Oratio 1

οἱ δὴ καὶ πόλεως γείτονος ἐξήλασαν ἄνθρωπον ὀλίγα μὲν εἰδότα, πολλὰ δὲ φάσκοντα, χρώμενον δὲ αὐτοῖς οἷς εἶχεν ἐπὶ τὸν δόντα, ἐφ’ ᾧ τις ἀλγήσας νεανίσκος τῶν μὲν ἠπατημένων τὴν ἀχλὺν ἀφεῖλε, τὸν δὲ ἐλέγχοις ἐξέβαλεν.

261. Ἐξεβέβλητο δὲ καὶ Σαβῖνος οὐ πόλεως τινος, [*](24 p. 169, 9 sq.) [*](2 τοῖς] τὰ L 3 λόγοις, ὧν scripsi ὁ λόγος ὢν ACPBV edd λόγων. ὧν L ὁ λόγους, ὧν coni Re | 3 et 4 ἐσπέρας in τῷ P3 9 λελουμένος voce desinit in Α fol 36, ab ἑσπέρας in- cipit fol 6 11 σ prius in εἱστήκεσαν in ras P2 | περιμένον- τας Β 13 τόδ’ VL 14 οὖν om L | διαμέσου Α 15 ἑ secundum in ἤρκεσεν in ras C s 16 ὁ om Ferr Mor | μὲν L 17 κατήντησε L 21 ι in ἐπὶ in ras P2 | τίς V 22 ἀνεῖλε L 24 δὲ scripsi e VLB δὴ ACP edd)

262. Ἀρχὴ πικρὰ τοῦ μεγίστην ἔχοντος τὴν γα- στέρα, δι’ ἀπάτης παρωξυμμένου. ἦν δὲ ἡ ἀπάτη, κυ- παρίττοις μὲν ἐν τῇ Δάφνῃ σίδηρον ἐπενεγκεῖν ἐγνώ- κει, τουτὶ δὲ εἰδὼς ἐγὼ τῷ τέμνοντι τελευτῆσον οὐκ εἰς ἀγαθόν, πρός τινα τῶν αὐτοῦ συμποτῶν ἔλεγον, ὡς οὐ παροξυντέον τὸν Ἀπόλλω διὰ τῶν κυπαρίττων, καὶ ταῦτα αὐτῷ τῆς οἰκίας ἀφ’ ὁμοίας πεπληγμένης αἰτίας, καὶ παρακαλέσειν δὲ ἔφην τὸν βασιλέα πρόνοιαν τῆς Δάφνης ἔχειν, μᾶλλον δὲ μείζω ποιῆσαι τὴν οὖσαν· εἶναι γὰρ δὴ καὶ νῦν.

οὗτος ὁ ἄνθρωπος ψευ- δέσι γράμμασιν εἰς Φοινίκην ἐλθοῦσιν, ἀπειλῆσαι [καὶ] γὰρ δή με ἔλεγε κινήσειν τὸ σκῆπτρον ἐπὶ τὴν τοῦδε | [*](9 Cf. p. 193, 5 sq. 13 or. LXI t. III 333, 10; 336, 9.) [*](2 ὁπόταν L | ἀμείβει Β 3 δεῖν L 4 ‘ in αὑτὸν in ras P3 αὐτὸν L 5 αὐτὸν CP αὐτὸς L 7 ἀρχὴ πικρὰ μ corr ex ἀρχὴ πικρὰ Α ἀρχῆ πικρὰ τε L 8 παρωξυσμένου Α παρωξυμένου V | num ἀπάτη αὕτη·? 9 κυπαρίττων L 10 τε- λευτήσων V τελευτῆσαι Β 11 αὑτοῦ Β 12 τῶν om L 13 αὐτῷ scripsi αὐτοῖς libri Ferr Re αὐτῆς Mor | πεπληγμένης scripsi e V auctore Mor πεπλησμένης ACPB Ferr Re πέ- πλησμαι L 14 γρ παρακελεύειν Mor in marg | ἔφην scripsi auctore Re ἔφη libri edd 16 verba εἶναι γὰ δὴ καὶ νῦν num prorsus integra sint, dubitaverim, etiamsi εἶναι pro ἐξεῖ- ναι dictum statuam 17 ἀπειλῆσαι scripsi e libris ἀπειλῆσασ Α sed alterum σ parum perspicuum) auctore Wyttenb ἀπει- λήσας Re | καὶ om L cancellis inclusi auctore Wyttenb 18 τὸ] τὲ L | σκῆπτρα VL)

καὶ πολὺ πανταχοῦ τοῦτο τὸ τὸν ἄρχοντα ἐκπεπολεμῶσθαί μοι. ὃ δὴ καὶ γέροντί τινι καταπε- πωκότι μὲν πολλὴν οὐσίαν αὑτοῦ τε καὶ ἀδελφῶν, ἐν δὲ συκοφαντίᾳ τῆς τροφῆς ἔχοντι τὰς ἐλπίδας θάρσος τε ἐνέβαλε καὶ κατήγορον ἐποίησεν.

