Oratio 33

32. Εἶτ’ ἂν μὴ φιλάνθρωπος ἀκούσῃ, δεινὰ πεπον- θἐναι φησὶ καὶ τῇ φύσει τῇ αὑτοῦ ματος στέρεσθαι οὐκ αἰσχυνόμενος πληγὰς ἑτέρας τὰς κατὰ τῶν οὐ δυναμένων εἰσπρᾶξαι τοὺς οὐ δυναμένους ἐκτίσαι. καίτοι τί μιαρώτερον τοῦ μὴ δύνασθαι μὲν λέγειν, ὡς οὐχ οὕτω τοῦτ’ ἐχρῆν, τῆς δὲ τῶν τομένων ἀπορίας ἀπαιτεῖν δίκας τοὺς τεταγμένους εἰσπράττειν; ὅμοιον γὰρ τοῦτό γε τῷ παρὰ τῶν ἰα- τρῶν ἀπαιτεῖν ζῶντας τοὺς τεθνηκότας. οὔτε γὰρ ἐκεῖνο τῶν ἐχόντων ἐστὶ φύσιν τοῦτό τε τῶν των. κἂν δείρῃ τις τὸν ὀφείλοντα, τὸ δέρμα μὲν ἀφέλοιτ’ ἄν, χρήματα δὲ τὸν οὐκ ἔχοντα ἔχειν οὐκ ἔσθ’ ὅπως ἂν ποιήσειεν. ὁ δὲ τοὺς μὲν πράκτορας, | εἰ μὴ δύναιντ’ ἂν εἰσπρᾶξαι, δίκαιον εἶναί φησιν [*](R II 260) [*](2 τοῦτο οὐχ ἕπεται τῷ λόγῳ οὕτως κείμενον V2) [*](1 αὑτὸν Ρ sed ‘ e ’ corr m4 αὐτὸν Β Mor | ἀναμιμνήσκων Mor 2 ἐξουσία — 3 ἀνάγκη om Mor | ἦν Re quod impro- bavit Monnerius num δπῆλθε? | δὲ Re 5 οἱ AI οἴ Ρ sed ΄ add m3, BV | δὲ τῷ τω corr P4 αὑοῦ P sed ‘ in ras m4 αδτοῦ IBVaV Mor ἑαυτοῦ Re 10 τὰς — 11 εἰσπρᾶξαι om Mor 11 εἰσπράξαι BV 12 ἐκτῖσαι Ρ sed ~ in ras m3, fortasse recte cf. ad t. II 465, 3 13 ὡς om Mor | οὐχ „deletum mallem“ Re 14 εὐπορίας Μοr 15 ΙΒ 16 τοῦ Ι 17 γε Mor om Ι 19 ἀφαιροῖτ’ Μοr | οὐκέθ’ Mor 21 ἂν delendum videtur | φασὶν Mor)

33. Τοῦτον οὖν ἐάσεις ἄρχειν, δι’ ὂν πολλοὶ μὲν ὀδυρμοί, πολλοὶ δὲ θρῆνοι, πολλὰ δὲ δάκρυα, πολλὰ δὲ κατὰ τῶν θεῶν ῥήματα; ναί, τὰ γὰρ <τῶν> τοῖς ἐργαστηρίοις καὶ πρὸς ταύταις ταῖς τέ- χναις ἄμεινον ἔσχεν. ἀλλ’ ἄρτι βαρεῖαν αὐτοὺς ὑπομείναντας φορὰν ὁ τῶν πενήτων οὑτοσὶ κηδεμὼν γράφειν ἠνάγκαζε τὰ περὶ τὰς θύρας οὐσῶν ἐν αὐτοῖς γραφῶν ἃς ἀφ’ ὁμοίας ἀδικίας τῶν πρίν τινες των ἔδειξαν τὴν μὲν πενίαν ἐπιτείναντες τοῖς ἀθλίοις, ποιοῦντες δὲ οὐ καλλίω τὴν πόλιν, τῶν γὰρ ἐν τοῖς [*](R II 261) γραφεῦσι τῶν] φαυλοτάτων | ἔργα ταῦτα. ὡς δ’ ὄντων τούτων ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων ἐπιβάλλειν ἐκέλευεν ἕτερα τοῖς οὐ διεφθαρμένοις.

τί δὴ τὸ τούτων αἴτιον; τοῖς γραφεῦσιν εἴς τινας στοὰς χρη- σάμενος δοῦναι τῆς γραφῆς τὸν μισθόν, ἡ δίκαιον ἦν, οὐκ ἐθέλων διέλυσεν αὐτὸν ἐκ τῶν οὐκ ἀναγκαίων γραφῶν. καὶ οἱ μὲν ἔγραφον, οἱ δὲ ἐδάκρυον ἐκ τοῦ πεινῆν μέλλοντες τὰ δίκαια πρὸς ἐκείνους ποιήσειν. [*](1 cf. t. II 319, 21 R 10 cf. p. 37, 8 sq.) [*](1 ἔστιν V | δὲ Re 3 ἄρξειν Mor | ὃν Mor sed γρ οὗ in marg 5 τῶν inserui auctore Re coll. 183, 9 9 ἠναγκάζετο V | τὰ om V 10 ἀφ’ Ρ sed αφ in ras m2 ἐφ’ Μοr | τινες Re τινος libri sed ἑ θηρία ὁ pos V2, Mor 11 ἔδεξαν Μοr qui ἐδέξαωτο vel ἔλεξαν coni | ἄθλοις Ι 13 γραφεῦσιν Mor sed γρ γραφεῖσι in marg | τῶν libri Monnier cancellavi τῶν τού- των Μοr τῷ φαυλοτάτῳ Re qui τῷ πάντων φαυλοτάτῳ coni | ταῦτα. ὡς δ’ ὄντων scripsi ταύτας (e ταῦτα corr A, ταῦτα V Mor Monnier et coni Re) δόντων libri Mor Re ταῦτα. οὗτος δ’ ὄντων Monnier τούτων ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων] τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ, πολλὰ διεφθάρη. ὁ δὲ coni Re 17 ἢ Ι 18 αὐτὸν om Mor)