Oratio 1

τούτων οὐδὲν φαυλότερα τἀν τῇ Κωνσταντινου|πόλει πολλῶν ἁπανταχόθεν παιδείᾳ διαφερόντων ἐκεῖσε μετοικούντων, οἳ ἐπῄνουν τε ἡμᾶς καὶ ἐπῃνοῦντο. διαβάντες δὲ τοῦ Πόντου τὸν αὐχένα, καθ’ ὂν πάλαι ποτὲ τὴν Ἱὼ λόγος ἐν εἴδει βοός, ἐλ- [*](1 διατρίβουσιν L 2 εὐγενής V 3 συμμάχων L 4 θαρ- ρυνοῦντος scripsi e L auctore Re θαρρύνοντος reliqui libri et edd 5 τοῦτον cancellavi auctore Re 6 καὶ καὶ V | ἑαυτοῦ PBVL αὐτοῦ Ferr Mor 7 χρῄζοι ACPB χρήζ(?) V χρήζει L | τῆς ὁδοῦ τὸ] τῆς ὁδοῦ Β | κατώκνου Ferr in in marg Mor 10 ἀπολογήσομαι scripsi ἀπολογησόμενος ACPBV ἀπολογησά- μενος L ἀποληψόμενος Ferr in marg Mor 11 ἀνεβίβασεν L 15 ἄστεως Mor Re | οὐδεὶς Β 16 ἀνὴρ om L 19 κων- σταντίνου πόλει L 22 post βοὸς verbum διανήξασθαι vel simile excidisse putat Re)

τε- τελεσμένων δὴ τῷ Κρισπίνῳ πάντων ὑπὲρ ὧν με ἀφῖκτο λαβών, πάλιν τε ἦν ἀναστρέφων ἐν τῇ τοῦ Κωνσταντίνου πόλει καὶ καταβὰς εἰς λιμένα τὸν μέ- γαν ἐγὼ μέν, ὅστις Ἀθήναζε πλέοι, περιιὼν ἐπυνθα- νόμην, λαβόμενος δέ μου τοῦ ἱματίου τῶν τις διδα- σκαλῶν, ἴστε αὐτόν, Νικοκλέα λέγω τὸν Λακεδαιμόνιον, οὗτός με ἐπιστρέψας πρὸς ἑαυτόν, οὐ τοῦτόν σε, ἔφη, δεῖ πλεῦσαι τὸν πλοῦν, ἀλλ’ ἕτερον. καὶ τίνα ἄν, ἔφην, ἕτερον ὁ τῶν Ἀθηνῶν γλιχόμενος ἢ τοῦτον πλέοι; ὅτι, ὦ μακάριε, παρ’ ἡμῖν σε, ἔφη, μένοντα χρὴ κυβερνῆσαι τῶν πολλῶν τουτωνὶ καὶ εὐδαιμόνων τοὺς παῖδας. ἔα δὴ τὴν ναῦν καὶ ἐμοὶ πείθου καὶ μήτε σαυτὸν μήτε ἡμᾶς ἀδίκει μηδὲ ἀγαθὰ πολλά τε καὶ μεγάλα προσιόντα φεῦγε μηδ’ ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος [*](1 Bithynium (Claudiopolis) (Strab. XII p. 565 Paus. VIII 9, 7. Perrot, Exploration de la Galat. I p. 42 sq.)? cf. Themist. or. XXVII p. 332 d sq. 8 Pompon. Mel. I 19. Dion. Per. 788 sq. 15 Ερ. 721. 1137. 1429b. Socr. h. eccl. III 1 p. 167 Β) [*](1 δὲ | 2 πόλεως — 4 παρισούμενον praemissis verbis ἤλ- θομεν διὰ citat Plan fol 21 6 διὰ τοῦτο] διατοῦτο Β „fortasse “ Iacobs Achill. T. 803 6 ξεινίων L 9 ἰδὼν τετελ. Mor ad Liban. Προσφ. Ἰουλ. ed. Paris. 1610 p. 24 12 τῇ κωνσταν- τινουπόλει Β 20 τῶν πολλῶν om Β 23 φεύγειν L | μηδὲ L Hosted by Google)

ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποιήσειν καὶ οὐκ ἀπειθήσειν, λαθὼν δὲ ᾠχό- μὴν | πλέων. τοῦ δὲ Αἰγαίου κινηθέντος τῶν τε ναυ- [*](R 25) τῶν οὐδὲν εἰδέναι τοῦ πελάγους λεγόντων στὰς ἐγὼ παρὰ τὸν κυβερνήτην ὑπὸ τοῦ κακοῦ νικώμενον εὔχο- μαι Νηρεῖ τε καὶ ταῖς Νηρέως κόραις, νὺξ δὲ ἦν, ἐν ᾗ τὰ δεινὰ ταῦτα παρῆν, καὶ ἀνίσχει ἥλιος διὰ νεφῶν προσβάλλων τὴν θάλασσαν, σημεῖον μὲν ἀγριωτέρων πνευμάτων, καὶ τὰς τρίχας ἅπαντες ἐτίλλομεν, ἦν δὲ ἄρα τι τῶν εὐχῶν ἔργον, καὶ πάντα τὰ λυποῦντα ὀξέως ἐλέλυτο θεῶν θαλαττίων ἡμερούντων τὴν θάλατταν.

ἔπλεον δὲ μένειν ὑποσχόμενος οὐ ψεύστης οὐδ’ ἀπατεών τις ὤν οὐδὲ τῷ παρακρούεσθαι τερπόμενος, ἀλλὰ ὅρκον ἐμπεδῶν, ἐφ’ ᾧ τὴν Ἀθήνηθεν ἐπεποιήμην ἔξοδον, ἐπάνοδον ἔχοντα· οὔκουν ἐδόκει μοι χρηστὸν [*](4 p. 103, 5. Suidas s. v. Βημάρχιος 7 Menand. fr. com. att. IV 333 p. 304 M. III 905 p. 237 K. cf. ep. 222 et 716) [*](2 ἤτοι τοὺς πρώτους τῶν τῇδε V) [*](1 ταύτην L 2 ταπρῶτα Β 4 τῷ σοφιστῇ om L 13 ταῖς ν' Νηρέως MSchmidt Philol. XVI 233 | δὲ scripsi τε libri et edd | ἦν, ἐν ᾖ τὰ] ἤδη ἦν ἁ Β 19 ὑποσχό- μενος Ferr in marg „C. R τῷ νικοκλεῖ“, unde τῷ Νικοκλεῖ in Morelli irrepsit. cf. p. 68. 21 ἐμπεδώσων Mschmidt Philol. X 614)

τούτου δὴ τοῦ νέων τε ἐπιστατεῖν #x003E; ἐν τοσούτοις ἔθνεσι καὶ τῆς τῶν λόγων ἀπεργασίας οὐκ ὀλίγων δημιουργηθέντων καὶ ὅλως ὧν τοῦ νῦν ἀπολέλαυκα σχήματος ἒν ἐκεῖνο αἰτιατέον, τὴν τῷ φίλῳ μὲν ἐν κοινωνίᾳ τῆς ἐξόδου δεδομένην χάριν, τὸν ἐμὸν δὲ πρὸς τοὺς ἔξω τόπους ἀφελοῦ- σαν φόβον. εἰ γὰρ αὖ μὴ τότε με ἐξήγαγεν ὁ δαί- μων, ἐκράτει ἂν τὸ ἀεὶ δεῖν μένειν.

