Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

τὸ δὲ στοιχεῖον αὐτό, ἀφ’ οὗ τὸ γράμμα σὺν τῇ ἐκφωνήσει τῇ ἁαυτοῦ κατῆλθε κάτω, γραμμάτων φησὶν εἶσὶν τριάκοντα, καὶ ἒν ἕκαστον τῶν τριάκοντα γραμμάτων ἐν ἑαυτῷ ἔχειν ἕτερα γράμματα, δι᾿ ὡν τὸ ὄνομα τοῦ γράμματος ὀνομάζεται, καὶ μὴν πάλιν [*](4 f vgl. Act. 4, 21 — 9 f Matth. 18, 10 —11 —S. 176, 20 wörtlich I 14,2. 3 S. 132 ff H.) [*](1 ὄντα Ρ: Epiph. ὄν, aber unumquemque enitn ipsorum, pars existens totiiis, . . . nominare lat. 2 παύσασθαι Iren. Miller: παίσας Ρ 3 f μονογλωττήσαντα Iren. ö.: μονογλωττήσαντι Ρ 4 καταντῆσαι Ρ (so Epiph., καταντήσαι Dind. deveniant lat.) † καὶ Iren. ö. 5 γενέσθαι Ρ Epipb.: futuram Iren. lat. 6 ἠχήσῃ] † τήν τε ἐκφώνησιν ἠχήση Ρ (Dublette) τῆς τε] ἧς Iren. εἰκόνα Iren.: ἱκανὰ Ρ 7 † φθόγγους Iren. Gö. 8 ἀγένητον Ρ 11 κοινὰ καὶ Iren, lat.: κοινὰ καὶ ῥήματα Ρ, ῥητὰ καὶ κοινὰ Iren, nach Epiph. 13 τὰ δὲ καθ’ ἔνα αὐτῶν Iren.: τὸ Μ’ ἑαυτῶν Ρ ἴδια Iren, ö.: ἰδία Ρ 14 νοεῖσθαι] † ἔφη Iren. ὡν Iren.: τῶν Ρ 15 ὕστατον Iren, lat, We.: ὔστερον Ρ Epiph. ὁ ὁ> Epiph. 16 κατ’ εἰκόνα Iren. ö.: ἱκανὰ Ρ, εἰκόνας Miller 17 Ρ 19 κάτω Iren. Miller: καὶ τῶ Ρ 20 τοῦ Iren. Miller: τούτου Ρ 21 σὺν τῇ Iren. Miller: συνέστη Ρ 22 κάτω] † ὃ Epiph. εἶναί φησι Epiph., aber ait esse Iren, lat, τριάκοντα] † γραμμάτων Ρ (Doublette) 24 μὴν πάλιν Ρ: αὖ πάλιν Epiph., rursus Iren. lat.)

οὔτως δ᾿ ἂν σαφέστερον μάθοι τις τὸ λεγόμενον· τὸ δέλτα στοιχεῖον γράμματα ἔχει ἐν ἑαυτῷ πέντε, τὸ δέλτα καὶ τὸ εἶ καὶ τὸ λάβδα καὶ τὸ ταῦ καὶ τὸ ἄλφα, καὶ αὐτὰ ταῦτα τὰ γράμματα δι᾿ ἄλλων <γράφεται γραμμάτων, καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ἄλλων>.

εἰ οὖν πᾶσα ὑπόστασις τοῦ δέλτα εἰς ἄπειρον ἐκπίπτει, ἀεὶ ἄλλων ἄλλα γράμματα γεννώντων καὶ διαδεχομένων ἄλληλα, πόσῳ μᾶλλον ἐκείνου τοῦ στοιχείου μείζον᾿ εἶναι τὸν πόντον τῶν γραμμάτων; καὶ εἰ τὸ ὲν γράμμα ἄπειρον <οὕτ>ως, ὀρᾶτε ὅλου τοῦ ὀνόματος τὸν βυθὸν τῶν γραμμάτων, ἐξ ὡν τὸν προπάτορα ἡ Μάρκου φιλοπονία, μᾶλλον δὲ ματαιοπονία βούλεται συναιστᾶν.

διὸ καὶ τὸν Πατέρα ἐπιστάμενον τὸ ἀχώρητον αὑτοῦ δεδωκέναι τοῖς στοιχείοις, ἃ καὶ αἰῶνας καλεῖ, ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὴν ἰδίαν ἐκφώνησιν ἐκβοᾶν, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἕνα τὸ ὅλον ἐκφωνεῖν.

