Oratio 1

ἀλλὰ καὶ τοῦτο μέντοι τὸ οὕτως ἀνιαρὸν βραδέως μέν, ὅμως δὲ ἰάσατο ἡ Τύχη. διετέλουν μὲν γὰρ πρὸς [*](R 101) τοὺς ἐπιτηδείους | γράφων αὐτὸ μετὰ λύπης, τῷ λόγῳ μέτρα τε διηγούμενος καὶ οἷον μὲν τὰ εἴσω, οἷον δὲ τὰ ἔξω καὶ ποῦ νῦν ἄρα καὶ ἐν τίνος χερσί. νέος δέ τις, πολίτης ἐμός, ἐωνημένος ἧκεν ἀναγνωσόμενος, καὶ [*](3 Soph. Ant. 317 10 Dem. Olynth. I § 15 p 13, 23) [*](1 et 2 μικρόν V 3 καὶ om L 4 ταὐτὸ Re num το- σοῦτο? 9 ἴσως ὅπερ L 10 τοῦτ’ L ταῦτα Mor Re 14 λευταῖος scripsi e VL ἕτερος ΑΡΒ edd om Β | πυρὰν scripsi cum Re Anim et Gasda coll. I 47, 2; 117, 6; 165, 7 R πῦρ libri edd 16 μὴ om L 20 δὲ scripsi e VL auctore Re δ’ inser B2 om ACP edd | γὰρ δεῖ πρὸς Β)

151. Ἐφ’ ᾧ δ’ ἂν μάλιστα νομιζοίμην ἄθλιος, ἤδη φράσω. εἰ γὰρ αὖ πατὴρ ὅστις πολλοὺς μὲν παῖδας παρέδωκε μνήμασι, πολλαῖς δὲ κλίναις σώματα τούτων γε] φερούσαις ἠκολούθησεν, ἄθλιος, πῶς οὐχὶ | καὶ αὐτὸς ἂν ἐν δυστυχοῦσιν ἀριθμοίμην, οὐ πολλοὺς [*](R 102) μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀγαθοὺς παῖδας τοὺς μὲν αὐτὸς θάψας, τοὺς δὲ ἐν σοροῖς ξένους νεανίσκους εἰς τὴν οἰκείαν ἀποπέμψας.

ὥσπερ γὰρ ὁ Θρασύβουλος τοὺς τῶν ἀσταχύων ὑπερέχοντας ἐξέκοπτεν, οὕτως ἡ Τύχη τῶν ὁμιλητῶν τοὺς ἀρίστους ἥρπασεν, ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ τῶν ἐν Βιθυνίᾳ διατριβῶν, προελθοῦσα δὲ εἰς τόδε, ἀεὶ φειδομένη μὲν οἱ οὐκ ἂν ἐξέλαμψαν, τοὺς δὲ ἤδη τε ἐν δόξῃ καὶ αὖ τοὺς ἐσομένους ἀφῄ- ρει.

λέγω οὖν πρὸς τοὺς οἰομένους τι γειν, ἐπειδὰν ἐρωτῶσι τίνας δὲ ἡμῖν ἀπέφηνε [*](16 Her. V 92, 10; cf. Themist. or. XIX p ρ. 282, 24 Dind.) [*](3 οἷα corr ex οἷς Cn 5 καὶ νῦν οἶδα corr ex οἶδα καὶ νῦν P2 10 αὖ] δὴ Gasda 11 δὲ om L 12 γε τούτων VL γε cancellavi auctore Re 13 ἐν τοῖς δυστυχοῦσιν Β 15 ξένους] νέους Ferr uncis inclusit Mor 16 οἰκίαν L 20 ἐς Β | τόδε ἀεί, Ferr Re | αν supra εν in ἐξέλαμψεν Cf 21 ἐὺ τοὺς] αὐτοὺς L | ἀφαιρουμένη VL Mor Re 22 τί ABV 23 δὴ ΑΡ | ἀπέφηνας Gasda)

