Oratio 3

ὑπὲρ δὲ τῶν ἐμῶν τοσοῦτ’ χετε τοῦ τινα πόνον ὑπενεγκεῖν, ὅσον οὐδ’ ἂν εὔξα- σθαι. καὶ οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο, ἀλλ’ ἤδη καὶ καταρᾶσθε.

πόθεν τοῦτο πέπεισμαι; δύο τοῖς μεγίστοις σημεί- οις, λύπῃ τε τῇ παρὰ τῶν ἐμῶν ἀγαθῶν ἡδονῇ τε τῇ παρὰ τῶν δυσκόλων. ἢ οὐ ταῦτα ποιεῖτε νέων τῶν μὲν προστιθεμένων, τῶν δὲ ἑτέρωσε πλεόντων; διὰ ταῦτ’ ἄρα προσήκει με ἐρεῖν;

27. Πάντες οὖν, φήσει τις, κακόνοι, χρηστὸς δὲ οὐδεὶς οὐδὲ δίκαιος μαθητής; ναί· ἀλλ’ οἱ | τοιοῦτοι μὲν εὐαρίθμητοι, τὸ μοχθηρὸν δὲ πολύ. εἰ [*](R 205) δ’ οὕτω τοῦτ’ ἔχει, μᾶλλον τὸ μὴ λέγειν δι’ ἐκείνους εὔλογον ἢ διὰ τούτους τὸ λέγειν εἰ μὲν γὰρ ἐνῆν ἰδίᾳ τούτοις χαρίσασθαι, πλείστου τοῦτ’ ἂν ἐτιμησά- [*](12 ἡ παρὰ ἐπὶ ἐμψύχου· τοῦτο δὲ οὐκ οἶδα ὅπως ἐπῆλθε τῷ ῥήτορι εἰπεῖν V) [*](1 ἀπεσχίσατε V ἀπεσχίσασθαι I 3 τὸν I 4 πάντα χαριζόμενοι om C 5 πρῶτα I 7 συντέταχθε A sed in marg γρ συντέτα (reliqua abscisa sunt) et P sed αχθε in ras m3 συντέτακται UI | τούτων ἁ 8 ἑταίρους Β | τοσοῦτον I 9 ἐπενεγκεῖν I | ὅσον οὐδ’ scripsi auctore Re Anim ὅσω δ’ CAPV Ferr ὅσῳ γ’ Mor ὥστ’ οὐδ’ UIB et γρ in marg A et Re | εὕξαισθε Ρ sed αἰ in ras m2, U et γρ in marg Α Re εὔξεσθε ΙΒ 11 δυοῖν V 13 ἀρὰ τ in παρὰ τῶν in ras m. rec. (p) C 14 προτιθεμένων I | ἑτέρωσε om ΙΒ 21 ἑ ιμησάμην cum rasura duarum vel trium ltterarum U)

28. Ἀλλ’ ἐγὼ δώσω πόλιν ἀφορμὰς εἰς ὅμοια τοῖς καταράτοις τούτοις, δι’ οὓς ἔναγχος ἐν ἐγκλήμασιν οὕτω δεινοῖς γέγονα περὶ νέων ἀκοσμέας, ὦ Ζεῦ ούτους ἀκούων λόγους παρὰ τῶν ὡς μάλιστα των τῷ τι καθ’ ἡμῶν ἔχειν λέγειν. καὶ εἰ μὲν μετὰ ἀληθείας αἰτιῶνται, λέγειν οὐκ ἂν δυναίμην, ἔδει μέντοι τῷ λίαν σωφρονεῖν ἅπαντας μηδὲ σκιὰν εἶναι μέμψεσιν.

29. Ἠν ἀνάγκη μεγάλη ταῖς γενομέναις αἰτίαις ταῖς πυκναῖς ἐπιδείξεσιν, ὅτ’ ἔδει μὲν τὸν φιλάνθρωπον βασιλέα τῶν παρ’ ἡμῶν δικαίων τυχέν, ἔδει δὲ πυθέ- σθαι πατέρας, ὡς ἐν ἔργῳ τε ἡμεῖς καὶ αὖ κατενεχθέν- τες τῷ μεγέθει τῶν κακῶν ἐν ἀφωνίᾳ κείμεθα.

