Oratio 34

ὑμῖν δὲ εἴ τις ἦν λόγων γος, ἐβλέπετ’ ἂν εἰς ἐμὲ τὸν μεμενηκότα. καὶ ταῦτα καὶ παρ’ ὑμῶν ἐγίγνετ’ ἂν νομιζόντων μᾶλλον ὑμῶν ἐμὲ τὸ δέον ἑωρακέναι καὶ εἰ διὰ μηδὲν ἕτερον, κατά γε τὸ πλῆθος τῶν ἐτῶν, ἴσμεν δέ, ὁπόσον τούτῳ δί- δωσιν ὁ τῶν ποιητῶν κορυφαῖος. νῦν δ’ ἐμοῦ μὲν καταγνόντες ἐπιθυμεῖν θανάτου, εὐβούλους δὲ ὑμᾶς αὐτοὺς ἡγησάμενοι ταῖς ἐν ἀγρῷ τέρψεσι τὰ Μουσῶν | ἐβλάψατε. ἐπειδὴ τοίνυν ποθ’ ὑμῖν ἐπανελθεῖν [*](R II 272) ἔδοξε, τί δύναισθ’ ἂν ἡμῶν ἐνταῦθα κατηγορεῖν, ὡς ὑμεῖς μὲν ἐπεθυμεῖτε τῶν παρ’ ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ οὐ μετεδίδομεν;

ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ πρὸ τῆς τῶν πραγ- μάτων ἐπὶ τὰ κρείττω μεταβολῆς εἰσφέροντες οὐκ ἐλή- [*](14 Ιl. α 259. β 370 cf. ep. 666 20 cf. p. 188 not. 1) [*](1 ἐπιθυμίαν ΜοΜοr 2 ἡδέως <ἂν> Cobet Mnem. III (Coll. 130) 4 πλείονά V 5 μετὰ om Mor 6 τοῦτον CPaMo Mor τοῦδ’ ἔτι coni Re 8 τω ΡΙ sed ~ add P3I3) [*](9 τὸ ΡΙ sed ` add P3I3 τῷ V | signum interrogationis re- posui e PIV, Colon reliqui libri edd | ἡμῖν Mor qui ὑμῖν coni | τι Mor 10 ἔβλεπε τ’ Μο | ταὐτὰ Re 11 ἐγίγνετ’ reposui e libris ἐγίνετ’ Mor ἐγένετ’ Re 14 δὲ edd 17 ἐβλέψατε ΡαΜο Mor | ποθ’ Re πόθ’ libri Mor 18 τίς Mor | δύνασθ’ Μο δύναιτ’ Mor | κατηγορεῖν ἐνταῦθα C 19 ἐπιθυμεῖτε ΡαΜΟ Mor)

15. Ναί, φησίν, ἐν γὰρ ἁμίλλαις ταῖς πρὸς Ὅμηρον καὶ Δημοσθένη συχνὰς διετρίψαμεν ἡμέρας. τούτου δὲ τὴν αἰτίαν ἐν τοῖς πράγμασιν εὕροι τις ἄν, οὐκ ἐμοί. τὰ μὲν γὰρ ὑμῖν εἰς τέλος ἀφῖκται καὶ σιωπῶ τὸ τάχος, τὰ τελεώτερα δὲ γράφειν εὐθὺς οὐκ ἐνῆν, ἀλλ’ ἔδει πρότερον ἐλθεῖν διὰ βιβλίου τινὸς καὶ ἐλθεῖν γε οὐχ ἕνα, ἀλλὰ σὺν ἑτέροις ἐννέα νέοις ἢ πλείοσιν ἢ οὐ πολύ γε ἐλάττοσιν. οἱ δὲ οὐκ ἐφαίνοντο.

καινὸν δὲ γενέσθαι νόμον δι’ ἔνα τινὰ μαινόμενον τῶν ἀτοπωτάτων ἦν καὶ διέβαλλεν ἂν τὸν παρελθόντα χρόνον. διὰ τοῦθ’ ἕτερος ἀντ [*](13 cf. ep. 407. 187) [*](4 ἢ πρότερον om Mo Mor | ποιοῦντες in marg add Μο2 5 οἷοιπερ V Re οἵπερ reliqui libri sed ι post ι suprascr Α2, Mor 7 τίς V 11 post χρόνου cancellis inclusa τὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἆθλα add Mor p. 641 frinem indicans orationis, quae sequuntur p. 675 80[. praebens | ἡμετέρας Mor 16 τίς APMo | ἐν ante ἐμοί edd delevi | τὰ Ρ sed ` add 17 σιωπῶν Pa 20 οὐ πολύ γε inser I3 22 διέβαλεν V 23 τῶν Μο et γρ Mor | διατοῦθ’ PIMoV | ἑτέρου Pa)

17. Εἰ δέ μοι τὴν τῶν ἄρθρων λέγεις νόσον, τῆς Τύχης, οὐκ ἐμοῦ κατηγορεῖς· οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε ἐρεῖς, ὡς εὐχόμην νοσεῖν καὶ εἶναι ἐν βοαῖς νύκτα καὶ ἡμέραν ὑπὸ τῶν ἀλγημάτων καὶ μᾶλλον ἰατροῖς ἢ βιβλίοις συνεῖναι. οὐδ’ ἦν μοι τὸ διδάσκειν τῶν πὰρ ἐκείνων βαρύτερον τῶν λυπηρῶν τε καὶ ἀναγκαίων, ἃ τῆς ὀδύνης ἣν ἐπειρᾶτο παύειν ἦν ὀδυνηρότερα. ἐμοὶ μὲν οὖν πολλὰ διηρεύνηται τοῖς ἄρθροις βοηθοῦντι, τὰ δ’ ἠλέγχετο πλὴν ἐλπίδος ἔχοντα οὐδέν.