Oratio 1

Τοὺς δὲ περὶ τῆς ἐμῆς τύχης οὐ τὰ εἰκότα δοξά- σαντας, οὔθ’ ὅσοι με ἀνθρώπων εὐδαιμονέστατον εἶναί | φασιν ἀπὸ τούτων δὴ τῶν ἐπὶ τοῖς λόγοις θορύβων [*](R 2) οὔθ’ ὅσοι τῶν ὄντων ἀθλιώτατον ἀπὸ τῶν συνεχῶν δὴ ὀδυνῶν καὶ πόνων, τούτοιν τοίνυν ἑκατέραν [*](5) ταῖν ψήφοιν τῆς ἀληθείας ἀπενηνεγμένην ἐπανορθῶσαι πειρατέον διηγήσει τῶν τε ὑπαρξάντων ἐμοὶ τῶν τε ἔτι νῦν ὄντων, ὡς εἰδεῖεν ἅπαντες, ὅτι μοι τὰ τῆς τύχης ἐκέρασαν οἱ θεοὶ καὶ οὔτε εὐδαιμονέστατος

2. Πρῶτον τοίνυν, εἰ καὶ τόδε εἰς εὐτυχίαν | φέρει πόλεως πολίτην εἶναι μεγάλης τε καὶ ὀνομαστῆς, ἀθρείτω μέν τις τῆς Ἀντιόχου τὸ μέγεθος καὶ οἵα τις αὐτὴ καὶ πόσην νέμεται γῆν καὶ ὀίων μὲν πίνει πηγῶν, οἵοις δὲ ζεφύροις τρυφᾷ, ἔστι δὲ καὶ οὐκ ἰδόντι τὴν πόλιν ἀκοῇ πάντα ἐπίστασθαι. ποῖος γὰρ ἠπείρων ἢ ποῖος θαλάττης μυχός, οἷ τὸ κλέος οὐ πεπόρευται τοῦ ἄστεος; ἐν δὴ μεγίστῃ μεγίστους εἶναι συνέβη γένος τοὐμὸν παιδείᾳ τε καὶ πλούτῳ καὶ χορηγίαις καὶ ἀγῶσι καὶ λόγοις, ὅσοι φοραῖς ἀρχόντων ἀπαντῶσιν.

οἴον- [*](3 Simon. Cei fr. 225 apud Amm. Marc. XIV 6, 7. Eur. in Alcib. (fr. 4 Bergk) apud Plut. Dem. 1 et 2.) [*](1 Νέμεσις θεὰ παρ’ Ἕλλησι τοὺς εἰς τὰ ἄμετρα ἐφ’ ὁτῳδή- ποτε ἐπαιρομένους καθαιροῦσα. διατοῦτο καὶ Λιβάνιος ἐνταῦθα ταύτην παραιτεῖται εὐχόμενος V 6 ἐντεῦθεν τὸ τοῦ μετα- φραστοῦ ἐν τῷ εἰς τὸν ἅγιον ὑπομνήματι L2 cf. Phoc. vit. Sym. ed. Migne Patrol. gr. 133 p. 927 c. 2) [*](3 πρῶτον] πρῶτον μὲν L Ferr in marg | in εὐτυχίαν lit- terae τυχ abreptae in C εὐψυχίαν Ferr | φέροι L 5 μέν] μέν τοι Ferr μέν τοί Wyttenb. μέν μοι Ferr in marg Mor νῦν μοι Re Anim μοι Boiss. cf. Anth. Pal. XII 61 | τις corr. rec. C | οἴα] ὅση L | αὕτη VL et corr. m. rec. (s) in αὐτὴ C αὑτὴ Ρ 6 γῆ C, sed post η una littera abrepta 7 ἰδόντα V εἰδότι Ferr in marg Mor 8 ἀκοῇ πάντα] ἀκούσαντά γε V γρ. ἀκούσαντί γε Ferr in marg | ἐπίστασθαι] πεπιστῶσθαι L πεπιστεῦσθαι Ferr in marg πιστεῦσαι V et cum γρ Ferr in marg | ποῖος γὰρ ἠπείρων] ποία γὰρ ἤπειρος V (qui in marg m. rec. (r) habet ποῖος γὰρ ἠπείρων) L cf. I 119, 6 R ποία πόλις οὐκ ἀκήκοε τῶν ἐν ἠπείροις ἢ νήσοις 9 οἷ m. rec. (r) supra οὗ V οἷς L 10 δὴ in marg m. rec., in textu δὲ V | τῇ μεγίστῃ VL Ferr in marg Re | μέγιστον V Ferr in marg Mor 11 παιδείᾳ — 12 ἀπαν- τῶσιν inser. L2 | ὅσοι Ferr in marg et m. rec. (s) supra ὅσαι C ὅσαι Ferr ὅσα PBL et m. rec. supra ὅσοι V | πορφύραις coni Mor θύραις Re Anim φθοραῖς aut ὀργαῖς Wgttenb. διαφο- ραῖς M Schmidt Philol. Χ 611 ὁρμαῖς Gasda)

Γήμας δὲ τὴν ἐκ τοιούτων οὑμὸς πατὴρ τρεῖς παῖδας ποιησάμενος, ὧν ἐγὼ μέσος, ᾤχετο πρὸ ἀκμῆς μικρὰ ἐκ πολλῶν κεκομισμένος, καὶ εὐθὺς τῆς μητρὸς ἐπ’ ἐκείνῳ ὁ πατήρ. δείσασα δὲ ἡ μήτηρ ἐπιτρόπων κακίαν καὶ ὑπὸ σωφροσύνης τὰς τοῦ δεῖν εἰς λόγους ἰέναι σφίσιν ἀνάγκας αὐτὴ πάντα ἡμῖν ἀξιοῦσα εἶναι [*](5 or II 11 t. I 175, 17 sq. et or. XIX ib. 644, 18 sq. R) [*](19 δεῖν καὶ ἀνάγκην εἶναι V) [*](2 ἀπὸ Ferr in marg Mor | τινὸς τῇ ’κείνων inser L2 3 in ἄρα duae ultimae litterae in lacuna paulo maiore suppl. L2 4 μόνον VL Ferr in marg | τῆκείνων Β | ἢ] ἀλλὰ καὶ V 5 προίδοι V 11 δυοῖν προμάχοιν V et m. rec. (s) supra δύο προμάχοις C, cum γρ Ferr in marg, Mor Re 14 ἡμέ- ρου — τύχης] ἡμέρου ἀπήλαυνε τύχης Plan fol 21 15 δὴ VL 16 ᾤχετο — ἀκμῆς citat Plan fol 21 17 γρ. κεκοσμημένος Ferr in marg κεκομικὼς Ferr in marg Mor LIBANIUS ed. Foerster.)