ἤδη μὲν καὶ ἄλλον τινὰ ἀνθρώπων δι’ ὁδοῦ τραχείας ἐπὶ γλυκὺ | [*](R 27) τέρμα προήγαγεν ἡ θεός, ἀτὰρ οὖν καὶ ἐμὲ τότε. ὡς γὰρ δὴ ἐνέβαλον εἰς τὴν ἀγοράν, ὁρῶ τινα Καππαδόκην ἥκοντα ἐπὶ θρόνον βασιλέως πέμποντος, καὶ γὰρ ἐτύγ- χανεν ἡ βουλὴ τὸν ἄνδρα ᾐτηκυῖα, ῥήτορα ἄκρον ἐξ οἶμαί τινος ἀγῶνος ἑνὸς αἰτησαμένη. ὁ μὲν δὴ σεμνὸς σεμνῶς εἰστήκει, γνοὺς δὲ ἐγὼ παρά του γέροντος, ὅστις τε εἴη καὶ ὅθεν καὶ ὅπως καὶ ἐφ’ ὅτῳ παρείη, [*](3 ep. 672b) [*](4 αὖθις] δηλονότι εἰς τὴν ωνσταντίνου Vf | λόγῳ] ᾦ ὑπέ- σχετο Νικοκλεῖ Vf 5 sq. οὐ διὰ πάντων ταῦτα V 8 αἴτιον νομιστέον Vf 12 μέλλειν] ἐξιέναι δηλονότι V) [*](5 τούτου Β et e τοῦτο corr. Ρ2 et. Re τοῦτο Α CVL Ferr Mor | τὸ V | νέοις V | τε om BV | ἐπιστατεῖν ex ἐπιστάτην corr. m. rec. Α 6 καὶ quod est in libris post ἐπιστατεῖν, post ἔθνεσι tansposui 7 ὧν] ἂν L ὧν ἂν Mor 11 αὖ] ἂν Re 12 μένειν Re Anim μέλλειν libri et edd 13 ἅνθρωπον L | δι’ ὁδοῦ τραχείας om Β 14 αὐτὰρ ACPB (sed in hoc υ era- sum) Ferr Re 18 τινος ἀγῶνος ἑνὸς] ἑνὸς ἀγῶνος L 19 παρά του e παρὰ τοῦ corr Α et Vr παρὰ τοῦ L Ferr Mor 20 παρ- ήει ACP Re)

ἦν δέ τις αὐτόθι Διονύ- σιος, ἀνὴρ Σικελιώτης, οὕτω μέγας τε καὶ δυνατὸς ἔκ τε τῶν ἐν δίκαις ἄθλων ἔκ τε τῶν ἐν ἀρχαῖς ἐπαίνων ἔκ τε φιλοξενίας ἔκ τε τοῦ ῥᾳδίως τὸν λυποῦντα ἐπι- κλύζειν, ὥστε ἐλυσιτέλει τῷ τὴν ἀρχὴν ἔχοντι χρῆσθαι Διονυσίῳ. οὗτος ὧν τε εἴην, εἰδώς, ἡνίκα ἐπετρόπευε Σύρους, τῷ τε Νικοκλεῖ τούτῳ τῶν πρὸς ἐμὲ πρότερον συνεφαψάμενος λόγων ἔκειτο τηνικαῦτα ἀσθενῶν, ᾧ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμην. ἐπεὶ δὲ ῥαί·σας τὸν ἅπαντα ἤκουσε λόγον καὶ ὡς χειμαζοίμην, δυοῖν γὰρ ἕνα οὐκ εἶναι κρατεῖν, οὐδὲ γὰρ τὸν Ἡρακλέα τὴν παροιμίαν λέγειν, ἑαυτῷ τοῦτ’ ἔφη μελήσειν, μὴ χρῆναι δὲ ἀθυ- μεῖν ἐμέ, καὶ τὸ τοῦ Πλάτωνος προσέθηκεν, ὡς ὑπ’ ἀνδρῶν οὐκ ἄν ποτε τρόπαιον ἀθυμούντων σταθείη.

Τρεπόμεθα δὴ πρὸς τὰ ἀγωνίσματα, καὶ ἔδει μὲν ἕτερον τὸν ταῦτα διηγούμενον εἶναι, | περὶ ἑτέρου [*](R 29) γὰρ ἂν ἕτερος ἀποκεκαλυμμένως διῄει, λόγοι τε ὁπόσοι [*](13 CIL VI 1673. Cod. Theod. VIII 18, 4 18 Plat. Phaed. 89 C. Zenob. V 49 20 Plat. Criti. 108C 24 Isocr. de pace 62 p. 171 e) [*](2 ἀνέμνησε L 7 ταύτῃ scripsi e PBVL auctore Re ταῦτα AC edd | δεύτερα P | ἀπεχώρουν — 8 ἁμαρτών citat Plan fol 21 8 ἐλπίδων Plan 14 Σύρων Sievers l. l. 51 | τού- των coni Re 18 γὰρ om C 22 ἴδει — 24 διῄει citat Plan fol 21 | μὲν om Plan 23 ἂν om Plan 24 διίοι V Plan)

