Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

ἄλλος δέ τις ἐπιφανὴς διδάσκαλος αὐτῶν οὕτως λέγει· ἦν ἡ πρώτη ἀρχὴ ἀνεννόηντος ἄρρητός τε καὶ ἀνονόμαστος, ἥν Μονότητα καλεῖ· ταύτῃ δὲ συνυπάρχειν δύναμιν, ἣν ὀνομάζει Ἑνό(τητ)α. αὕτη ἡ Ἑνότης ἥ τε Μονότης πορήκαντο ἀρχὴν ἐπὶ πάντων νοητὴν ἀγέννητόν τε καὶ άόρατον, ἥν Μονάδα καλεῖ.

ταύτῃ τῇ δυνάμει συνυπάρχει δύναμις ὁμοούσιος αὐτῇ, ἤν καὶ [*](8 vgl. Tert. Adv. haer. 4 S. 221, 15. 16 Kr.) [*](8—S. 169, 2 Iren. I 11, 2. 3 S. 101 ff H. Σεκοῦδος . . . λέγει εἶναι τὴν πρώτην ὀγδοάδα τετράδα δεξιὰν καὶ τετράδα ἀριστεράν, οὔτως παραδιδοὺς καλεῖσθαι, τὴν μὲν μίαν φῶς, τὴν δὲ ἄλλην σκότος (sinistram et lumen et tenebras lat, wie Hipp.), τὴν δὲ ἀποστᾶσάν τε καὶ ὑστερήσασαν δύναμιν μὴ εἶναι ἀπὸ τῶν τριάκοντα, sed a fnictibus eorum. alius vero quidam, qui et clarus est magister ipsorum, ἐπὶ τὸ ὐψηλότερον καὶ γνωστικώτερον ἐπεκτεινόμενος τὴν πρώτην τετράδα οὕτως λέγει (vgl. Epiph. XXXII 5). ἔστι τις πρὸ πάντων προαρκὴ προανεννόητος (inexcogitabile Tert. Adv. val. 37), ἄρρητός τε καὶ ἀνονόμαστος, ἥν ἐγὼ μονότητα ἀριθμῶ (voco lat., καλῶ Epiph. S. 195, 2). ταύτῃ τῆ μονότητι συνυπάρχει δύναμις. ἥν καὶ αὐτὴν ὀνομάξω ἐνότητα. αὔτη ἠ ἔνότης ἥ τε μονότης, τὸ ἓν ούσαι προήκαντο μὴ (nihil lat., aber s. Hipp. Tert.) προέμεναι ἀρχὴν ἐπὶ (ἐπὶ > lat..) πάντων νοηρὴν τὴν ἀγέννητόν τε καὶ ἀόρατον, ἥν ἀρχὴν ό λόγος μονάδα καλεῖ. ταύτῃ τῇ μονάδι) [*](1 + τοῦ We. 2 αἴθρης Ρ: αἰθέρος ö. ἐξέχεται Ρ: ἐξοχεῖται Gö. τῆς Gö.: τοῦ Ρ σοροῦ Ρ 4 nach Gö. fehlt Erklärung des Psalmes 5 Lücke Gö., λοιπὸν δ᾿ ἐστὶν καὶ τὰ δοκοῦντα τοῖς τῆς We. (ahnlich Cruice) προκόψασιν Scott Gö. 6 περὶ σακκούδιον 8 οὖτος Ρ 11 ἐπιφανὴς Ρ Iren., bei Epiph. XXXII im Titel und § 3 Ἐπιφάνης (so Gö.), Hilgenfeld S. 288. 314 12 ἀνεννόητος Ρ, s. ἄρεντος δὲ καὶ Ρ, verb. Gö. (Iren.) ἄνωνόμαστος P 13 μονόττ Ρ 14 Ρ 8. Iren. 15 νοητὴν Iren. ö.: νοητῶν Ρ ἀγέννητον Iren.: ἀγέντητον Ρ 16 ὀμοούσιος αὐτῇ Iren.: ὀμούδιος· αὕτη Ρ ἥν Iren.: ἦν Ρ)

τετάρτην Ἀόρατον. καὶ ἐκ μὲν τῆς πρώτης Προαρχῆς προβεβλῆσθαι πρώτῳ καὶ πέμπτῳ τόπῳ Ἀρχήν, ἐκ δὲ τῆς Ἀνεννοήτου δευτέρῳ καὶ ἕχτῳ <τόπῳ> Ἀκατάληπτον, ἐκ δὲ τῆς Ἀρρήτου τρίτῳ καὶ ἑβδόμῳ τόπῳ Ἀνονόμαστον, ἐκ δὲ τῆς Ἄοράτου Ἀρρήτου, πλήρωμα τῆς πρώτης ὀγδοάδος· ταύτας βούλονται τὰς δυνάμεις προϋπάρχειν τοῦ Βυθοῦ καὶ τῆς <Σι>γῆς.