Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

πολλαὶ δὲ περὶ αὐτοῦ τοῦ Βυθοῦ καὶ διάφοροι γνῶμαι· οἱ μὲν αὐτὸν ἄξυγον λέγουσι, μήτε ἄρρενα μήτε θῆλυν, ἄλλοι δὲ τὴν Σιγὴν θήλειαν αὐτῷ συμπαρεῖναι καὶ εἶναι ταύτην πρώτη συζυγίαν. οἱ δὲ περὶ τὸν Πτολεμαῖον δύο δαυξύγους αὐτὸν ἔχειν λέγουσιν, ἃς καὶ διαθέσεις καλοῦσιν, Ἔννοιαν καὶ Θέληαιν· πρῶτον γὰρ ἐνενοήθη τι προβαλεῖν, ὥς φασιν, ἐπειτα ήθέλησε.

διὸ καὶ τῶν τούτων τούτων διαθέσεων καὶ δυνάμεων, τῆς τε Ἐννοίας [*](αυνυπάρχει δύναμις ὀμοούσιος αὐτῇ, ἥν καὶ αὐτὴν ὀνομάξω τὸ ἔν. αύται αἰ δυνάμεις, ἥ τε μονότης καὶ ένότης, μονάς τε χαὶ τὸ ἔν, προήκαντο τὰς λοιπὰς προβολὰς τῶν αἰώνων.) [*](2 — 10 ἄλλοι — σιγῆς = Iren. Ι 11, 5 S. 106f . (dessen Varianten im Apparat) — 10—13 vgl. S. 155, 25—156, 6) [*](10—S. 170, 10 Iren. I 11, 5 S. I07f H. καὶ γὰρ περὶ αὐτοῦ τοῦ βυθοῦ γνῶμαι (de ipso bytho variae sunt sententiae lat.) παρ’ αὐτοῖς· í μὲν γὰρ αὐτὸν ἄζυγον λέγουσι, μήτε ἄρρενα μήτε θήλειαν (feminam lat.) μήτε ὅλως ὄντα τι . . . Σιγὴν δὲ Πάλιν ἄλλοι συνευνέτιν αὐτῷ προσάπτουσιν, ἵνα γένηται πρώτη αυξυγία. 12, 1 (Paraphrase des Epiph. anfangs frei) hi vero qui sunt circa Ptolemaeum scientiores duas coniuges habere euin Bython dicunt, quas et διαθέσεις ἐκάλεσαν, Ἔννοιάν τε καὶ Θέλημα (Thelesin lat.). πρῶτον γὰρ ἐνενοήθη (+ τι Dind. aus Hipp. u. Iren, lat.) προβαλεῖν, εἶτα, Μιν, ἠθέλησε. διὸ καὶ τῶν δὐο) [*](1 ὀνομάζει oder ὠνόμαξον We.: όνομάξων Ρ, ὀνομάζω Iren. Miller (Hipp, äre dann, während er vorher im Gegensatz zu Iren, die 3. Person gebraucht, in die der Quelle verfallen) 2 προσβολάς Ρ 3 ἀρχέγονον. Iven. Bunsen Ι 362 (152): ἀρχ·αιόγονον Ρ κεκλήκασι Iren, nach Epiph. 3f < > aus Iren. Volkmar, Hippolytus, Zürich 1855 S. 51 6 ἐκ δὲ] ἐκ δὲ τῆς ἀρχῆς Epiph., aber τῆς ἀρχῆς bei Iren. lat. und Tert. 7 + τόπῳ Iren. Miller 8 ἀνωνόμαστον Ρ ἀοράτου] + quarto et octavo loco Ιren. late., > Epiph. Sf pleroma hoc primae lat. 10 σιγῆς Iren. Bunsen I 362 (I 53): γῆς Ρ πολλαὶ Iren. Gö.: ἄλλοι 10f καὶ διάφοροι γνῶμαι Gö. vgl. Iren.: ἀδιαφόρως κινούμενοι 11 Iren. Gö. 12 σὺν παρεῖναι Ρ 15 πρῶτος Ρ 16 διαθέσεως καὶ δυνάμεως p)

170
καὶ τῆς θελήσεως, ὤσπερ συγκραθεισῶν εἰς ἀλλήλας ἡ προβολὴ τοῦ τε Μονογενοῦς καὶ τῆς Ἀληθείας κατὰ αυξυγίαν έγένετο· οὕστινας τύπους καὶ εἰκόνας τῶν δύο διαθέσεων τοῦ Πατρὸς προελθεῖν ἐκ τῶν ἀοράτων ὁρατάς, τοῦ μὲν Θελήματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν· καὶ διὰ τοῦτο τοῦ έπιγενητοῦ Θελήματος ὀ

ἄρρην εἰκών, τῆς δὲ ἀγεννήτου Ἐννοίας ὁ θῆλυς, ἐπεὶ τὸ Θέλημα ὡσπερ δύναμις ἐγένετο τῆς Ἐννοίας. ἐνενοεῖτο μὲν γὰρ ἀεὶ ἡ Ἔννοια τὴν προβολήν, οὐ μέντοι γε προβάλλειν αὐτὴ κατ᾿ αὐτὴν ἠδύνατο, ἀλλὰ ἐνενοεῖτο, δὲ δὲ ἡ τοῦ Θελήματος δύναμις (ἐπεγένετο), τότε <ὃ> ἐνενοεῖτο προβάλλει.