Oratio 32

Libanius

Libanius, Oratio 32, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

οὐ γὰρ ἔχων πεισθῆναι τὸ μὴ δι ἐμοῦ τὸν Μενέδημον ἀφεῖσθαι τὸν παρὰ τῶν ὀργιου- μένων πόλεμον ἐπὶ τῷ συμπράττειν αὐτῷ με δίκην ἕξειν ἱκανὴν ἐνόμιζεν. οὐδὲ γὰρ ἐνταυθοῖ στήσεσθαι τὸν περὶ τούτων λόγον, ἀλλ’ ἥξειν φερόμενον οὗ βα- σιλεὺς ἵδρυται, τὸν δ’ ἥξειν ἐπὶ τιμωρίαν εὐθέως. ἔστι γάρ, ὦ Νικόκλεις, πόρρω του τὸν τρόπον εἰδέναι τοῦ βασιλέως καὶ ταῦτα μετὰ τοσοῦτον πλῆθος ἀπο- δείξεων. εἴχετ’ οὖν ἐμοῦ κακοήθως οὐχ ὡς οὐχ εὑρή- σων ἕτερον τὸν διαλεξόμενον, ἀλλ’ ὅπως ἀδικεῖν δό- ξαιμι τὸν τῶν ὅλων κύριον, | καὶ ἅμα τοῦ κοινω- [*](R II 239) νοῦς ἔχειν τῆς ἀδοξίας ἣν ἐκ τῶν κατ’ ἐμοῦ ῥηθέντων ἠνέγκατο.

29. Ταῦτα, ὦ Νικόκλεις, διῆλθον ἐμαυτόν τε ἐπι- [*](2 Maximo cf. ep. 765. t. II p. 390, 14) [*](3 τὸν Ι Bong 4 ἐντεῦθεν scripsi ἐν libri sed γρ θεν in marg Α, edd 6 τῶν ante περὶ Ι Bong | εἶναι post οὐδένα inser coni Re 7 γε scripsi τε libri edd „post εὐλο- γώτερον uidetur φασκόντων uel tale quid deesse“ Re 16 Re 17 ἔστιν Α 19 εἴχετο Ι 21 τοῦ scripsi ut coni Re coll. t. II 286, 2; 551, 23; ep. 19 τοὺς libri edd)

162
δεικνὺς οὐ κακὸν εἰς Θρασύδαιον γενόμενον καὶ σὲ δικαίως οὐδὲν ἔχειν ἀληθὲς ἡγησάμενον τὰς αἰτίας.

[*](1 οὐ κακὸν Ι sed οὐ κ in ras m3 2 αἰτίας Ρ sed τίας in ras m5 πρὸς θρασύδαιον subscr A περὶ νικοκλέα περὶ θρασυδαίου P sed πρὸς νικοκλέα in ras m5, πρὸς et ou in ras m2, I3)