τὼ μὲν δὴ σοφιστὰ ἐπενθείτην, ὁ μὲν οὐδὲ ἀν- θήσας ἀρχήν, ὁ δὲ ἀπηνθηκώς· ὁ μὲν γὰρ οὐδὲ παρ- ῆλθεν εἰς τὸ δύνασθαι, ὁ δὲ ἐξεπεπτώκει. ἐπεν- θείτην μὲν οὖν καὶ τἄλλα ἐλοιδορείσθην βίαιον, πλεον- έκτην, ἀκόρεστον, οὐδαμοῦ στῆναι δυνάμενον, τὰ [*](19) τοιαῦτα ἀναισχυντοῦντες. οὐ γὰρ δὴ χειρῶν ἔργον [*](R 30) ἦσαν οἱ ἀφιστάμενοι τῶν νέων, ἀλλ’ ἕτερον | τὸ πεῖθον. ὥσπερ οὖν τοὺς καλοὺς οὐκ ἂν γράψαιτό [*](11 ἤτοι ζητοῦντα V) [*](1 ἐκείνου B 4 τοῦ βασιλέως post ἐκείνου Ferr in marg Mor 7 ἐπιρροή BL 8 και ταις in καὶ ταῖς corr in ras P2 | τῶν inser Cp, in marg m. rec. A, om L | οἵ τε — 10 σπουδάς citat Plan fol 21 9 καὶ — θεάματα om Plan | τὰς C sed ς erasum | τῆς C sed η corr m | θαύματα L 13 ὢν ex ἂν corr C2 14 κακῶς ante ἐπενθείτην Ferr in marg Mor Re 15 τὴν ἀρχὴν V 17 τἀμὰ Sintenis coll. p. 33, 5 86, 3; 109, 2 R μάλα? | ἐλοιδορείσθην scripsi cum Gasda ἐλοιδορεῖσθον libri et edd 20 οἱ om B | ἕτερόν τι τὸ L 21 ὥσπερ — 103, 3 ἐλέγξαι citat Plan fol 21 | οὖν om Plan | οὐκ] οὐδεὶς L)

39. Οἰμώττουσι δὴ τοῖς ὧδε πεπραγμένοις ἔρχεται Βημάρχιος σύμμαχος μηνὶ ἑβδόμῳ, μάλα δὴ τὸν Κων- στάντιον ᾑρηκὼς ἀνὴρ καὶ τῶν περὶ ἐκεῖνον τοὺς ἀμυήτους, ψόφῳ τε καὶ κτύπῳ παρανόμων ῥημάτων δόξαν ἐπὶ λόγοις ῥωμαλέου λαβὼν φίλοις τε τοῖς ἀπ’[*](R 31) καὶ τὰ μέχρι μέθης συμπόσια φιλίας ἰσχυρὰς κεράσαι. διέβη μὲν δὴ τὸν πορθμὸν κυδιόων τε καὶ ὑψοῦ κάρη ἔχων κρότῳ τε ἐπηρμένος καὶ οἷς εἰργάσατο χρήμασι, λόγον ἕνα μέχρι Νείλου δεικνύων τόν τε ἐναντία τοῖς θεοῖς τεταγμένον ἐγκωμιάζων, αὐτὸς θύων θεοῖς, διδάσκων τε καὶ διηγούμενος, οἷον αὐτῷ τὸν νεὼν ἐγείραι Κωνστάντιος. διέβη μὲν δὴ μειδιῶν, ὡς δὴ οὐδενὸς αὐτὸν ὑπομενοῦντος, ἀλλ’ ἀμαχεὶ τά τε αὑτοῦ κομιούμενος καὶ καταδύσων αὐτόν τε ἐμὲ καὶ ὅ,τι ἐμοὶ συνέπνει.