τεττάρων δή μοι τουτονὶ διελθόντων τὸν τρόπον ἐνιαυτῶν πέμπτου τε ἐπὶ τοῖς δέκα ἡπτόμην καί με εἰσήρχετο δριμύς τις ἔρως τῶν λόγων· ὥστε ἠμέληντο μὲν αἰ τῶν ἀγρῶν χάριτες, ἐπέπραντο δὲ περιστεραί, δεινὸν θρέμμα καταδουλώσασθαι νέον, ἅμιλλαι δὲ ἵππων καὶ τὰ τῆς σκηνῆς πάντα ἀπέρριπτο, καὶ ᾧ δὴ διαφερόντως ἐξέπληξα καὶ νεότητα καὶ γῆρας, ἀθέατος ἔμεινα μονομαχιῶν ἐκείνων, ἐν αἷς ἔπιπτόν τε καὶ ἐνίκων ἄνδρες, οὓς ἔφησθα ἂν μαθητὰς εἶναι τῶν ἐν Πύλαις τριακοσίων. ὁ μὲν δὴ ταῦτα λειτουρ- γῶν ἦν θεῖος ἐμὸς πρὸς μητρὸς ἐκάλει τέ με ὀψόμενον, ἐγὼ δὲ ἄρα ὑπὸ τῶν βιβλίων εἰχόμην. λόγος γε τὸν [*](15 Ηer. VII 205) [*](13 ἀθέατος ὁ μὴ βλέπων κρεῖττον ἢ ὁ μὴ βλεπόμενός τινι Β2 (= Thom. M. p. 28, 14)) [*](1 ἄλλων m. rec. (s) supra erasum μᾶλλον C et coni Re μᾶλλον L edd | ἔχεται Ferr | σὺν πόνῳ] ξὺν πόνοις Mor 2 παιδεύειν L, sed δεύειν in lacuna m2 | οὐκ — 3 παῖδα in lacuna suppl. L2 οὐκ ᾔδει χαλεπῆναι C, sed litterae κ, ει α et pars antecedentis χ abreptae et m. rec. (s) infra scriptae om Ferr οὐκ οἶδε χαλεπῆναι Mor Re 3 καθεύδοντα] τὸν L2 τῶ L 5 πλεῖον L | λόγοις ἀναλῶσθαι L 6 δή m. rec. (s) corr. in δέ C δέ edd | τουτονὶ τὸν τρόπον διελθόντων Β 8 ὥστ’ Β 10 citat Eustath. ad II. λ 244 p. 778 ed. Rom. ὁποῖον καὶ αἱ περιστεραί, ἃς ὁ Λιβάνιος θρέμμα φησὶ δεινὸν καταδουλώσασθαι νέους 13 ἀθέατος — ἐκείνων citat Thom. M. s. v. ἀθέατος p. 28, 14 R 14 τε om Β 16 ἐκάλει C in textu, sed ά abreptum, et m. rec. (s.) in marg 17 βί- βλων L | λόγος] καὶ λόγος BL λόγον Re εὔλογόν γε M Schmidt Philol. Χ 614 | γε corr. e σε Β τε V et coni W yttenb, fortasse recte)

ποῦ δὴ τὴν ὀρφανίαν θήσο- [*](R 7) μὲν; καὶ ἥδιστα μὲν ἂν ἐπεῖδον τὸν πατέρα ἐν γήρᾳ, εὖ μέντοι τοῦτό γε οἶδα, ὡς νῦν ἂν ἦν ἐν ἑτέρᾳ ἀτραπῷ βίου τοῦ πατρός μοι προβάντος εἰς πολιάν. ἀντεξετάζων δή τις τὰ νῦν [τὰ] παρόντα ἐκείνοις, λέγω φροντίσιν ἢ δίκαις ἢ καὶ νὴ Δία γε θρόνοις ἀρχῶν, οὐ χαλεπῶς ἂν καὶ οὕτω γ’ ἀνεύροι, ποτέρωσε τοῦτο τιθεὶς ὀρθῶς ἂν εἴη τεθεικώς.

ἀλλὰ μὴν τήν γε τῆς μητρὸς σωφροσύνην, ἣ μυρίους ἀπὸ τῶν θυρῶν ἀπήλασεν, οὐδ’ ἂν ὁ σφόδρα ἡδονῶν | ἥττων τολμῆσαί [*](R 8) μοι δοκεῖ μὴ συγχωρῆσαι παίδων εἶναι εὐτυχῶν, εἰ δὴ καλὸν μὲν τὸ σὺν παρρησίᾳ ζῆν, ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ ’κεί- νοις ἐξ ὧν ἔφυ, ὡς πολλοί γε ἀμέμπτους σφᾶς αὐτοὺς παρασχόμενοι γονέων ἐπεστομίσθησαν ὀνείδεσι.

