Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

γὰρ ἄνδρες ταῦτα ἀκηκοότες <καὶ πλείους δυνατοὶ μὲν> μαθεῖν, δυνατοὶ καὶ βασανίσαντες πάντῃ πάντως κρῖναι γέροντες ἤης, οἵ φασι τὰ μὲν τότε πιστὰ εἶναι δόξαντα νῦν ἄπιστα, τὰ δὲ τότε ἄπιστα, νῦν τοὐναντίον. πρὸς ταῦτα οὐν σκοπῶν εὐλαβοῦ, μή ποτέ σοι μεταμελήσῃ τῶνδε ἀναξίως ἐκπεσόντων.

διὰ τοῦτο ἐγὼ περὶ τούτων γέ(γραφα οὐ)δέν, ούδὲ ἔστι Πλάτωνος σύγγραμμα ούδἐν ούδὲ ἔσται πώποτε. τὰ δὲ νῦν λεγόμενα Σωκράτους έοτὶ καλοῦ καὶ νἐου γεγονότος.« τούτοις περιτυχὼν Οὐαλεντῖνος ὑπεστήσατο τὸν πάντων βασιλέα, ὄν ἴφη Πλάτων, οὕτως· Πατέρα καὶ βυθὸν καὶ [πᾶ]Σιγὴν τῶν ὅλων αἰώνων.

δεύτερον πέρι τὰ δεύτερα τοῦ Πλάτωνος εἰρηκότος, τὰ δεύτγερα Οὐαλεντῖνος τοὺς ἐντὸς Ὅρου τὸν ὅρον] ὺπέθετο πάντας αἰῶνας, καὶ τρίτον πέρι τὰ τρίτα τὴν ἔξω τοῦ Ὅρου καὶ τοῦ πληρώματος συνέθηκε συνέθκηε πᾶσαν. καὶ δεδήλωκεν αὐτὴν δὶ έλαχίατων Οὐαλεντῖνος έν ψαλμῷ κάτωθεν ἀρξάμενος, οὐχ ὥσπερ ό Πλότων ἄνωθεν, λέγων οὔτως·