ἔπειτα καὶ [*](R 158) ἦν τῆς αὑτοῦ κατηγορίας | κατήγορος· οὕτω σφόδρα ταῖς πίστεσιν ἔρρωτο. καὶ ὁ μὲν ἐπ’ ὄνομα κατέφευ- γεν εἰσφορῶν, ὁ δ’ αὐτὸν ἐν τοῖς βασιλέως ἐγκλήμασι καθίστη τοῦτον εἶναι ἐθέλων, ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνον τὸν γέροντα. καὶ αὐτίκα γράμματα ᾔει, τὰ μὲν ὡς τὸν τῶν ὅλων κύριον, τὰ δὲ πρὸς τὸν πρῶτον τῶν μετ ἐκεῖνον, καὶ ἀνέγνωσάν τε ἄμφω τὰ γράμματα κατε- γέλασάν τε ἄμφω τοῦ τρόπου τοὐμοῦ τὴν αἰτίαν ἀπο- κρουομένου. τῷ δὲ τοῦτο ἦν λύπη μείζων ἢ εἰ νόσημά τι τῶν ὡρῶν τὰς ἐν τῇ γῇ διεφθάρκει Τυρίων οἴνου μητέρας αὐτῷ.

τὸ οὖν μηδὲ κρίσει τό γε τοιοῦ- [*](2 II. ν 474. λ 416 18 Eur. Alc. 757. Aesch. Pers. 612 19 ep. 760) [*](1 αὑτῷ V 2 θήγοντα B 4 τὸ om L 5 ἐκπεπολε- μῶσαι L ἐκπολεμῶσαι Re Anim | καὶ om L 6 αὐτοῦ BVL 7 τρυφῆς L 8 τ’ BVL | καὶ om VL 9 αὐτοῦ libri edd 10 ἔρρωτο „c. “ Ferr in marg et coni Mor ἔρωτι Ferr et Mor in textu 11 ὅδ᾿ BVL 12 κατήγορον ante ἐθέλων ex- cidisse puto, ἐμοὶ πολέμιον Re, ἐφεῖναι vel ἐνεῖναι pro εἶναι coni M Schmidt Philol. Χ 613 | θέλων L 14 πρὸς] ὡς πρὸς ACPB edd ὡς VL | τῶν inserui ex Α et Ρ, in quo m3 circum- punctum τὸν VL om CB edd 15 ἀνέγνωσαν coni Re ἔγνω- σαν libri edd | καὶ κατεγέλασάν τε L 16 num ὡς τοῦ? 17 νόσημά τι corr e νοσήματι A νοσήματι L 18 ἀέρων Cobet Mnem. III 253, at cf. I 280, 4; 7; 13; 621, 15 R 19 μητέ- ρας corr e μητρὸς C s)

ὁ μὲν οὖν αὑτὸν τι- μωρίαν εἰσπραττόμενος, ἐννοῶν, οἷος εἰς οἷον γεγένηται, ᾤχετο ποιήσων ἑτέρους κακῶς, ὁ πλούτῳ μὲν εἰσελ- θὼν εἰς τὴν ἀρχήν, ἀπειρίαι δὲ λυμηνάμενος ταῖς πόλεσιν. ὁ δὲ δὴ μετὰ τόνδε χρόνος, τιμαὶ μὲν εἰς ἐμέ, τιμαὶ δὲ εἰς λόγους. καὶ ἐδείκνυντο κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον τῆς ἀρχῆς μοι δεχομένης τοὺς λόγους, ἀνδρὸς μὲν εὖ εἰδότος δικάσαι δίκην, πλέον δὲ πρᾳότητι δυνηθέντος ἢ ἕτεροι ξίφεσι, πείσαντος δὲ ἐρᾶν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα καὶ οἰκίαν καὶ πόλιν καὶ ἔθνος βουλάς τε καὶ δήμους καὶ ὧν αἱ χεῖρες περὶ τὴν γῆν.

