | δ’ οὖν Ρ sed ras 2 litt post ν, Re δοῦναι reliqui libri Bong 9 δὲ Re 10 ἔσεσθε Pa sed γρ ἔσεσθαι in marg m2 11 τοῦτ’ reposui e CMpAPB τοῦτο ΙΜ Bong τοῦτον Re 13 τινὲς Ι 15 „post ἀργοί videtur μείναντες vel tale quid deesse“ Re 11 ἂν om Ι 22 om Ι | χρῆν scripsi ἐχρῆν libri edd | τοῦ om Μο)

19. Καὶ τί τὸ κέρδος, φήσει τις, ἂν ὁ μὲν βασιλεὺς ἐπινεύσῃ, τὸ δὲ ἀντικροῦον | γέ- [*](R II 536) νῆται καὶ τούτῳ τὸ δόγμα λυθείη; οἶδα, ὅθεν ὁ λόγος οὗτος. τὸν Ἀπρώνιον ἐννοεῖτε τὸν ἀπὸ τῆς Χαλκηδόνος μέχρι τῶν πρὸς Κιλικίαν ὄρων ἄρχοντα καὶ ὡς ἠλέησε τὰς βουλὰς καὶ ὡς ἐμήνυσε βασιλεῖ τὴν περὶ αὐτὰς τύχην καὶ ὡς ᾔτησεν ἴασιν καὶ ὡς εἰπὼν ἔπεισε καὶ ὡς ἐγένετό τι τὸ μεταπεῖθον.