8. Πάλιν τοίνυν τὸ μὲν παρ’ ἄνδρα πεφοιτηκέναι λόγων προχέοντα κάλλος εὐδαίμονος φοιτητοῦ, τὸ δὲ μὴ ὁπόσον ἄξιον, ἀλλ’ ὁπότε μὲν ἀφωσιούμην, φοιτᾶν, κινοῦντος δὲ ἤδη πρὸς μαθήσεις ἔρωτος οὐκ ἔχειν τὸν μεταδώσοντα θανάτῳ σβεσθέντος τοῦ ῥεύματος, τουτὶ δὲ ἀθλίου. ποθῶν μὲν τοίνυν τὸν οὐκέτ’ ὄντα, χρώ- μενος δὲ τοῖς οὖσιν, εἰδώλοις γέ τισι σοφιστῶν, ὥσπερ οἱ τοῖς ἐκ κριθῶν ἄρτοις ἀπορίᾳ γε τοῦ βελτίονος, ἐπειδὴ ἤνυτον οὐδέν, ἀλλ’ ἦν κίνδυνος ἡγεμόσι τυ- φλοῖς ἑπόμενον εἰς βάραθρον ἀμαθίας πεσεῖν, τοῖς [*](R 9) μὲν χαίρειν | εἶπον, παύσας δὲ τὴν μὲν ψυχὴν τοῦ τίκτειν, τὴν δὲ γλῶτταν τοῦ λέγειν, τὴν δὲ χεῖρα τοῦ γράφειν ἒν ἔδρων μόνον, μνήμῃ τὰ τῶν παλαιῶν ἐκτώμην συνὼν ἀνδρὶ μνημονικωτάτῳ τε καὶ οἵῳ τῶν παρ’ ἐκείνοις καλῶν ἐμπείρους ἀπεργάζεσθαι νέους. καὶ οὕτω δή τι αὐτῷ προσεκείμην ἀκριβῶς, ὥστ’ οὐδ᾿ ἀπαλλαττομένου τῶν νέων ἀπηλλαττόμην, ἀλλὰ καὶ δι ἀγορᾶς, ἐν χεροῖν τε ἡ βίβλος. καὶ ἔδει τι τὸν ἄνδρα καὶ πρὸς ἀνάγκην λέγειν, ἣν ἐν τῷ παραχρῆμα μὲν δῆλος ἦν δυσχεραίνων, χρόνοις δὲ ἐν ὑστέροις ἐπῄνει.

πέντε ταῦτα ἔτη ἦν ἁπάσης μοι τῆς ψυχῆς ἐκεῖσε [*](5 or. IV p. 210, 12 R) [*](18 καὶ ἀνάγκη ἦν V) [*](1 τὸ μὲν — 14 ἐκτώμην citat Plan fol 21 | παρὰ CPB Plan 2 in φοιτητοῦ ultimae litterae οῦ in V iam non comparent 3 ἀλλ’ — φοιτᾶν om Plan | ἀφοσιούμην Β Mor 4 κινοῦντος δὲ ἤδη] καὶ κινοῦντος Plan | οὐκ] μὴ Plan 8 ἐκκριθῶν Β | γε om L 9 ἐπεὶ δὴ δὴ corr. in δὲ m. rec. (s.) sed iterum δὴ suprascr.) C ἐπεὶ δὲ Vat. 939 Plan edd 11 εἰπὼν Plan 13 ἓν ἱδρῶν om Plan | μόνη μνήμη Plan 15 τοὺς νέους Mor 16 ὥστε PL | οὐδὲ L 17 δι’] ἐπ’ Gasda 18 num post ἀγορᾶς aliquid ᾔειν?) excidit? 19 μὲν om Β 21 πέντε — 85, 15 ἄρρητον citat Plan fol 21 | ἁπάσης — τετραμμένης om Plan)

τοῦτο καὶ εἰς ῥίζας ἤγαγε τὴν συμφορὰν ἐκβληθεῖσαν ἄν, ὥς φασιν, ἐν προοιμίοις οὐ σὺν πόνῳ. διὰ τοῦτο καὶ συναπεδήμησέ μοι τὸ κακὸν αὐξόμενον τὴν αὔξην τὴν ἑαυτοῦ δεῦρό τε ἀφῖκται πάλιν τροπὰς μέν τινας τρε- πόμενον, οὐ μὴν τοῦ γε ἐλαύνειν παυόμενον, ἐπεὶ καὶ ὁπότε δοκεῖ χαλᾶν, οὐ παντάπασι λήγει λήγει — ἀλλ’ ὅπερ [*](7 ΙΙ θ 75. ρ 595. Od. φ 413) [*](3 δὲ om δὴ δὴν | ἐν] σὺν Gasda 9 num ἐνιδρῦσθαι? 11 γρ. ἐπ’ ἄριστον Patm in marg 12 ἀκούειν ἐδόκουν Plan 13 τὲ BVL Plan ἐκίνει C sed (?)itterae ίνει m. rec. (n) in ras, P sed ιν m4 in ras κινεῖ L | καὶ — 14 καταφεύγω om Plan 14 δὲ scripsi τε libri et edd 15 κοινωνήσας L 17 τοῦτο <δὲ> Gasda 20 αὔξην τὴν] αὔξησιν L 22 γ’ ἐλαύνειν C sed ει et prior linea litterae ν m rec. (n) in ras)

11. Συνειλεγμένων τοίνυν εἰς τὴν ψυχὴν τῶν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους κατὰ λόγου δύναμιν θαυμαζομένων ἀν- δρῶν ὁρμῆς τε με ἐπὶ τοῦτον εἰσελθούσης τὸν βίον — ἦν γάρ τις ἑταῖρος ἐμοὶ Καππαδόκης, Ἰασίων ὄνομα [*](R 11) αὐτῷ, βραδέως | μὲν ἥκων ἐπὶ λόγους, φιλοπονίᾳ δέ, εἴπερ τις ἄλλος, ἡδόμενος — οὗτος ὁ Ἰασίων, ἃ παρ’ ἀνδρῶν πρεσβυτέρων Ἀθηνῶν τε πέρι καὶ τῶν αὐτόθι δρωμένων ἐδέδεκτο, καθ’ ἡμέραν ὡς εἰπεῖν πρὸς ἐμὲ ἐμυθολόγει Καλλινίκους τέ τινας καὶ Τληπολέμους ἑτέρων τε οὐκ ὀλίγων σοφιστῶν διηγούμενος σθέ- νος λόγους τε οἷς ἀλλήλων ἐκράτησάν τε καὶ ἐκρα- τήθησαν, ὑφ’ ὧν τις ἐπιθυμία τοῦ χωρίου κατελάμ- βανέ μοι τὴν ψυχήν.

