Epistulae

δοκεῖ δέ μοι κἀκείνῃ παροξυνθῆναι γενέσθαι στρατιώτης· [*](3. cf. ep. 399 7 II. β 246 | II. β 266 8 Seeck 66 14 Con- stantinopoli cf. Sievers 238,13 17 Theogn. 35 sq. Plat. Men. p. 96 D. cf. ep. 1284. t IV 88,2) [*](3 τὴν om Vo Wolf | βραχύτητα VS Vi Vind D pr βραδυ- τῆτα Vo Sed χύτητα saprascr m 4 cf. ep. 399 5 προείρηκας S sed γρ προσείρηκας suprascr, D 6 εἰπεῖν ἢ S sed γρ πλὴν εἰ in marg, D 8 κλαίοντα V edd | λήσειν pr 10 ταῦτα Wolf | γρ προσεδόκας προσεδόκησας 11 οὕτως Vi 12 τὸν ante ὑπὲρ Vind | ὑπὸ Vi) [*](14 τομὲν V 15 ἀπεδήμησεν D | ἐπειδὴ scripsi e Vi Vind D ἐπειδή γε VS sed in hoc γρ ἐπειδὴ οὐ κακός γε suprascr ἐπεὶ δὲ Vo sed δὲ del m 4, edd 16 γε om D | ἴσως Vind eed ς add m 2 17 ἀπέβαλλε V | ὡς] καὶ S 18 γὰρ om Vi 19 κακεί- νως S) [*](17 Θεόγνιδος suprascr S)

ἠράσθη οὖν ἰσχύος, ἣν εὗρε σὲ θεραπεύοντα. μὴ οὖν θαυ- μάσῃς, εἰ σοῦ μένοντος ἐν τῷ δι’ ἐκείνους δύνασθαι ζηλώσει τὸν Ἰουλιανὸν Ὁπτάτος.

Χάριν αἰτῶ σε ἐπιθυμοῦντα δοῦναι· ὑμῖν μὲν γὰρ τοῖς νεανίσκοις ὅταν ἀρχαὶ παραδοθῶσιν, ὅτι τοῖς πρεσβυτέροις ἡμῖν ἔχετό χαρίζεσθαι, χαίρετε καὶ τοῖς τε διδασκάλοις ἡδονήν τινα φέρει τὸ δεῖσθαι μαθητῶν τοῖς τε μαθηταῖς τὸ τοῖς διδασκάλοις δύνασθαί τι ποιεῖν κατὰ νοῦν.

ἐμοὶ μὲν οὖν ἐπιτάττει Κλεόβουλος ὁ παιδευτὴς ἃ παρὰ σοὶ δύναμαι, ἐγὼ δὲ αἰτῶ παρὰ σοῦ ταῦτα ἃ διὰ τὴν ἀρχὴν δύνασαι. Ἀντίφι- λος ἐν πρώτοις τέ ἐστι τῶν σοὶ διακονούντων καὶ Κλεοβούλῳ συγγενής. τοῦτον συνέστησε μέν μοι προλαβὼν ὁ τρόπος· οὐ γὰρ οἶδε κερδαίνειν ἀπὸ τοῦ τολμᾶν ἃ μὴ δεῖ. ταυτὶ γὰρ ὁ Κλεόβουλος μαρτυρεῖ. συνίστημι δὲ καὶ ἐγὼ τούτῳ πειθόμε- νος.

ἔστι δὲ ἡ χάρις ἡμέρως σε βλέπειν εἰς αὐτόν· ᾧ πρὸς πλεονεξίαν μὲν οὐ χρήσεται, πρὸς δὲ τὸ θαρρούντως ὑπὲρ τῶν ἐπειγόντων διδάσκειν καὶ μετ’ εὐθυμίας ὅ τι ἂν κελεύῃς ὑπουργεῖν.

Εἰ μὲν οἷός τ’ ἦν κοινωνῆσαι Σαβίνῳ τῆς ὁδοῦ, παρὼν ἄν σοι διελεγόμην ἀντὶ τοῦ γράφειν, οὕτω πολλή μοι σπουδὴ τὸν ἄνδρα ἐξαρπάσαι τῆς ζάλης· ἐπεὶ δὲ πολλαχόθεν ἠνάγ- κασμαι μένειν, οὐ παρῆκα τὸν δεύτερον πλοῦν, ἀλλ’ ἐπιστέλλω.