πρῶτον μὲν οὖν τὸ μηδεμίαν ἐς αὐτὸν ἐπάνοδον γενέσθαι τῶν νέων ὠδύνα καὶ ἐκέντει τὴν ψυχὴν· ἔπειτα ἐμοῦ λόγον εἰς σύλλογον εἰσαγαγόντος παρών τε καὶ ἀκροώμενος οὐχ ὡς ἥδιστα διετέθη, τῶν φίλων δέ οἱ παραινούντων βροντᾶν καὶ [*](11 ΙΙ ζ 509 ο 266) [*](1 τις om L | εἰ — ἐρῷεν om Plan | πολλὰ L 3 τῆς ὥρας] τοῖς λόγοις Plan 4 Οἰμώττουσι — πεπραγμένοις citat Thom M 268, 8 s. v. οἰμώζω· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· οἰμώττουσι κτλ. 7 ψήφω Β 8 ῥωμαλέον ῥωμαλέον γρ. ῥωμαλέαν Mor in marg | post τοῖς excidisse μιαροῖς vel δυσσε- βέσιν vel ἀθέοις putat Re probabiliter 18 αὐτοῦ AL ἑαυτοῦ Β 20 εἰς V | ὠδύνει (sic) — 21 ψυχήν citat Plan fol 21)

ἡττημένος δὴ τοῦτο οὐδ᾿ ἂν θεοῦ προειπόντος ἐλπίσας ἧκεν ἀναμαχούμενος τὴν ἥτταν τῷ τὸ πολὺ χρυσίον αὐτῷ πεποιηκότι λόγῳ, καὶ διεξιόντος αὐτοῦ κίονας δὴ τινας καὶ κιγκλίδας ὁδούς τε ὑπ’ ἀλλήλων τεμνο- μένας ἐμπιπτούσας <τε> οὐκ οἶδ’ ὅποι, βλέποντες ἀλλήλους οἱ καθήμενοι, συνεῖναι αὐτὸς ἕκαστος οὐκ ἔχων, νεύμασι τοὺς ἀφεστηκότας ἠρώτων, εἰ τὸ αὐτὸ πάθοιεν, καὶ ταὐτὸ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἐγὼ παθὼν 15 σαφηνείας δόξαν οἷς ἐθορύβουν ἐπειρώμην περιάπτειν [*](R 33) τῷ λόγῳ χαριζόμενος | τῇ φάλαγγι.

δευτέρῳ δὴ τούτῳ τρώσας αὑτὸν λόγῳ λόγον ἐμὸν ἕτερον φανῆναι διακωλύει τὸν ἄρχοντα πείσας οἱ χαρίσασθαι τὸ μὴ ἀφικέσθαι μοι. ἦν δὲ ἐκεῖνος οἷος καὶ πεισθῆναί τῳ. τῆς τοίνυν πόλεως τοσούτῳ μειζόνως τἀμὰ ἑλομένης, ὅσῳπερ μᾶλλον ἐώρα τῶν δικαίων ἀποστερούμενον, [*](2 κατασῦραι scripsi auctore Re Anim. cf. 96, 1; 101, 17; 105, 7; 116, 12 κατασύραι libri et Re κατασύρας Ferr Mor 3 μὴ inser man. ant. A | ἀπολώλεκεν APC, sed in hoc ν del. | τοιούτοις — 8 ἧτταν citat Plan fol 21 4 ἧκε — 7 ἐλπί- σας om Plan | κομίζων τὸν λόγον L 6 ἀπέφηνε θαυμαστότερον L 7 ποτε post θεοῦ V, post προειπόντος L 9 διεξιόντος e διεξιόντας corr C2 10 κιγκλίδας supra κυκλίδας Β2 11 ἐκπιπτούσας coni Re | τε inserui 13 ἐφεστηκότας supra ἀφεστηκότας Vr num παρεστηκότας, ut 85, 4? 11 αὑτὸν ex αὐτὸν corr Vr αὐτὸν AL 18 ὃ L οἱ χαρίσασθαι in χαρί- σασθαι οἱ corr Cf 19 ἐφίεσθαί Gasda | μοι supra με Vr με BL et in ras Ρ5 ἐν ἄλλω: μοι Ρ2 in marg cf I 384, 18 R et p. 142, 16 | προσθεῖναι L)