τοῦ- τὸν δὴ τὸν χρόνον τὰ μὲν τῶν εἰωθότων ἡμῖν πολε- μεῖν τόξα ἦν ἐν παττάλοις, ἡ κεφαλὴ δὲ ἰσχυρῶς ἐπο- λεμεῖτο τῷ παλαιῷ κακῷ. καὶ δὴ καὶ τοῦ καταπεσεῖσθαι ὁ φόβος οἴκοι παρῄνει μένειν χαίρειν εἰπόντα τῷ περὶ τοὺς νέους ἔργῳ. ἀλλὰ κἀνταῦθα θεῶν τις χεῖρα ὑπερέσχε δι’ ἀγαθοῦ μάντεως λύσας ἐλπίδι τὸν φόβον· μᾶλλον δὲ ὁ μὲν προσέπιπτεν, ἡ δὲ ἐμάχετό | τε καὶ [*](R 160) ἐπειρᾶτο νικᾶν.

269. Ἄρχων ἕτερος, ὀργὴ, θυμός, δειμός τε φόβος [*](24 II. λ 37. ο 119) [*](1 δοθῆναι scripsi δοῦναι libri edd 2 τέ με] τε μὲν L 5 post ᾖ et πάντα rasura ternarum litterarum in Α | αὐτὸν APVL αὐτῶ Β 7 ὁ om L 9 ὃ τόνδε τὸν V | χρόνον Α χρόνον VL | τιμή L 11 γρ δεδομένης Mor in marg 12 μὲν εὖ] εὖ μὲν L (et Par) | εὖ om Β 13 ἕτερος L 16 μὲν] μετὰ L 18 τοῦ inser m. rec. Α 22 ἡ] ὁ L | τε om Β 24 φόβος τε] καὶ φόβος L)

αἰτοῦμεν δὴ παρὰ τοῦ Δῖός ἀπαλλαγήν, ὁ δὲ ἤκουσέ τε καὶ ταχέως ἔδωκε προσθεὶς τὸ μετ’ αἰσχύνης. [*](R 161) καὶ γὰρ ἤγχετο καὶ εἵλκετο, καὶ φυλακαὶ | καὶ ὕπνος νικώμενος, ἔκειτό τε τὸν πανδοκέα πριάμενος, οἱ θη- ραταὶ δὲ καὶ οὗτοι τῶν λόγων ᾑρήκεσαν, ἔν τε τῇ μεγάλῃ πόλει μέσος ὢν πρακτόρων ἐπὶ μέσης ἀγορᾶς σφαίρας δίκην πανταχοῖ πανταχόθεν ἐπέμπετο. των δὲ τὰ μὲν ὁρῶν, τὰ δὲ ἀκούων ἐγὼ προσεκύνουν τὴν Τύχην, δι’ ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε μοι δίκης νης ἐστερήθην.

271. Τὰ δ’ αὖ μετὰ τοῦτον, ἀνὴρ τὴν ἑαυτοῦ μὲν ἐκλιπών, ἑτέρωσε δὲ οἰκῶν, κέρδεσι δὲ τοῖς ἐν τρισὶν ἀρχαῖς ἐκ πενίας εἰς πλοῦτον ἐλθών, καὶ λογογράφος ἥκιστα μὲν ὤν, πάνυ δὲ εἶναι νομίζων εὔχετο μὲν [*](17 Εὐστάθιος or. LV t. III 125 sq. R.) [*](18 ἑτέρωσε] ἑτέρωθι στάσιμον <ἑτέ> ρωσε ἐπὶ κινήσεως. ὡς τὸ ἑκασταχοῦ καὶ πάλιν ἑκασταχόσε τὸ γοῦν ἑτέρωσε οἰκῶν ἐνταῦθα τόπον οὐκ ἔχει. τὸ γὰρ οἰκῶν στάσιμον ῥῆμα V (lin. 1 vocabula στάσιμον et κινήσεως in ras m. rec., quae etiam verba inde ab ὡς usque ad finem addidit)) [*](2 τῶν ante τυράννων Ferr in marg Mor | ἐννόμοις A | οὗτος om L 6 ἵξω κομίζειν] ἐγκωμιάζειν Β | κ alterum in ἀκηκοότα in ras P2 9 num ὕπνῳ scribendum coll. Aesch. Ag. 277 et 876 Κ? 10 οἱ] ἡ Β 11 καὶ οὗτοι τῶν λόγων] τῶν λόγων καὶ οὗτοι L 13 πανταχοῦ V πανταχῆ L 17 ἀνήρ τις τὴν L | μὲν om L lacuna sex vel septem litterarum 20 ηύχετο L)