154. Καὶ μὴν καὶ τόδε δυστυχοῦς ἐν ἀσθενείαι τε καὶ ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῶν λόγων λόγους δι- δάσκειν καθήμενον ἑτέρων ὄντων, ἐν οἷς αἱ ἐλπίδες· (??) οὓς εἰ μὲν μὲν μὴ ἠπίστασθε, τοῦ διδάξοντος ἂν ἔδει· νῦν δὲ ἴστε μὲν οὓς μακαρίζετε· παρ’ οἷς οἱ πλοῦτοι, ἴστε δὲ οὓς ἐλεεῖτε· παρ’ οἷς οἱ λόγοι.

εἴποι ἂν οὖν ἡ Τύχη καθάπερ ἐν δράμασι λαβοῦσα φωνὴν, ὅτι εἰ καὶ μυρίοις ἐναντιώμασιν ἡ τέχνη σοι πεπολέμηται, τοῦτό γ’ ἂν ὁμολογήσαις, ἒν πολλῶν ἀντάξιον πὰρ ἐμοῦ σοι γενέσθαι, τό τε εἰς πλῆθος ποιῆσαι λόγους τό τε οὕτω δόξαι τοὺς ποιηθέντας εἶναι καλούς, ὥστ ἔτι ζῶντος, ἐν ᾧ καὶ φθονεῖσθαι ἀνάγκη,) τὰς τῶν βι- βλογράφων δεξιὰς τὰς πολλὰς ὀλίγας ἐλέγχεσθαι τῷ πλήθει τῶν ἐραστῶν. τοιγάρτοι πᾶν ἐργαστήριον λό- γῶν καὶ τούσδε δείκνυσιν ὁμοίως ἐν παιδευομένων τε καὶ παιδευόντων χερσί. καὶ τούτων, ὦ ἄνδρες, οἶδα τῇ Τύχη χάριν καὶ αἰτῶ γε παρ’ αὐτῆς ἀεὶ βελτίω παρέχειν τὰ δεύτερα.

156. Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ’ ὅπως με διεφυγέτην Αἰθέ- ριός τε καὶ Φῆστος, Σύρων μὲν ἄρχων ἑκάτερος, ἄρξαντες δὲ πρὶν ἢ Βάλεντα δεῦρ’ ἥκειν. ὁ μὲν οὖν φωνῆς Ἑλλάδος ἄπειρος | ἦν, ὁ Φῆστος, παραπαίων [*](R 104) ἄνθρωπος, ἀλλ’ ὅμως αὐτὸν οὐδὲ τοῦτο ἔπεισε διω- σασθαι τὴν ἀρχήν, ἐλθὼν δὲ δείλης εἰσάγων ὡς ἑαυτὸν Εὔβουλον καὶ συνὼν αὐτῷ δι’ ἑρμηνέως πιστοῦ, ὁ δ’ ὡμολόγει τῆς ἐμῆς ἐπιθυμεῖν τελευτῆς, ὅπως αὖθις εἶναί τι δόξειεν. ἐπώλει οὖν Εὐβούλῳ τὸ μισεῖν ἐμὲ Φῆστος ὧν καθ’ ἑκάστην ἤσθιε τὴν ἡμέραν· ἦσαν δὲ χῆνες πίονες ἐκείνῳ καὶ οἶνος ἡδὺς καὶ φασιανοί.

ἔβλεπέ τε οὖν με οὐχ ὡς ἥδιστα ὁ Φῆστος καὶ ὡς περὶ κακοῦ τοὺς λόγους ἐποιεῖτο καὶ ὁπόσα ἐξῆν, ἔπληττε. καί ποτε θέατρον μέν μοι συνείλεκτο, λῦσαι δὲ τοῦτο πειρώμενος ἐπὶ γράμματα βασίλεια τοὺς καθη- μένους ἐκάλει, ὡς δὴ ἐπὶ τῷ τέλει τῆς ἀναγνώσεως ἐξελῶν, καὶ ὑπογραφεῖς ἅμα παρῆσαν γραψόμενοι τὰ τῶν οὐκ ἀναπηδώντων ὀνόματα· | ᾤετο γάρ με μα- [*](R 105) χεῖσθαί τε καὶ οὐκ ἐπιτρέψειν ἀπελθεῖν, τὸ δὲ ἀρκέσειν εἰς θάνατον. ἐνταῦθα οἱ μὲν ὑπ’ ἀνάγκης ἐξῄεσαν πολλάκις μεταστρεφόμενοι πρὸς ἐμέ τε καὶ τὰ ῥηθη- σόμενα, οἷς δὲ ἐξῆν ἀκούειν, ἤκουον, ποθοῦντες δὲ τὴν οὐχ ἑκοῦσαν οἰχομένην μοῖραν.