εἰ μὲν δὴ φαρμάκῳ οἷός τ’ ἦν ἀπενεγκεῖν, ἐπὶ τὸ ἔκπωμα ἧκεν ἄν, τοῦτο δὲ οὐκ ἔχων γοήτων ἡττῆσθαι περιιὼν ἐτραγῴδει· ξυνεῖναί με γὰρ ἀνδρὶ τυραννοῦντι τῶν ἄστρων, δι’ ὧν ἐκεῖνον τὸν μὲν εὖ, τὸν δὲ κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπων, ὥσπερ τοὺς ἐν ταῖς δυναστείαις διὰ τῶν δορυφόρων· τούτου δὲ εἶναι τὸν ἔλεγχον ἐν τοῦ βιβλογράφου ταῖς πλευραῖς, Κρητός τινος ἐπιεικοῦς πολλὰ τῇ δεξιᾷ καμόντος Ἀθήνησί τε καὶ πανταχοῦ.

γνοὺς δέ, ὡς μόνος μὲν ὑλακτῶν οὐδὲν περαίνοι, δέοι δὲ αὐτῷ καὶ συμμορίας, εὑ- ρίσκει πόνου χωρὶς τοὺς συλληψομένους πρὸς τοῖς σοφισταῖς τοὺς ἀμφὶ τοὺς ποιητάς. ἐποίει δὲ αὐτῷ τοὺς συνεργοὺς λύπη τε καὶ φόβος καὶ φθόνος· τοὺς μὲν σοφιστὰς πάντα, τοὺς ἄλλους δὲ τὸ φθονεῖν. χρῶνται δὴ καιρῷ τῇ τοῦ δήμου μανίᾳ, ἣν ὁ μὲν ἄρχων τραυματίας φεύγων τῷ Περινθίων σώζεται τεί- χεῖ, συλλαβόντες δὲ τοὺς συκοφαντουμένους | οἱ συν- [*](R 35) ωμόται καθείρξαντες εἶχον ἀθάνατον ἔσεσθαι τὴν [*](1 Prov. Bodl. 364. Coisl. 124. Suidas s. v. ἐγὼ ποιήσω πάντα κατὰ Νικόστρατον Anthol. Pal. X 48, 4. 11 Cf. Eunap. vit. § 6 19 or. LX t. III 304, 19 R) [*](2 μὲν ἔτι οὐκ ἂν Β 4 ἑαυτοῦ corr. e σεσυτοῦ C2 8 δι’ — 9 ἀνθρώπων L 11 βιβλογράφου reposui e libris et Ferr, ut constanter βιβλιογράφου Mor Re 12 post καμόντος rasura duarum vel trium litterarum in Α 14 οὐδὲν ἂν VL Re οὐκ ἂν Mor | περαίνει Ferr 16 αὐτῷ scripsi e VL αὐτὸ A (in quo post ὸ rasura unius litterae) CPB 17 τοὺς συνεργοὺς inserui e VL 20 τῷ τῶν Περινθίων Ferr in marg Mor Re)

ὡς δὲ οἱ μὲν ἑαυτῶν ἐγένοντο οἱ παραφρονήσαντες, ὁ δὲ ἄρχων ἐπανῆκεν, ὁ δεσμὸς δὲ ἦν παρὰ τοὺς νόμους, ὁ μέν, ὡς ἐμοί τε καὶ τοῖς νόμοις ἔμελλε βοηθήσειν αὔριον καὶ ὡς οὐ σμικρὰν λήψοιτο δίκην, παρεδήλου, τῶν δὲ ἐν τρόμῳ τε κατα- στάντων καὶ ἀλλήλους αἰτιωμένων, οἶα ἐβούλευσας, ὦ δαῖμον. περὶ μέσας νύκτας ἐξέβαλες τῆς ἀρχῆς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ παρέδωκας ἅμα ἡμέρᾳ Λιμενίῳ τὸ ἄστυ, συνωμότῃ μὲν οὐκ ἂν φαίην, ἀνωμότῳ δὲ καὶ τὰ αὐτὰ βουλομένῳ· θεὸς μὲν γὰρ ἤθελεν εἶναι δο- κεῖν, ἐγὼ δὲ αὐτὸν οὐδὲ σπουδαῖον ἐνόμιζον ἄνθρω- πον, ᾧ γε ἦν ἡ σπουδὴ γελασθῆναι.

