Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

καὶ γίνονται τριάκοντα αἰῶνες μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. τινὲς μὲν οὖν αὐτῶν ταύτην εἶναι θέλουαι τὴν τριακοντάδα [*](8—12 vgl. Clem. Exe. 47, 4 S. 122, 5ff — 11 Gen. 1, 2 — 12 ἠ Ἱερουσαλήμ] Hebr. 12, 22 — 14 Exod. 33, 3 εἰσάξω σε εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι 3,8 εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς τἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι —19—22 vgl. Iren. 1 2, 3 f S. 17 Η. — 25 über das ünglich weibliche Geschlecht des Geistes (VI 35, 7) s. Usener, Weihnachtsfest2 S. 120 — 28-S. 159, 2 vgl. S. 155, — 156, 4) [*](2 ἠθέληδε <δὲ> Gö. γεννῆσαι Roeper: ἐγέννησε P 3 ῇ] 5 γενητὴ 7 ἀγενήτωΡ γενητοῖς P 9 προσέβαλεν P 10 ἄμορφον Iren. Scott Bunsen: εὔμορφον P ἀκατασκεύαστον Scott Bimsen: ἀκατάσβεστον Ρ (nicht εύχατ.) 16 γένημα Ρ 17 < > Miller οἰόμενοι Bunsen: οἱ γενόμενοι Ρ γὰρ περίφοβοι γενόμενοι (vgl. S. 160, 11) Diels 21 ἔκλεαι Ρ γεγνημένω Ρ, verb. We.)

ἐπιπροβληθεὶς οὖν ὁ Χριστὸς καὶ τὸ Πνεῦμα ὐπὸ ὑπὸ τοῦ Νοῦ κοὶ τῆς Ἀληθεὶας, εύθέως τὸ ἔκτρωμα τὸ ἄμορφον τοῦτο τῆς Σοφίας Σοφίας καὶ δίχα αυξύγου γεγεννημένον άποχωρίξει τῶν ὅλων αίώνων, ἴνα μὴ βλέποντες αὐτὸ ταράσσωνται διὰ τὴν ἀμορφίαν οἱ τέλειοι αἰῶνες.

ἱν᾿ οὖν μηδ’ ὁλως τοῖς αἰῶσι τοῖς τελείοις καταφανῆ τοῦ ἐκτρώματος ἡ ἀμορφία, πάλιν καὶ ό Πατὴρ ἐπιπροβάλλει αἰῶνα ἕνα τὸν Σταυρόν, ὁς γεγεννημένος μέγας. ὡς μεγάλου καὶ τελείου πατρός, εἰς φρουρὰν καὶ χαράκωμα τῶναἰώ- προβεβλημένος, ὅρος γίρεται τοῦ πληρώματος, ἔχων ἐντὸς ἑαυτοῦ πάντας πάντας τοὺς τριάκοντα αἰῶνας· Ε; οῦτοι γάρ εἰσιν οἱ προβεβλημένοι.

καλεῖται δὲ Ὅρος μὲν οὗτος, ὅτι ἀφορίξει ἀπὸ τοῦ πληρώματος ἔξω τὸ ὑστέρημα, Μετοχεὺς δέ, ὅτι μετέχει καὶ τοῦ ὑστερήματος, Σταυρὸς δέ, ὅτι έπηγεν ἀκλινῶς καὶ ἀμετακινήτως, ὡς μὴ δύνασθαι μηδὲν τοῦ ὑστερήματος καταγενέσθαι έγγὺς τῶν ἐντὸς πληρώματος αἰώνων.

ἔζω οὐν τοῦ Ὅρου, τοῦ Σταυροῦ, τοῦ Μετοχέως ἐστὶν ἡ καλουμένη κατ᾿ αὐτοὺς Ὁγδοάς, ἥτις ἐστὶν ἠ ἐκτὸς πληρώματος Σοφία, ἡν ό Χριστὸς ἐπιπροβληθεὶς ὑπὸ τοῦ Νοῦ καὶ τῆς Ἀληθείας ἐμόρφωσε καὶ ἀπειργάσατο τέλειον αἰῶνα, οὐδενὶ τῶν ἐντὸς πληρώματος χείρονα δυν(άμεν)ον γενέσθαι.