ἐμίσει μὲν οὖν καὶ ἐπεβούλευε, τοῦ μίσους δὲ οἶδα τῇ Τύχῃ χά- [*](4 or. XXVI t. II 124, 3 sq. R) [*](5 ἤτοι ἀπώσασθαι V) [*](3 ἄρξαντε V | ὁ μὲν] ὅμως ACPB Ferr, γρ Mor in marg 7 αὐτῷ om L | ὁ δ᾿] ὅδ᾿ B ὃ δ᾿ corr ex Vr οὐδ᾿ L 8 ὁμολόγει Α 12 με om VL 17 ἐξελών CPBV Ferr Mor 18 με μαχεῖσθαι] μεμαχῆσθαι L 20 οἱ om L 22 δὲ om VL)

περὶ τούτου μόνος πρὸς μόνον τὸν Βάλεντα εἰπών, ὡς ἐμέ τε ἂν ἐν αὐτῷ ῥᾳδίως καὶ τὸν Εὐτρόπιον ἕλοι, σπεύδων ᾤχετο εἰς Ἰωνίαν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ὥστε γέλωτα πολὺν ἐν τῷ δικαστηρίῳ τὸν Μαρτύριον παρασχεῖν οὐκ ἐχόντων τῶν δικαζόντων (??) μαθεῖν, ἥτις ἡ ἀρχὴ τῷ τοῦτον ἀχθῆναι γένοιτο, τῆς ἀρχῆς τοῦ πράγματος ἐν σκότῳ γεγενημένης. Φήστῳ μὲν οὖν ἆθλον τῆς κακίας ἐγένετο γάμος, νέα μὲν γυνή, συχνὴ δὲ οὐσία, καὶ νῦν ἐν πόλεσιν ἃς ἐκένωσε, τρυφᾷ.

160. Αἰθέριος δὲ τέθνηκε μὲν πολλὰ δὴ καὶ με- γάλα πρότερον ἐπιδὼν κακὰ καὶ τό τε λαλεῖν τό τε ἀκούειν ἀποβαλών. γίνεται δὲ καὶ αὐτὸς εἰς ἐμὲ κός, ὥσπερ ἀχθόμενος, ὅτι με ἐν Βιθυνίᾳ προὐβέβλητο καὶ ὁπότε τι δείσειεν, ἐπ’ ἐμὲ κατέφευγε. τὰς μὲν δὴ εἰς τοὺς λόγους ὕβρεις αὐτοῦ παραλειπτέον, ἐν αἷς [*](2 Eunap. fr. 39. vit. soph. p. 63 Boiss. Amm. XXIX 1, 42. 5 Plat. rep. V 451 A Dem. c. Aristog. I 37 p. 781, 8) [*](1 δείσαντι supra δείσαντα Cf δείσαντα ΑΡΒ Ferr Mor quod corr Re 4 prius ν in ἐγάννυτο eras Ρ 6 τε AC Ferr Mor | τὴν om BV | α primum in ἀδράστειαν in ras duarum litterarum C2 6 τοῦτό γε] γε τοῦτο Β 19 η in δὴ in ras P2 δὲ A 21 γίγνεται L | δὴ B | εἰς in ras P3 ὡς A 22 προβέβλητο L 23 τί Β | κατέφευγεν Β)