τοῦτο μὲν δὴ ὕστερον ἔμελ- λον ἐκλαλήσειν, ὡς εἴη μοι πλευστέον, τῆς φήμης δὲ τῶν πόνων οὓς ἐπόνουν, κατεχούσης τὴν πόλιν καὶ τῆς γε ἐν ὥρᾳ σωφροσύνης — λέγω γὰρ οὖν σωφροσύνης πέρι θαρρούντως ζώντων ἔτι μοι μαρτύρων, οἱ βουλο- μένων ὑμῶν ἀναστάντες μαρτυρήσουσιν, ὁρῶ γὰρ αὐτῶν οὐκ ὀλίγους ἐνταυθοῖ καθημένους, ἦν δὲ ἀνάλωτος οὐ φρουρᾷ καὶ φόβοις παιδαγωγῶν, οὓς ἀσθενεῖς πέφυκεν [*](11 Epist. 20) [*](2 τοῦτ’ Mor Re 5 εἰσελθούσης C sed εἰσ inser υ ἐλ- θούσης | 6 γάρ] καί V | τις inserui e VL | ἐμοὶ om L 7 ἥκων m2 supra εἴκων L 8 ἄλλος] ἕτερος VL 10 ἐδέ- δεκτο m2 supra ἐδέδοκτο | ἐδέδοκτο Ferr | καθημέραν BVL 12 σθένος] σμῆνος M Schmidt Philol. X 409, at cf. or. II 11 ρ. 176, 3 R 14 κατελάμβανεν ἐμοὶ Patm, sed in marg γρ. κατελάμ- βανέ μου 15 μου V | τούτῳ Re 16 φήμης δὲ] δὲ φήμης Β 18 λέγω — σωφροσύνης οm Ferr | οὖν om Mor Re 21 ἐν- ταῦθα L 22 φόβω L | ἀσθενεῖς supra ἀσθενοῦς L2)

ἀλλ’ ἐμὸν οὔποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον, οἶμαι δὲ κατὰ τὸν Ὀδυσσέα καὶ θεῖον ὑπεριδεῖν ἂν γάμον πρὸς τὸν Ἀθηνῶν καπνόν.

ἡ μὲν οὖν μήτηρ | ἐδάκρυεν οὐδὲ τὸν λόγον ἀνεχομένη τοῦ [*](R 12) ἔργου, τοῖν θείοιν δὲ ὁ πρεσβύτερος τῇ μὲν ᾤετο βοη- θεῖν δεῖν, ἐμὲ δὲ ἐκέλευεν ἀδυνάτων ἀφεστάναι, μηδὲ γὰρ εἰ σφόδρα ἐρῴην, ἐπιτρέψειν αὑτόν. τὰ Ὀλύμ- [*](9 Od. η 258 10 Od. ε 215 sq. α 57 sq.) [*](4 γεμούσης] ἐνταῦθα ἀπέδωκε τῆς φήμης, ἀνέλαβε δὲ πάλιν ἐκεῖνο διὰ τοῦ γεμούσης μεταξὺ δηλώσας περὶ ὧν ἐβούλετο V 10 Μετὰ τὸν ἐκ Τροίας ἀνάπλουν Ὀδυσσεὺς ἴν τινι νήσῳ καταί- ρει, ἔνθα ἦν ἡ Καλυψώ, μία οὖσα τῶν Νηρηίδων, θυγάτηρ Ἄτλαντος, ἡ καὶ μιγεὶς ἐνταυθοῖ (ἐν αὐτὴ Β) κατέμενεν ἄκων ὑπέσχετο γὰρ αὐτῷ ἡ θεὸς ἀθάνατον ποιήσειν μένοντα παρ’ σὐτῇ, ὁ δὲ πρὸς τὸν τῆς πατρίδος ἔρωτα τῆς ἀθανασίας ἀπέ- σχετο· φησὶ γὰρ τὸ ἶπος· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρώσκοντα νοῆσαι ἦς γαίης θανέειν ἱμείρεται P*B) [*](2 ad verba αὐτός — ἦν in marg m. rec. (S) αὐτὸς ἐμαυτοῦ φύλαξ ἢν V | ἐρυόμην CP Ferr Re εἰρυόμην Ferr in marg Mor 6 οἱ — 8 παριόντες citat Plan fol 21 9 στήθεσιν BV 10 θειοῦ V θείων L 11 γάμου V γάμων γάνων L et supra γάμον m. rec. (s) C | Ἀθηνῶν coni Re et Boiss Eunap. 374 ἀθη- ναίων libri coni; cf Philostr. imag. I 15, 3 ὁ Θησεὺς ἐρᾷ μέν, ἀλλὰ τοῦ τῶν Ἀθηνῶν καπνοῦ 14 ἐκέλευσεν B 15 αὐτὸν αὐτὸν libri et edd)

14. Ἐν τοῖς εἰρημένοις οὐκ ἄδηλον, ὅ,τι μὲν εὔδαι- μον, ὅ,τι δὲ οὐ τοιοῦτον. ἐξεληλακὼς δὲ ἤδη τότε ἄρα ᾐσθανόμην, ὡς δεινῶς πικρὸν ἀπολιπεῖν οἰκείους. ἐφε- ρόμην οὖν σὺν ὀδυρμοῖς τε καὶ ὀδύνῃ, πυκνὰ φόμενος πόθῳ τῆς τῶν τειχῶν ὄψεως. μέχρι μὲν Τυά- νῶν δάκρυα, ἐντεῦθεν δὲ σὺν πυρετῷ δάκρυα. δυοῖν δὲ ἐπιθυμίαιν μαχομέναιν ὁ τῆς αἰσχύνης φόβος θα- τέρᾳ προσγενόμενος ἐκεῖσε ἐποίησε τὴν ῥοπήν, ὥστε ἔδει νοσοῦντα ὁδοιπορεῖν. τοῦ νοσήματος δὲ ὑπὸ τῆς πορείας αὐξανομένου διαπλέω μὲν τὸν Βόσπορον μικρόν [*](Ε 13) τι νεκροῦ διαφέρων, καὶ οἱ ὀρεῖς δὲ | ταὐτὸν ἐπεπόν- [*](21) θεσαν, ἐν ᾧ δὲ εἶχον ἐλπίδας ὡς βασιλείοις με πέμ- ψοντι παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν ζεύγεσιν, οὗτος μὲν ἐξεπε- πτώκει τῆς πολλῆς ἐκείνης ῥώμης καὶ τἄλλα δὴ προ- θυμότατα ξενίζων ἒν τοῦτο ἔφη μὴ δύνασθαι.