ὁ δὴ τὰ τοιαῦτα ὑπὲρ τῶν τοιούτων παρὰ τῶν ὅ τι ἂν ἐθέλωσι δοῦναι κυρίων αἰτῶν, βὼν καὶ ἔχων οὐκέτ’ ἦν αὐτός. ἀλλὰ πέντε μὲν ἢ. μικρῷ τῳ πλείους ἡμέρας μόλις κατέχων αὑτὸν οὐκ ἐγυμνοῦτο. ἔπειτά ποτε ῥημάτων ὑπ’ ἐμοῦ ῥηθέντων τῶν πειρωμένων ἀμύνειν ὀρφανίᾳ τε καὶ πενίᾳ καὶ νεότητι μαθητοῦ τινος ἡμετέρου (πῦρ ἐν μοσίᾳ τρέφοντος) τότ’ οὖν θυμῷ καλυφθεὶς καὶ τε ὀφθαλμὼ κινήσας τήν τε ῥῖνα χειρὶ πιέσας μέγα φθεγξάμενος, ἔα με, εἶπεν, ἄρχειν, ὡς νῦν γε οὐκ ἐᾷς. τῷ δ’ ἄρα καπηλεύειν ἐδέδοκτο καὶ ταλάντων ἐ̓με- λεν, ᾧ τὴν ἐμὴν ᾔδει φύσιν ἐναντιωσομένην.

ἐγὼ μὲν οὖν αὐτὸν εἴων ἄρχειν καὶ γίγνεσθαι Κινύραν, ὁ δὲ τοιαύτην κρηπῖδα βαλόμενος ἐπῳκοδόμει, πᾶσι μὲν οἷς ἐνῆν ὑβρίζων, μηχανώμενος δὲ καὶ θάνατον, ξίφος μὲν οὐκ ἀναιρούμενος ἐπ’ ἐμέ, ὂν δ’ ᾤετο πει- [*](21 Ῥωμύλον. Cf. or. LV t. III 151, 11 sq. ep. 764.) [*](1 παραλαβὼν Β 4 συνῆν scripsi auctore Re Anim σύν libri excepto V qui om | τε om V | τῶ πλέω Ρ, sed ῶ et ω in ras m2 et ὸ et ον m3 quae etiam in marg scripsit τὸ πλέον | τῆς alterum om L 6 τὰ om Β 8 ὁ αὐτός? 9 litteris κα verbi κατέχων des. fol 6 in A, quae sequuntur usque ad ἀχθη- δόνα 206, 2 uno folio amisso perierunt | αὐτὸν L 11 τῶν om L 13 κρατηθεὶς vel καταληφθεὶς? 14 κνήσας Re Anim, at cf. Soph. Phil. 866 | ῥῖνα] ῥάχιν L | χειρὶ πιέσας] χεῖρα ποιήσας C χείρω ποιήσας L χειροποιήσας Ρ, sed o prius et η inser m3 quae eadem χειρὶ πιέσας suprascr. 18 ἄρχειν τὲ καὶ L | γίνεσθαι VL 19 βαλλόμενος Ferr Mor)

τὸ γὰρ σκότος ἀφελόντες πως τῆς δωροδοκίας ὑπ’ αὐγὰς ἤγαγον τὴν μισθαρνίαν, χρυσόν, ἄργυρον, ἐσθῆτα· ὧν τὰ μὲν εἰς χεῖρας αὖθις ἧκε τῶν παρακεκρουσμένων, οὐ ῥᾳδίως, ἀλλὰ βοῇ τε καὶ ἀπειλαῖς, τὰ δ’ ἦλθεν εἰς Τυρὸν, ἦδος τῷ κεκτημένῳ. ὁ δ’ ἦλθεν, ὡς ἀναψυχῆς αὐτόθι τευξόμενος, γενόμενος δὲ ὑπὸ χεῖρα Τυρίοις, τοὺς λίθους μόλις διαφυγών, κλείσας τὰς θύρας ἐπο- λιορκεῖτο, χρήμασι δὲ αὐτοὺς διαλλάξας τὴν πολιορκίαν ἔλυσε, τὰς ὀφρῦς ἐκείνας κατενεγκών. ἐδίδου δὲ ἐν Τυρῷ Τυρῷ τε αὐτῇ δίκην καὶ Ἑρμῇ, λογίων θεῶν ταῦτα πρυτανευόντων ἄγαν] ἀγανακτούντων τῇ τῶν λόγων ὕβρει, καλοῖς αἰσχρῶν ἐπιθεμένων διὰ τοῦδε παροινίαν.)

