Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

δεύτερον πέρι τὰ δεύτερα τοῦ Πλάτωνος εἰρηκότος, τὰ δεύτγερα Οὐαλεντῖνος τοὺς ἐντὸς Ὅρου τὸν ὅρον] ὺπέθετο πάντας αἰῶνας, καὶ τρίτον πέρι τὰ τρίτα τὴν ἔξω τοῦ Ὅρου καὶ τοῦ πληρώματος συνέθηκε συνέθκηε πᾶσαν. καὶ δεδήλωκεν αὐτὴν δὶ έλαχίατων Οὐαλεντῖνος έν ψαλμῷ κάτωθεν ἀρξάμενος, οὐχ ὥσπερ ό Πλότων ἄνωθεν, λέγων οὔτως·

  • <αἰ>θέρος πάντα κρεμάμενα πνεύματι βλέπω,
  • πάντα δ’ ὀχούμενα πνεύματι νοῶ·
  • σάρκα μὲν ἐκ ψυχῆς κρεμαμένην,
  • ψυχὴν δὲ άέρος ἔξεχομένην,
  • ἀέρα δἐ ἐξ αἴθρης κρεμάμενον,
  • ἐκ δὲ βυθοῦ καρποὺς φερομένους,
  • ἐκ μήτρας δὲ βρέφος φερόμενον,
  • οὕτως ταῦτα νοῶν·

    σόρξ ἐστιν ἡ ὕλη καἰ αὐτούς, ἥτις μρέμαται ἐκ τῆς ψυχῆς τοῦ δημιουργοῦ. ψυχὴ δὲ ἀέρος ἐξοχεῖται, [*](1 ἄκουσον Plato: γεγόνασιν Ρ εἰ γὰρ Ρ ἔνδρες] ἄθρωποι Plato 2 < > aus Plato We. μαθεῖν <μὲν δυνατοί> Miller 3 βασανίσαι Ρ, verb. Miller κρίνει γέροντος Ρ 3—5 ἤδη καὶ ούκ έλάττω τριάκοντα ἐτῶν άκηκοίτες, οἱ νῦν ἄρτι σφίσι φασὶν τὰ μὲν τότε ἀπιστότατα δόξαντα εἶναι νῦν πιστότατα καὶ ἐναργέστατα φαίνεσθαι, ἅ δὲ τότε πιστότατα, νῦν τοὐναντίον Plato 6 τῶν νῶν άναξίως Plato 6f ταῦτα οὐδὲν πώποτ᾿ ἐγὼ περὶ τούητων γέγραφα, ούδ᾿ ἔστιν σύγγραμμα Πλάτωνος οὺδὲν ούδ' ἔσται Plato 7 ούδὲν2] hinter ὐ Spatium von 2 Lettern Ρ 8 ἄ δὲ Ρ ἐστὶ] vor ἐ Spatium von 2 Lettern, ebenso hinter ούαλεν Ρ 10 οὕτως Hilgenfeld S. 305: οὖτος Ρ σιγὴν Bernays Roeper: πᾶσι γῆν Ρ, προαρχὴν? ö., πηγὴν Hilg., πλάστην Scott 12 τοὺς Roeper: τοῦ Ρ τὸν ὄρον < > Roeper 14 καὶ τοῦ] καὶ αὐτἠν διελεγκι (εγ corr. in αν διελεγγι gestrichen Ρ, αύτὴν διελεγκι aus Ζ. 15 17 αἰθέρος Gö.: θέρος αἴθρης Bunsen, s. Nachträge 18 δοχούμενα Ρ 20 έξεχομένην Bunsen S, 168,2: ἔξειχουμένην Ρ, εξοχουμένην Miller 21 αἰθρης Ρ: αίθέρος Gö.)

    168
    έστιν ὁ δημιουργός τοῦ πνεύματος <τοῦ> ἔξω πληρώματος. δὲ αἴθρης έξέχεται, τουτέστιν ὴ ἔξς Σοθία τῆς ἐντὸς Ὅρου καὶ παντὸς πληρώματος. ἐκ δὲ βυθοῦ καρποὶ φέρονται, ἡ ἐκ τοῦ πατρὸς πᾶσα προβολὴ τῶν αἰώνων γενομένη.

    τὰ μὲν μὲν τῷ Ούαλεντίνῳ δοκοῦντα ἰκανῶς λέλεκται * * σχολῆς σκολῆς προκύψασιν πεῖν, ἄλλου ἄλλως δογματίασντος τὰ δόξαντα αύτοῖς.

    Σεκοῦνόος μέν τις κατὰ τὸ αὐτὸ ἄμα τῷ Πτολεμαίῳ γενόμμενος οὕτως λέγει· τετράδσ εἶναι δεξιὰν καὶ τετράδα ἀριστεράν, καὶ φῶς καὶ σκότος· καὶ τὴν ἀποστᾶσαν δὲ καὶ ύστερήσασαν σύναμιν οὐκ ἀπὸ τῶν τριάκοντα αἰώνων λέγει γεγενῆσθαι, ἀλλὰ ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν.