ἐγὼ δὲ εἰς τὴν θάλασσαν ἔβλεπον ἤδη κεκλεισμένην ὑπὸ τῆς ὥρας ναυτίλοις, ἐντυχὼν δέ τινι λαμπρῷ κυβερνήτῃ [*](3 τῇ τοῦ Πανολβίου Mor 4 τοῦτο B 12 δεινῶς πι- κρὸν] δεινὸν B 13 ὀδύνῃ] δάκρυσιν Ferr in Ferr in marg Mor Be 19 αὐξομένου BV 23 δὴ Gasda δὲ libri et edd 25 τὴν om L | θάλατταν VB Ferr | κεκλειμένην PV et corr. in κεκλι- σμένην m. rec. (s) C κεκλιμένην T 26 λαμυρῷ M Schmidt Philol. X 615)

καταπλεύσας οὖν εἰς Γεραιστόν, ἔπειτα εἰς λιμένα τινὰ Ἀθηναίων, οὗ δὴ καὶ ἐκοιμήθην, τῆς ἐπιούσης ἐν ἄστει τε ἦν ἑσπέ- ρας καὶ ἐν χερσὶν ὧν οὐκ ἂν ἐβουλόμην, ἔπειτα τῆς ὑστεραίας ἐν ἑτέρων αὖ χερσὶν ὧν οὐδὲ τούτων ἐβου- λόμην· οὗ δὲ ἦλθον μετασχήσων, τοῦτον οὐδ’ ὁρᾶν εἶχον ἐν πίθῳ μικροῦ καθειργμένος, οἷα τὰ ’κείνων εἰς τοὺς ἀφικνουμένους τῶν νέων. ἐβοῶμεν δὴ διεστηκότες, [*](14) ὁ σοφιστὴς μὲν | ἐμοῦ, ’κείνου δὲ ἐγὼ στερόμενος· [*](R 14) τοῖς ἔχουσι δὲ λόγος οὐδεὶς τῆς βοῆς, ἀλλ’ Ἀριστό- [*](6 Od. γ 176 sq. 12 Eun. vit. § 2 (Ἐπιφάνιος) 16 1268 ὑπὲρ τὸν Ἀριστόδημον ἐτηρεῖτο. ΙΙΙ 379, 21 R. Diom. H. Arch. VII 7 et 8) [*](1 τυχὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἤτοι σωτῆρος, ἀφῆκε δὲ ἀφῆκε συνηθεία, καὶ Ἀριστείδης τυχὼν τῆς θεοῦ (t. I 172, 11 11 D.), ἐάσας εἰπεῖν συμμάχου V Cf. Aesch. Suppl. 148 K) [*](2 εὐμενοῦς post τυχὼν L et inser Cs, post Ποσειδῶνος B 3 sq. Eustath. ad Dion. Per. 815 Λιβάνιός που Αἰγαίου μὲν πελά- γους καὶ ἄλλων τινῶν τόπων πρὸς ὄνομα ψιλὸν καὶ μόνης ἁπλῶς οὕτω μέμνηται τῆς Τροίας οὐχ οὕτως, ἀλλὰ τὴν τὰ δεινότατα παθοῦσαν Πριάμου πόλιν φησὶν οἰκτισάμενος ὡς ἐκ παρόδου αὐτήν. 3 τὰ om L 4 τὴν om VL Mor Re Πριάμου πόλιν] πόλιν πριάμου V 5 τό L Ferr 6 κέρδος κέρδος inser P2 8 in γεραιστὸν littera ι inser L2 10 χεροῖν L | ἐβουλόμην] ἐβουλόμην· οὐδὲ ἦλθον μετασχήσων L 11 ἑτέρων supra ρων L2 | χερσὶν] incipit A fol 15 | αὐτῶν L 13 μικρῶ B 15 ἐκείνου V | δ’ VL 16 Ἀριστοδήμῳ V et in marg B2 et supra ἀριστόδημος Cs. De sophista Atheniensi cogitaverunt Re, Sievers (Leben des Lib. p. 46), Rauschen, Griechisch-Römisches Schulwesen zur Zeit des ausgehenden Heidentums (Bonnae 1901) p. 80, de Aristomene Messeniorum duce Cobet Mnem. N. S. III 247, utrique male. 1 ὁ Σύρος ἐγὼ Ferr in marg Wyttenb p. 86 Cobet | ὀμωμοκότι APB Mor Re 2 ἤδη] ἦ μὴν Cobet, fortasse recte | τίς VB 4 δὴ τὸν inser A2 | τὸν om L 7 ὑπ’ ἀνδρῶν inser A2 8 διαφερόντως L 9 πλη- μελεῖν L et in πλημμελεῖν corr. Vl 11 καταπραύνων L | κεκω- λῦσθαι? 13 γραμματείων edd | ἄλλων Ferr in marg Mor 15 Κἀν τοῖς] ἐν τοῖς M Schmidt Philol. X 614 | δὲ P edd μὲν MSchmidt 18 δόξαν — τοιαύτην citat Plan fol 21 | μὲν om Plan 19 τουτὶ] καὶ τουτὶ L)

καὶ ὁ μὲν κρότος πολὺς εἰς ἀπάτην τῶν τότε πρῶτον γευομένων ἐγειρόμενος, ἐγὼ δὲ ᾐσθανόμην ἐπ’ οὐδὲν σεμνὸν ἀφιγμένος τῆς ἀρχῆς τῶν νέων ὑπ’ ἀνδρῶν οὐ πολύ τι νέων διαφερόντων ἡρπασμένης. καὶ ἐδόκουν [*](R 15) δὴ πλημμελεῖν τε εἰς τὰς Ἀθήνας | καὶ δίκην ὀφλεῖν οὐχὶ θαυμάζων τοὺς ἄρχοντας. μόλις οὖν τὴν ὀργὴν καταπραύνω σφίσι σιγῇ φήσας θαυμάζειν, κεκωλῦσθαι γὰρ ὑπὸ τῶν νοσημάτων τὴν βοήν, δεικνυμένων δὲ ἤδη τῶν ἐμῶν ἔκ τε γραμματίων καὶ ἄλλως εἰκός τι παθεῖν ἐδόκουν οὐχὶ θαυμάσας.