275. Ἔτι δὲ τοῦδε ἄρχοντος Ὀλύμπιος τελευτᾷ, πάνυ μὲν φίλος εἶναι δοκῶν, διὰ παντὸς δὲ τοῦ χρόνου [*](R 164) γονεῦσιν ἀκολουθῶν· ἐπεὶ κἀκεῖνος τῶν ἐμῶν | ἁμαρ- τῶν δὲ οὐκ οἶδ’ ὅπως τῇ τιμῇ, γράφει μὲν γὰρ κλη- [*](14 Dem. de Rhod. lib. § 3 p. 191, 15 20 ep. 971) [*](1 δ’ ἡ] δὴ L | δίκη inserui 2 πάλιν] πάλη Ferr Mor πα- λάμη Re Anim 3 ἐπεδεικνύμην L 4 πως om L 7 ἠλθον CPB Ferr Mor 8 (??) in ἦδος in ras P3 ἦδος CL Mor 11 δὲ scripsi τε libri edd | αὐτοὺς scripsi auctore Re αὑτοῦ CV et in αὑτῶ corr Ρ2 αὑτῶ Β αὐτοῦ L edd 12 ἐκείνου VL 13 δίκη L 14 ἄγαν cancellavi auctore Re 18 δια- παντὸς Β | δὲ om L 19 οἷα γονεῦσιν coni Re Anim, fortasse recte, cf. or. pro Olymp. ed. Siebenkees p. 88, 23 et 26 sq., sed etiam ἐμοὶ ante οἷα excidisse et sequentia labem concepisse videntur | τῶν ἐμῶν om L post ἁμαρτών, excidisse videtur ἥμαρτε 20 τῇ τιμὴ] τῇ ’μῇ Ferr Mor | μὲν γὰρ inser Ferr in marg με Re Anim)

ἐγὼ μὲν οὖν τὴν ἐμαυτοῦ [*](R 165) πορευόμενος καὶ ἅμα τοῦ πράγματος παραινοῦντος) χαίρειν ᾤμην δεῖν τὸν κλῆρον ἐᾶν, οἱ δὲ σεμνολογού- μενοι πλείους ὄντες καὶ πιθανώτεροι στένοντες, εἰ ἄτιμος Ὀλύμπιος κείσεται φυγόντος ἐμοῦ τό τε ὄνομα τό τε ἔργον. καὶ προσῆν τις ἐλπὶς εἶναί τι ἐν τοῖς δανείσμασιν ἰσχυρόν, ἦν δὲ οὐδὲν οὐδαμοῦ.

ἐμ- βαίνω τοίνυν εἰς τὴν πυράν, καὶ πολὺ τὸ ξυροῦν καθ’ ἡμέραν ἐπέρρει, καὶ ἐξεπεπτώκειν δὲ τῶν ὅρων τῶν ἐμαυτοῦ διατρίβων μὲν οὐκ ἐν ἐμοῖς χωρίοις, διατρίβων δὲ ἐν ἀλλοτρίοις, λόγοις εὐχομένοις | δικαστὰς ἐν [*](R 166) αἰδοῖ τὴν Θέμιν ἔχειν, καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά, [*](9 Dem. de fals. leg. § 255 p. 421, 19) [*](10 αἱ μετοχαὶ ἀντὶ ὀνομάτων V) [*](1 δώσειν Ρ δόσιν Β δόσιν L | δὲ scripsi auctore Re Anim τε libri edd 2 ἐκ τῶν ἔνδον coni Re num εἶπε τἄνδον? | ἔνδον] ἐν δ’ L | ἐν οἷς ἦν] ἐνῆν L 3 ἐνδομενία MSchmidt Philol. Χ 611 4 ἥξων scripsi ἥξειν libri (om L in lacuna 5 litterarum) edd μέλλων ἥξειν Re 6 ἴσως ὀνόματα Ferr in marg Mor Re ὄνομα libri Ferr | ταῦτα] τῶν L 9 σεμνο- λογούμενοι L γρ Ferr in marg Mor Re σεμνολογουμένου λ CPBV, in quo schol. suprascr. ἐμοῦ δῆ, probante Gasda 10 στένων L 12 τό τε ἔργον τό τε ὄνομα L τό τε ὄνομα Ρ3 in marg | τε L | ἐν Ferr in marg 14 ξυρ οῦν L συρρέον V ξυστροῦν Re Anim | καθημέραν BV 17 comma ante λόγοις posui | εὐχόμενος Mor 18 τοιαῦτα edd)