νῦν δ’ οὐχ ὁρῶ τὸ ποιοῦν τὴν ἐπίδειξιν. καὶ γὰρ αὖ κἀκεῖνο. μὴ καλῶν μὲν οὓς εἰώθειν, λυποίην ἂν οὓς | [*](R 206) οὐ κάλλιον· καλῶν δὲ μᾶλλον ἂν ἐμπείρους ποιοίην τῆς ὑμετέρας κακίας, οἱ δ’ οὐκ ἂν ἀπελθόντες σιγῷεν. τί οὖν δεῖ τὰ τῇδε μᾶλλον ἔκδηλα ποιεῖν;

31. Καίτοι μετὰ τῶν ἐπιεικεστέρων, φαίη τις ἄν, ᾔτουν κἀκείνων τινὲς τὸν λόγον. οἱ δὲ ᾔτουν μέν, ᾔτουν δὲ τῇ γλώττῃ μόνον, ἡ γνώμη δὲ οὐ ταῦτα ἐβούλετο. ἐγὼ δὲ οὐχ οὕτως ἠλίθιος, ὃς μακροῦ χρό- [*](11 Cf. or. XIX. ΧΧ t. I 626 sq. R. Zosim. IV 41) [*](1 δ’ UB Re 2 ἣν ex ἦν corr in. rec. A πάλιν δώσω Ι 6 περὶ Ι 7 ἑ APIB | μετ’ ἀληθείας ΙΒ 10 ἢν Ι | μεγάλη om ΙΒ | γινομέναις V | <ἐν> αἰτίᾳ πυκναῖς ? | γενομένας αἰτίας διαλύσασθαι coni Re 13 ἡ in ἡμεῖς in ras Β2 17 δὲ οὓς μαλλὸν Ι 18 ἡμετέρας Ι | οἴ APVIB | σιγῷεν scripsi cum Gasda σιγῶσι libri edd 20 τίς Α 21 κἀκεῖ- νον Ι | δ’ Re 22 ταυτὰ ΙΒ)

32. Τίς οὖν ἔσῃ, φησί, περὶ τουτὶ τὸ μέρος, εἴ σε θεῶν τις ἐφ’ ἕτερον ἔτος ἄξει; εἰ μέν τι γένοιτο βέλτιον, μέγιστον δὲ ἡ τύχη, τοῖς πράγμασιν ἕψομαι· εἰ δ’ ἅπερ νυνί, μένει, τοῖς αὐτοῖς δήπου χρή- σομαι σκοπῶν, ὅπως δι’ ἄλλης ὁδοῦ πλεονεκτεῖν ὑπάρ- ξει τοῖς σώφροσιν.

33. εἶτα θαυμόσεταί τις, εἰ παρὸν ἀπηλλάχθαι τοιούτων ὁμιλητῶν, ζῆν ἐν ἀθυμίᾳ κω τοιούτοις αἱροῦ- μαὶ κακοῖς. ἀλλὰ τί δράσω; τοὺς μὲν ἀπελάσω, ποιήσω δὲ τὸ περὶ ἐμὲ βραχύ; καὶ πῶς ἂν μᾶλλον ἡσθείη Πρίαμός τε καὶ οἱ ἐκ τούτου; οἳ τέτανται πρὸς ἐμὲ βουλόμενοι τοῦτ’ ἰδεῖν, ὀλίγοις ἐφεστηκότα ἐμὲ καὶ [*](14) τὴν ἀρχὴν ἐλάττω. | εἶδον δέ γε καὶ στρατηγὸν φαύ- [*](R 207) λων μὶν ἡγούμενον στρατιωτῶν, πείθοντα δὲ αὑτὸν ἀνέχεσθαι, τοῦ μὴ τῶν πολεμίων γενέσθαι τούτους προνοούμενον.