18. Κἀν τοῖς εἰρημένοις δὴ τούτοις ἄξιον ἐξετάσαι τὴν θεόν. οὐκοῦν αἱ μὲν νόσοι καὶ τὸ ὥσπερ κὰτ ἐμπορίαν πεπλευκότα χείροσι τῆς ἐλπίδος ὁμιλῆσαι λι- μέσι δόξαν μὲν ἔχουσι θαυμαστήν, πεῖραν δὲ οὐ τοι- αύτην τουτὶ μὲν οὐκ εὐτυχοῦς ἀνθρώπου, τὸ δὲ χει- μῶνι μὲν οὐδὲν χαλεπωτέρῳ θέρους χρήσασθαι πρὸς [*](3 Eun. l. l. (Διόφαντος) Suid. s. v. Λιβάνιος 4 Eun. l. l. Ἐπιφάνιος καὶ Προαιρέσιος))

19. Ἀκούων ἔγωγε ἐκ παιδός, ὦ | ἄνδρες, τοὺς [*](R 16) τῶν χορῶν ἐν μέσαις ταῖς Ἀθήναις πολέμους καὶ παλά τε καὶ σίδηρον καὶ λίθους καὶ τραύματα γραφάς τε ἐπὶ τούτοις καὶ ἀπολογίας καὶ δίκας ἐπ’ ἐλέγχοις πάντα τε τολμώμενα τοῖς νέοις, ὅπως τὰ πράγματα τοῖς ἡγεμόσιν αἴροιεν, ἀγαθούς τε αὐτοὺς <ἐν> τοῖς ἡγούμην δικαίους τε οὐχ ἧττον τῶν ὑπὲρ τῶν δων τιθεμένων τὰ ὅπλα εὐχόμην τε τοῖς θεοῖς γενέ- σθαι καὶ ἐμαυτῷ τοιαῦτα ἀριστεῦσαι καὶ δραμεῖν μὲν εἰς Πειραιᾶ τε καὶ Σούνιον καὶ τοὺς ἄλλους λιμένας νέων ἐφ’ ἁρπαγῇ τῆς ὁλκάδος ἐκβάντων, δραμεῖν δὲ ὑπὲρ τῆς ἀρπαγῆς αὖθις εἰς Κόρινθον κριθησόμενον, δεῖπνα δὲ δείπνοις συνείροντα ταχὺ τῶν ὄντων ἀνη- λωμένων εἰς δανείσοντα βλέπειν.

εἰδυῖα τοίνυν ἡ [*](1 ὃν ἐβουλόμην κτήσασθαι διδάσκαλον ἀλλ’ ὃν ἐβιάσθην Vf) [*](1 ὥσπερ PBL, corr. ex ὅσπερ Cn, corr. manu secunda ex ὅπερ ita tamen ut σ denuo deleretur A ὅπερ V ὅπερ Num γενέσθαι δὲ <διδάσκαλον> οὐχ ὅνπερ ἔσπευδον, ἀλλ’ ὃς αστο? | ὡς ex ὡς ex ὡ corr. L2 2 τῆς τύχης λος V 4 τά m. rec. corr. in τὸ Α τὸ Re δέ L 8 χωρῶν L | μέσοις L 9 τε om V 10 καὶ δὴ καὶ ἐπ- ελέγχους M Schmidt Philol. X 610 καὶ καταδίκας Gasda 11 τε τολμώμενα] τετολμημένα L | πάντα — ὅπως] πάντα ἐτολ- μᾶτο τοῖς νέοις ὅπως τόδε Plan fol 21 12 ἐν inserui 13 μενος L | τε V et e coniectura Re δὲ ACPBL Ferr Mor 15 τοσαῦτα L 17 ἁρπαγὴν BL 20 δανείσαντα A)

ἦν οὖν ἀτελὴς ἐξόδων τε καὶ στρατειῶν καὶ ἀγώνων, ἐφ’ οἶς ἔρχεται Ἄρης, καὶ παρατάξεων, καὶ δὴ κἀν τῇ μεγάλῃ μάχῃ πάντων συμπεπτωκότων καὶ ὅσους ὁ χρόνος ἀφίει. μόνος πόρρω που καθήμενος ὅ,τι ἕκαστος λάβοι κακὸν ἤκουον πληγῶν τε διεγενόμην καθαρός, ὅσας ὀργαὶ ποιοῦσιν ἑνὸς πρὸς ἔνα, οὐ δούς ποτε, οὐ λαβὼν οὐδὲ μελλήσας οὐδέτερον | καίτοι ποτὲ Κρὴς λελουμένος ἐντυχών μοι λουσομένῳ, μέσος δὲ ἐπορευόμην δυοῖν, [*](2 ὁ πρῶτος τῶν μαθητῶν V m rec. 15 καὶ ὅσους ὁ νος ἀφίει ἤτοι ἀφίει τῆς μάχης, ὡς δηλονότι γέροντας ἢ ἀσθε- νεῖς V 18 οὐδὲ μελλήσας οὐδέτερον ἤτοι οὐδὲ παρολίγον ἐλ- θὸ,ν δοῦναι πληγὴν ἢ λαβεῖν V) [*](1 supra θεὸς m. rec. (s) τύχη V | ἐκπρεπῆ PB εὐτρεπῆ? Sintenis | ἐμπεσούμενον VB Gasda 6 οἴσεσθαι B et in ras P2 et Sintenis, fortasse recte 7 ὡσὰν B 8 οὐδὲν ὧν ἠξίουν ἔφην Re Anim 10 δεδωκέναι V Mor 11 ἀπολογησόμενος VL 13 num οὓς? cf Amm. XXIV 4, 24 14 post ἄρης ὅσους quinque fere litterarum rasura in A 15 οὓς V οὓς V 18 οὐ δούς] ὁδούς L 19 μελλήσας corr. e μελήσας Af μελή- σας B Ferr Mor | ποτὲ] γέ ποτε Ferr γε Mor 20 δυοῖν supra δυεῖν L2)

οὕτως ἅπαντες ἅπαντας ἠξίουν ἐμοῦ παρόντος σωφρονεῖν τοῦ γε οὐδὲ σφαίρας Ἀθήνησιν οὐδεπώποτε ἁψαμένου τοσοῦτόν <τε> ἀποσχόντος τε καὶ κοινωνίας τῶν ἐν νυξὶν ἐπὶ τὰς τῶν πενεστέρων πορευομένων οἰκίας· ἐπεὶ καὶ Σκύλλης κεφαλὰς ἢ εἰ βούλει γε, Σειρήνων δεινοτέρας γείτονας, ἑταίρας με- λῳδούσας, αἱ πολλοὺς ἐξέδυσαν, μάτην ᾀδούσας ἀπέ- φηνα.

