Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Δίδωμι δὴ τοῖς ἐπὶ τὴν πρεσβείαν καταστᾶσι τὸ βιβλίον, οἷς ἦν ἀπὸ τοῦ πρεσβεύειν εἴσοδος.
Ἔνθα οὐδὲν ἔλαττον ἴσχες ὧν νομίζεις πλὴν ἢ τὸ τοῖς χείροσιν ἴσον σχεῖν.
Λαμβάνει δὴ παρὰ τοῦ παιδὸς ἑαυτοῦ τὰς ἐπιστολὰς Ἀρ- γύριος καὶ φάσκων ἔχειν, ἐπειδὴ δοῦναι χρῆν, ἐζήτει μέν, [*](9 Vii α', ριθ'. Va β', μβ'. Vo β', μβ') [*](3 Seeck 93 5 Seeck 128. 123. 10 Sievers 73 not. 8. 224. Seeck 118. 365. Silomon 36 11 Seeck 173 IV 18 Obodiano Seeck 222) [*](1 δράμε W sed ε in ras m4 | πρὸς D | ἡμᾶς W sed ras m4 | διατρίβων VaVo sed in hoc β in ψ corr m3 2 γένῃ reposui e libria συγγενεῖ Wolf ἐπανορθώσεις scripsi e V Va Vo S Vind ἐπανορθώσων WD Wolf 5 Εὐαγόραν scripsi e VaVoS sed in hoc γρ διόφαντον suprascr διόφαντον W Vind D Wolf 7 διαφυγὼν πατρὸς D | δ’ VaS 8 βεροίας S cf. ep. 185. 276. 1269 10 „depravata et corrupta haec epistola atque ex diversis fragmentis male cohaerentibus conflata“ Boi vinus 11 εὔχε Va | τι Va 12 ἐνκέκλεικε V num κέκλεικε? | ὑπαργίας Va | τοῦτο Va 13 δὴ V Va Vo sed in hoc in δὲ corr m5 16 εἰ Va 17 ἶσον VaVo Wolf 18 δὲ Wolf)
Πῶς, οἴει, τὴν ψυχὴν ἐδήχθην; οὐ μὴν ἠξίωσά γε συγ- γνώμην αἰτεῖν μένοντος τοῦ τραύματος, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρ- μήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί. μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταύτα.
Σὺ δὲ οὗ μὲν ἔπεμψας μέλιτος ἡδίω τὸν καρπὸν τῶν φοι- νίκων ἔπεμψας, ὃν ἰδὼν μὲν κατεφρόνησα, φαγὼν δὲ ἐθαύ- μασα, τούτου δὲ τοῦ καρποῦ πάλιν ἡδίους ἀπέσταλκας τοὺς παρὰ Κέλσου λόγους.
ρλθ΄.
[*](W 139)Ἀχιλλίῳ. (359/60)
Ἀλλ’ εἰ τὴν μίαν ἐπιστολὴν φάσκεις πολλάς, οὐ ταύτην γε ἔλαβον μόνην, χρηστὸς δὲ εἶ ψευδόμενος· ὁμολογεῖς γὰρ ὃ πεποιηκέναι χρῆν.