Oratio 31

τοιγαροῦν λήγον- τες τῆς συνουσίας οὐχ, ὥσπερ εἰκός, ἐκ πόνων ἐπὶ ῥᾳστώνην εὐθὺς ἀποπηδῶσιν, ἀλλ’ ἐλινύουσι καὶ προσ- διατρίβουσιν, ὡς ἂν ἀκριβεστέραν οἴκοι τῶν κακῶν αἴσθησιν ἕξοντες. εἶτα συγκαθήμενοι πρὸς ἀλλήλους τὰ αὑτῶν ὀδύρονται, ὁ δὲ ὡς δεινοτάτων τῶν αὑτοῦ μνησθεὶς ἀκούει χαλεπωτέρων.

14. Μέσος δὲ τῶν τοιούτων ἐγὼ καταδυόμενος δι- χόθεν, τοῦτο μὲν ὡς πολίτης ὑμέτερος, τοῦτο δὲ ὡς κορυφαῖος τοῦ χοροῦ, καὶ δικαίως ἂν ἀμφοτέρων ἕνεκα χεῖρα ὀρέξας τὸν μὲν οὖν ἄλλον χρόνον ἐν τῷ τοῖς 15 γιγνομένοις ἀλγεῖν ἱστάμην, ἔπειτα <δὲ> τοῦτο μὲν [*](4 Her. IX 93, 2. Thuc. II 13, 5 6 Plat. Lach. p. 212 C 14 Io. Chrys. or. de S. Babyla contra Iul. et gent. c. 18 (Migne t. L p. 560)) [*](1 ἑλικτῆρας οἶμαι λέγειν τὰ καλούμενα βραχίονα, ἀμφισέ- ραια δὲ τὰ καλούμενα σχολαρίκια V2 at cf. Harpocr. s. ν. ἑλι- κτῆρες et lex. Seg. Bekkeri Anecd. p. 248, 23 12 καταδυό- μενος] ἤτοι αἰσχυνόμενος, κάτω κύπτων V2) [*](1 ἀμφιδέας scripsi coll. t. IV 836, 2 (ex emendatione Iacobsii) et Aristoph. fr. Thesm. 6 t. II 1079, 11 Μ et Harpocr. 8. s. v. ἀμ- φιδέραια libri sed γρ ἀμφιδέας in marg A, έραια in ras Ρ2, ραια in ασ corr I3, edd 3 ἀρτοπόποις ΡΙ sed π (1) in ras P2I3 ἀρτοκόποις Μοr 7 ῥᾳστώνης Mor | ἀναπηδῶσιν Ι sed ἀπο suprascr m3 | ἐλινύουσι C sed λ alterum suprascr s, Ρ sed λ in ras m2 ἐλλινύουσι Μο Μοr ἐλιννύουσι V 10 αὐτῶν Ι | αὐτοῦ Ι 11 χαλεπώτερα Cobet Coll. 128 13 ἡμέτερος Β) [*](16 γινομένοις V | δὲ inserui)

πολλαὶ μὲν οὖν ἠγορεύοντο γνῶμαι, καλλίστην δὲ ἁπασῶι καὶ δυνατὰ ζητοῦσαν ἡγησάμην ἣν νῦν ἀποφανοῦμαι δεηθεὶς ὑμῶν ἄνευ θορύβου τῶν λογισμῶν ἀκοῦσαι. νυνὶ γάρ ὑμᾶς οὐκ ἀργύριον ἀξιώσαιμ’ ἂν εἰσενεγκεῖν οὐδὲ πυροὺς οὐδὲ οἶνον ἐκ τῶν ὑμετέρων αὐτῶν μάτων, οὐ γὰρ ἀγνοῶ τὰς γιγνομένας ὑμῖν καθ’ ἑκά- στῆν ἡμέραν ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ δαπάνας. ἀλλὰ τί δὴ ποιοῦντες σώσετε τοὺς ἀνθρώπους τῇ πόλει ;

16. Γεωργεῖτε τοὺς ἀγροὺς τῆς πόλεως σχεδὸν <ἅπαντας> οἱ βουλεύοντες ὑμεῖς, ὃ τῇ μὲν άζει φοιτᾶν ἐντελῆ τὴν πρόσοδον, ἄνευ δὲ κέρδους 15 οὐδὲ τοὺς πονοῦντας ἀφίησι. τούτων δὴ τῶν ἀγρῶν τοὺς μὲν εἶναι συμβαίνει μεγάλους, τοὺς δὲ κομιδῆ μικρούς, καὶ τοὺς μὲν εἰς τοὺς βουλεύοντας μεμερί- σθαι κατὰ τὸν ὀρθῶς καὶ δικαίως ἔχοντα νόμον, τοὺς δ’ εἰς ἑτέρους τινὰς ἔξω τοῦ λειτουργεῖν ἑστῶτας, οἷς [*](4 ἠγορεύοντο] ἐλέγοντο ὡς ἐν συναθροίσει· διατοῦτο καὶ τὸ ἠγρεύοντο V2) [*](1 τούτοις Ρ sed e τοῖς μὲν corr m2, (et Par) τούτοις μὲν Ι sed ύτοις in ras m3, Β τοὺς μὲν C sed ὺ in ῖ corr s, A sed ῖ in ὺ corr τοῖς μὲν MoV in quo m2 scholion adscripsit ἐνδεῖ τὸ ἕτερον κῶλον πρὸς τὸ πρῶτον 2 ἅπαξ scripsi ἄπαν C sed τος add s, ΑΡ sed in hoc ν in σὰν corr m2 ἅπασαν Ι sed σαν in ras m3, Β edd πρὸς ἄπαν V ἄπαντος Μο 5 ζητοῦ- σαν reposui e libris ζηλοῦσαν edd sed γρ ζητοῦσαν in marg Mor 6 θόρυβον Ι sed ou in ras m3 8 ὑμετέρων Ι sed ν in ras m3 | αὐτῶ Β om V 9 γινομένας BV 10 num δα- πάνας, ἀλλ' ὅ τι — 11 πόλει.? | δεῖ | 13 ἄπαντας auctore Re („hic deesse videtur aut πάντας aut μόνοι“) | γῇ in marg Par2 et Mor 14 εὐτελῆ V 15 τοὺς Ρ sed ου in ras m2 18 τούς ΙΒΜο 19 δὲ edd)

τοὺς μὲν οὖν μείζους ὑμετέρους εἶναι δεῖ τῶν ἀναλισκόντων καὶ χορηγούντων καὶ πολλαῖς δαπάναις, ταῖς μὲν ἐγκυκλίοις, ταῖς δὲ καιναῖς κουόντων. ἐκ δὲ τῶν ἐλαττόνων δότε τοῖς ῥήτορσιν ἀναπνεῦσαι καὶ ποιήσατε τὰς ψυχὰς αὐτοῖς ὑψηλὰς τῶν οὐ λειτουργούντων ἀξιωτέρους τούσδε νομίσαντες, οὓς εἴ τις φαίη λειτουργεῖν, ἴσως οὐκ ἂν ἁμάρτοι, ἢ μέρους τῶν ὄντων ὑμῖν, εἰ τοῦθ’ ἥδιον, | ἀπο- [*](R II 212) στάντες, πάντως δὲ μετάδοτε τῶν ἀγρῶν. παρ’ ὧν εἰ καὶ λεπτὴν ἕξουσι τὴν ἐπικουρίαν, ἀλλὰ του γε δενὸς τὸ μικρὸν ἄμεινον.