ταῦτα δὲ σαφηνίσασαν αὐτῷ τὴν Τετρακτὺν εἰπεῖν· θέλω δέ σοι καὶ αὐτὴν ἐπιδεῖξαι τὴν Ἀλήθειαν· κατήγαγον γὰρ αὐτὴν ἐκ τῶν ὕπερθεν δωμάτων, ἴνα ἴδῃς αὐτὴν γυμνὴν καὶ καταμάθῃς αὐτῆς τὸ κάλλος, ἀλλὰ καὶ ἀκούσῃς αὐτῆς λαλούσης καὶ θαυμάσῃς τὸ φρόνημα αὐτῆς.

ὅρα οὖν κεφαλήν, φησίν, ἄνω τὸ πρῶτον ἄλφα ω, [*](20 — S. 177, 3 Iren. Ι 14, 2 S. 134 Η. ὅρα οῦν κεφαλὴν ἄνω (vide quid igitur in Caput eius sursum), τὸ (+ πρῶτον lat.> α καὶ τὸ ω, τράχηλον δὲ β καὶ ὤμους ἅμα χερσὶν γ καὶ χ, στήθη δ καὶ φ, διάφραγμα ε καὶ υ, νῶτον ζ καἰ τ, κοιλίαν η καὶ σ, μηροὺς θ καὶ ρ, γόνατα ι καὶ π, κνήμας κ καὶ ο, σφυρὰ λ καὶ ξ, πόδας μ καὶ ν. Zur Sache vgl. Bouche-Leclercq, ’astrologie grecque, Paris 1899 S. 320 Anm. 1; Boll, ära S. 469 ’; Dieterich, Kleine Schriften S. 223) [*](2 ὥστε] ὡς Epiph. 2 f ἰδίᾳ — γραφέντων Miller: διὰ τῶν γραμμάτων γραφέντος Ρ, τῶν γραμμάτων Iren. 3 μάθοις τὸ Iren. 4 ἔχει Iren. ö.: ἔχειν Ρ ἐν ἑαυτῷ ἔχει Epiph., aber habet in se Iren. lat. πέντε, αὐτό τε τὸ Iren. 4 f Δ et Ε et Λ etc. Iren. lat. 4 εἰ] ε Miller, ἐψιλὸν Cruice 5 λάβδα Ρ: λάμβδα Epiph. V ö. καὶ ταῦτα πάλιν τὰ γράμματα Iren. 6 <> aus ö. 9 μείζον᾿ εἶναι τὸν πόντον ö.: μεῖζον εἶναι τὸν τόπον Ρ, μεῖζον εἶναι τὸ πέλαγος (pelagus auch lat.) Iren. Miller 10 ἄπειρον οὕτως ö.: ἄπειρον ὡς Ρ, οὕτως ἄπειρον Iren. ὁρᾶτε Miller: ὁρᾶται Ρ, ὅρα Iren. 11 ἡ Μάρκον Σιγὴ συνεστάναι ἐδογμάτισε Iren. 12 ἐπιστάμενος Ρ 13 αὐτοῦ V 15 τὸ ὅλων Ρ 16 εἰπεῖν Iren. Miller: εἶπε Ρ, εἶπαι ö. 17 δὲ Ρ Iren, lat.: δὴ Epiph. ö. δομάτων Ρ εἰσίδῃς (circumspicias) Iren. 19 τὸ κάλλος αὐτῆς Iren. 19 f φρόνιμα Ρ, φρόνιμου Epiph. 20 φησίν] < Epiph. isteckt es in quid des Iren, τὸ ᾱ καἰ τὸ ݲ Epiph., πρῶτον] ἄλφα καὶ ωݲ Diele 20 ff das καὶ, das überall zwischen den Zahlen hat, fehlt bei Epiph. Epitome)

καὶ καλεῖ τὸ στοιχεῖον τοῦτο Ἄνθρωπον· εἶναί τε πηγήν φησι παντὸς λόγου καὶ ἀρχὴν πάσης φωνῆς καὶ παντὸς ἀρρήτου ῥῆσιν καὶ τῆς σιωπωμένης Σιγῆς στόμα. καὶ τοῦτο <μὲν> τὸ αὐτῆς· σὺ δὲ μετάρσιον ἐγείρας (τὸ) τῆς διανοίας νόημα, τὸν <αὐτο>γεννήτορα κοὶ Προπάτορα λόγον ἀπὸ στομάτων Ἀληθείας ἄκουε.