Oratio 1

ὁ δ’ ἄρα ἦν ἐν Θρᾴκῃ τε καὶ Θρᾴκης πόλει τῇ τῶν ἄλλων πόλεων τρυφώσῃ τοῖς ἱδρῶσι. κατηγόρουν δὲ τῆς ὁδοῦ καὶ προδεδομένης ὕθλῳ φιλίας [*](R 167) ὕβρεων τε κατακλυζομένης | ῥεύματι. πονηρᾶς μὲν [*](2 ὁ γραφεὺς ὄντως μεταβέβηκε μεταβέβηκας (μεταβέβηκας V) τὸν τοῦτον λόγον ἀτεχνῶς κατακρημνίσας καὶ οὐδαμῶς δοὺς αὐτοῦ λαμβάνεσθαι, ὅτι μὴ ἀπορίας ἐξ ἀποριῶν, ὡς ἐκ τοῦ ἀνομοίου τέλους καὶ τὴν τοῦ προδιηνυσμένου λόγου ἡδονὴν συγχέαι τῷ ἀνα- γινώσκοντι: V 14 εἰκότως τὸ τοῦ λόγου τοῦτο πᾶν χωρίον τοῦ ὀρθοῦ ἐκπέπτωκε τῆς τέχνης ὁ γὰρ δὴ ῥήτωρ οὗτος ᾧ ἐμέ- λησε σοφίας ταύτης τῆς μωρᾶς, εἰς τὴν ἀμείνονα ἐκτυφλωθεὶς σοφίαν, λέγω δὴ τὴν τοῦ ἔχειν ἰδεῖν V) περὶ θεοῦ τὴν καθαράν τεκαὶ ἑστῶσαν δόξαν, ἐπὶ τῆς τοῦ λόγου τελευτῆς, ἔνθα ἦν ἀνάγκη κατακλείοντα τὸν λόγον δεῖξαι ἑαυτὸν τῶν εὐδαιμόνων, ὃ ἐσπού- δαζέ πως καὶ ἀρχόμενος τοῦ λέγειν, ἐξεκρούσθη τοῦ σκοποῦ τοῦ ἐπιλόγου τούτου (τούτῳ V) συγχυθέντος ἅπαντος, ὡς μήτε περὶ δυστυχοῦς αὐτοῦ μήτε τοὐναντίον ἔχοντος ὑπάρχειν τοῖς ἀκούουσιν ὡς ἐκ τοῦ τέλους δόξαν ἔχειν, ἀλλὰ οὑτωσὶ εἰς μῦθον ἐξεῶσθαι, τοῦτ’ αὐτὸ παθόντας τὸ τῷ μωροσόφῳ τούτῳ διαβίου σπουδασθὲν καὶ πάντα πλὴν ὀλίγων γράψαντι πρὸς πλάσμα. ἐξέστω τοιγαροῦν ἡμίν τοῦ θεοῦ σοφοῖς καὶ οὐρανοῦ αὐτὸν καὶ γῆς ἐκβάλλειν, εἰ θεοῦ τοῦ ταῦτα ὑποστησαμένου οὐδὲ κατολίγον ἔσχε γνῶσιν: V) [*](1 ἐδάκρυσαν L | δεῖ coni Mor | μετακεκινημένου scripsi auc- tore Re μέγα περὶ μὲν οὖν CPBL edd μέγα περί τε V 2 καὶ om V | τέως scripsi auctore Re τε αὖ libri edd | τοὺς om L | μεταβαίης L 3 δὲ inserui 4 πωλεῖν] καὶ ζητεῖν Ρ γρ ζητεῖν V in marg | τῶν inserui auctore Re 5 κἀπὶ? 7 μακρᾷ τε- λευτή restitui e libris (μακρᾷ τελευτᾶ V) μακρὰ τελευτὴ Mor μακρᾷ τελευτησάσης Re 8 ἀνταξίας Re e coniectura Morelli ἀντάξιος libri Ferr Mor | τοῦ τὴν δραμουμένην Re τούτων δραμουμένης libri Ferr Mor 10 ἢν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα τὸ coni Re | υἱ in υἱὸν in ras P3 11 Θρᾴκης] Θράκη L 12 τῇ] τὰ L 13 δὲ scripsi τε libri edd | προδεδομένης scripsi προδεδομένος L προδιδομένης reliqui libric edd | ὕθλῳ scripsi ὕπνῳ libri edd 14 κατακλυζομένης scripsi auctore Re κατακλυ- ζόμενος libri edd | πονηρᾶς scripsi auctore Re πονηρὰ libri edd)

καὶ ταῦτα δὲ τύχης ἔργα, ἐπειδὴ τῆς ἀπήνης ἐξέπεσεν, περὶ τὸν πόδα ζημία, χρηστῆς δὲ καὶ βελτίονος οἰκία τε τῶν Κιλίκων ἀδελφῶν ἀνεῳγμένη τῷ πάθει πλῆθός τε ἰατρῶν ἐκείνων εἰσαγόντων) περί [ετ] τὴν καθημένων οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν λόγων τε [*](3 Ep. 943) [*](1 καὶ delere vult Re | δὲ om L | ἔργα delere vult Re | ἐπειδὴ scripsi ἐπεὶ δὲ libri edd ἔτι δέ, ἐπεὶ coni Re | ἐξέπεσον VL et coni Mor ἐξέπεσεν, ἡ coni Re 3 τε ἡ τῶν L 4 εἰσα- γόντων] συναγόντων εἰσαγόντων CPBV εἰσυναγόντων L συν- αγόντων del Cobet Mnem. III 254 | τε inserui 5 οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν scripsi auctore Wyttenb οὐκεντων τίποτι- νην ἴσασι CP οὐκ ἐντών τι ποτινηνισασι Β lacuna fere 32 litterarum, cuius initium litteris οὐκεν m. rec. expl V lacuna 6 litterarum L οὐκεν ante lacunam 10 litterarum quae manu correctirice expleta est vocabulis τῶν τι ποτινη Ferr οὐκ ἐν τῶν τι ποτινηνίσασι Mor Re | λόγων τε ἑστιάματα scripsi coll. et ep. 943 τούτων δὴ τῶν τε λόγων καὶ ἔργων ἴσθι κεισομέ- νην ἐν ἐμοὶ μνήμην ἀθάνατον et Plat. Tim. 27 Β ἀνταπολήψε- σθαι τὴν τῶν λόγων ἑστίασιν πολλῶν τε ῶ ον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα C πολλῶν τε ὦον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ρ πολλῶν τε ὦον εστι τὰ ἀλίμενα Β πολλῶν τε ὠῶν ἐστι τὰ ἀλ (post λ lacuna 4 vel 5 litterarum) μενα L in V loco horum verborum est lacuna quam supra indicavi πολλῶν τε λῶον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ferr πολλῶν τε λῷον · ἔστι τὰ ἀλίμενα Mor πολλῶν τε λόγων τὰ λει- πόμενα „magna etiam orationis est materia in rebus iis quas silentio “) Wyttenb) ἑστιάματα.