ἐπειδὴ δὲ μεμόρφωτο ὴ Σοφία ἔζω καὶ οὐχ οἶόν τε ἦν [ἴσον] τὸν Χριστὸν καὶ ἅγιον <Πνεῦμα> ἐκ ἐκ τοῦ Νοὸς προβεβλημένα καὶ τῆς Αληθείας ἐ̓ξω τοῦ πληρώματος μένειν, ανέσραμεν ἀπὸ τῆς μεμορφωμένης ὁ Χριστὸς καὶ τὸ ὄγιον Πνεῦμα πρὸς τὸν Νοῦν καὶ τὴν Ἀλήθειαν, ἐντὸς τοῦ ὅρου [ἢ] μετὰ τῶν ἄλλων αἰώνων δοξάξων τὸν Πατίρα.

Ἐπεὶ οὖν μία τις εἰρήνη καὶ συμφωνία πάντων τῶν ἐντὸς [*](2ff (5) Iren. 1 2, 5 S. 20ff stark abweichend — 8 8ff σταυρός, ὅρος] Clem. Exe. 22, 4 S. 114, 7 f. 42, 1 S. 120, 1 St. (Strom. II 108 S. 172, 17 St.). Iren. I 2, 2f S. 15f H. I 2, 4 S. 18 (hier μεταγωγείς statt μετοχεύς, s. Ι 3, 1 S. 24 und Epiph. XXXI 4. 7) I 3, 5 S. 29, vgl. Schwartz, Gött. Nachr. 1908 S. 136; Bousset Zn W XIV 281 f — 26—S. 160, 7 vgl. Iren. I 2, 6 S. 22 H. (Schwartz, a. a. O. S. 136 f)) [*](1 σιγὴν Bernays: εἰς γῆν Ρ 5 γεγενημένον Ρ 8 ἐπεὶ προβάλλει Ρ σταυρός Ρ 11 τοσοῦτοι We.: ούτοι Ρ 14 ἀμετακινήτως Roeper: ἀμετανοήτως Ρ, ἀμεταβλήτως Gö. 15 καταγενέσθαι ö.: καὶ γενέσθαι Ρ ἐγγὺς ἐντὸς Ρ 16 τοῦ 2 zweimal Ρ 18 ὐπὸ Gö.: ἀπὸ Ρ 19 οὐδενὸς Cruice, τι ö. 20 χείρονα δυνάμενον Μöller, Gesch. der Kosm. S. 425 und Cruice (oder χείρονα βουλόμενον): χείρονουν .... ον V, χείρονα νενομισμένον ö. 21 Ε; ἔξω Cruice > Cruice (interpoliertes Ἰησοῦν?) 22 + πνεῦμα 25 ἥ (wohl nicht ἤ) Ρ: > (oder ἵν’ ) Miller)

καὶ μόνος ὑπὸ πάντων αἰώνων προβεβλημένος τῷ Πατρὶα οὐτός έστιν ὁ καλούμενος παρ’ αὐτοῖς κοινὸς τοῦ πληρώματος Καρπός. ταῦτα μὲν οὖν ἐντὸς πληρώματος ἦν οὕτως. καὶ προβέβλητο ὁ κοινὸς τοῦ πληρώματος καρπός, ὁ Ἰηξσοῦς — τοῦτο γὰρ ὄνομα αὐτῷ —, ὁ ἀρχιερεὺς ό μέγας· ἡ δὲ ἔξω τοῦ πληρώματος Σοφία, ἐπιςητοῦοα τὸν Χριστὸν τὸν μεμορφωκότα καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ἐν φόβῳ μεγάλῳ κατέστη, ὅτι ἀπολεῖται κεχωριαμένου τοῦ μορφώσαντος αὐτὴν καὶ στηρίσαντος.