Oratio 30

Libanius

Libanius, Oratio 30, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

ἀλλ’ ὅμως εἴ τις ἀκριβῶς σκοπήσειεν, οὐ σὸν τοῦτο, τοῦ δὲ ἠπα- τηκότος ἀνθρώπου μιαροῦ καὶ θεοῖς ἐχθροῦ καὶ δει- [*](R II 195) λοῦ καὶ φιλοχρημάτου | καὶ τῇ τικτόμενον αὐτὸν [*](19 Thuc. IV 14, 2 20 De Cynegio praefecto praetorio, postea etiam de Proclo comite Orientis cogitavit Gothofredus ad Cod. Theod. XVI 10, 8 t. VI p. 269. cf. p. 80 not. 3) [*](1 μεγίστοις om Got 2 ἐπέχον Got 3 γ’ οὖν A | τῶν om Ι 4 ὥστε ante μηδὲν inser coni Monnier 5 προσ ξελεῖν cum ras 1 litt ante ξ U 6 ἢν C sed ν add m2 13 ὑπερβῶ Re 14 num χρυσοῦ? Σεβήρου, χρυσοῦ coni Re Anim | κέκρυπται V 16 ἑ ρακόσιν cum ras 1 litt post ε U | ἶσον Ρ | μὲν Got 19 δὲ Re 20 „ὑπατευκότος legendum quis “ Got cf. p. 80 not. 3)

113
δεξαμένη̣ γῇ δυσμενεστάτου, ἀλογίας μὲν ἀπολελαυ- κότος τύχης, κακῶς δὲ χρωμένου τῇ τύχῃ δουλεύοντος τῇ γυναικί, πάντα ἐκείνῃ χαριζομένου, πάντα ἐκείνην ἡγουμένου. τῇ δ’ ἀνάγκη πάνθ’ ὑπηρετεῖν τοῖς ταῦτα ἐπιτάττουσιν, ὧν τῆς ἀρετῆς ἀπόδειξις τὸ ζῆν ἐν ἱμα- τίοις πενθούντων καὶ μείζων γε ταύτης τὸ ἐν ἐκείνοις ὧν οἱ καὶ τῶν σάκκων ὑφάνται.