καὶ τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον, πολλὰ <δὲ> πωλεῖν ἐπαναγκαζόντων <τῶν> ἀπὸ τῆς διαθήκης μένων, ἐπὶ τοὔνομα πηδώντων οὐδὲ ἀναπνεῖν των ἕτερον πολὺ μεῖζον εἰς λύπην, ἐξ ἦς ἐτύγχανον πεπαιδοποιημένος, νόσῳ μακρᾷ τελευτή, γυναικὸς λῶν ἀνταξίας διακόνων. ἀντὶ τοῦ τὴν δραμουμένην ἔχειν ἐλείπετό μοι βοᾶν. τῇ δὲ ἦν μὲν ἀνιαρὰ τὰ γενησόμενα, καὶ γὰρ εὖ ᾔδει, ἦν δὲ τὸ μὴ τὸν υἱὸν ὁρᾶν.

ὁ δ’ ἄρα ἦν ἐν Θρᾴκῃ τε καὶ Θρᾴκης πόλει τῇ τῶν ἄλλων πόλεων τρυφώσῃ τοῖς ἱδρῶσι. κατηγόρουν δὲ τῆς ὁδοῦ καὶ προδεδομένης ὕθλῳ φιλίας [*](R 167) ὕβρεων τε κατακλυζομένης | ῥεύματι. πονηρᾶς μὲν [*](2 ὁ γραφεὺς ὄντως μεταβέβηκε μεταβέβηκας (μεταβέβηκας V) τὸν τοῦτον λόγον ἀτεχνῶς κατακρημνίσας καὶ οὐδαμῶς δοὺς αὐτοῦ λαμβάνεσθαι, ὅτι μὴ ἀπορίας ἐξ ἀποριῶν, ὡς ἐκ τοῦ ἀνομοίου τέλους καὶ τὴν τοῦ προδιηνυσμένου λόγου ἡδονὴν συγχέαι τῷ ἀνα- γινώσκοντι: V 14 εἰκότως τὸ τοῦ λόγου τοῦτο πᾶν χωρίον τοῦ ὀρθοῦ ἐκπέπτωκε τῆς τέχνης ὁ γὰρ δὴ ῥήτωρ οὗτος ᾧ ἐμέ- λησε σοφίας ταύτης τῆς μωρᾶς, εἰς τὴν ἀμείνονα ἐκτυφλωθεὶς σοφίαν, λέγω δὴ τὴν τοῦ ἔχειν ἰδεῖν V) περὶ θεοῦ τὴν καθαράν τεκαὶ ἑστῶσαν δόξαν, ἐπὶ τῆς τοῦ λόγου τελευτῆς, ἔνθα ἦν ἀνάγκη κατακλείοντα τὸν λόγον δεῖξαι ἑαυτὸν τῶν εὐδαιμόνων, ὃ ἐσπού- δαζέ πως καὶ ἀρχόμενος τοῦ λέγειν, ἐξεκρούσθη τοῦ σκοποῦ τοῦ ἐπιλόγου τούτου (τούτῳ V) συγχυθέντος ἅπαντος, ὡς μήτε περὶ δυστυχοῦς αὐτοῦ μήτε τοὐναντίον ἔχοντος ὑπάρχειν τοῖς ἀκούουσιν ὡς ἐκ τοῦ τέλους δόξαν ἔχειν, ἀλλὰ οὑτωσὶ εἰς μῦθον ἐξεῶσθαι, τοῦτ’ αὐτὸ παθόντας τὸ τῷ μωροσόφῳ τούτῳ διαβίου σπουδασθὲν καὶ πάντα πλὴν ὀλίγων γράψαντι πρὸς πλάσμα. ἐξέστω τοιγαροῦν ἡμίν τοῦ θεοῦ σοφοῖς καὶ οὐρανοῦ αὐτὸν καὶ γῆς ἐκβάλλειν, εἰ θεοῦ τοῦ ταῦτα ὑποστησαμένου οὐδὲ κατολίγον ἔσχε γνῶσιν: V) [*](1 ἐδάκρυσαν L | δεῖ coni Mor | μετακεκινημένου scripsi auc- tore Re μέγα περὶ μὲν οὖν CPBL edd μέγα περί τε V 2 καὶ om V | τέως scripsi auctore Re τε αὖ libri edd | τοὺς om L | μεταβαίης L 3 δὲ inserui 4 πωλεῖν] καὶ ζητεῖν Ρ γρ ζητεῖν V in marg | τῶν inserui auctore Re 5 κἀπὶ? 7 μακρᾷ τε- λευτή restitui e libris (μακρᾷ τελευτᾶ V) μακρὰ τελευτὴ Mor μακρᾷ τελευτησάσης Re 8 ἀνταξίας Re e coniectura Morelli ἀντάξιος libri Ferr Mor | τοῦ τὴν δραμουμένην Re τούτων δραμουμένης libri Ferr Mor 10 ἢν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα τὸ coni Re | υἱ in υἱὸν in ras P3 11 Θρᾴκης] Θράκη L 12 τῇ] τὰ L 13 δὲ scripsi τε libri edd | προδεδομένης scripsi προδεδομένος L προδιδομένης reliqui libric edd | ὕθλῳ scripsi ὕπνῳ libri edd 14 κατακλυζομένης scripsi auctore Re κατακλυ- ζόμενος libri edd | πονηρᾶς scripsi auctore Re πονηρὰ libri edd)