οὗτος πρὸ τῆς ἀρχῆς ἐν ἀγορᾷ καθήμενος ᾔτησε παρὰ τῆς Τύχης εἰς τοσοῦτον τὴν ἀρχήν, ἐν ὅσῳ γένοιτ’ ἂν αὐτῷ κτεῖναι ἐμέ. λαβόντος οὖν τὸ δικάζειν ἔμενον ὁ ταῦτα εἰδὼς ἐγὼ πιστεύων εἶναί τι τἀληθές, τοῦ γραφομένου δὲ οὐκ ὄντος νοῦν γε ἔχων. τῶν ὀμωμοκότων οἱ μὲν ἐπαινοῦντες ἐκεῖνον λύσιν ἐμαντεύοντο τοῖς δεδεμένοις, ὡς οὐκ ἂν ἐκείνου παραβάντος τὸν περὶ ταῦτα νόμον, ὁ δὲ πρὸ τοῦ νόμου τοὺς κολακεύοντας αἰδούμενος οὐ διώκοντα ὁρῶν, οὐ φεύγοντα καλέσας ἀρχὴν ἐποιεῖτο τῆς κρίσεως τοῦ ταλαιπώρου τὴν βάσανον, ἐν ᾗ τον ἤκουσα βασανιστὰς ἀπειπεῖν.

πρίων δὴ τοὺς [*](R 36) ὀδόντας καὶ | τοῦ γε δευτέρου σώματος ἀποκρουσθεὶς ἀξιώματι πῦρ ἠπείλει τῷ κατατετμημένῳ φάσκων οὐ λήξειν πρὸ τῶν αὑτῷ φίλων ῥημάτων. καὶ ἅμα ἐμοὶ [*](23 ἤτοι θυμούμενος V) [*](1 μὶν <ἐν> ἑαυτῶν Cobet Misc. 146 4 μικρὰν VL 5 om V 9 καὶ delendum? 15 δεκάξειν L 17 γε om L | ἐχόντων L 28 τοὺς βασανιστὰς coni Re 26 αὑτῷ scripsi cum L ἀυτῷ reliqui libri et edd)

προσπαρεκάλει δέ με καὶ τὸ χείρονος ἄμεινον ἀντιλήψεσθαι χωρίον, τὴν Νικομήδους πόλιν, λόγων τροφὸν τῆς τρυφῇ βαρυνο-. μένης. ὁ δὲ κἀκείνην ἔκλειέ μοι γράμμασιν, οὐ μὴν εἰς ἅπαν· ἧκον γὰρ ἐκεῖσε διὰ τῆς Διονύσου. Νικαίας γὰρ οἱ οἰκήτορες ἐπειδὴ ᾔσθοντο τὴν ἔξοδον, πρεσβεί- αις παρ’ ἑαυτοὺς ἐκάλουν ἅπασιν ἐπαίνοις ἐν ψηφί- σμασι χρώμενοι. προσκυνήσας δὴ τὸν Διόνυσον εἱπό- μην καὶ αὖθις ὢν ἐν νέοις τε καὶ λόγοις ψηφίσμα- σιν ἑτέροις ἐπὶ τὴν τῆς Δήμητρος ἠγόμην τοῦ τῶν Βιθυνῶν ἄρχοντος δεηθεῖσι χαριζομένου.

ἐδέοντο δὲ οὐκ ἀπορίᾳ σοφιστοῦ· πολίτης γὰρ δὴ ἦν τις σφίσι τῶν ἐπαινουμένων, ὁ δὲ λόγων μὲν οὐκ ἀπείρως εἶχε, θυμῷ δ’ ἐδούλευε καί ποτε τὴν|βουλὴν ἅπασαν δού- [*](R 37) λους τῶν αὑτοῦ πατέρων ἐτόλμησε προσειπεῖν. τοῖς δὲ ὑπὲρ δίκης βουλευομένοις καὶ ὅτῳ χρὴ τὸν ὑβρι- στὴν μετελθεῖν, ἀθανάτῳ τις εἶπε κακῷ, ὡς τῶν γε ἄλλων οὐ μακρῶν ἐσομένων· ἐρομένων δέ, τί τοῦτο εἴη τὸ ἀθάνατον αὐτῷ κακόν, ἐμέ τε ἴφη καὶ τοὺς [*](1 Aesch. Ag. 1624 8 Ep. 819. Dio Chr. or. XXXIX p. 158 R. (Cf. Catal. of greek coins in the British Museum, (Pontus) Bithynia, Nicaea 2. 35. 44. 147. 154)) [*](13 Τὴν Νικομήδειαν λέγει· ἐνταῦθα γὰρ διαφερόντως ἐτι- μᾶτο τὰ τῆς Δήμητρος P2) [*](7 με Β εἰςάπαν V 9 οἱ om L 11 δὲ B 15 τις ἦν Ferr in marg Mor Re 17 δὲ BV 18 αὐτοῦ ACPBL et edd 20 τίς B | εἶπε ex εἶπεν corr Cp 21 μακρὰν L)

