Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Γενομένης οὐν ἐντὸς πληρώματος ἀγνοίας κατὰ τὴν Σοφίαν καὶ ἀμορφίας κατὰ τὸ μέννημα τῆς Σοφίας, θόρυβος έγένετο ἐν τῷ πληρώματ· Ε γάρ) οἱ αἰῶνες οἰόμενοι, ὄτε παραπλησίως ἄμορφα καὶ ἀτελῆ γενήσεται τῶν αἰώνων τὰ γεννήματα καὶ φθορά τις καταλήφεται οὐκ εἰς μακρούν ποτε τοὺς αἰώνα·

κατέφυγον οὖν πάντες οἱ οίσίὼν ἐπὶ δέησιν τοῦ Πατρός, ἴνα λυπουμένην τὴν Σοφίαν ἀναπαύσῃ· ἔκλαιε γὰρ καὶ κατωδύρετο ἐπὶ τῷ γεγεννημένῳ ὑπ’ αύπῆς έκτρώματ· οὕτω γὰρ καλοῦσιν. ἐλεήσας έλεήσας ὁ Πατὴρ τὰ δάκρυα τῆς Σοφίας καὶ προοιμασάμενος τῶν αἰώνων τὴν δέησιν, ἐπιπροβαλεΙν κελεύει· οὐ γὰρ αὐτός, φησί, προέβαλεν, ἀλλὰ ό Νοῦς καὶ ἠ Ἀλήθεια Χριστὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον εἰς μόρφωσιν καὶ διαίρεσιν τοῦ ἐκτρώματος καὶ παραμυθέαν καὶ διανάπαυσιν τῶν τῆς Σοφίας στεναγμῶν.

καὶ γίνονται τριάκοντα αἰῶνες μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. τινὲς μὲν οὖν αὐτῶν ταύτην εἶναι θέλουαι τὴν τριακοντάδα [*](8—12 vgl. Clem. Exe. 47, 4 S. 122, 5ff — 11 Gen. 1, 2 — 12 ἠ Ἱερουσαλήμ] Hebr. 12, 22 — 14 Exod. 33, 3 εἰσάξω σε εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι 3,8 εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς τἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι —19—22 vgl. Iren. 1 2, 3 f S. 17 Η. — 25 über das ünglich weibliche Geschlecht des Geistes (VI 35, 7) s. Usener, Weihnachtsfest2 S. 120 — 28-S. 159, 2 vgl. S. 155, — 156, 4) [*](2 ἠθέληδε <δὲ> Gö. γεννῆσαι Roeper: ἐγέννησε P 3 ῇ] 5 γενητὴ 7 ἀγενήτωΡ γενητοῖς P 9 προσέβαλεν P 10 ἄμορφον Iren. Scott Bunsen: εὔμορφον P ἀκατασκεύαστον Scott Bimsen: ἀκατάσβεστον Ρ (nicht εύχατ.) 16 γένημα Ρ 17 < > Miller οἰόμενοι Bunsen: οἱ γενόμενοι Ρ γὰρ περίφοβοι γενόμενοι (vgl. S. 160, 11) Diels 21 ἔκλεαι Ρ γεγνημένω Ρ, verb. We.)

159
τῶν αἰώνων, τινὲς δὲ συνυπάρχειν τῷ Πατρὶ Σιrὴν καὶ σὺν αὐτοῖς καταριθμεῖσθαι τοὺς αἰῶνας θέλουσιν.

ἐπιπροβληθεὶς οὖν ὁ Χριστὸς καὶ τὸ Πνεῦμα ὐπὸ ὑπὸ τοῦ Νοῦ κοὶ τῆς Ἀληθεὶας, εύθέως τὸ ἔκτρωμα τὸ ἄμορφον τοῦτο τῆς Σοφίας Σοφίας καὶ δίχα αυξύγου γεγεννημένον άποχωρίξει τῶν ὅλων αίώνων, ἴνα μὴ βλέποντες αὐτὸ ταράσσωνται διὰ τὴν ἀμορφίαν οἱ τέλειοι αἰῶνες.