Oratio 47

Libanius

Libanius, Oratio 47, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

εἰ δ’ οὐκ ἂν δύναιντο μὴ βάνειν, ἀλλ’ ἀνάγκη νοσεῖν, πολλοὶ κρουνοὶ τούτοις ῥέουσιν ἀπὸ πολλῶν | τῶν πηγῶν ὁρμώμενοι καὶ [*](R II 521) πολλάκις ἕκαστον Μίδαν ποιοῦντες καὶ Κινύραν καὶ τὰ τούτων. τοσοῦτον μέν ἐστι τὸ παρὰ τῶν περὶ αὐ- τοὺς τῶν διδόντων, ὅπως αὐτοῖς ἐξείη λαμβάνειν, τοσοῦτον δὲ τὸ παρὰ τῆς τροφῆς τῶν λόχων. οἷς ἔνι ζῶντα ποιεῖν τὸν οἰχόμενόν ἐσθίειν τε αὐτοῖς ἐν τῷ τοῦ τεθνεῶτος ὀνόματι.

ὄντων δὲ τούτων λων εἰσὶ Πακτωλοὶ μείζονες, χρυσὸς ὁ δικαίως μὲν ἂν μείνας ἐν ταῖς χερσὶ τῶν στρατιωτῶν, μεθιστάμενος [*](23 cf t. Ι 531,8; II 461,15) [*](2 δ’ ΙΒΜ 3 πολεμίονς CIBM Re 5 αὐτοὺς om Got 9 ’κείνων ΒΜ κείνων reliqui libri edd 10 οὐδὲ μίαν Α 12 οὐδ’ Re 13 ὑμῶν αὐτοὺς coni Re 14 δὲ ΙΒΜ 17 ἢ ΙΒΜ | ινύραν Re κιννύραν libri Got cf. t. II 548,2 20 τῆς τροφῆς scripsi auctore Re τῇ τροφῇ libri edd | λόχων Ρ sed χ in ras m2 λόγων Got qui ἀλόγων coni 22 τεθνεῶτος Ρ sed τε in ras m2)

420
δὲ ἐπὶ τὰς τῶν στρατηγῶν, ᾧ πένης τε καὶ ἀθυμ·ό- τερος ὁ μάχιμος γίγνεται μέρη τε ὑποδημάτων φορῶν καὶ χλαμύδος εἴδωλον. πολλάκις δὲ καὶ ἀπὸ τῆς γα- στρὸς ἡ φορά, ὥστ’ ἄγουσιν ἐπὶ τὰς μάχας πεινῶντα [*](R II 522) σώματα.