ἀλλ’ οὗτός γέ ἐστιν ὁ στήσας με ἐν μέσῳ πολλῶν μὲν ἡνιόχων, πολλῶν ἱπποκόμων, οἷς τε ἔργον ἀναπεταννύναι τοῖς ἅρμασι τὰς θύρας· ὧν τοὺς μὲν ἔπαιε, τοὺς δὲ ἠπείλει κατακαύσειν, ἑνὸς δέ τινος ἡνιόχου γέροντος καἰ πλευράς, ἐφ’ ᾧ δὴ καὶ μέγα ἐβόησεν ὁ λεώς, | κατέτεμνεν, ἐμοὶ δὲ ἦν πόνος οὐ [*](R 107) μικρὸς μὴ τὸ αἷμα ἰδεῖν. καὶ ταῦτα ἀπὸ ψιλῆς αἰτίας ἀνδρὸς ἐποίει μαινομένου δεικνύντος <τε> τὴν μανίαν κἀν τοῖς ἐν αὐτῇ γιγνομένοις τῇ δίκῃ.

οὗτος ἦν ὁ κἀμὲ κελεύσας εἰσάγειν, ὡς δὴ τῆς Φιλουμένου τείας ἐν ἐμοὶ τὸν ἔλεγχον ἔχων· ὁ δὲ ἔλεγχος ἦν, παρ- ῄνουν αὐτῷ μὴ συκοφαντεῖν, ἀλλ’ ἀπηλλάχθαι πραγ- μάτων. καὶ τοῦτο ἦν, ἐφ’ ᾧπερ ἐκαλούμην. τῷ δὲ οὐδὲν ἐδόκει δεινὸν ἐμὲ ἐφ’ οὕτως ἀνοήτοις εἰσελθόντα ἑστάναι. καὶ ἐγὼ μὲν ἐξῄειν ἐλεῶν τὸν δικαστήν, ὁπόσον ἀπέχων νοῦ δικάζειν ἠξίου, τῶν δὲ φίλων λοὶ συνέρρεον ἄλλος ἄλλο τι πρὸς παραμυθίαν μένος. ἐποίουν δὲ οὐδὲν αὐτοὺς δεῖσθαι τουτωνὶ τῶν σκεμμάτων. οὕτως οὐκ ἐτετρώμην.

163. Φιδήλιος δὲ ἦν μὲν Φήστου πολίτης, ἄγριος ἄνθρωπος, ἀρχὴ δὲ αὐτῷ τῶν βασιλέως ἐπιμελεῖσθαι [*](2 γέ V Re τέ reliqui libri edd 3 μὲν] τὲ L 4 τε] γε V | πύλας VL sed L in marg γρ θύρας 6 καὶ om L 7 inter λεώς et κατέτεμνεν libri (excepto V) et Ferr habent ἐφ’ οὗ quod uncis inclusit Mor 9 ἐποίει] ἐπ cum lacuna duarum vel trium litterarum L | τε post δεικνύντος inserui 10 κἀν scripsi e ΡΒ καὶ reliqui libri edd 11 φιλουμένου BL et Re φιλουμένου ACPV Ferr Mor 13 ἀλλὰ L 14 ᾧπερ ἐκαλούμην scripsi quod praebet etiam in Par (Gass I 16) ᾦ παρεκαλοῦμεν reliqui libri ᾧ παρεκαλούμην Re Anim ᾦπερ ἐκάκου με MSchmidt Philol. Χ 610 17 ἀπέχων νοῦ scripsi e CV cum MSchmidt ἀπέχων οὐ APBL et γρ Mor in marg ἀπέχειν οὐ Ferr Mor ἐπέχειν οὐ coni Mor ἀπέχων τοῦ coni Re et Cobet Mnem. III 250)

ἔδοξεν οὖν ἐκείνω κάλλιον εἶναι τὸν στρατηγὸν ἐπὶ τοῦτο προσλαβεῖν, πολλοῦ μὲν ἄξιον Ἰουλιανῷ γενόμενον, πολλοῦ δὲ ὄντα τότε τῷ Βάλεντι, φοβερὸν μὲν πολεμίοις, φοβερὸν δὲ τῶν οἰκείων τοῖς κακοῖς, αἰδούμενον δὲ καὶ σοφίαν καὶ λόγους, λόγου δὲ ἐν σοφῶν συνουσίαις οὐκ ἀποροῦντα· τουτὶ δὲ αὐτῷ παρὰ τῆς φύσεως ἦν.