ἐμοὶ δὲ ἀκούοντι ταῦτα καὶ μετὰ ταῦτα ὁρῶντι δεῦρο κεκομισμένον περιειστήκει μὲν ὁ [*](R 168) τῆς τοῦδε μητρὸς θάνατος, περιειστήκει | δὲ τὸ μηδὲ [*](†) ἐπὶ κλίνης τὸ γένος ἐξεῖναι ἀπ’ ἐκείνης κινεῖσθαι† πόδες τε καὶ χεῖρες, εἶπέρ ποτε, ἀπειρήκεσαν. θεῶν δὲ δω- ρεαί, λόγων ἔμενον ἐν τῷ στόματι τύποι, ὁποῖοι πρό- τερον, καὶ τοῦτ’ ἦν τὸ μὴ παρασχὸν τοῖς πολεμίοις λαμπρῶς ἤδη παιανίζειν. θεάτροις μὲν οὐκ ἦν χρῆσθαι, ὅ δὲ πρὸς τοὺς ἐν τῷ μανθάνειν, ἐπληροῦτο κατὰ τὸν νόμον.

πολλῶν δὲ ἀπὸ πολλῶν φερομένων γῶν δακρύων ἀσθενέστερός τε ἅτερος γίνεται τοῖν ὀφθαλμοῖν καὶ παρεῖχε δέος οἰχήσεσθαι τελέως. τουτονὶ μὲν οὖν οἱ [θεῶν] τῶν ἀστέρων ἅπαντα ἐξαρτῶντες ἀπολεῖσθαί φασιν Ἄρεος εἰς διαλλαγὰς ἐλθόντος, τὰ δ’ ἄλλα προσεγένοντο μὲν ὁμιληταὶ πολλαχόθεν, λόγοι δὲ ἐργασθέντες ἔμειναν εἴσω θυρῶν.

ἄρχουσι δὲ οὐ μάλα συνεγενόμην, τὸν μὲν ὁρῶν ὄντα κάπηλον καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐ πωλοῦντα, τὸν δὲ ἀναπετάσαντα τὴν [*](4 ep. 946. 970 10 ep. 959 17 Εὐτρόπιον (or. IV t. I 216, 6 sq. R)) [*](1 ἀκούοντί τε ταῦτα L 4 κλίνης om L | τὸ om L | ἐξεῖ- ναι ἀπ’ ἐκείνης] ἀπ’ ἐκείνης ἐξεῖναι L aut ἀπ’ ἐκείνης ut dit- tographia vel lectio antecedentis ἐπὶ κλίνης aut saltem ἀπ’ cancellandum et τίθεσθαι pro κινεῖσθαι legendum τὸ ἀπ ἐκείνης coni Re 6 λόγοι VL et coni Mor | τύποι scripsi auctore Re τόποι libri edd an hoc delendum et λόγοι pro λό- γων scribendum? 7 τοῦτο Ρ edd 8 παιωνίζειν C et Ρ, in quo α m3 suprascr. | μὲν οὖν οὐκ L 9 τὸν om L 10 νόμ in νόμον in ras P3 | φερομένων πηγῶν] πηγῶν φερομένων Β 12 τουτονὶ scripsi τουτὶ libri edd τοῦτον coni Mor 13 θεῶν e θεὸν corr C s θεὸν P sed ῶν m2 suprascr. cancellavi auctore Re θεώντων Gasda | ἅπαντα] οἱ πάντα L 14 ἄρεος ex ἄρεως corr C s P3 15 πανταχόθεν Β 18 οὐδὲν ὅτι οὐ scripsi e PBVL cum Cobeto Mnem. III 253 οὐδ᾿ ὅ τι οὐ C Ferr Re οὐδοτιοῦν Mor | α (ult.) in ἀναπετάσαντα corr ex ι C s)