ἐδεδίειν μὲν οὖν, μή με ἐντυχὼν δάκῃ, φυλαξάμενος δὲ λέγων σι- γῶντα ἐτρεψάμην μὲν οὐδὲ πρότερον ταχύν, ὀργῇ δὲ βραδύτερος ἐγεγόνει. τῷ δὲ ἄρα κρεῖττον ἦν, ἐπειδὴ ἀφικόμην, σιγᾶν ἢ λέγειν οὐχ ὡς οὐ καλὰ ὑφαίνοντι, δεῖ γὰρ τό γε ἀληθὲς τιμᾶν, ἀλλ’ αὑτῷ φόβους τινὰς ἐντεκών, ὡς δὴ γοητεύοιτο, τοῖς δόγμασι τὴν μνήμην ἐξέπληττε καὶ ἀπῄει πᾶν μὲν δρῶν, πᾶν δὲ φθεγγόμενος, ὥστε ὑπ’ ἀλλήλοις κρύπτεσθαι τῶν διαλυθέντων πολλούς, μὴ ζέων ἔτι προσπεσών τῳ διασπάσαι.

51. | Τοῦτον ἐγὼ τὸν χρόνον, ἔστι δὲ ἔτη πέντε, τοῦ παντὸς ὅν βεβίωκα, ταυτὶ δὲ σχεδὸν ἐξήκοντα, ἔαρ ἢ ἄνθος προσειπὼν οὐδ’ ἂν οὕτως εἴην συμμέτρως προσειρηκώς· ἔχω μὲν γὰρ καὶ ἕτερα πέντε καὶ πάλιν ἕτερα τοσαῦτα ἐπαινέσαι, τὸ νικᾶν δὲ τούτων ἐστὶ τῶν ὑπὸ τῇ Δήμητρι, νικώντων τοῖς ἅπασιν, ὑγιείᾳ σώματος, εὐθυμίᾳ ψυχῆς, ἐπιδείξεων πυκνότητι, τοῖς [*](8 Thuc. II 87, 3) [*](2 Ἤτοι κατὰ προσδοκίαν ἐμὴν ὁμιλήσας· συντυγχάνει δὲ τῷ δεῖνι ἐπὶ τοῦ παρὰ προσδοκίαν ἐρεῖς· ἤτοι μὴ προγνοὺς συν- ήντησέ τῳ V 10 τῶν συλλόγων τῶν ἀκροωμένων Vg) [*](1 τοῦ ἀντιτέχνου Wyttenb 6 τιμᾶν τό γε ἀληθὲς V τἀ- ληθὲς λέγειν Β τιμᾶν] εἰπεῖν Ferr in marg Mor | αὐτῶ V αὐτῶ BL 7 litteris ἐν vocis ἐντεκὼν des. Α fol 18v. quae sequutur usque ad 113, 9 τῆς γυναικὸς uno folio amisso per- ierunt ἐκτεκὼν Ferr Mor | γοητεύοντι B 8 ἐξέπληττέ τε καὶ Β 10 προσπεσών τῳ scripsi e BV, ut. coniecerant Re Wyt- tenb Cobet Mnem. Ν. S. III 248 προσπεσὼν τῷ C (prius σ ab- reptum) PL 11 διασπάσαι scripsi praeeunte Cobeto l. l. qui διασπάσαιτο coniecit διαρπάσαι libri διαρπάσαιμι Re Anim 13 ταύτῃ L 14 προειπὼν L | οὕτως ἂν VL 17 ἅπασι· B | ὑγίεια V)