οὗτος ὁ Λουπικῖνος αὐτὸν μέν με οὐδεπώποτε Ἰδῶν, παρὰ φήμης δὲ ἴσως τινὸς περὶ ἐμοῦ τι δεξάμενος πρὸς μὲν τὸν εἶπε· σίγα, ὦ φιλότης, καὶ ἐν ἡμῖν ταῦτα ἱστάσθω. μετα- πεμψάμενος δὲ ἐμὲ ποιεῖταί τε φίλον καὶ ἐπαγγέλλειν, εἴ του δεοίμην, ἐδίδου παρεκάλει τε τοὺς τῶν ἑδῶν | [*](R 109) τούτους καταγελῶντας, τοὺς τοῦ οὐρανοῦ κληρούχους, ἀφέντας ἃ ἀλαζονεύονται, τἀμὰ ζηλοῦντας ὁρᾶσθαι. τοιαῦτα μὲν ἀνέσεισεν ὁ δαίμων, τοιαῦτα δὲ καὶ ἐκοί- μισεν, οὐχ ὡς πεποιημένου μοι τοιοῦδέ τινος λόγου, [*](2 p. 157, 10 5 Amm. XXVI 6, 1 sq.) [*](3 δόρων κινεῖ τε κινεῖτε scripsi cum Gasda κινεῖται libri edd 8 τούτω BV Mor 14 οὐδέποτε VL et γρ Mor in marg 15 τι om L | εἶπεν ACB | σῖγα Β 18 παρεκάλει — 19 καταγελῶν- τας Ferr in marg τε scripsi e VL δὲ reliqui libri edd | ἑδῶν scripsi e ΡΒ cum Wyttenb ἰδὼν C Ferr ἰδὼν AV ἔδων L τῶν ἰδὼν uncis inclusit Mor τῶν νέων | 6. νεῶν coniciens 19 τούτων Β | οὐρανοῦ scripsi cum Wyttenb et Cobeto Mnem. II 403 coll. II 180, 2 sq. R οὐρανίου libri edd 21 τοιαῦτα — δαίμων Ferr in marg | ι alterum in ἐκοίμισεν in ras P3 ἐκό- μισεν L 22 τοιοῦδε corr e τοιούτου δέ Cv)

ὑπῆρξε δέ μοι καὶ ἀμείψασθαι τὸν οὐχ ὑπαχθέντα ἄνθρωπον· παρὰ μὲν γὰρ τοῦ κρατοῦντος ἦν αὐτῷ τὸ ἐν ὑπάτοις εἶναι, παρ’ ἐμοῦ δὲ Ἀρχέλαος. καὶ ἐτιμώμην ἄλλοις τε οὐκ ὀλίγοις καὶ | δὴ καὶ ᾠήθη δεῖν ἐλθὼν ὡς ἐμὲ [*](R 110) προσειπεῖν πατὴρ γινόμενος τῆς τιμῆς, (οὐ γὰρ ἦν ὃν ἐμιμεῖτο,) ἀλλ’ ἐγὼ τοῦτο αἰσθανόμενος φθάσας ἐδεή- θην ἔν τι, προελέσθαι μεῖναι τὸν γέροντα, τὸν δὲ χρὴ νομίζειν ἀφῖχθαι.