23. Ἀλλ᾿ ὅθεν ἐξέβην, ἐκείνων γε τῶν πολλῶν κῶν διὰ τὴν Τύχην ἀπελελύμην, ὥστε τὴν Κόρινθον εἶδον οὐ φεύγων οὐδὲ διώκων, ἀλλὰ νῦν μὲν ἐφ’ ἑορτὴν Λακωνικήν, τὰς μάστιγας, ἐπειγόμενος, νῦν δὲ εἰς Ἀργὸς τὰ παρ’ αὐτοῖς μυησόμενος. καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον. καὶ κατ’ αὐτοὺς δὴ τοὺς λόγους μιμητὴς [*](8 sq.: Anaxil. in Neott. fr. com. Att. III 347, 4. 15, 20 M. II 270 Κ. Alciphr. ep. 18 Σκύλλα ἡ μουσουργός) [*](13 ἀπολελαύκεσαν δὲ ἀεὶ σὺν τῇ ἀπο προθέσει V 15 Oï Λακεδαιμόνιοι πρὸς καρτερίαν γυμναζόμενοι τὴν Ἄρτεμιν Ἄτρεμιν (num τῇ Ἀρτέμιδι?) ἑορτὴν ἐποίουν, ἐν ᾖ ἐμάστιζον ἀλλήλους, καὶ ἀν- δρίαν τινὰ ἐκ τούτων ἐπαιδεύοντο, ἶνα ἀνδρικῶς ἔχοιεν περὶ τοὺς πολέμους B2) [*](3 τῷ τῷ τὸ P et Af et Cn τὸ L 4 aut ἅπαντες aut ἅπαντας delere vult Re <τε> inserui 7 καὶ κοινωνίας καὶ Wyttenb Eun. II 258 παροινίας MSchmidt Phi- lol. X 614 | post τῶν quod est in libris τε delevi cum Re Anim et Sinteni νυξὶ L | τῶν πορνευτριῶν vel στεγιτίδων MSchmidt l. l. num τῶν πορνοβοσκῶν? 8 πορευομένων scripsi cum Gasda ποιουμένων libri et edd | σκίλης V Ι num κεφαλῶν? 9 γείτονας delendum videtur 12 γε Re τε ACPBL Ferr Mor om V 16 παρὰ L | καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον κακὸν ἀπέφυ- γον κατ’ αὐτοὺς Re Anim τούτου δὲ τοσούτου, εἰ MSchmidt l. l.)

24. Ταυτὶ μὲν οὖν οὕτως εὖ καὶ καλῶς ἐστρατή- γηται τῷ δαίμονι. καὶ προσῆν τὸ οἶς ἐχρῆν ἡγεμόσιν ἀκο- λουθοῦντα μηδὲν ἰατρῶν ἐν τῷ σώματι δεδεῆσθαι, ὥστε ὁπόσαι ἡμέραι, τοσοῦτοι πόνοι, πλὴν ὅσας αἱ πανηγύ- ρεις αὑτῶν ἐποιήσαντο, οὐ πολλάς τινας οἶμαι. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει μέγιστον εἶναι θρόνων ἄξιον τῶν παρ’ Ἀθη- ναίοις κεκρίσθαι, καὶ τοῦτο φροντίσασα ἡ Τύχη δέδωκε τοῦτον τὸν τρόπον.

ἦν τις ἄρχων ἀνὴρ τῶν ἐξ Ἰταλίας φρονήματός τε πλέως οἰόμενός τε δεῖν ἆμαρ, τάνεσθαι μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐκεῖ νεότητος. ἐν δὴ μανίᾳ τῶν νέων παύει μὲν τοὺς ποιμένας, ὡς δὴ κακοὺς ποιμένας, τοὺς δὲ ἀντ’ ἐκείνων ἄρξοντας ἀνεζήτει [*](R 20) τρεῖς ἀντὶ τοσούτων ἐκείνων. ἐπῃνεῖτ’ οὖν | Αἰγύ- πτιός τέ τις εἰς τὴν ἀρχὴν πολίτης τέ τις ἄμφω παρόντε. τῆς ἰσορρόπου δὲ αὐτοῖς εὐτυχίας [*](12 or II 13 19 or II 14) [*](4 οἷος κατ’ ἐρώτησιν Vf) [*](1 prius ε in γενόμενος in ras P5 2 δὴ in ras L2 | <ἂν> inserui 4 οἶος corr. ex οἷον Cs supra οἷον Af οἷον PBL οἷς Ferr | ἀνθῶν L 7 οὖν om L 8 ἡγεμόσιν ἀκολουθοῦντα] ἑπόμενον ἡγεμόσιν V cf. Eunap. vit. 4 p. 4, 21 οἷς ἐχρῆν ἑπό- μενος 9 ἐν uncis inclusit Re Anim 11 αὑτῶν αὑτῶν scripsi cum V et Wyttenb αὐτῶν (post quod ἐλευθέρας excidisse putavit Re) reliqui libri et edd 12 παρὰ ACPB Mor Re 13 ἔδωκε L 14 τόνδε VL 19 ἐπῃνεῖτο VL 20 τε (prius) erasum B | τις (prius) in ras B2 21 παρόντες Mor)