ἔστω δὴ καὶ τοῦτο τῆς ἀγαθῆς τύχης, ἔστω δὲ κἀκεῖνο τῆς αὐτῆς. καίτοι με πρὸς τὸ μέγεθος τοῦ [*](†) δοθέντος ὄκνος ἔχει τὸν λόγον. ἀλλ’ ὅμως, ὡς μὴ ἀδικοῖμεν τῇ σιωπῇ τὴν δοῦσαν, τολμητέον εἰπεῖν. κατηφείας γὰρ κατεχούσης τοὺς φίλους ἐνθυμουμένους τῆς παροινίας τῆς περὶ τὸν Κίμωνα, καθ’ ἣν αὐτοῦ τοῖν χεροῖν ἡρπάσθη τὸ γραμμάτιον, ὃ αὐτὸν ἐφίστη [*](2 locum esse corrumptum et lacunosum ne librarios quidem fugit, nam C in marg habet ἀπω> σφάλμα κακόν in primum vocabulum parum perspicuum fortasse ἀπωτέρω signi- ficat 2 τὸν Μούσαις ποιητὸν PB et V, in quo m. rec. (r) τῶν μούσαις ποιητῶν corr τοῦ μούσαις ποιητὸν C Ferr τοὐ- μὸν ποιητῶν L τοῦ μούσαις ποιητῶν Ferr in marg Mor 3 τῆς scripsi e L ut coni Mor τε reliqui libri edd γαστρὸς <καὶ ὑπὸ τὴν γαστέρα> οὐσίαν Cobet Mnem. III 254; V 105 (= Coll. 4 post ἐμοῦ est λερευτὰ in Ρ et cum rasura unius litterae post prius ε in C, lacuna litterarum quinque vel sex in Β, quattuor in V, sex in Ferr quam manus recentior explevit vocabulo τελεῦτα, in textum recepto a Mor qui in marg coni τελευ- τῶντα. ortum est e scholio ληρευτὰ. ἀπήλασεν] ἀπήλασεν] 6 Ἴβηρα καὶ τοῦτο Ferr in marg et Mor, qui καὶ delendum coni | τοῦτον? 7 ᾔδετο L | αὑτῶ V 9 ἐντεῦθεν οὐδὲν] μηδὲν ἐντεῦθεν L | ἐπιδιδούσης Β 10 καὶ om VL, fortasse recte | ἔστω — 11 αὐτῆς om Β 11 μοι coni Mor num μὴ scri- bendum et ᾖ post δοθέντος inserendum? | πρὸς] διὰ Cobet Mnem. III 254, at cf. t. I 193, 1 R et Plat. Phaed. p. 102 C σμικρότητα ἔχει πρὸς τὸ ἐκείνου μέγεθος 12 πρὸς τὸν λόγον Cobet l. l. coll. 97, 7 16 ταῖν BV | ἀνηρπάσθη Par „malim ἐξηρπάσθη“ Re)

ἴστε, οἷόν τι τὸ τῶν εἰς Κρήτην ἀγομένων Ἀθήνηθεν δεῖπνον ἐσομένων τῷ ἐν λαβυ- ρίνθῳ τέρατι. περὶ δὲ τοῦ βέλους τοῦ κεκομικότος τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν νόσον καὶ παρὰ τῶν πρώτων τῆς Ἰλιάδος ἠκούομεν, ὡς ἀντὶ τῆς εἰς ἔνα ὕβρεως πολλῶν ἔδει πυρῶν τοῖς Ἕλλησιν εἰς τοὺς ἀποθνήσκοντας. καὶ ἦν μακάριος ὁ Χρύσης τοσούτῳ κακώ τιμώμενος.