Προτάσιον ἐνέπλησαν μὲν τῶν κατ’ ἐμοῦ λόγων ἄνδρες ἐν οὐδενὶ μὲν λόγῳ πρότερον ὄντες, κτησάμενοι δὲ ἰσχὺν ἐκ τῆς Ἰουλιανοῦ σφαγῆς. τοῦτον ἐφόβουν, ὡς αἴσχιστα ἂν ἄρ- ξειεν, εἰ μὴ ἀπελαύνοι με τῶν θυρῶν, καὶ παρέζευξάν οἱ [*](14) τῶν ἐκ | τῆς συμμορίας | κοινωνὸς τῆς πορείας τηρή- [*](R 111) σοντα ἐν ἐκείνῳ τὸν φόβον. ᾔει μὲν οὖν ὡς ποιήσων με μικρόν, νόσῳ δὲ πιεζόμενος ἐβάδιζεν αὐξομένης τῇ πορείᾳ τῆς νόσου. καὶ ἧκέ γε εἰς τὴν καταγωγὴν νυκτὸς οὐδενὸς τῶν ἐν τῷ νόμῳ τυχών, οὐ γὰρ εἴα τὸ νοσεῖν.

ὡς δὲ πολλῶν ἰόντων αὐτῶ μόνος ἀπελιπόμην, λέγει δὲ] πρὸς τὸν Ζήνωνα, ᾧ μάλιστα [*](5 I 175 2 R 13 Dem. de symm. § 25 p. 185, 5) [*](1 „aut οὐχ ἁμαρτὼν leg. aut οὐ προὔβαινεν“ Re Anim 2 τύχη L 3 δή C 4 αὐτῷ scripsi cum Valesio ad Amm. XXVI 8, 4 p. 465 qui Parisinum. (gr. 3016) secutus est, et Re Anim αὐτοῖς reliqui libri edd 5 post δὲ lacuna 4 vel 5 lit- terarum in V, 12 fere in L, item in Par, quam Sievers P. 145 agnoscit, fortasse recte 6 ὡς] πρὸς V 7 γιγνόμενος VL Ferr 8 τοῦτον L 9 προσελέσθαι ACPB Ferr et γρ Mor in marg „προέσθαι aut προσθέσθαι“ Re Anim | „malim αὐτὸν δὲ“ Re 10 Πρωτάσιον V Mor 21 ἀπελειπόμην L | δὲ quod est in ACPB edd uncis inclusi auctore Re)

169. Ἕτερος Προτάσιος τά γε πρὸς ἐμὲ ῥᾷσθ’ οὗτος ἧκεν, ὃς καθάρμασι μὲν συνῆν, παρ’ ὧν δ’ ἄν τι καὶ ἐμάνθανεν, ἄβατον ἐποίει τὴν καταγωγήν. καὶ ᾤετο μὲν ζημιοῦν, ἐγὼ δὲ ἐκέρδαινον. καὶ κλῆσιν μὲν τὴν ἐπὶ τοὺς λόγους ἤλπιζεν, ἐγὼ δὲ ἄλλους εἰστίων δι- δάσκων αὐτόν, ὅτι οὐ λίαν αὐτοῦ δεοίμην. ὁ δὲ ᾤδει τούτοις γε τὴν καρδίαν, ἔδειξε δὲ ἔν τινι κατηγορίᾳ νέοιν· οἶν δέον, εἴπερ ἠδίκουν, ἐπιθεῖναι δίκην, ὁ δὲ τὸ διδασκάλων ἐσαγήνευεν ἔθνος οὐχ ἅπασιν ἐγκαλῶν, ἀλλ’ ὅπως ἐν τῷ παντὶ κρύπτοιτο αὐτῷ τὰ πρὸς ἐμέ.

καὶ τὼ μὲν νέω γυμνώ τε ἤστην καὶ μετεώρω πρὸς πληγάς, παρεκάθητο δέ τις Ὀλύμπιος. τοῦ δὲ οὐ μετεῖχον ἐγώ, ἠδικεῖτο δὲ ὁ νόμος. ὁ δ’ οὕτω δή τι ξυνετὸς ἦν, ὥστε οἷς ἐφθέγξατο μὴ μαστιγοῦν ἐκεκώλυτο. φρόνημα δὲ τὸ θράσος καὶ ἡγούμενος καὶ ὀνομάζων ὅπλα ἀνταρά- μενος τῷ στρατηγῷ γνῶναί τε αὑτὸν ἠναγκάσθη καὶ συνε- [*](R 113) σταλμένος | ἔκειτο, καὶ τοῦτό οἱ τῆς ἀρχῆς πέρας.