26. Φέρε δὴ καὶ ἑτέρας οὐκ ἀγεννοῦς μνησθῶμεν ἀποδείξεως, ὡς ἦν ἐν ἐπιμελείᾳ τῇ Τύχῃ. ἔμελλέ μοι πεπράσεσθαι τὰ πατρῷα, καὶ τοῦτο ἡ θεός, οἷα δὴ θεός, προηπίστατο, γνώμην δὲ εἶχον ἕτερα τέτταρα ἔτη τοῖς ἠνυσμένοις προσθεὶς οὕτως Ἀθήνηθεν ἀπελ- θεῖν, ὡς τῆς μοι ψυχῆς δεομένης γενέσθαι βελτίονος· καὶ γὰρ εἰ | ὅτι μάλιστα ἀποχρώντως ἐδόκουν τοῖς [*](R 21) ἄλλοις ἔχειν, ἀλλ’ οὐκ αὐτός γε ἐφαινόμην ἐμαυτῷ, δέος δέ με ἐξετάραττεν, ὡς περιστάντες οἱ ἑκασταχοῦ [*](14 III 195, 14 sq R) [*](1 ε in ἀπέλαυον in ras Af ἀπέλαυον L 2 δέκα] num μ'? | ἕτερος Re ὁ ἕτερος Gasda τούτου δ’ ὁ ἡμέτερος MSchmidt Phil. X 610 3 δὲ scripsi δὴ libri et edd | τῶν V 4 αὐτῶν B αὐτῶν P 5 ηἱρέθην ex ηἰρόθην corr. Cv | τὰ ἐπὶ PL edd 6 οὔτε VL 8 τι AVL δεῖν] δὴ B et in ras P4 et in ras ut videtur, corr. e δεῖν L et supra δεῖν V num de- ει lendum? | πήσεσθαι Β | τῶν ἀηδεστέρων P sed τῶν ἀη m2 in ras 11 παροξυνομένους Mor 12 ἀσθενοῦς? 13 μοι] μέν μοι L 18 ἐδόκουν V Ferr in marg Mor Re ἐδόκει ACPBL 20 δέ in ras P2 | ἑκασταχοῦ σοφοὶ in marg m2, in textu ἐν ἄλλοις σοφώτεροι P ἑκασταχοῦ σοφώτεροι | L ad -σοφοὶ in marg ἐν ἄλλω σοφώτεροι AV num σοφώτατοι?)

ἐπὶ δὲ ἀγγελίᾳ τῇ περὶ τῆς πράσεως Ἀθήναζε ἡκούσῃ πάντως ἂν αὐτοῦ κατέμενον οὐδέν τι τοῖς κτηθεῖσι χρώμενος, ὃ δὴ πολ- λοὺς τῶν νέων κατέλαβε θρόνων τε οὐ δυνηθέντας ἀντιλαβέσθαι τῶν αὐτόθι πρὸς γῆράς τε μετ’ ἀφωνίας ἥκοντας. μηχανᾶται δή τι τοιόνδε. Κρισπίνῳ μάλα ἐχρώμην Ἡρακλεώτῃ νεανίσκῳ τὸν ἴσον ἐκεῖ μοι δια- τετρφότι χρόνον, ᾧ τὸ δύνασθαι λέγειν μετὰ μικρῶν ἡ φύσις ἐχαρίσατο πόνων, ἡλικιώτης δὲ ὢν ἐμὸς πατέρα με ᾤετο προσορᾶν καὶ τοῖς ἐμοῖς νόμοις ἐν μείζοσί τε καὶ ἐλάττοσι πειθόμενος πατρῴας οὐ κατῄσχυνεν ἀρε- τὰς ἡγουμένου πάντων αὐτῷ ῥημάτων ἐρυθήματος. οὗτος οἴκαδε καλούμενος ὑπὸ τοῦ θείου, — θείου τινὸς ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπου καὶ πλείω γε θεοῖς ἢ ἀνθρώποις ὁμιλήσαντος ἐν γῇ, καίτοι νόμος γε εἶργε καὶ ἦν ἡ δίκη τῷ τολμῶντι θάνατος, ἀλλ’ ὅμως σὺν αὐτοῖς ἐκεί- [*](R 22) νοῖς | πορευόμενος τὸν βίον νόμου τε πονηροῦ καὶ νομοθέτου δυσσεβοῦς κατεγέλα — ὡς οὖν ἐκέκλητο καὶ μένειν οὐκέτ’ ἦν, ἡ καρδία οἱ καθ’ Ὅμηρον γάλα στήθεσσι πάτασσε καὶ μᾶλλόν γε ἢ εἰ ἤρχετο πολεμίοις συμμίξων· ἐν πολίταις γὰρ αὖ δεξιοῖς καὶ [*](20 II v 282 et η 216) [*](2 ἔτι ἐπιζητοῦντα scripsi e ΡΒ ἔτι ζητοῦντα VL ἐπι- ζητοῦντα Α ἐπιζητοῦντα (?) edd 8 μοι e μου μου corr. Cn μου A 10 πατέρα — 11 νόμοις om L 12 πατρῴας — 13 θήματος om Β 15 ὡσαληθῶς Β | γε scripsi auctore Sint. τε ACPB (quod delere Voluit Re) om V. τοῖς L (articulum ante θεοὶ θεοὶ omittere Libanius) 17 τῷ om Ρ | τολμήματι L 18 διαπορευόμενος Re Anim 21 στήθεσι BL 22 αὖ delere vult aut in πάνυ mutare Re)

δεόμενος δὴ συμμάχου τε καὶ φίλου παραστησομένου τε καὶ θαρρυνοῦντος ἐγγύθεν οὐκ ἔμελλε [τοῦτον] δὴ τὸν τοιοῦτον ζητήσειν ὄντος ἐμοῦ, καὶ εἰπόντος δὴ τό τε αὑτοῦ πάθος ὅτου τε χρῄζοι, πρὸς μὲν τῆς ὁδοῦ τὸ μῆκος, οἶμαι, κατώ- κνουν, ἐνίκα δὲ ὅμως ἡ φιλία τὸν ὄκνον, καὶ ἅμα ἐνε- νόουν, ὡς εἴ του φαινοίμην ἐν συνουσίαις ἐπιδεής, ἐκ τῆς αὖθις ἐπὶ ταῦτα πορείας | ἀπολογήσομαι. [*](R 23)

τουτὶ μέν με ἐπὶ τὸ ζεῦγος ἀνεβίβαζεν, Ἑρμοῦ δὲ 1 1 εὐνοίᾳ καὶ Μουσῶν ἀπὸ Πλαταιῶν ἀρξάμενοι χρῆ- σθαι οἶς εἴχομεν ἐπαινούμενοί τε καὶ μακαριζόμενοι τῶν τε Ἀθηνῶν εὐεργέται προσαγορευόμενοι διὰ παν- τὸς ἐχωροῦμεν ἄστεος, καὶ οὐδὲ ὅστις εἰώθει τοῖς διὰ Μακεδονίας Ἰοῦσιν ἐπιτιθέμενος ἐκταράττειν ἀνὴρ κεδὼν ἐτάραξεν· ἐπέθετο μὲν γάρ, ἀπῆλθε δὲ ὃ ποιεῖν εἰώθει, πεπονθώς.