Epistulae

ταῦτα δὲ τρὶς ἤδη πρὸς σὲ βοῶ τὸ μὲν πρῶτον ἐν γράμμασιν, ἔπειτα πρὸς παρόντα, νῦν δὲ ὥσπερ τὸ [*](12 VII β΄, σιε΄. Va ζ΄, σς΄. Vo (ζ΄), σς΄. Μο S β΄, να΄. Vi ρμβ΄]. Vind ρκα΄. D οε΄. Ath) [*](3 II. α 119 cf. ep. 907 6 Plat. Phaedr. p. 236 E 18 cf. ep. 768. 1381. Reiske De qaibasdam e Libanio repetitis argu- mentis ad hist. eccl. pert. p. 13 sq. (= Re arg). Sievers 117 not. 76; 115 not 66. Seeck 97. 397 16 Men. mon. 32. Zenob. I 90. Salzmann 69 18 ep. 763) [*](3 ἦν ομ τότε SVi ἀλλαγαὶ Αth 6 ἐθέλοις V Wolf 7 oὕτω θοίνης καλῆς VaS οὕτω ἄλης θοίνης Ath μὴδ᾿ Vi 9 μὴ δ᾿ VoAth μὴ Vi | πέπαυσο S 18 τῷ αὐτῷ (i. e. Θεμιστίῳ) Mo 14 ὡρίων VoSVind | εὐτὐχει S ηὐτύχει Vi 17 φίλου Vi) [*](18 πρὸς om S | παρόντι S | τοπρῶτον VViAth) [*](16 οὔτω γὰρ ἡ παροιμία λέγει φίλου κακῶς πράσσον- τος ἐκποδὼν φίλοι ― Μen. mon. 32) in marg Ath)

ἠξίουν δὲ ἔγωγε καὶ τοὺς νῦν ἐγκειμένους αὐτῷ μεμνῆσθαι ὧν αὐτοῖς ἐβοήθησε πολλά- κὶς καὶ μᾶλλον ἀποδοῦναι χάριν ἢ ζητεῖν κατορύξαι ζῶντα τὸν εὐεργέτην· οὗ τὴν συγγένειαν ἐλαύνοντες πάλαι καὶ Μυ- σῶν λείαν πεποιημένοι τἀκείνων τελευτῶντες ἥκουσιν ἐπὶ τὸ τοῦδε σῶμα ὡς ταύτῃ γε χαριούμενοι τοῖς θεοῖς, πλεῖστον ἀπέχοντες τοῦ περὶ τὰς τῶν θεῶν τιμὰς νόμου.

ἀλλὰ τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν θαυμαστὸν ἄνευ λογισμοῦ φέρεσθαι καὶ ποιεῖν ἀντὶ τῶν καλῶν τὰ ἡδέα· σὲ δὲ τὸν ἀπὸ τοῦ παιδεύ- ντος θρόνου θρόνου πρὸς τὸν ψήφου κύριον ἥκοντα κατέχειν τοιούτους εἰκὸς καὶ πείθειν ἢ ἔργῳ κωλύειν.