    ἄλλος δέ τις ἐπιφανὴς διδάσκαλος αὐτῶν οὕτως λέγει· ἦν ἡ πρώτη ἀρχὴ ἀνεννόηντος ἄρρητός τε καὶ ἀνονόμαστος, ἥν Μονότητα καλεῖ· ταύτῃ δὲ συνυπάρχειν δύναμιν, ἣν ὀνομάζει Ἑνό(τητ)α. αὕτη ἡ Ἑνότης ἥ τε Μονότης πορήκαντο ἀρχὴν ἐπὶ πάντων νοητὴν ἀγέννητόν τε καὶ άόρατον, ἥν Μονάδα καλεῖ.

    ταύτῃ τῇ δυνάμει συνυπάρχει δύναμις ὁμοούσιος αὐτῇ, ἤν καὶ [*](8 vgl. Tert. Adv. haer. 4 S. 221, 15. 16 Kr.) [*](8—S. 169, 2 Iren. I 11, 2. 3 S. 101 ff H. Σεκοῦδος . . . λέγει εἶναι τὴν πρώτην ὀγδοάδα τετράδα δεξιὰν καὶ τετράδα ἀριστεράν, οὔτως παραδιδοὺς καλεῖσθαι, τὴν μὲν μίαν φῶς, τὴν δὲ ἄλλην σκότος (sinistram et lumen et tenebras lat, wie Hipp.), τὴν δὲ ἀποστᾶσάν τε καὶ ὑστερήσασαν δύναμιν μὴ εἶναι ἀπὸ τῶν τριάκοντα, sed a fnictibus eorum. alius vero quidam, qui et clarus est magister ipsorum, ἐπὶ τὸ ὐψηλότερον καὶ γνωστικώτερον ἐπεκτεινόμενος τὴν πρώτην τετράδα οὕτως λέγει (vgl. Epiph. XXXII 5). ἔστι τις πρὸ πάντων προαρκὴ προανεννόητος (inexcogitabile Tert. Adv. val. 37), ἄρρητός τε καὶ ἀνονόμαστος, ἥν ἐγὼ μονότητα ἀριθμῶ (voco lat., καλῶ Epiph. S. 195, 2). ταύτῃ τῆ μονότητι συνυπάρχει δύναμις. ἥν καὶ αὐτὴν ὀνομάξω ἐνότητα. αὔτη ἠ ἔνότης ἥ τε μονότης, τὸ ἓν ούσαι προήκαντο μὴ (nihil lat., aber s. Hipp. Tert.) προέμεναι ἀρχὴν ἐπὶ (ἐπὶ > lat..) πάντων νοηρὴν τὴν ἀγέννητόν τε καὶ ἀόρατον, ἥν ἀρχὴν ό λόγος μονάδα καλεῖ. ταύτῃ τῇ μονάδι) [*](1 + τοῦ We. 2 αἴθρης Ρ: αἰθέρος ö. ἐξέχεται Ρ: ἐξοχεῖται Gö. τῆς Gö.: τοῦ Ρ σοροῦ Ρ 4 nach Gö. fehlt Erklärung des Psalmes 5 Lücke Gö., λοιπὸν δ᾿ ἐστὶν καὶ τὰ δοκοῦντα τοῖς τῆς We. (ahnlich Cruice) προκόψασιν Scott Gö. 6 περὶ σακκούδιον 8 οὖτος Ρ 11 ἐπιφανὴς Ρ Iren., bei Epiph. XXXII im Titel und § 3 Ἐπιφάνης (so Gö.), Hilgenfeld S. 288. 314 12 ἀνεννόητος Ρ, s. ἄρεντος δὲ καὶ Ρ, verb. Gö. (Iren.) ἄνωνόμαστος P 13 μονόττ Ρ 14 Ρ 8. Iren. 15 νοητὴν Iren. ö.: νοητῶν Ρ ἀγέννητον Iren.: ἀγέντητον Ρ 16 ὀμοούσιος αὐτῇ Iren.: ὀμούδιος· αὕτη Ρ ἥν Iren.: ἦν Ρ)

    169
    αὐτὴν ὀνομάζει τὸ Ἕν. αὐται αἱ τέσσαρες δυνάμεις προήκαντο τὰς λοιπὰς τῶν αἰώνων προβολάς. ἄλλοι δὲ πάλιν αὐτῶν τὴν πρώτην καὶ ἀρχέγονον ὀγδοάδα τούτοις τοῖς ὀνόμασιν ἐκάλεσαν· <πρῶτον Προσρχήν, ἔπειτα Ανεννόητον, τὴν δὲ τρίτην Ἄρρητον, καὶ τὴν>

    τετάρτην Ἀόρατον. καὶ ἐκ μὲν τῆς πρώτης Προαρχῆς προβεβλῆσθαι πρώτῳ καὶ πέμπτῳ τόπῳ Ἀρχήν, ἐκ δὲ τῆς Ἀνεννοήτου δευτέρῳ καὶ ἕχτῳ <τόπῳ> Ἀκατάληπτον, ἐκ δὲ τῆς Ἀρρήτου τρίτῳ καὶ ἑβδόμῳ τόπῳ Ἀνονόμαστον, ἐκ δὲ τῆς Ἄοράτου Ἀρρήτου, πλήρωμα τῆς πρώτης ὀγδοάδος· ταύτας βούλονται τὰς δυνάμεις προϋπάρχειν τοῦ Βυθοῦ καὶ τῆς <Σι>γῆς.