171. Ἀλλ᾿ ἐπάνειμι δὴ πρὸς τὸν Βάλεντα· ὂν ἔδειξε [*](22 Xen. Cyr. V 4, 25) [*](1 ἐξεληλέχθαι ΡΒ 2 τὸν] τί L 3 ὁ δὲ — 4 ἰέναι οm ACP Ferr 5 οὐκ om L 6 ἐφίεσθαι? | λ in δῆλος δῆλος in ras Ρ2 8 Πρωτάσιος V Mor | ὁ αὐτὸς Gasda 12 τοὺς inser Α2 13 ἐδεόμην L | ᾤδει] ὤ cum lacuna trium litterarum L 20 ὅδ᾿ ABVL Ferr Mor | δή τι om L 23 αὐτὸν AVL | ἠναγ- κάσθην V sed ultimum ν erasum L Ferr Mor 25 δὴ inser Ferr in marg om ΑΡΒ)

τὴν ἐκείνου δὲ ὁρμὴν οἱ συκοφάνται [*](R 114) λαβόντες πάντα ἐκύκων ἐπὶ πάντας ἰόντς. δόξα τε ἦν παρὰ τῷ Βάλεντι φθόνου τὴν δόξαν πεποιηκότος, πάντως ἂν εἰς ἔλεγχόν με πεσεῖν δι’ ἑνός γέ του τῶν ὑπὸ τὴν βάσανον ἀγομένων. λέγεται δὲ καὶ αὐτὸς ἐρέσθαι τὸν Εἰρηναῖον, εἰ μετεῖχον τοῦ ἐπιβουλεύμα- τος, θαυμάσαι τε οὐ μετασχεῖν ἀκούσας.

καὶ μαντικῇ μὲν οἷδα χάριν, ἥ μοι τὴν κεφαλὴν ἐν πρᾳ- οτέροις κατέστησεν, ὅτῳ τε χρηστέον καὶ ὅτῳ μὴ, φράζουσα, τὴν κεφαλὴν δ’ ἂν ἀπετεμνόμην, ὡς δεινότερον ὄν του ἀπολωλέναι τὸ ταύτῃ σεσῶσθαι. [*](1 Amm. XXVI 9, 8 sq. 2 or. LXV t. III 454, 1 sq. 5 Amm. XXIX 1, 6 sq.) [*](1 τὸ τῶ L | τοῦ om APB 2 ὁ] τοῦ L | τοῦ ’μοῦ ACPL 3 ἱερείου VL 9 τε om L 10 περὶ om Β | ἰδίων τῶν om Β 11 βουλομένων L 15 φθόνου] φόβου vel ὁτουοῦν MSchmidt Philol. Χ 612 φθόνου τε τὴν L 16 ἂν ἂν Ferr in marg om ACPB | του τῶν V et (corr e τοῦ τῶν) Α et Re τοῦ τῶν C Ferr τούτων ΡΒ τούτων L Ferr in marg Mor 18 ἔρεσθαι V 22 ὡς — 23 ὂν] ὅσον δὲ δεινότερον MSchmidt 1. 1. 22 ἦν L)

ἐδεῖτο [*](4) οὖν ἡμῶν αὑτῷ αὑτῷ παρὰ τῆς Τύχης τὸν θάνατον, [*](R 115) οἷοι | πολλοῖς ἐξαίφνης ἐπῆλθον. οἱ μὲν δὴ ἄλλοι πάντες εὔχοντο, ἐμοὶ δὲ ἡ τῶν δεινῶν ἐλπὶς ἦττον εἶναι κακὸν τοιαύτης εὐχῆς ἐφαίνετο. σιγῇ τοίνυν ἐδάκρυον. ὁ δὲ λουσάμενός τε καὶ δειπνήσας ὕπνον τε ὁμοῦ καὶ θάνατον δέχεται, ὥστε ἕωθεν ἡμεῖς μὲν παρῆμεν ἐπὶ τὴν ἐκφοράν, ἐκ δὲ τῶν βασιλείων τινές, ὡς ἐκεῖνον δήσοντες. ὁ δὲ αὐτοὺς διεπεφεύγει πτηνῷ τάχει.

