Oratio 42

οὐδ’ ἂν εἷς δύναιτο, φησὶν ὁ Δημοσθένης, ἐφικέσθαι τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς τούτου κακῶν. διὸ πεπαυ- μένου μὲν ἑορτάζοντας ἦν ἰδεῖν τοὺς ἀπηλλαγμένους, [*](10 cf, t. I 177, 14 sq. 12 cf t. II 467,5 R 21 Dem. cor. p. 361,24 23 cf. t. 180,19 sq.) [*](2 λόγους δὲ ἀντὶ νόμων V | τοῦτ’ scripsi e CAPVAV τοῦτο IBM edd Ι ἔνι scripsi ἐν libri edd | αὑτῷ V 3 ἡδονῆς B τροφῆς Bong 7 ὅσος C 8 λιμοῦ? Ι βαρύτερος ΙΒΜ Bong 10 sq. ὦ Re Ι ἔχρωσε Ι 13 νῦν inser Re cancellavi num τότε? 16 θανατούντων Α sed γρ δειματούντων in marg, IBMV Bong 17 λόγων Ρ sed ω in ras m4 19 ποιουμένοις ΙΒΜ Bong 20 βλάβης—ποιουμένοις om V | καθαιρουμένοις ΙΒΜ Bong 21 φησὶ Δημοσθένης Bong)

εἰσιόντος δὲ θρηνοῦντας τοὺς δεξομένους. καὶ τό γε τοῖς φάσκουσιν οὐκ εἶναι θεοὺς συναγωνιζόμενον τοῦτο ἔστιν. εἰ γὰρ ἦσαν, λέγουσι, κἂν ἐκήδοντο τῆς γῆς, κηδομένων δὲ τῆς γῆς οὐκ ἂν οὗτος ἦρχεν. ὃς ὅταν παρὰ σοῦ τοῦτο οὐκ ἔχῃ, δίδωσιν αὐτὸς αὑτῷ πλέον ἔχειν ἀξιῶν τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων. καὶ ταῦτα οἶδε καλώς ἡ Φοινίκη καὶ μαρτυρή- σειεν ἄν, εἰ θεὸν ἐγγυητὴν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος λάβοι χρόνου.

43. Ἀρχέτω μὲν οὖν, εἰ βούλει, τῆς δὲ ὕβρεως δότω δίκην, ἣν ὕβρισε μὲν Θαλάσσιον, ὕβρισε δὲ ἐμὲ τὴν διὰ τῆς εἰκόνος τιμὴν ἐλέγχων δεικνὺς ἄλλο τι βουλομένην, ἀλλ’ οὐχ ὅπερ ἔφασκεν. ἐν γὰρ τοῖς δευ- [*](R II 414) τέροις | ὁρᾶται τὰ πρότερα. τιμῆς μὲν γὰρ τὰ περὶ τὴν εἰκόνα πεποιηκυίας κατεῖχεν ἂν ὀπτᾶτον, τῇ δὲ εἰκόνι ταύτης οὐκ οὔσης τῆς αἰτίας ἠκολούθησεν εἰκότως τοῖς Ὀπτάτου τὰ πολὺ τῶν Ὀπτάτου μείζονα.