Oratio 33

9. Ἀλλ’ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι μεγίστη ταῖς δίκαις [*](1 μόνον reposui ex APIBVa μόνῳ reliqui libri edd 2 τἆλλα Α | δὲ ἐῶντα V ὁ· ἀναβάντες — ἥκοντες om Va Mor) [*](4 συνῆσαν bis Ι συνῄδεσαν coni Re at cf. t. II 295, 12 R | εἶτ’ <ἔλαθον> ἀπελθόντες Re Anim 6 τοσαῦτ’ C | τί) [*](7 ὃ Α sed in ὡς corr m4, IV ὡς BVa Mor | δεῦρο Va edd 8 φ.υγῆι Α φυγὴ CPIBVa φυγὴ Mor quod corr Re 9 ἁ (2) coni Mor 11 τοῦτο Va | προςόμοιοι Mor sed γρ προό- μοιοι in marg 12 γράμματα Mor sed γρ τραύματα in marg) [*](13 ὁ secundum constantem in hac oratione usum delendum videtur 15 γινομένοις CV 16 δικαίως ἂν δοθέντων V | ἀποστερρῶν C 17 κατὰ — 18 τῶν om Mor | post σώματος participium quale ἀποκναίων excidisse coni Re | δὲ Re 19 ἀτιμάζοντες coni Mor | αὐτοὺς I)

ἄνθρωπος οὑτοσὶ βλάβη. ἢ γὰρ ἐπ’ ἄλλα ἄττα κατα- φεύγει ταύτας ἀφεὶς ἢ δικάσαι καταναγκασθεὶς ἐν τῷ φλυαρεῖν ἀνάλωσε τὸν χρόνον αὐτοῦ μὲν οὐ τολμῶν ἅψασθαι τοῦ πράγματος, κύκλῳ δὲ περιερχόμενος καὶ οὔτε οὗ τὸ δίκαιόν ἐστιν ἰδεῖν ἔχων οὔτε σιωπᾶν αἱ- ρούμενος, ἀλλὰ ῥέων ἀχρήστῳ ῥεύματι οἵῳ τά τε ὦτα [*](R II 245) ἀνιᾶσαι | καὶ κόψαι τοῖς συνδίκοις τοὺς πόδας. ἀντὶ δὲ τοῦ τέλος ζητεῖν καὶ γνώσει στῆσαι τὴν δίκην ἀποπέμπει πάλιν εἰσόδου δεησομένους ταὐτὸ καὶ αὐ- τῆς πεισομένης οὐ τευξομένης τέλους.