σπινθήρων τοίνυν ἐξ ἐπιστολῶν, τῶν μὲν παρ’ ἐμοῦ πρὸς ἑτέρους, τῶν δὲ ἐμοὶ παρ᾿ ἄλλων ἀφιγμένων, ἐν αίς ἀδικία μὲν οὐδεμία, λαβαὶ δ’ ἂν ἐγένοντο συκοφάνταις ἀνθρώποις, ταύτας δὴ τὰς ἀφορμὰς μάλα εὐπετῶς ἀνεῖλεν ἡ Τύχη, ὥστε ἐν μυ- ρίοις γράμμασι μὴ εἶναι γράμμα ἐμόν.

176. Τῆς αὐτῆς θεοῦ καὶ τὸ <περὶ> Περγάμιον πολὺ πρὸ τῶνδε τῶν κακῶν ἐγκαλέσαντά τι, ψεῦδος μέν, ᾤετο δὲ ἠδικῆσθαι. τοῦτο δὴ πείσας αὑτὸν ἐχθρὸς ἦν. εἰ δὲ οὐκ ἦν, κἂν ἐξελάλησέ τι τῶν οἰσόντων ἐμοὶ ζημίαν. [*](R 116) καὶ | τὴν Αὐξεντίου δὲ περὶ τούτων πρός με σιωπὴν τῆς Τύχης δῶρον νομιστέον, ὅτι οὐδὲν εἰδέναι ἀξιῶν ἄνθρωπος, ὅ μὴ καὶ ἐμὲ δεῖν, τοῦτό γε ἄρρητον ἐποι- [*](1 ἥ τις εἴ τις (sc. ἀνάγκη vel βάσανος) aut τίσις MSchmidt 1. 1. 2 εἶχεν sed ν eras C 4 αὐτῷ libri edd | τὸν om VL et γρ Mor in marg 5 οἷος et ἐπῆλθεν Ferr in marg Mor | inter ἄλλοι et πάντες rasura 2 litterarum in Ρ | ἐμοὶ — 7 ἐφαί- νετο citat Thom. Μ. s. ν. ἐλπὶς p. 160, 15 Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· ἐμοὶ κτλ. 11 διεπ in διεπεφεύγει in ras P2 14 scripsi e VL οἷς ACPB edd 18 περὶ inserui cum MSchmidt Philol. X 611 20 δὴ] δὲ L | αὐτὸν L 21 δ’ L | κἂν] οὐκ ἂν V 22 περὶ τούτων inserui e VL)

ὁ μὲν δὴ βασιλεύς, ὥσπερ τις θηρατὴς ἁμαρτάνων θηρίου, δεινῶς ἤχθετο, κινεῖται δὲ δυνος ἐκ χαλεπότητός τε δεσπότου καὶ λύπης οἰκέτου. ὑπογραφεὺς μὲν ὁ οἰκέτης ἦν, οἰωνιστὴς δὲ ὁ δεσπό- της. τοῦτον δή ποτε δι’ ἐπιστολῶν ἠρόμην φαρμάκου τινὸς πέρι, τοὺς μὲν θεοὺς οὐκ εἰπών, ἰατρῶν δὲ μνησθεὶς ἀσφαλείας εἵνεκα. ταῦτα ὁ μὲν οὐ κατέκαυσε τὰ γράμματα, ὁ δὲ κτησάμενος ἐφύλαττεν, ὅπως, εἴ τέ ποθ’ ὕστερον ἐπίοι δεινόν, σώζοιτο ταῖς ἐπιστολαῖς.