Oratio 30

Ἐπὶ πολλῶν πρότερον συμβουλῶν, ὦ βα- [*](R II 156) σιλεῦ, δόξας σοι τοῦ προσήκοντος τετυχηκέναι καὶ τῶν τἀναντία καὶ βουλομένων καὶ λεγόντων τῷ βελτίω παραινεῖν κεκρατηκὼς | ἥκω ταὐτὸ καὶ νῦν ποιή- [*](R II 156) σῶν ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἐλπίδος. σὺ δὲ μάλιστα μὲν καὶ νῦν πεισθείης· εἰ δὲ μή, μήτοι νομίσῃς τοῖς σοῖς ἐχ- θρὸν εἶναι πράγμασι τὸν εἰρηκότα λογιζόμενος μὲν ἄνευ τῶν ἄλλων τὸ μέγεθος τῆς τιμῆς ἦς με τετίμη- [*](C = codex Chisianus) [*](A = Monacensis (olim Augustanus) 483) [*](Ρ = Palatinus gr. 282) [*](U = Urbinas gr. 126) [*](V = Vindobonensis phil. gr. XCIII) [*](I = Marcianus append. XCI 2) [*](Β = Barberinus II 41) [*](M = Marcianus gr. 437) [*](8 cf. t. II 237, 5 sq. R 10 cf. t. II 439, 9. 511, 14 R. t. Ι 241, 13. Eunap. vit. t. I 7, 23 sq.) [*](1 Πρὸς — βασιλέα scripsi om CA edd πρὸς βασιλέα Ρ Macar fol. 89v (vide ad p. 88, 11 sq.) πρὸς τὸν βασιλέα Β πρὸς τὸν βασιλέα θεοδόσιον Μ πρὸς αὐτὸν U εἰς τὸν βασιλέα θεο- δόσιον Ι post ἱερῶν ἱερῶν τοῦ αὐτοῦ λόγος V λ ante ὑπὲρ Α λβ in marg Β rubr εἰκοστὸς πρῶτος post ἱερῶν V rubr, μια- ρῶν ἱερῶν αὐτοῦ Macar 5 καὶ (1) om Ι 6 ταὐτὸ καὶ νῦν] καὶ νῦν ταὐτὸ Ι ταὐτὸν Β 7 μὲν] νῦν τοί 9 πράγμασιν Got 10 τὸ μέγεθος Ρ sed ο μ in ras m2)

κἀς, ἐνθυμούμενος δέ, ὡς οὐκ εἰκὸς μὴ σφόδρα τὸν εὖ παθόντα φιλεῖν τὸν εὖ πεποιηκότα. τοῦτ’ αὐτὸ γάρ ἐστι καὶ δι’ ὃ συμβουλεύειν οἶμαι δεῖν περὶ ὧν ἂν ἡγῶμαι χρηστόν τι λέξειν. ἄλλως μὲν γὰρ οὐκ ἂν τῷ βασιλεῖ δυναίμην ἀποδοῦναι χάριτας, λόγοις δ’ ἂν ἴσως μόνοις καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν λόγων.

2. Δόξω μὲν οὖν οὐκ ὀλίγοις κίνδυνον πολὺν ἔχου- σιν ἐπιχειρεῖν ὑπὲρ ἱερῶν σοὶ καὶ τοῦ μὴ δεῖν κακῶς αὐτὰ πάσχειν ᾗπερ νῦν, μέλλων διαλέγεσθαι, δοκοῦσι δέ [*](R II 157) μοι πλεῖστον ἁμαρτάνειν τῆς σῆς φύσεως | οἱ τοῦτο τὸ δέος ἔχοντες. ὀργίλου μὲν γὰρ οἶμαι καὶ χαλεποῦ τὸ εἰ τι λέγοιτο τῶν οὐκ ἀρεσκόντων αὐτῷ, χωρεῖν εὐθέως ἐπὶ τὴν τῶν εἰρημένων δίκην, ἠπίου δὲ καὶ φιλανθρώπου καὶ πρᾴου, ταῦτα δὴ τὰ σά, τὸ μὴ δέχεσθαι μόνον τὴν οὐκ ἐπαινουμένην ὑφ’ ἑαυτοῦ συμβουλήν. οὗ γὰρ τοῦ πεισθῆναί τε καὶ μὴ κύριος ὁ τῶν λόγων ἀκροώμενος, οὔτε φεύγειν τὴν ἀκρό- ασιν ἄξιον οὐκ οὔσης βλάβης ἐντεῦθεν οὐδεμιᾶς οὔτ’ εἰ μὴ κατὰ νοῦν εἴη τὰ λεγόμενα, χαλεπαίνειν τε καὶ τιμωρίαν ζητεῖν, εἴ τις ἃ βέλτιστα ἔχειν ὑπελάμβανε, ταῦτα ἐθάρρησεν εἰπεῖν.